Μετάφραση-Επιμέλεια: Commun✮rios
Ομιλία στην 20η ομαδική συνεδρία μελέτης του Πολιτικού Γραφείου της 18ης Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΚ στις 23 Ιανουαρίου 2015.
Ο διαλεκτικός υλισμός είναι η κοσμοθεωρία και η μεθοδολογία των Κινέζων κομμουνιστών. Ο Μάο Ζεντόνγκ είπε κάποτε ότι ο μαρξισμός αποτελείται από διάφορους κλάδους μάθησης, αλλά το θεμέλιο είναι η μαρξιστική φιλοσοφία. Στα έργα του που δημοσιεύτηκαν κατά τη διάρκεια του επαναστατικού πολέμου, όπως το Ενάντια στη Βιβλιολατρεία, το Για την Πράξη και την Αντίθεση , και σε εκείνα της περιόδου της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, συμπεριλαμβανομένων των Δέκα σημαντικών σχέσεων και για τον ορθό χειρισμό των αντιθέσεων μεταξύ του λαού, Ο Μάο εφάρμοσε έξυπνα την κοσμοθεωρία και τη μεθοδολογία του διαλεκτικού υλισμού, έδωσε συγκεκριμένα κινεζικά χαρακτηριστικά στη μαρξιστική φιλοσοφία και έθεσε ένα λαμπρό παράδειγμα για το Κόμμα μας στην κατανόηση και εφαρμογή του διαλεκτικού υλισμού.
Ο Ντενγκ Σιαοπίνγκ ήταν εξαιρετικά ικανός στην επίλυση πρακτικών ζητημάτων μέσω της εφαρμογής του διαλεκτικού υλισμού. Τόνισε ότι πρέπει να κατανοήσουμε ποια είναι κύρια ζητήματα στο πρωταρχικό στάδιο του σοσιαλισμού και να θέσουμε την οικονομική ανάπτυξη ως κύριο καθήκον μας. Τόνισε επίσης ότι πρέπει να τελειοποιήσουμε το έργο μας μέσα από συνεχείς δοκιμασίες και να τηρήσουμε τα κριτήρια των «τριών πλεονεκτημάτων» (δηλαδή να προσδιορίσουμε εάν αυτό που κάνουμε είναι ευνοϊκό και πλεονεκτικό για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων σε μια σοσιαλιστική κοινωνία, την αύξηση της συνολικής ισχύς του σοσιαλιστικού κράτους και την αύξηση του βιοτικού επιπέδου του λαού), και ότι πρέπει να δώσουμε ίση έμφαση τόσο στην υλική πρόοδο, όσο και στην πολιτιστική και ηθική πρόοδο, «να διασχίσουμε το ποτάμι νιώθοντας τις πέτρες» και έτσι να εξισορροπήσουμε τις σχέσεις μεταξύ του οικονομικού κεντρικού σχεδιασμού και της αγοράς και ταυτόχρονα να μπορέσουμε να επιτρέψουμε σε λίγους ανθρώπους να ευημερήσουν πρώτα ενώ διασφαλίσουμε ότι όλοι ευημερούν. Ο Τζιανγκ Ζεμίν επεσήμανε ότι «χωρίς την κοσμοθεωρία του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού, δεν μπορεί κανείς να υιοθετήσει σωστή ή λογική στάση για να κατανοήσει σύνθετες και αντικειμενικές έννοιες ή να κατανοήσει τους νόμους που διέπουν την ανάπτυξή τους». Προσθέτοντας σε αυτό, ο Χου Τζιντάο ανέφερε ότι «η κοσμοθεωρία και η μεθοδολογία του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού είναι τα πιο θεμελιώδη θεωρητικά χαρακτηριστικά του μαρξισμού». Χρειάζεται να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε τη μαρξιστική φιλοσοφία, ώστε να μπορέσουμε να ενισχύσουμε την ικανότητά μας να επιλύουμε θεμελιώδη ζητήματα στη νέα εποχή.
