tag:blogger.com,1999:blog-74048231184503998352024-03-27T07:32:52.441-07:00 Commun✮rios Ιστότοπος ανθρωπιστικών επιστημών-τεχνώνCommun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.comBlogger224125tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-919963277038283122024-03-22T06:47:00.000-07:002024-03-22T06:47:49.028-07:00Nίκος Mάθεσης-O Ρεμπέτης
<iframe frameborder="0" src="https://docs.google.com/viewer?srcid=1VIG44kOootCq08Gw9iCkcnjfKtVSUiYQ&pid=explorer&efh=false&a=v&chrome=false&embedded=true" width="794px" height="1123px"></iframe>
Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-45375391586036770382024-02-19T12:53:00.000-08:002024-02-19T12:56:41.451-08:00ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ - ΤΖΟΕΛ ΣΠΡΙΝΓΚ<div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJybnseQmeXojO5TS3o-1uCxRRIP2rB101pwArhtBvIoZrtQ6naugII2hOGPxJvPOuHm_W7a7sXpehhyz58lFXQLJM-FLGljaQVa3TmfGTC9VYuMBx79yK1mbzYYiMgFXwZ0PY-TzDYoFW_oYPuHQEQOsWB53dZt549uAxuvZiG7WQ8da27RYl-x-JOLV5/s574/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%B1%20%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%82%20%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1.png" style="display: block; padding: 1em 0px; text-align: center;"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><img alt="" border="0" data-original-height="574" data-original-width="382" height="807" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJybnseQmeXojO5TS3o-1uCxRRIP2rB101pwArhtBvIoZrtQ6naugII2hOGPxJvPOuHm_W7a7sXpehhyz58lFXQLJM-FLGljaQVa3TmfGTC9VYuMBx79yK1mbzYYiMgFXwZ0PY-TzDYoFW_oYPuHQEQOsWB53dZt549uAxuvZiG7WQ8da27RYl-x-JOLV5/w594-h807/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%B1%20%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%82%20%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1.png" width="594" /></span></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJybnseQmeXojO5TS3o-1uCxRRIP2rB101pwArhtBvIoZrtQ6naugII2hOGPxJvPOuHm_W7a7sXpehhyz58lFXQLJM-FLGljaQVa3TmfGTC9VYuMBx79yK1mbzYYiMgFXwZ0PY-TzDYoFW_oYPuHQEQOsWB53dZt549uAxuvZiG7WQ8da27RYl-x-JOLV5/s574/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%B1%20%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%82%20%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1.png" style="display: block; padding: 1em 0px; text-align: center;"><p style="border: none; color: black; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm; text-align: start; text-decoration-line: none;"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Με τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και τη ζωή στα αστικά κέντρα, δεν υπάρχει κανένας λόγος που να εμποδίζει ένα άτομο να μάθει τα βασικά στοιχεία της γραφής, της ανάγνωσης, της αριθμητικής απλά και μόνο μεγαλώνοντας και ζώντας σαν ενεργό άτομο μέσα στην κοινότητα. Η "Κοινωνία χωρίς σχολεία" του Ιβάν Ίλλιτς άνοιξε οπωσδήποτε νέους δρόμους προς αυτή την κατεύθυνση.<br /><br />Μια απ' τις πρώτες ερωτήσεις που μας έρχονται στο μυαλό όταν προτείνεται η κατάργηση του σχολείου, είναι: Τι θα γίνει με τους φτωχούς; Δεν είναι το σχολείο η μόνη τους ελπίδα;<br /><br />Τι είδους μάθηση θ' αποκτήσουν μεγαλώνοντας μέσα σε μια κουλτούρα φτώχειας;<br /><br />Χωρίς το σχολείο δε θα δημιουργηθούν ακόμα μεγαλύτερες ταξικές διαφορές; Η απάντηση είναι ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η σχολική εκπαίδευση δεν εξάλειψε τη φτώχεια στο παρελθόν, ούτε πρόκειται να το κάνει στο μέλλον. Το να χρησιμοποιείς το σχολείο για να λύσεις τα προβλήματα της φτώχειας είναι σαν να επιδιώκεις μια συντηρητική λύση, χωρίς να αλλάξεις άμεσα την κοινωνική δομή που δημιούργησε τη φτώχεια. Θα πρέπει επίσης να συνειδητοποιήσουμε ότι η εκπαίδευση σαν σύστημα κοινωνικής επιλογής έχει την τάση να ενισχύει την κυρίαρχη ταξική δομή. Αλλά το να απαλλαγούμε απ' το σχολείο δε σημαίνει βέβαια ότι εξαλείψαμε και τη φτώχεια. Με άλλα λόγια, είτε έχουμε σχολεία είτε δεν έχουμε, αυτό δε σημαίνει και πολλά, γιατί τα σχολεία δε βρίσκονται στην καρδιά του προβλήματος της φτώχειας. Αν όμως καταργείτο το σχολείο κ α ι ταυτόχρονα αποκτούσαν τα παιδιά και οι νέοι οικονομική ανεξαρτησία, τότε, το πρόβλημα της φτώχειας θα αντιμετωπιζόταν άμεσα. Τα παιδιά των φτωχών θα είχαν αρκετά χρήματα για να εξερευνήσουν και να απολαύσουν τα ωφέλη που τώρα απολαμβάνει αποκλειστικά η αστική τάξη.<br /><br />Το επόμενο ερώτημα, βέβαια, είναι αν η κουλτούρα της φτώχειας εμποδίζει και περιορίζει τον τύπο των επιλογών που κάνουν οι νέοι και οι γονείς τους. Η απάντηση, φυσικά, είναι "ναι". Όμως αυτό το "ναι" πρέπει να διευκρινιστεί από δυο πλευρές. Αρχικά, οι φτωχοί μπορούν να κρίνουν καλύτερα ως προς τον τρόπο διάθεσης των εκπαιδευτικών τους επιδομάτων απ' όπ οι παραδοσιακοί ηγέτες της εκπαιδευτικής γραφειοκρατίας. Κατά δεύτερο λόγο, η νομική και νομοθετική εκστρατεία ενάντια στην υποχρεωτική εκπαίδευση και τη χρηματοδότηση της παιδείας, θα μπορούσε να συνοδεύεται απ’ τη ριζοσπαστικοποίηση των παιδαγωγικών σχολών στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια. Έτσι θα δημιουργούνταν κέντρα για την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων που γεννάει η κουλτούρα της φτώχειας, διαμέσου της αξιοποίησης κοινοτικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων βασισμένων σε μεθόδους σαν του Πάουλο Φρέιρε και της ανάπτυξης μεθόδων ριζοσπαστικής θεραπείας.