Σήμερα, για να ενώσει το λαό και να τον οδηγήσει στην πραγματοποίηση των δύο εκατονταετών στόχων και του κινεζικού ονείρου για εθνική ανανέωση, το Κόμμα μας πρέπει να συνεχίσει να βασίζεται στη σοφία της μαρξιστικής φιλοσοφίας και να υποστηρίζει και να εφαρμόζει πιο συνειδητά την κοσμοθεωρία και τη μεθοδολογία του διαλεκτικού υλισμού. Ταυτόχρονα, κατά τη διάρκεια του πρακτικού έργου μας, πρέπει να εξισορροπήσουμε καλύτερα τις σχέσεις μεταξύ φαινομένου και ουσίας, μορφής και περιεχομένου, αιτίας και αποτελέσματος, ενδεχόμενου και αναγκαιότητας, δυνατότητας και πραγματικότητας, εσωτερικής αιτίας και εξωτερικής αιτίας και γενικότητας και ειδικότητας. Με αυτόν τον τρόπο, θα είμαστε σε θέση να ενισχύσουμε την ικανότητά μας για διαλεκτική και στρατηγική σκέψη και να εκτελούμε πιο αποτελεσματικά σε όλους τους τομείς του έργου μας.
Εστιάζοντας στην πραγματικότητα και τις συνθήκες της Κίνας στην παρούσα εποχή, πρέπει να επικεντρωθούμε στα ακόλουθα ζητήματα στη μελέτη και την εφαρμογή της κοσμοθεωρίας και της μεθοδολογίας του διαλεκτικού υλισμού.
Πρώτον, πρέπει να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε την αρχή ότι ο κόσμος είναι ενοποιημένος με βάση την ύλη και ότι η ύλη καθορίζει τη συνείδηση, και έτσι να συνεχίσουμε να διαμορφώνουμε πολιτικές και να προωθούμε πρωτοβουλίες σύμφωνα με την αντικειμενική πραγματικότητα.
Η αρχή της υλικής ενότητας του κόσμου αντιπροσωπεύει την πιο βασική και κεντρική άποψη του διαλεκτικού υλισμού και αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της μαρξιστικής φιλοσοφίας. Ο Φρίντριχ Ένγκελς επεσήμανε: «Η πραγματική ενότητα του κόσμου συνίσταται στην υλικότητά του, και αυτό αποδεικνύεται όχι από μερικές ταχυδακτυλουργικές φράσεις, αλλά από μια μακρά και κουραστική ανάπτυξη της φιλοσοφίας και των θετικών επιστημών». [1] Για να υποστηρίξουμε αυτήν την άποψη, το πιο σημαντικό είναι να προχωράμε πάντα από την αντικειμενική πραγματικότητα και όχι από την υποκειμενική επιθυμία.
Τι αποτελεί την πιο σημαντική αντικειμενική πραγματικότητα της σημερινής Κίνας; Το γεγονός ότι η χώρα μας βρίσκεται ακόμα στο πρωταρχικό στάδιο του σοσιαλισμού και θα παραμείνει έτσι για πολύ ακόμη. Αυτό είναι το αντικειμενικό θεμέλιο για την κατανόηση του παρόντος, τον σχεδιασμό για το μέλλον, τη διαμόρφωση των πολιτικών μας και την προώθηση των δεσμεύσεών μας. Δεν πρέπει να απομακρυνθούμε από αυτό το θεμέλιο, διαφορετικά θα κάνουμε λάθη, ίσως και καταστροφικά. Τα περισσότερα από τα μέλη του Κόμματός μας το γνωρίζουν αυτό το γεγονός, αλλά όταν αντιμετωπίζουν συγκεκριμένα ζητήματα κάποιοι μπερδεύονται, συχνά υποχωρούν σε υποκειμενικές σκέψεις και μερικές φορές ακόμη γίνονται ευέξαπτοι και αφήνουν τη φαντασία τους να τρέξει μαζί τους. Μερικοί τείνουν να γίνονται παρορμητικοί στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και γνωμοδότησης, επεκτείνοντας τυφλά διάφορες βιομηχανίες και ξεκινώντας έργα ή θέτοντας μη ρεαλιστικούς και μεγάλους στόχους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει μόνο σε σπατάλη πόρων και κόπου και έτσι οι απώλειές μας θα υπερβούν τα κέρδη μας. Γιατί εμφανίζονται τέτοια προβλήματα, και μάλιστα επανειλημμένα; Κοιτάζοντας το από τον τρόπο σκέψης, η απάντηση είναι ότι αποτυγχάνουν να ξεκινήσουν από μια βάση της πραγματικότητας.
Εννοείται πως η αντικειμενική πραγματικότητα δεν είναι σταθερή και αμετάβλητη, αλλά αναπτύσσεται και μεταβάλλεται συνεχώς. Η αλλαγή είναι το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο. Για να προχωρήσουμε στη βάση της πραγματικότητας, όχι μόνο πρέπει να έχουμε επίγνωση του γεγονότος ότι οι πιο βασικές εθνικές συνθήκες της Κίνας παραμένουν αμετάβλητες, με τη χώρα να βρίσκεται ακόμα στο πρωταρχικό στάδιο του σοσιαλισμού, αλλά πρέπει επίσης να γνωρίζουμε τα νέα χαρακτηριστικά που αναδύονται κάθε φάση της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της Κίνας. Καθώς οι παραγωγικές δυνάμεις της Κίνας, η εθνική ισχύς και το βιοτικό επίπεδο του λαού της έχουν κάνει ιστορικά άλματα προς τα εμπρός, και καθώς η ουσία των βασικών εθνικών συνθηκών της Κίνας μεταβάλλεται συνεχώς, σημαντικές αλλαγές έχουν επίσης προκύψει στους εγχώριους και διεθνείς κινδύνους και σε πολύπλοκα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε. Κάποια προβλήματα που μας στοίχειωναν στο παρελθόν δεν υπάρχουν πλέον, αλλά συνεχώς αναδύονται νέα, πολλά από τα οποία δεν έχουν συναντηθεί ή χειριστεί στο παρελθόν. Εάν παραμείνουμε προσκολλημένοι στην αντίληψή μας για την πραγματικότητα της Κίνας όπως ήταν στο παρελθόν χωρίς προσαρμογή, θα δυσκολευτούμε να προχωρήσουμε. Πρέπει να κατανοήσουμε με ακρίβεια τις αλλαγές στο εγχώριο και διεθνές περιβάλλον, να διεξάγουμε διαλεκτική ανάλυση των ειδικών σταδιακών χαρακτηριστικών της οικονομικής ανάπτυξης της Κίνας, να εντοπίσουμε σωστά τις νέες αλλαγές και τα νέα χαρακτηριστικά σε διαφορετικά στάδια της ανάπτυξης της Κίνας, να συμβιβάσουμε τον υποκειμενικό μας κόσμο με την αντικειμενική πραγματικότητα, και να καθορίσουμε τις αρχές δουλειάς μας σύμφωνα με την πραγματικότητα — αυτές είναι οι μέθοδες εργασίας που πρέπει να έχουμε σταθερά υπόψη μας.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι, αν και ο διαλεκτικός υλισμός τονίζει ότι η ενότητα του κόσμου συνίσταται στην υλικότητά του, δεν αρνείται την αντίδραση της συνείδησης στην ύλη. Αντίθετα, πιστεύεται ότι αυτή η αντίδραση μπορεί μερικές φορές να είναι τεράστια. Το Κόμμα μας τονίζει ότι τα ιδανικά και οι πεποιθήσεις των μελών μας είναι το μέγιστο τους και ότι «τα επαναστατικά μας ιδανικά πετούν πάνω από τα σύννεφα», ενσαρκώνοντας τη διαλεκτική του αμοιβαίου μετασχηματισμού μεταξύ πνευματικού και υλικού. Αν τα μέλη και τα στελέχη του Κόμματός μας είναι σταθερά στα ιδανικά και στις πεποιθήσεις τους και διατηρούν υψηλό ηθικό στις δραστηριότητες και τις πρωτοβουλίες τους, και αν ο λαός μας έχει τονισμένο ηθικό και είναι αποφασισμένος, τότε σίγουρα θα κάνουμε πολλά θαύματα. Αντίστροφα, αν τα μέλη και τα στελέχη του Κόμματός μας αμφιταλαντεύονταν ή αποδυναμώνονταν στα ιδανικά ή τους σκοπούς τους, Και αν ο λαός μας ήταν ανασφαλής, με την επιθυμία μόνο για ευκολίες και ανέσεις, τότε θα αποτυγχάναμε να εκπληρώσουμε όλα τα καθήκοντά μας. Ως εκ τούτου, πρέπει να επιμείνουμε στη διδασκαλία ιδανικών και πεποιθήσεων, στην ανάπτυξη της ηθικής και της σκέψης, και στην ιδεολογική δουλειά, και να προσπαθήσουμε να καλλιεργήσουμε και να προωθήσουμε βασικές σοσιαλιστικές αξίες, ώστε να χρησιμοποιήσουμε το κινεζικό πνεύμα εμπλουτισμένο με την ουσία της εποχής για την εδραίωση της ισχύος της Κίνας.