<br /><br />Η ριζοσπαστικοποίηση των παιδαγωγικών σχολών θα συνεπαγόταν την ολοκληρωτική αλλαγή των αντιλήψεών τους ως προς τη λειτουργία τους. Οι διδάσκοντες θα πρέπει να ανακινήσουν μια εντελώς νέα σειρά προβλημάτων — προβλήματα πολύ διαφορετικά από εκείνα που έχουν απασχολήσει την παραδοσιακή παιδαγωγική θεωρία. Όπως ο Βίλχελμ Ράιχ τόνιζε στη δεκαετία του '20, δεν μπορεί να γίνει τίποτα σημαντικό αν η θεραπεία περιορίζεται στο ατομικό επίπεδο. Αν η καταπίεση υπάρχει στο κοινωνικό επίπεδο, η λύση δεν είναι η ατομική θεραπεία αλλά η αλλαγή εκείνων των κοινωνικών συνθηκών και θεσμών που γεννάνε την καταπίεση. Η ατομική θεραπεία είναι βασικά συντηρητική, γιατί αφήνει ανέγγιχτη την πηγή του προβλήματος. Η ίδια δυσκολία υπάρχει και με τα σχολεία και τις παιδαγωγικές σχολές που επανδρώνουν αυτά τα σχολεία. Η θεραπεία των κοινωνικών προβλημάτων τείνει να περιορίζεται σ' ένα ατομικό και συντηρητικό<br />επίπεδο. Επιχειρείται η εξάλειψη της κουλτούρας της φτώχειας με το να αντιμετωπίζονται τα παιδιά μέσα στα στενά όρια του σχολείου. Κι όμως η πραγματική λύση βρίσκεται στο να επιτεθούμε άμεσα σ' εκείνες τις κοινωνικές συνθήκες που εμποδίζουν το άτομο να μορφωθεί και να αναπτυχθεί μέσα στην κοινωνία μας.<br /><br />Ένα απ' τα μεγαλύτερα εμπόδια για τη ριζοσπαστικοποίηση των παιδαγωγικών σχολών είναι η παραδοσιακή τους σχέση με τη διαδικασία της σχολικής εκπαίδευσης. Τα παιδαγωγικά τμήματα των πανεπιστημίων και οι ακαδημίες τείνουν να θεωρούν τη λειτουργία τους, κυρίως σαν λειτουργία ικανοποίησης των αναγκών των δημόσιων σχολείων, προσφέροντάς τους δασκάλους και άλλες υπηρεσίες. Πολύ συχνά ένας μεγάλος αριθμός φοιτητών παιδαγωγικών σχολών προέρχεται απ’ τη δημόσια εκπαίδευση και θεωρεί την παιδαγωγική σχολή σαν προέκταση των δημόσιων σχολείων. Ιστορικά, αυτός είναι ο λόγος που δημιουργήθηκαν οι μέσες και ανώτερες παιδαγωγικές σχολές.<br />Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας ήταν ο φοβερός περιορισμός της μελέτης και της ανάπτυξης αξιόλογων παιδαγωγικών διαδικασιών.<br /><br />Οι συνέπειες αυτής της στενής οπτικής αντανακλώνται στους διάφορους κλάδους της παιδαγωγικής. Σήμερα, ο άμεσος προορισμός αυτών των κλάδων είναι η εξυπηρέτηση των σχολείων. Η εκπαίδευση των δασκάλων έχει σαν σκοπό να προετοιμάσει ένα άτομο να διδάσκει στερεότυπα θέματα, στις αίθουσες του δημόσιου σχολείου. Η φύση της εκπαίδευσης στις ακαδημίες καθορίζεται με γνώμονα τις απαιτήσεις της πολιτείας ως προς τα προσόντα των δασκάλων. Η παιδαγωγική ψυχολογία σαν κλάδος της εκπαίδευσης τείνει να εστιάζεται στην ψυχολογία διοίκησης των μαθητών. Θεωρεί τον εαυτό της προμηθευτή των επιστημονικών μέσων διδασκαλίας και καθοδηγητή μέσα στη σχολική αίθουσα ενός δέσμιου ακροατηρίου μαθητών. Τόσο η επιστημονική έρευνα όσο και το περιεχόμενο της διδασκαλίας περιστρέφονται γύρω από τη μάθηση μέσα στα πλαίσια της σχολικής αίθουσας. Η παιδαγωγική κοινωνιολογία ακολουθεί τον ίδιο δρόμο Και ασχολείται με την κοινωνική αλληλεπίδραση σχολείου - τάξης και το χειρισμό των πολιτισμικών διαφορών μέσα στο ίδιο το σχολείο. Η διδασκαλία της ιστορίας της παιδαγωγικής, όπως συμβαίνει και με τη διδασκαλία της ιστορίας των ΗΠΑστα γυμνάσια, είναι κυρίως ζήτημα πώλησης ορισμένων ιδεών και πεποιθήσεων. Η παιδαγωγική φιλοσοφία χάνεται μέσα στη διαδικασία καθορισμού κι αποσαφήνισης των στόχων της δημόσιας εκπαίδευσης.<br /><br />Οι ριζοσπαστικές ομάδες, οι ίδιοι οι σπουδαστές και ακόμη και ορισμένες σχολές, θα μπορούσαν να πιέσουν τις παιδαγωγικές σχολές να οριοθετήσουν ξανά τις κατευθύνσεις της αμερικάνικης εκπαίδευσης.8 Αυτή η πίεση θα μπορούσε να ασκηθεί εκ των έσω, μέσα απ’ τη διδασκαλία και την έρευνα των καθηγητών σε ατομική βάση και μέσα απ' την απαίτηση των σπουδαστών για ένα διαφορετικό τύπο εκπαιδευτικού προγράμματος. Επιπλέον, εξωτερικές ομάδες, όπως τα εναλλακτικά σχολεία, θα μπορούσαν να ασκήσουν πίεση στα πανεπιστήμια ώστε να προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες που προσφέρουν στα δημόσια σχολεία. Θα απαιτείτο απ’ τα πανεπιστήμια να μην εξυπηρετούν αποκλειστικά τις ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης αλλά ν' αρχίσουν να κοιτάζουν την εκπαιδευτική διαδικασία μέσα στα πλαίσια μιας πλατιάς πολιτιστικής προοπτικής.<br /><br />Ένα απ' τα πρώτα που θα μπορούσαν να γίνουν, ίσως είναι ο διαχωρισμός της εκπαίδευσης των δασκάλων απ' τις απαιτήσεις του κράτους ως προς τη χορήγηση πτυχίου. Αυτό μπορεί να συνεπαγόταν, κατ' αρχήν, το να προταθεί η δημιουργία δυο διαφορετικών τμημάτων σπουδών στην εκπαίδευση των δασκάλων. Το ένα απ' αυτά θα οδηγούσε στην απόκτηση κρατικού πτυχίου, ενώ το άλλο στην ανάπτυξη και εφαρμογή μεθόδων σαν του Πάουλο Φρέιρε. Αυτό το δεύτερο τμήμα θα πρόσφερε τη βάση για την επιλογή υλικού και την εκπαίδευση ανθρώπων για κοινοτική δράση.<br />Δάσκαλοι εκπαιδευμένοι σε μεθόδους σαν του Φρέιρε θα μπορούσαν να πηγαίνουν στις φτωχές περιοχές και να οργανώνουν εκπαιδευτικά προγράμματα, έξω απ' τα πλαίσια του δημόσιου σχολείου, για την ανάπτυξη κοινωνικής συνείδησης. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα για δασκάλους θα μπορούσαν επίσης να παρέχουν τα μέσα για την εκπαίδευση ηγετών μειονοτήτων όπως οι νέγροι και οι ιθαγενείς Αμερικάνοι, με τη μέθοδο του Φρέιρε ή με άλλες μεθόδους.