Δεύτερον, πρέπει να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε τη βασική αρχή της κίνησης των αντιθέτων σε όλα τα πράγματα, να ενισχύουμε συνεχώς την επίγνωση των προβλημάτων και να αντιμετωπίζουμε και να επιλύουμε ενεργά τις αντιφάσεις στο δρόμο μπροστά μας.
Ο κινεζικός λαός είναι εξοικειωμένος από καιρό με την έννοια της αντίθεσης, όπως εκφράζεται στη δήλωση ότι «το γιν και το γιανγκ συνθέτουν το Τάο». Αντιφάσεις υπάρχουν παντού, αντιπροσωπεύουν την εσωτερική ουσία των σχέσεων μεταξύ όλων των πραγμάτων και τη θεμελιώδη κινητήρια δύναμη πίσω από την ανάπτυξη όλων των πραγμάτων. Στο πιο θεμελιώδες επίπεδο, οι δραστηριότητες γνώσης και πράξεων των ανθρώπων είναι διαδικασίες μιας συνεχούς προσπάθειας κατανόησης και επίλυσης αντιθέσεων.
Τα προβλήματα γενικά αποτελούν τις εκδηλώσεις των αντιφάσεων μεταξύ των πραγμάτων. Δίνοντας έμφαση στην ενίσχυση της επίγνωσης των προβλημάτων και στην υποστήριξη μιας προσέγγισης προσανατολισμένης στα προβλήματα, αναγνωρίζουμε την καθολικότητα και την αντικειμενικότητα των αντιθέσεων και πρέπει να γίνουμε ικανοί στην κατανόηση και την επίλυση των αντιθέσεων για να κάνουμε καινοτομίες στο έργο μας. Επί του παρόντος, η Κίνα έχει εισέλθει σε ένα κρίσιμο στάδιο ανάπτυξης, σε ένα δύσκολο στάδιο μεταρρύθμισης και σε μια περίοδο κατά την οποία τα προβλήματα γίνονται όλο και πιο έντονα. Τα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε είναι πιο περίπλοκα από ποτέ. Όχι μόνο αντιμετωπίζουμε μια μακροπρόθεσμη συσσώρευση προβλημάτων, αλλά πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε νέα προβλήματα που δημιουργούνται κατά τη διαδικασία επίλυσης παλαιών. Τα περισσότερα από τα προβλήματα, ωστόσο, αναδύονται πρόσφατα παράλληλα με τις αλλαγές στις συνολικές συνθήκες και το περιβάλλον της Κίνας. Η εμφάνιση πολλών ειδών προβλημάτων είναι αναπόφευκτη στο τρέχον στάδιο ανάπτυξης ώστε να μην μπορούν να αποφευχθούν ή να παρακαμφθούν.
Οι προσπάθειες του Κόμματός μας να καθοδηγήσει τον λαό στην πραγματοποίηση της επανάστασης, στην οικονομική ανάπτυξη και στην μεταρρύθμιση είχαν πάντα στόχο την επίλυση των πρακτικών προβλημάτων της Κίνας. Αν κάνουμε τα στραβά μάτια στις προκλήσεις, ή ακόμα και να τις αποφύγουμε ή να τις μεταμφιέσουμε, αν φοβόμαστε να προχωρήσουμε μπροστά στις προκλήσεις και μείνουμε αδρανείς στην καταστροφή που εκτυλίσσεται, τότε αυτές οι προκλήσεις θα ξεφύγουν από τον έλεγχό μας και θα προκαλέσουν ανεπανόρθωτη ζημιά. Όπως λέει και η παροιμία, «Μια αποικία μυρμηγκιών μπορεί να κάνει ένα ανάχωμα 1000 τζανγκ[2] και μια ρωγμή στην καμινάδα μπορεί να προκαλέσει ένα κτήριο ύψους 100 τσι[3] να πάρει φωτιά». Ξαφνικές ποιοτικές αλλαγές θα συμβούν όταν οι προκλήσεις συσσωρευτούν σε κάποιο βαθμό. Η σωστή στάση απέναντί τους είναι να τις αντιμετωπίσουμε κατά μέτωπο, να αξιοποιήσουμε την αλληλοενισχυόμενη φύση τους και κατά τη διαδικασία επίλυσής τους να προωθήσουμε την εξέλιξη των πραγμάτων.
Από το 18ο Εθνικό Συνέδριο του ΚΚ Κίνας το 2012, έχουμε τονίσει ότι η αύξηση του ΑΕΠ δεν θα πρέπει πλέον να θεωρείται το μοναδικό κριτήριο για την αξιολόγηση της οικονομικής απόδοσης. Αντίθετα, καλέσαμε να γίνουν προσπάθειες επιτάχυνσης του μετασχηματισμού του τρόπου οικονομικής ανάπτυξης της Κίνας και την αναδιάρθρωση της οικονομίας, την ανακούφιση της πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας, την πλήρη εμβάθυνση των μεταρρυθμίσεων και την προώθηση της νομοθετικής διακυβέρνησης, την προώθηση της ανάπτυξης ενός οικολογικού πολιτισμού κ.λπ. Όλες αυτές οι προσπάθειες στοχεύουν στην επίλυση βαθιά ριζωμένων προβλημάτων που έχουν ευρεία επιρροή και είναι στενά αλληλένδετα. Εάν δεν ανταποκριθούμε στις προκλήσεις και δεν προσαρμόσουμε τις πρωτοβουλίες μας στις περιστάσεις, εάν δεν χαράξουμε μια πορεία προς τα εμπρός και δεν ξεπεράσουμε τα εμπόδια που έχουμε μπροστά μας, τότε αυτά τα προβλήματα θα συνεχίσουν να συσσωρεύονται και ενδεχομένως να κινηθούν σε μια ακόμη προβληματική κατεύθυνση, παρουσιάζοντας σοβαρά προβλήματα αποσταθεροποίησης.
Για να αντιμετωπίσουμε και να επιλύσουμε τα προβλήματα που μας εμφανίζονται, πρέπει επίσης να εξισορροπήσουμε τις σχέσεις μεταξύ κύριων και δευτερευόντων ζητημάτων και μεταξύ των βασικών και δευτερευουσών πτυχών των ζητημάτων. Όπως λέει και η παροιμία, «Όταν κατανοούμε τις γενικές αρχές, όλα μπαίνουν στη σωστή τους θέση. όταν κατανοήσουμε τη ρίζα του ζητήματος, οι δευτερεύουσες λεπτομέρειες λύνονται μόνες τους». Ενόψει σύνθετων και δύσκολων καταστάσεων, το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι ο απολογισμός της ευρύτερης εικόνας και η απόκτηση μιας σαφούς κατανόησης των διαφόρων αντιθέσεων. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στην επίλυση των κύριων προκλήσεων και των κύριων πτυχών τους σε μια προσπάθεια να διευκολύνουμε την επίλυση άλλων προκλήσεων. Από το 18ο Εθνικό Συνέδριο του ΚΚ Κίνας, έχουμε δεσμευτεί να πράξουμε αποτελεσματικά για την ολοκλήρωση μιας μετριωπαθούς ευημερούσας κοινωνίας από όλες τις απόψεις, περαιτέρω μεταρρυθμίσεις, προώθηση του κράτους δικαίου και ενίσχυση της κομματικής πειθαρχίας. Η Στρατηγική των Τεσσάρων Πλεονεκτημάτων αντιμετωπίζει τα μεγάλα προβλήματα που επηρεάζουν επί του παρόντος το Κόμμα και τη χώρα. Κατά την εφαρμογή αυτής της στρατηγικής, θα πρέπει να προσέχουμε τόσο τον γενικό σχεδιασμό όσο και τα συγκεκριμένα, κρίσιμα προβλήματα. Για παράδειγμα, έχουμε διαμορφώσει ένα συνολικό σχέδιο για την ολοκλήρωση μιας μετριοπαθούς ευημερούσας κοινωνίας από όλες τις απόψεις, ενώ τονίζουμε ότι το μέτρο της μετριοπαθούς ευημερίας βρίσκεται στις αγροτικές