<br /><br />Η παιδαγωγική κοινωνιολογία και ψυχολογία θα μπορούσαν να συνεργαστούν για να πραγματοποιήσουν αυτό που ο Ράιχ ονόμαζε ριζοσπαστική θεραπεία. Κι οι δυο αυτοί κλάδοι θα μπορούσαν ν ’ αρχίσουν να εξετάζουν το γιατί ορισμένοι άνθρωποι στην κοινωνία μας δεν μπορούν να μορφωθούν δίχως να στηρίζονται στην εξουσιαστική δομή του σχολείου. Αν δεν υπάρχει μια τέτοια εξάρτηση, τότε μπορούμε άφοβα να εγκαταλείψουμε τα σχολεία και να βασιστούμε στη δυνατότητα του καθένα ν' αναπτυχθεί και να μορφωθεί με το δικό του τρόπο. Αλλά είναι εύλογη η υποψία πως στην τωρινή φάση υπάρχουν ακόμη πολλοί φραγμοί που εμποδίζουν την ελεύθερη κι ανεξάρτητη μάθηση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την κουλτούρα της φτώχειας. Έργο της ψυχολογίας και της κοινωνιολογίας είναι να εντοπίσουν αυτά τα εμπόδια, που δημιουργούν μια κατάσταση εξάρτησης μέσα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Μήπως το πρόβλημα εστιάζεται κυρίως, όπως υποστήριζε και ο Ράιχ, στην ύπαρξη της πυρηνικής οικογένειας; Μήπως συνδέεται άμεσα με τις οικονομικές συνθήκες της φτώχειας; Μήπως είναι αποτέλεσμα της δομής και των συνθηκών του σύγχρονου αστικού μας περιβάλλοντος; Αυτές και άπειρες άλλες ερωτήσεις πλημμυρίζουν αμέσως το μυαλό μας. Η κοινωνιολογία και η ψυχολογία μπορούν, λοιπόν, να συνεχίσουν να εντοπίζουν εκείνες τις κοινωνικές συνθήκες που θα επέτρεπαν στους ανθρώπους να ζήσουν και ν' αναπτυχθούν στον κόσμο, δίχως τον εξουσιαστικό έλεγχο του σχολείου. Θ' αναπτύσσανε μια ριζοσπαστική θεραπεία ικανή να οδηγήσει σε μεγάλες κοινωνικές αλλαγές.<br /><br />Αν τα παιδιά δεν μπορούν να μάθουν, δεν πρέπει κανείς να περιορίζεται στο να τα βοηθήσει να ξεπεράσουν αυτό το άμεσο πρόβλημα. Πρέπει να εντοπίσει τις κοινωνικές συνθήκες που εμποδίζουν τη μάθησή τους και να τους επιτεθεί άμεσα. Η παιδαγωγική κοινωνιολογία θα μπορούσε επίσης να αναλάβει το πρόσθετο βάρος της μελέτης της φύσης του ελέγχου και της οικονομικής εκμετάλλευσης στην εκπαίδευση. Σε τοπικό επίπεδο, θα πρέπει να μελετηθούν οι σχέσεις<br />ανάμεσα στις ντόπιες ελίτ και στον έλεγχο της εκπαίδευσης.<br /><br />Τέτοιες μελέτες, συνδέοντας την ιδεολογία του σχολείου με εκείνη μιας συγκεκριμένης κοινωνικής τάξης, θα συνέχιζαν την παράδοση των πρώιμων μελετών του Τζωρτζ Κάουντς πάνω στην κοινωνική σύνθεση της σχολικής διεύθυνσης. Επιπλέον, οι μαθητές θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν για να μελετήσουν τις οικονομικές συναλλαγές των τοπικών σχολείων και να επισημάνουν πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων.<br />Σ' εθνικό επίπεδο, πάλι, αυτό που χρειάζεται είναι η μελέτη της εθνικής ελίτ που εξουσιάζει την εκπαίδευση. Αυτό θα συμπεριλάμβανε μια μελέτη των ηγετών της εκπαίδευσης που κινούνται με άνεση μεταξύ ιδρυμάτων, εκδοτικών οίκων, πανεπιστήμιων, εκπαιδευτικών οργανισμών και του ομοσπονδιακού εκπαιδευτικού κατεστημένου. Θα ήταν ενδιαφέρον να μελετηθεί η ιδεολογία αυτής της κυρίαρχης ελίτ και οι επιπτώσεις της στην εκπαίδευση.<br /><br />Η ιστορία και η φιλοσοφία της παιδαγωγικής θα μπορούσαν να μελετήσουν τη σχέση ανάμεσα στην ιδεολογία και την παιδαγωγική πρακτική, που περιλαμβάνει και ολόκληρη τη διαδικασία της κοινωνικοποίησης. 'Ολες οι θεωρίες για τη διαδικασία της κοινωνικοποίησης βασίζονται σε κάποια αντίληψη της ανθρώπινης φύσης και είναι προσανατολισμένες σε κάποιο όραμα του πώς έπρεπε να είναι. Οι θεωρίες για την οικογένεια, την κοινότητα, το σχολείο, την πολεοδομία και άλλα αλληλένδετα μέρη της κοινωνικοποιητικής διαδικασίας, θα ορίζονταν σύμφωνα με αυτές τις ιδεολογίες στις οποίες βασίζονται. Η ιστορία και η φιλοσοφία θα διευκρίνιζαν αυτά τα ιδεολογικά αξιώματα, εξετάζοντάς τα μέσα στο ιστορικό τους πλαίσιο και συνάμα στις τωρινές τους εκδηλώσεις. Αυτές οι δυο επιστήμες θα αναλάμβαναν την ευθύνη να εξασφαλίσουν τη μη αποκοπή των εκπαιδευτικών μεθόδων απ' τις πολιτικές και κοινωνικές τους ρίζες.<br />Ενώ όλες οι παραπάνω στρατηγικές δεν είναι παρά απλά πειραματικές, δείχνουν ποια περίπου είναι τα πρακτικά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν για να αποκτήσει νόημα η ριζοσπαστική εκπαίδευση. Πρέπει να εκτεθεί ξεκάθαρα το πώς μπορεί να εφαρμοστεί η θεωρία στο σύγχρονο κόσμο.<br /><br />Πολλά χρόνια τώρα, οι αμερικανοί παιδαγωγοί αναρωτιούνται γιατί η παιδαγωγική φιλοσοφία του Τζων Ντιούη έχει τόσο μηδαμινή επίδραση στα όσα συμβαίνουν καθημερινά στη σχολική αίθουσα. Ένα μέρος της απάντησης μπορεί να βρεθεί στα ίδια τα γραπτά του Ντιούη. Ο Ντιούη, ενώ αναμφισβήτητα είχε μεταφράσει τη φιλοσοφία του σε πρακτικές μεθόδους διδασκαλίας, ποτέ δεν πρότεινε τρόπους μεταρρύθμισης του εκπαιδευτικού κατεστημένου έτσι ώστε να γίνει δυνατή η πρακτική εφαρμογή των μεθόδων του. Η μέθοδος του Ντιούη έγινε ένα απλό θέμα συζήτησης όχι όμως και πρακτικό εργαλείο. Παρόμοια, η ριζοσπαστική παιδαγωγική θα γίνει ένα απλό θέμα συζήτησης αν δεν προσανατολιστεί πολιτικά προς την πραγματικότητα της κυρίαρχης εκπαιδευτικής δομής.<br /><br />Εκατό χρόνια νωρίτερα, θα ήταν δύσκολο να πείσεις μεγάλους αριθμούς ανθρώπων ότι η αλλαγή των εκπαιδευτικών θεσμών είναι αναγκαίο μέρος της πολιτικής και οικονομικής αλλαγής. Σήμερα, αυτό ισχύει εξίσου, γιατί οι οικονομικές δυνάμεις έχουν μετατρέψει τα σχολεία σ' έναν απ' τους κεντρικούς φορείς εξουσίας στην κοινωνία. Γι' αυτό το λόγο, τα σχολεία θα πρέπει να αποτελέσουν μέρος οποιασδήποτε απόπειρας για ουσιαστική κοινωνική αλλαγή. Αυτό δε σημαίνει αναγκαστικά την επέκταση της σχολικής εκπαίδευσης: θα μπορούσε να σημαίνει άνετα και τον περιορισμό ή και την κατάργησή της. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι πως η μαζική εκπαίδευση αποτελεί προϊόν μιας συγκεκριμένης συγκυρίας ιστορικών δυνάμεων, που την μετέτρεψαν σ' έναν απ' τους κύριους θεσμούς σχεδιασμένης κοινωνικοποίησης. Πρέπει επίσης να μην ξεχνάμε τη διάκριση ανάμεσα στη μόρφωση και τη σχολική εκπαίδευση.