περιοχές, δημιουργήσαμε ένα σχέδιο ανώτατου επιπέδου για την περαιτέρω μεταρρύθμιση, προωθώντας παράλληλα στοχευμένες μεταρρυθμίσεις σε βασικούς τομείς και περιοχές, έχουμε σχεδιάσει συστηματικά σχέδια για την προώθηση του κράτους δικαίου, δίνοντας παράλληλα έμφαση σε ένα κινεζικού τύπου σοσιαλιστικό σύστημα κράτους δικαίου. Επίσης έχουμε δεσμευτεί να ενισχύσουμε την κομματική πειθαρχία, βελτιώνοντας παράλληλα τη συμπεριφορά του κόμματος και διατηρώντας την ακεραιότητα, προσπαθώντας να εξαλείψουμε τις Τέσσερις Κακοτοπίες που αντιτίθενται τόσο έντονα από τον λαό, αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικά την υπερβολική γραφειοκρατία, τις καταχρήσεις και την σπατάλη, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι επίσημοι του Κόμματος δεν τολμούν, δεν μπορούν και δεν θέλουν να εμπλακούν σε πράξεις διαφθοράς. Σε κάθε πτυχή της δουλειάς μας θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τόσο μείζονα όσο και δευτερεύοντα προβλήματα και μείζονες και δευτερεύουσες πτυχές ενός προβλήματος, ενώ εστιάζουμε σε μεγάλα ζητήματα και μείζονες πτυχές ενός προβλήματος. Διαφορετικά προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν με αδιαφοροποίητα μέτρα.
Τρίτον, πρέπει να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε τη θεμελιώδη μέθοδο της υλιστικής διαλεκτικής, να ενισχύουμε συνεχώς την ικανότητά μας να εφαρμόζουμε τη διαλεκτική σκέψη καθώς βελτιώνουμε την ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε περίπλοκες καταστάσεις και προβλήματα.
«Η σωστή μέθοδος είναι προϋπόθεση για την επιτυχία σε όλα τα εγχειρήματά μας» και όσο πιο πολύ αναπτύσσονται τα εγχειρήματά μας, τόσο περισσότερο πρέπει να ενισχύσουμε τις διαλεκτικές μας ικανότητες σκέψης. Επί του παρόντος, οι σχέσεις μεταξύ των διαφόρων συμφερόντων στην κινεζική κοινωνία είναι εξαιρετικά περίπλοκες. Απαιτούν από εμάς να εξισορροπήσουμε επιδέξια τις τοπικές και τις συνολικές ανάγκες, τις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες εκτιμήσεις και τις βασικές και γενικές ανησυχίες, σε μια προσπάθεια να κάνουμε τις καλύτερες στρατηγικές επιλογές, σταθμίζοντας ταυτόχρονα τα υπέρ και τα κατά. Καθώς εμβαθύνουμε πλήρως τις μεταρρυθμίσεις, οι προσπάθειές μας θα πρέπει να είναι συστηματικές, ολιστικές και συντονισμένες και όχι τυχαίες. Ταυτόχρονα, καθώς προωθούμε τις μεταρρυθμίσεις, θα πρέπει να εξετάζουμε πλήρως τα συμφέροντα και τις απαιτήσεις διαφορετικών περιοχών, βιομηχανιών και ομάδων και να προσδιορίζουμε με ακρίβεια τα σημεία σύγκλισης και συναίνεσης των διαφόρων συμφερόντων, ώστε όλος ο λαός να ευνοηθεί πληρέστερα και πιο δίκαια από τους καρπούς των μεταρρυθμίσεων.
Για να μελετήσουμε και να εφαρμόσουμε την υλιστική διαλεκτική, θα πρέπει να καταπολεμήσουμε τους μεταφυσικούς τρόπους σκέψης. Οι πρόγονοί μας το κατανόησαν καλά αυτό εδώ και πολύ καιρό και δημιούργησαν πολλές παραβολές για να κατακρίνουν και να σατιρίζουν την μεταφυσική σκέψη. Μερικά παραδείγματα είναι οι τυφλοί που προσπαθούν να πάρουν το μέγεθος ενός ελέφαντα και παρεξηγούν ένα μόνο μέρος για το σύνολο. ο άνδρας από την Πολιτεία του Zheng εμπιστεύεται τη μέτρηση και όχι τα δικά του πόδια όταν αγοράζει παπούτσια. η περιορισμένη προοπτική ενός βατράχου που παρατηρεί τον ουρανό από τον πυθμένα ενός πηγαδιού. ο άντρας που βουλώνει τα αυτιά του για να κλέψει ένα κουδούνι, αυτός που προσπαθεί να βοηθήσει τους βλαστούς να αναπτυχθούν τραβώντας τους προς τα πάνω, αυτός που κόβει τα πόδια του για να χωρέσουν τα παπούτσιατου, και αυτός που σχεδιάζοντας ένα φίδι προσθέτει άσκοπα πόδια. Από όλα τα πράγματα στον κόσμο, η μεταφυσική απαιτεί τη λιγότερη προσπάθεια, καθώς ούτε βασίζεται ούτε υποβάλλεται στη δοκιμασία της αντικειμενικής πραγματικότητας, οι άνθρωποι μπορούν να λένε όσες ανοησίες θέλουν. Η υποστήριξη της υλιστικής διαλεκτικής, αντίθετα, απαιτεί υψηλό επίπεδο γνήσιας προσπάθειας. Από τη μία πλευρά, θα πρέπει να ενισχύσουμε την έρευνα και την μελέτη για να κατανοήσουμε με ακρίβεια την αντικειμενική πραγματικότητα και να κατανοήσουμε πραγματικά τους αντικειμενικούς της νόμους. Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να συνεχίσουμε να παρατηρούμε τα πράγματα δυναμικά, όχι στατικά· ολιστικά και όχι μονοδιάστατα· συστηματικά, όχι αποσπασματικά· και μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, όχι μεμονωμένα, με σκοπό τον σωστό χειρισμό διαφόρων σημαντικών σχέσεων. Όλες οι υποκειμενικές, φορμαλιστικές, μηχανιστικές, δογματικές και εμπειρικές απόψεις είναι μεταφυσικοί τρόποι σκέψης και δεν μπορούν να παράγουν θετικά αποτελέσματα στην πράξη, γι’ αυτό θα πρέπει να ενισχύσουμε την έρευνα και την μελέτη για να κατανοήσουμε με ακρίβεια την αντικειμενική πραγματικότητα και να κατανοήσουμε πραγματικά τους αντικειμενικούς της νόμους.
Τέταρτον, πρέπει να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε την αρχή της διαλεκτικής σχέσης μεταξύ γνώσης και πράξης, να βάζουμε πάντα την πράξη πρώτη και να συνεχίσουμε να προάγουμε τη θεωρητική καινοτομία στη βάση της πράξης.
Η άποψη για την πράξη αποτελεί τον πυρήνα της μαρξιστικής φιλοσοφίας. Η πράξη καθορίζει τη γνώση και είναι τόσο η πηγή και ο οδηγός όσο και ο στόχος και ο απώτερος σκοπός της γνώσης. Η γνώση δημιουργεί μια αντίδραση στην πρακτική – η σωστή γνώση διευκολύνει τη σωστή πρακτική, ενώ η εσφαλμένη γνώση οδηγεί σε εσφαλμένη πρακτική. Η ενοποίηση της γνώσης και της πρακτικής ήταν επίσης ένα σημαντικό θέμα συζήτησης για τους αρχαίους Κινέζους φιλοσόφους. Για παράδειγμα, ο Xunzi είπε: «Το να μην το έχεις ακούσει δεν είναι τόσο καλό όσο το να το έχεις ακούσει. Το να το έχεις ακούσει δεν είναι τόσο καλό όσο το να το δεις. Το να το δεις δεν είναι τόσο καλό όσο να το ξέρεις. Το να ξέρεις ότι δεν είναι τόσο καλό όσο το να το κάνεις πράξη». Ο Liu Xiang της δυναστείας των Δυτικών Χαν παρατήρησε: «Το να ακούς με αυτιά δεν είναι τόσο καλό όσο το να βλέπεις με μάτια. Το να βλέπεις με τα μάτια δεν είναι τόσο καλό όσο το να πατάς με τα πόδια. Το να πατάς με τα πόδια δεν είναι τόσο καλό όσο το άγγιγμα με τα χέρια». Ο Lu You της δυναστείας των Σονγκ δήλωσε ότι «η απόκτηση γνώσεων από βιβλία δεν είναι καθόλου αρκετή. Μόνο μέσω της πράξης αποκτούμε βαθύτερη κατανόηση για τα πράγματα». Ο Wang Fuzhi της Δυναστείας Μινγκ εξέφρασε την αντίληψη ότι «η γνώση και η πράξη αλληλοενισχύονται για να ασκήσουν θετική επίδραση». Ο πιο θεμελιώδης τρόπος για να προωθήσουμε τις πρωτοβουλίες μας είναι να βασιστούμε στη γνώση που αποκτάται από την πρακτική.