<br /><br />Η σχολική εκπαίδευση είναι μια σχεδιασμένη μέθοδος κοινωνικοποίησης, που έχει σαν στόχο να παράγει, διαμέσου ενός συστήματος θεσμικών ελέγχων, υπάκουους εργάτες και πολίτες. Απ' την άλλη μεριά, μόρφωση σημαίνει την απόκτηση γνώσης και ικανότητας με τις οποίες μπορούμε να μετασχηματίσουμε τον κόσμο και να μεγιστοποιήσουμε την ατομική αυτονομία. Η μόρφωση μπορεί ν' αποτελέσει πηγή ατομικής απελευθέρωσης. Μια απ’ τις ενδογενείς αντιφάσεις του κυρίαρχου εκπαιδευτικού συστήματος συνδέεται μ' αυτή τη διάκριση: Οι σύγχρονοι εργάτες χρειάζονται πραγματικά ορισμένες βασικές δεξιότητες και κάποιο βαθμό κατανόησης του κόσμου και, συνακόλουθα, κάποια εκπαίδευση τους είναι απαραίτητη. Πολύ συχνά, όμως, αυτή η εκπαίδευση ανεβάζει αρκετά το επίπεδο επίγνωσής τους, ώστε να προκαλέσει εξέγερση ενάντια στη διαδικασία κοινωνικοποίησης ή σχολειοποίησης. Αυτό συμβαίνει τα τελευταία δέκα χρόνια, με τις διαμαρτυρίες των σπουδαστών και με τους αγώνες για την προστασία των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Δυστυχώς, αυτές ξέσπασαν κυρίως σε αστικά σχολεία, όπου εξακολουθεί ακόμη να υπάρχει κάποια υποψία μόρφωσης. Τα φτωχά παιδιά έχουν, πρωταρχικά, καλή σχολική εκπαίδευση όχι όμως και καλή μόρφωση.<br /><br />Σήμερα, στις ΗΠΑ, υπάρχει μια κίνηση για την εξάλειψη κάθε ίχνους μόρφωσης υπέρ κάποιας λεγάμενης "επαγγελματικής εκπαίδευσης". Η κίνηση αυτή υποστηρίζει σαν βασικό της δόγμα ότι όλη η μάθηση πρέπει να προσανατολίζεται σύμφωνα με τις ανάγκες κάποιου μελλοντικού επαγγέλματος. Η μάθηση υποτάσσεται σε κάποιο μελλοντικό κοινωνικό ρόλο και στη διαδικασία κοινωνικοποίησης του σχολείου η γνώση δεν εμφανίζεται σαν μέσο κατανόησης και κριτικής ανάλυσης κοινωνικών και οικονομικών δυνάμεων αλλά υποταγής στην κοινωνική δομή. Η "επαγγελματική εκπαίδευση" αντιπροσωπεύει τη λογική συνέπεια της εξουσίας ελέγχου της σχολικής εκπαίδευσης.<br /><br />Το ζητούμενο στο μέλλον είναι ένα εκπαιδευτικό σύστημα που ν' ανεβάζει το επίπεδο συνείδησης κάθε ατόμου σε μια κατανόηση των κοινωνικών και ιστορικών δυνάμεων που δημιούργησαν την τωρινή κοινωνία και που καθορίζουν την κοινωνική θέση του ατόμου. Αυτό μπορεί να γίνει διαμέσου ενός συνδυασμού θεωρίας και πρακτικής μέσα στον οποίο και οι δυο μεταβάλλονται, καθώς όλοι οι άνθρωποι εργάζονται για μια απελευθερωμένη κοινωνία.<br />Δεν πρέπει να υπάρχει ένα πρόγραμμα μελλοντικής αλλαγής αλλά μάλλον ένας συνεχής διάλογος πάνω στα μέσα και τους σκοπούς. Η μόρφωση πρέπει να βρίσκεται στην καρδιά μιας τέτοιας επαναστατικής προσπάθειας.<br /><br />Το ζητούμενο στο μέλλον είναι ένα εκπαιδευτικό σύστημα που ν' ανεβάζει το επίπεδο συνείδησης κάθε ατόμου σε μια κατανόηση των κοινωνικών και ιστορικών δυνάμεων που δημιούργησαν την τωρινή κοινωνία και που καθορίζουν την κοινωνική θέση του ατόμου. Αυτό μπορεί να γίνει διαμέσου ενός συνδυασμού θεωρίας και πρακτικής μέσα στον οποίο και οι δυο μεταβάλλονται, καθώς όλοι οι άνθρωποι εργάζονται για μια απελευθερωμένη κοινωνία. Δεν πρέπει να υπάρχει ένα πρόγραμμα μελλοντικής αλλαγής αλλά μάλλον ένας συνεχής διάλογος πάνω στα μέσα και τους σκοπούς.<br />Η μόρφωση πρέπει να βρίσκεται στην καρδιά μιας τέτοιας επαναστατικής προσπάθειας.</span></p></a></div>
<span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><iframe frameborder="0" height="1123px" src="https://docs.google.com/viewer?srcid=18fyGHbaRV9u19MX_XSLw5rknERQu3ABq&pid=explorer&efh=false&a=v&chrome=false&embedded=true" width="794px"></iframe></span>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-47461840679654647302024-02-10T16:07:00.000-08:002024-03-25T17:09:05.046-07:00ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΤΣΗΣ - Η ΒΑΡΕΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ<p> </p>
<div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhznsfxw5uwceQ-cXC_0SAKnueTWBZ4iUZsxiHgNUOvULF11Nseukao-CJR4HhV5xRcHi-yYk1Q9Awkj8t_nz8gBDISK-JxDiS5cmBx03MXqLmQQtuKvKjCD9hPSjRIujTuSBcnh2SDReRbREsJst-zbk9fo3tbA23h7S4v7fwqUcZ9M0BOQBKH9HJY89rr/s625/Screenshot%20at%20Mar%2026%2001-50-36.png" style="display: block; padding: 1em 0px; text-align: center;"><img alt="" border="0" data-original-height="625" data-original-width="442" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhznsfxw5uwceQ-cXC_0SAKnueTWBZ4iUZsxiHgNUOvULF11Nseukao-CJR4HhV5xRcHi-yYk1Q9Awkj8t_nz8gBDISK-JxDiS5cmBx03MXqLmQQtuKvKjCD9hPSjRIujTuSBcnh2SDReRbREsJst-zbk9fo3tbA23h7S4v7fwqUcZ9M0BOQBKH9HJY89rr/w452-h640/Screenshot%20at%20Mar%2026%2001-50-36.png" width="452" /></a><div style="text-align: center;"><b>ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ</b></div><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0.21cm;"><span style="font-family: arial; font-size: medium;"><strong><span style="font-weight: normal;">«Η εργασία μου αυτή γράφτηκε με την βέβαιη προοπτική, πως παρ’ όλα τα εμπόδια και παρ’ όλες τις πολύμορφες επεμβάσεις, ο Ελληνικός Λαός, που πάντα αγωνίζεται ηρωικά, θα ανοίξει και πάλι με τον αγώνα του διάπλατα τον δρόμο, για μια ελεύθερη δημοκρατική ανοδική πο</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">ρεία, και θα αρχίσει, με τον ίδιο ενθουσιασμό, με την ίδια ορμή και αυτοθυσία, να χτίσει την ερειπωμένη από την ναζιστοφασιστικη κατοχή και τον οικτρό εμφύλιο, πατρίδα.</span></strong></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0.71cm; margin-top: 0.71cm; padding: 0cm;"><span style="font-family: arial; font-size: medium;">Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη μόνον τότε που η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από το Λαό και για το Λαό.</span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0.71cm; margin-top: 0.71cm; padding: 0cm;"><span style="font-family: arial; font-size: medium;">Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει ο δρόμος για να λυτρωθούν οι παραγωγικές δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας.</span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0.71cm; margin-top: 0.71cm; padding: 0cm;"><span style="font-family: arial; font-size: medium;">Και ο δρόμος αυτός μας οδηγεί στην ορθολογιστική οργάνωση και στη σχεδιασμένη ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας, στη δημιουργία ανώτερης τεχνικής βάσης, στη γοργή συσσώρευση των οικονομικών μέσων για ν’ ανθήσει και σ’ εμάς γερή, προοδεμένη κοινωνική ζωή. Μόνον τότε θα δημιουργηθούν και θα εξασφαλιστούν όλες οι προϋποθέσεις για μια ακόμα πιο ψηλή κοινωνική επιδίωξη: τη σοσιαλιστική κοινωνία.</span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0.71cm; margin-top: 0.71cm; padding: 0cm;"><span style="font-family: arial; font-size: medium;">Για το χτίσιμο αυτής της νέας Ελλάδας δουλεύουν σήμερα, μέσα σε τραγικές πραγματικά συνθήκες και αψηφώντας κάθε κίνδυνο, όλοι οι επιστήμονες που βλέπουν μπροστά, όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι των επιστημών, πλάι και μαζί με τον αδάμαστο Ελληνικό Λαό, προσφέροντας ακόμη και την ζωή τους, ότι πολυτιμότερο δηλαδή έχουν, προσπαθώντας έτσι να στεριώσουν, όσο το δυνατό περισσότερο, την νίκη του.</span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0.71cm; margin-top: 0.71cm; padding: 0cm;"><span style="font-family: arial; font-size: medium;">Σε όλους αυτούς τους πραγματικούς ηρωικούς αγωνιστές, προσφέρω και εγώ την μικρότατη αυτή συμβολή.</span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0.71cm; margin-top: 0.71cm; padding: 0cm;"><span style="font-family: arial; font-size: medium;">Δημήτρης Μπάτσης</span></p><span style="font-family: arial; font-size: medium;">Αθήνα, ΕΜΠ , Ιούνιος 1947»</span></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><iframe frameborder="0" height="1123px" src="https://docs.google.com/viewer?srcid=16EzTsTlpGBqpnWVlsPF358g9GqiVXW3A&pid=explorer&efh=false&a=v&chrome=false&embedded=true" width="794px"></iframe></div>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-22806571756793322272024-02-09T16:25:00.000-08:002024-02-09T19:48:35.611-08:00Η συνέντευξη του Vladimir Putin στον Tucker Carlson, μεταφρασμένη στα Ελληνικά <p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhieXG73OCo5nGx6hLvMYKv8vaypYPDULexXrUcLNWNobznTQRG14sP_JUcsjA7Ch-amD_a9KMJYiYFEE79BiislGuUqYTMicf82pyipdGxHZt1XAXE8QThDUwaoqT2-r3W1RS-WwMD05W_GTAV3hbaBFvdjf3RrWN2uEIqvhAPt2Ifbq_KWL7ahmLAs4LT/s978/%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BD.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><img border="0" data-original-height="589" data-original-width="978" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhieXG73OCo5nGx6hLvMYKv8vaypYPDULexXrUcLNWNobznTQRG14sP_JUcsjA7Ch-amD_a9KMJYiYFEE79BiislGuUqYTMicf82pyipdGxHZt1XAXE8QThDUwaoqT2-r3W1RS-WwMD05W_GTAV3hbaBFvdjf3RrWN2uEIqvhAPt2Ifbq_KWL7ahmLAs4LT/w640-h386/%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BD.png" width="640" /></span></a></div><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span><p></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span></p><p>
</p><p><strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Mr.
Πρόεδρε, ευχαριστώ.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Στις
22 Φεβρουαρίου 2022, απευθυνθήκατε στη
χώρα σας στην εθνική σας διεύθυνση όταν
ξεκίνησε η σύγκρουση στην Ουκρανία και
είπατε ότι ενεργούσατε επειδή είχατε
καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι Ηνωμένες
Πολιτείες μέσω του ΝΑΤΟ μπορεί να
ξεκινήσουν ένα απόσπασμα, «αιφνιδιαστική
επίθεση εναντίον μας Χώρα”. Και στα
αμερικανικά αυτιά αυτό ακούγεται
παρανοϊκό. Πείτε μας γιατί πιστεύετε
ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να
χτυπήσουν τη Ρωσία από το μπλε. Πώς το
συμπέρανες αυτό;</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Δεν
είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες επρόκειτο
να εξαπολύσουν ένα αιφνιδιαστικό χτύπημα
στη Ρωσία, δεν το είπα. Κάνουμε talk show ή
σοβαρή συζήτηση;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b> </b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Αυτό
ήταν ένα καλό απόσπασμα. Ευχαριστώ,
είναι τρομερά σοβαρό!</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αρχικά
εκπαιδευτήκατε στην ιστορία, από όσο
ξέρω;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ναι.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Επομένως,
αν δεν σας πειράζει, θα αφιερώσω μόνο
30 δευτερόλεπτα ή ένα λεπτό από τον χρόνο
σας για να σας δώσω ένα μικρό ιστορικό
υπόβαθρο.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Παρακαλώ.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ας
δούμε από πού ξεκίνησε η σχέση μας με
την Ουκρανία. Από πού προέρχεται η
Ουκρανία;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Το
ρωσικό κράτος άρχισε να υπάρχει ως
συγκεντρωτικό κράτος το 862. Αυτή θεωρείται
η χρονιά δημιουργίας του ρωσικού κράτους
επειδή φέτος οι κάτοικοι του Νόβγκοροντ
(πόλη στα βορειοδυτικά της χώρας)
προσκάλεσαν τον Ρούρικ, έναν Βαράγγιο.
πρίγκιπας από τη Σκανδιναβία, να
βασιλέψει. Το 1862, η Ρωσία γιορτάζει την
1000η επέτειο της πολιτείας της και στο
Νόβγκοροντ υπάρχει ένα μνημείο αφιερωμένο
στα 1000 χρόνια της χώρας.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Το
882, ο διάδοχος του Ρουρίκ, Πρίγκιπας
Όλεγκ, ο οποίος στην πραγματικότητα
έπαιζε τον ρόλο του αντιβασιλέα στον
νεαρό γιο του Ρούρικ επειδή ο Ρουρίκ
είχε πεθάνει εκείνη την εποχή, ήρθε στο
Κίεβο. Έδιωξε δύο αδέρφια που, προφανώς,
κάποτε ήταν μέλη της ομάδας του Ρούρικ.
Έτσι, η Ρωσία άρχισε να αναπτύσσεται με
δύο κέντρα εξουσίας, το Κίεβο και το
Νόβγκοροντ.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Η
επόμενη, πολύ σημαντική ημερομηνία στην
ιστορία της Ρωσίας, ήταν το 988. Αυτή ήταν
η Βάπτιση της Ρωσίας, όταν ο πρίγκιπας
Βλαντιμίρ, ο δισέγγονος του Ρουρίκ,
βάφτισε τη Ρωσία και υιοθέτησε την
Ορθοδοξία, ή τον Ανατολικό Χριστιανισμό.
Από αυτή τη στιγμή το συγκεντρωτικό
ρωσικό κράτος άρχισε να ενισχύεται.
Γιατί; Λόγω μιας ενιαίας επικράτειας,
ολοκληρωμένων οικονομικών δεσμών, μιας
και της ίδιας γλώσσας και, μετά το
Βάπτισμα της Ρωσίας, της ίδιας πίστης
και κυριαρχίας του Πρίγκιπα. Το
συγκεντρωτικό ρωσικό κράτος άρχισε να
διαμορφώνεται.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Πίσω
στον Μεσαίωνα, ο Πρίγκιπας Γιαροσλάβ ο
Σοφός εισήγαγε τη σειρά της διαδοχής
στο θρόνο, αλλά αφού πέθανε, έγινε
περίπλοκη για διάφορους λόγους. Ο θρόνος
δεν πέρασε απευθείας από τον πατέρα
στον μεγαλύτερο γιο, αλλά από τον πρίγκιπα
που είχε πεθάνει στον αδελφό του και
μετά στους γιους του σε διαφορετικές
γραμμές. Όλα αυτά οδήγησαν στον
κατακερματισμό και το τέλος της Ρωσίας
ως ενιαίου κράτους. Δεν είχε κάτι
ιδιαίτερο, το ίδιο συνέβαινε τότε στην
Ευρώπη. Αλλά το κατακερματισμένο ρωσικό
κράτος έγινε εύκολη λεία για την
αυτοκρατορία που δημιούργησε νωρίτερα
ο Τζένγκις Χαν. Οι διάδοχοί του, δηλαδή
ο Μπατού Χαν, ήρθαν στη Ρωσία, λεηλάτησαν
και κατέστρεψαν σχεδόν όλες τις πόλεις.
Το νότιο τμήμα, συμπεριλαμβανομένου
του Κιέβου, παρεμπιπτόντως, και ορισμένων
άλλων πόλεων, απλώς έχασαν την ανεξαρτησία
τους, ενώ οι βόρειες πόλεις διατήρησαν
μέρος της κυριαρχίας τους. Έπρεπε να
αποτίσουν φόρο τιμής στην Ορδή, αλλά
κατάφεραν να διατηρήσουν κάποιο μέρος
της κυριαρχίας τους. Και τότε άρχισε να
διαμορφώνεται ένα ενιαίο ρωσικό κράτος
με κέντρο τη Μόσχα.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Το
νότιο τμήμα των ρωσικών εδαφών,
συμπεριλαμβανομένου του Κιέβου, άρχισε
σταδιακά να έλκεται προς έναν άλλο
«μαγνήτη» – το κέντρο που αναδυόταν
στην Ευρώπη. Αυτό ήταν το Μεγάλο Δουκάτο
της Λιθουανίας. Ονομάστηκε ακόμη και
Λιθουανο-Ρωσικό Δουκάτο, επειδή οι Ρώσοι
ήταν σημαντικό μέρος του πληθυσμού του.
Μιλούσαν την παλιά ρωσική γλώσσα και
ήταν ορθόδοξοι. Τότε όμως υπήρξε μια
ενοποίηση, η ένωση του Μεγάλου Δουκάτου
της Λιθουανίας και του Βασιλείου της
Πολωνίας. Λίγα χρόνια αργότερα, υπογράφηκε
μια άλλη ένωση, αλλά αυτή τη φορά ήδη
στον θρησκευτικό τομέα. Μερικοί από
τους ορθόδοξους ιερείς έγιναν υποτελείς
του Πάπα. Έτσι, αυτά τα εδάφη έγιναν
μέρος του πολωνο-λιθουανικού κράτους.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Κατά
τη διάρκεια δεκαετιών, οι Πολωνοί
ασχολήθηκαν με την «Πολωνοποίηση» αυτού
του τμήματος του πληθυσμού: εισήγαγαν
τη γλώσσα τους εκεί, προσπάθησαν να
εδραιώσουν την ιδέα ότι αυτός ο πληθυσμός
δεν ήταν ακριβώς Ρώσοι, ότι επειδή ζούσαν
στο περιθώριο (u kraya) ήταν «Ουκρανοί».
Αρχικά, η λέξη «Ουκρανός» σήμαινε ότι
ένα άτομο ζούσε στα περίχωρα του κράτους,
κοντά στο περιθώριο, ή ότι ασχολούνταν
με συνοριακές υπηρεσίες. Δεν εννοούσε
κάποια συγκεκριμένη εθνοτική ομάδα.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Έτσι,
οι Πολωνοί προσπαθούσαν με κάθε δυνατό
τρόπο να πολώσουν αυτό το τμήμα των
ρωσικών εδαφών και στην πραγματικότητα
το αντιμετώπισαν μάλλον σκληρά, για να
μην πω σκληρά. Όλα αυτά οδήγησαν στο
γεγονός ότι αυτό το τμήμα των ρωσικών
εδαφών άρχισε να αγωνίζεται για τα
δικαιώματά του. Έγραψαν επιστολές στη
Βαρσοβία απαιτώντας να τηρούνται τα
δικαιώματά τους και να ανατίθενται
άνθρωποι εδώ, συμπεριλαμβανομένου του
Κιέβου…</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Σας
ζητώ συγγνώμη, μπορείτε να μας πείτε
ποια περίοδο… Χάνω την αίσθηση του πού
βρισκόμαστε στην ιστορία;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ήταν
τον 13ο αιώνα.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Τώρα
θα πω τι έγινε αργότερα και θα δώσω τις
ημερομηνίες για να μην υπάρξει σύγχυση.
Και το 1654, έστω και λίγο νωρίτερα, οι
άνθρωποι που είχαν τον έλεγχο της
εξουσίας σε αυτό το τμήμα των ρωσικών
εδαφών, απευθύνθηκαν στη Βαρσοβία,
επαναλαμβάνω, ζητώντας να τηρηθούν τα
δικαιώματά τους και να στείλουν στους
ρωσικής καταγωγής και ορθόδοξης πίστης
ηγεμόνες τους. Όταν η Βαρσοβία δεν τους
απάντησε και μάλιστα απέρριψε τα αιτήματά
τους, στράφηκαν στη Μόσχα ώστε η Μόσχα
να τους πάρει μακριά.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Για
να μην νομίζετε ότι εφευρίσκω πράγματα…
Θα σας δώσω αυτά τα έγγραφα…</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Δεν
ακούγεται ότι το εφευρίσκεις, αλλά δεν
είμαι σίγουρος γιατί είναι σχετικό με
αυτό που συνέβη πριν από δύο χρόνια.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span></span></span><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Ωστόσο,
αυτά είναι έγγραφα από τα αρχεία,
αντίγραφα. Εδώ είναι γράμματα από τον
Bogdan Khmelnitsky, τον άνθρωπο που τότε ήλεγχε
την εξουσία σε αυτό το τμήμα των ρωσικών
εδαφών που τώρα ονομάζεται Ουκρανία.
Έγραψε στη Βαρσοβία ζητώντας να γίνουν
σεβαστά τα δικαιώματά τους και αφού του
αρνήθηκαν, άρχισε να γράφει επιστολές
στη Μόσχα ζητώντας να τους πάρει κάτω
από το ισχυρό χέρι του Τσάρου της Μόσχας.
Υπάρχουν αντίγραφα αυτών των εγγράφων.
Θα τα αφήσω για την καλή σας ανάμνηση.
Υπάρχει μια μετάφραση στα ρωσικά,
μπορείτε να τη μεταφράσετε στα αγγλικά
αργότερα.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Η
Ρωσία δεν θα δεχόταν να τους παραδεχτεί
αμέσως, υποθέτοντας ότι θα ξεκινούσε ο
πόλεμος με την Πολωνία. Ωστόσο, το 1654, η
Πανρωσική Συνέλευση των κορυφαίων
κληρικών και γαιοκτημόνων με επικεφαλής
τον Τσάρο (Zemsky Sobor), που ήταν το
αντιπροσωπευτικό όργανο της εξουσίας
του παλαιού ρωσικού κράτους, αποφάσισε
να συμπεριλάβει ένα μέρος των παλαιών
ρωσικών εδαφών στη Μόσχα. Βασίλειο.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Όπως
ήταν αναμενόμενο, ξεκίνησε ο πόλεμος
με την Πολωνία. Διήρκεσε 13 χρόνια και
στη συνέχεια, το 1654, κατέληξε στο
συμπέρασμα μια αλήθεια. Και 32 χρόνια
αργότερα, νομίζω, υπογράφηκε μια συνθήκη
ειρήνης με την Πολωνία, την οποία ονόμασαν
«αιώνια ειρήνη». Και αυτά τα εδάφη,
ολόκληρη η αριστερή όχθη του Δνείπερου,
συμπεριλαμβανομένου του Κιέβου, πήγε
στη Ρωσία, και ολόκληρη η δεξιά όχθη του
Δνείπερου παρέμεινε στην Πολωνία.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Υπό
την κυριαρχία της Μεγάλης Αικατερίνης,
η Ρωσία ανέκτησε όλα τα ιστορικά εδάφη
της, συμπεριλαμβανομένων των νότων και
δυτικών. Όλα αυτά κράτησαν μέχρι την
Επανάσταση. Πριν από τον Α Παγκόσμιο
Πόλεμο, το αυστριακό Γενικό Επιτελείο
βασίστηκε στις ιδέες της Ουκρανοποίησης
και άρχισε να προωθεί ενεργά τις ιδέες
της Ουκρανίας και της Ουκρανοποίησης.
Το κίνητρό τους ήταν προφανές. Λίγο πριν
τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήθελαν να
αποδυναμώσουν τον πιθανό εχθρό και να
εξασφαλίσουν ευνοϊκές συνθήκες στη
συνοριακή περιοχή. Έτσι, η ιδέα που είχε
προκύψει στην Πολωνία ότι οι άνθρωποι
που κατοικούσαν σε αυτό το έδαφος φέρεται
ότι δεν ήταν πραγματικά Ρώσοι, αλλά
μάλλον ανήκαν σε μια ειδική εθνοτική
ομάδα, τους Ουκρανούς, άρχισε να διαδίδεται
από το Αυστριακό Γενικό Επιτελείο.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ήδη
από τον 19ο αιώνα, εμφανίστηκαν θεωρητικοί
που ζητούσαν την ανεξαρτησία της
Ουκρανίας. Όλοι αυτοί, ωστόσο, υποστήριξαν
ότι η Ουκρανία θα έπρεπε να έχει πολύ
καλές σχέσεις με τη Ρωσία. Επέμειναν σε
αυτό. Μετά την Επανάσταση του 1917, οι
Μπολσεβίκοι προσπάθησαν να αποκαταστήσουν
το κράτος και άρχισε ο Εμφύλιος Πόλεμος,
συμπεριλαμβανομένων των εχθροπραξιών
με την Πολωνία. Το 1921, ανακηρύχθηκε η
ειρήνη με την Πολωνία και βάσει αυτής
της συνθήκης, η δεξιά όχθη του ποταμού
Δνείπερου δόθηκε και πάλι στην Πολωνία.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Το
1939, αφότου η Πολωνία συνεργάστηκε με
τον Χίτλερ — όντως συνεργάστηκε με τον
Χίτλερ, ξέρετε — ο Χίτλερ πρόσφερε στην
Πολωνία ειρήνη και συνθήκη φιλίας και
συμμαχίας (έχουμε όλα τα σχετικά έγγραφα
στα αρχεία), απαιτώντας σε αντάλλαγμα
να δώσει η Πολωνία πίσω στη Γερμανία ο
λεγόμενος διάδρομος Danzig, που συνέδεε
το μεγαλύτερο μέρος της Γερμανίας με
την Ανατολική Πρωσία και το Konigsberg. Μετά
τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο αυτό το
έδαφος μεταφέρθηκε στην Πολωνία και
αντί για το Danzig, προέκυψε μια πόλη του
Γκντανσκ. Ο Χίτλερ τους ζήτησε να το
δώσουν φιλικά, αλλά εκείνοι αρνήθηκαν.
Ωστόσο, συνεργάστηκαν με τον Χίτλερ και
συμμετείχαν μαζί στη διχοτόμηση της
Τσεχοσλοβακίας.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Μπορώ
να ρωτήσω… Υποστηρίζετε ότι η Ουκρανία,
ορισμένα μέρη της Ουκρανίας, η Ανατολική
Ουκρανία, στην πραγματικότητα, ήταν η
Ρωσία για εκατοντάδες χρόνια, γιατί δεν
θα το δεχόσαστε απλώς όταν γίνατε
Πρόεδρος πριν από 24 χρόνια; Έχετε πυρηνικά
όπλα, δεν έχουν. Στην πραγματικότητα
είναι η γη σου. Γιατί περίμενες τόσο
πολύ;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Θα
σου πω. Έρχομαι σε αυτό. Αυτή η ενημέρωση
φτάνει στο τέλος της. Μπορεί να είναι
βαρετό, αλλά εξηγεί πολλά πράγματα.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Δεν
είναι βαρετό.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ωραία.
Καλός. Είμαι τόσο χαρούμενος που το
εκτιμάτε. Ευχαριστώ.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Έτσι,
πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η
Πολωνία συνεργάστηκε με τον Χίτλερ και
παρόλο που δεν υπέκυψε στις απαιτήσεις
του Χίτλερ, παρόλα αυτά συμμετείχε στη
διχοτόμηση της Τσεχοσλοβακίας μαζί με
τον Χίτλερ. Καθώς οι Πολωνοί δεν είχαν
δώσει τον διάδρομο Danzig στη Γερμανία,
και πήγαν πολύ μακριά, ωθώντας τον Χίτλερ
να ξεκινήσει τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο
επιτιθέμενοι τους. Γιατί ήταν η Πολωνία
που ξεκίνησε ο πόλεμος την 1η Σεπτεμβρίου
1939; Η Πολωνία αποδείχθηκε αδιάλλακτη
και ο Χίτλερ δεν είχε τίποτα άλλο παρά
να αρχίσει να εφαρμόζει τα σχέδιά του
με την Πολωνία.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Παρεμπιπτόντως,
η ΕΣΣΔ —έχω διαβάσει κάποια έγγραφα
αρχείου— συμπεριφέρθηκε πολύ ειλικρινά.
Ζήτησε την άδεια της Πολωνίας για τη
διέλευση των στρατευμάτων της μέσω του
πολωνικού εδάφους για να βοηθήσει την
Τσεχοσλοβακία. Αλλά ο τότε υπουργός
Εξωτερικών της Πολωνίας είπε ότι εάν
τα σοβιετικά αεροσκάφη πετούσαν πάνω
από την Πολωνία, θα καταρριφθούν πάνω
από το έδαφος της Πολωνίας. Αλλά αυτό
δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία
είναι ότι ο πόλεμος ξεκίνησε και η
Πολωνία έπεσε θύμα των πολιτικών που
είχε ακολουθήσει κατά της Τσεχοσλοβακίας,
καθώς με το γνωστό Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ,
μέρος αυτού του εδάφους, συμπεριλαμβανομένης
της δυτικής Ουκρανίας, επρόκειτο να
δοθεί στη Ρωσία. Έτσι η Ρωσία, που
ονομάστηκε τότε ΕΣΣΔ, ανέκτησε τα
ιστορικά της εδάφη.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Μετά
τη νίκη στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο,
όπως αποκαλούμε τον Δεύτερο Παγκόσμιο
Πόλεμο, όλα αυτά τα εδάφη κατοχυρώθηκαν
τελικά ως ανήκαν στη Ρωσία, στην ΕΣΣΔ.
Όσο για την Πολωνία, έλαβε, προφανώς ως
αποζημίωση, τα εδάφη που αρχικά ήταν
γερμανικά: τα ανατολικά μέρη της Γερμανίας
(αυτά είναι τώρα δυτικά εδάφη της
Πολωνίας). Φυσικά, η Πολωνία απέκτησε
ξανά πρόσβαση στη Βαλτική Θάλασσα και
στο Danzig, στο οποίο δόθηκε και πάλι το
πολωνικό του όνομα. Έτσι λοιπόν εξελίχθηκε
αυτή η κατάσταση.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Το
1922, όταν ιδρύθηκε η ΕΣΣΔ, οι Μπολσεβίκοι
άρχισαν να χτίζουν την ΕΣΣΔ και ίδρυσαν
τη Σοβιετική Ουκρανία, που δεν είχε
υπάρξει ποτέ πριν.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Σωστά.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ο
Στάλιν επέμενε να συμπεριληφθούν αυτές
οι δημοκρατίες στην ΕΣΣΔ ως αυτόνομες
οντότητες. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο,
ο Λένιν, ο ιδρυτής του σοβιετικού κράτους,
επέμενε ότι δικαιούνται να αποχωρήσουν
από την ΕΣΣΔ. Και, πάλι για κάποιους
άγνωστους λόγους, μετέφερε σε εκείνη
τη νεοσύστατη Σοβιετική Δημοκρατία της
Ουκρανίας μερικά από τα εδάφη μαζί με
τους ανθρώπους που ζούσαν εκεί, παρόλο
που αυτά τα εδάφη δεν είχαν ονομαστεί
ποτέ Ουκρανία. και όμως έγιναν μέρος
αυτής της Σοβιετικής Δημοκρατίας της
Ουκρανίας. Τα εδάφη αυτά περιελάμβαναν
την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, η οποία
υποδέχτηκε τη Μεγάλη Αικατερίνη και η
οποία δεν είχε καμία ιστορική σχέση με
την Ουκρανία.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ακόμα
κι αν πάμε πίσω από το 1654, όταν αυτά τα
εδάφη επέστρεψαν στη Ρωσική Αυτοκρατορία,
αυτή η επικράτεια είχε το μέγεθος τριών
έως τεσσάρων περιοχών της σύγχρονης
Ουκρανίας, χωρίς περιοχή της Μαύρης
Θάλασσας. Αυτό ήταν εντελώς εκτός
θέματος.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Το
1654;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ακριβώς.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Έχετε,
βλέπω, εγκυκλοπαιδική γνώση αυτής της
περιοχής. Αλλά γιατί δεν κάνατε αυτή
την υπόθεση για τα πρώτα 22 χρόνια ως
πρόεδρος, ότι η Ουκρανία δεν ήταν
πραγματική χώρα;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Στη
Σοβιετική Ουκρανία δόθηκε μεγάλη έκταση
που δεν της ανήκε ποτέ, συμπεριλαμβανομένης
της περιοχής της Μαύρης Θάλασσας. Κάποια
στιγμή, όταν η Ρωσία τα έλαβε ως αποτέλεσμα
των Ρωσοτουρκικών πολέμων, ονομάστηκαν
«Νέα Ρωσία» ή Novorossiya. Αλλά αυτό δεν έχει
σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι
ότι ο Λένιν, ο ιδρυτής του Σοβιετικού
Κράτους, ίδρυσε έτσι την Ουκρανία. Για
δεκαετίες, η Ουκρανική Σοβιετική
Δημοκρατία αναπτύχθηκε ως μέρος της
ΕΣΣΔ και για άγνωστους λόγους και πάλι,
οι Μπολσεβίκοι ασχολούνταν με την
Ουκρανοποίηση. Δεν ήταν απλώς επειδή η
σοβιετική ηγεσία αποτελούνταν σε μεγάλο
βαθμό από εκείνες που κατάγονταν από
την Ουκρανία. Αντιθέτως, εξηγήθηκε από
τη γενική πολιτική ιθαγενοποίησης που
ακολουθούσε η Σοβιετική Ένωση. Τα ίδια
πράγματα έγιναν και σε άλλες σοβιετικές
δημοκρατίες. Αυτό περιλάμβανε την
προώθηση εθνικών γλωσσών και εθνικών
πολιτισμών, κάτι που δεν είναι κακό κατ’
αρχήν. Έτσι δημιουργήθηκε η Σοβιετική
Ουκρανία.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Μετά
τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ουκρανία
έλαβε, εκτός από τα εδάφη που ανήκαν
στην Πολωνία πριν από τον πόλεμο, μέρος
των εδαφών που ανήκαν προηγουμένως στην
Ουγγαρία και τη Ρουμανία (σήμερα γνωστή
ως Δυτική Ουκρανία). Έτσι, η Ρουμανία
και η Ουγγαρία πήραν μέρος των εδαφών
τους και δόθηκαν στην Ουκρανία και