Το Κόμμα μας δίνει πάντα έμφαση στο θεωρητικό έργο και τονίζει ότι η θεωρία πρέπει να συνάδει με την πράξη. Η θεωρία, μόλις διαχωριστεί από την πράξη, θα γίνει άκαμπτο δόγμα, χάνοντας το δυναμισμό και τη ζωντάνια της. Η πρακτική, χωρίς την καθοδήγηση της σωστής θεωρίας, μοιάζει με «έναν τυφλό πάνω σε ένα τυφλό άλογο που πλησιάζει μια βαθιά λίμνη τα μεσάνυχτα». Όσο πιο βαθιά η θεωρία αποκαλύπτει αντικειμενικούς νόμους, τόσο πιο σημαντικός γίνεται ο ηγετικός της ρόλος στην καθοδήγηση της κοινωνικής ανάπτυξης και μεταρρύθμισης. Για να υποστηρίξουμε και να αναπτύξουμε τον κινεζικό σοσιαλισμό, πρέπει να δώσουμε μεγάλη σημασία στο ρόλο της θεωρίας, να ενισχύσουμε την εμπιστοσύνη στις θεωρίες μας και να ενισχύσουμε τη στρατηγική μας αποφασιστικότητα. Όσον αφορά τις σωστές θεωρίες που έχουν παραχθεί βάσει επαναλαμβανόμενης πρακτικής και σύγκρισης, πρέπει να τις υποστηρίξουμε σταθερά χωρίς αναποφασιστικότητα ή δισταγμό.
Όπως δεν υπάρχουν όρια στην πράξη, δεν υπάρχουν περιορισμοί στη θεωρητική καινοτομία. Αν οι δεσμεύσεις του Κόμματος και του λαού θέλουν να ενισχυθούν αδιάκοπτα, πρέπει πρώτα να προωθήσουμε την ανάπτυξη της θεωρίας. Σύμφωνα με τις μεταβαλλόμενες εποχές και την πρακτική μας εξέλιξη, πρέπει να συνεχίσουμε να εμβαθύνουμε την κατανόησή μας, να αντλούμε γνώσεις από προηγούμενες εμπειρίες και να επιτυγχάνουμε θεωρητική καινοτομία. Πρέπει να υποστηρίξουμε τη διαλεκτική ενότητα μεταξύ θεωρητικής καθοδήγησης και πρακτικής εξερεύνησης και να επιτρέψουμε τη θετική αλληλεπίδραση μεταξύ θεωρητικής και πρακτικής καινοτομίας, σε μια προσπάθεια να αναπτύξουμε τον μαρξισμό για την Κίνα του 21ου αιώνα στη βάση αυτής της ενότητας και της αλληλεπίδρασης.
Αρχική δημοσίευση: Qiushi Journal, κινεζική έκδοση, Νο. 1, 2019.
Πηγή: redsails.org
Σημειώσεις:
- Φρίντριχ Ένγκελς, Αντι-Ντίρινγκ, 1877, «IV. Τα Σχήματα του κόσμου», Σύγχρονη Εποχή, σ. 52
- Τζανγκ: Παραδοσιακή κινεζική μονάδα μέτρησης μήκους, ισοδυναμεί με 3,2 μέτρα ή 10 τσι.
- Τσι: Παραδοσιακή μονάδα μέτρησης μήκους, ισοδυναμεί με 0,3~ μέτρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου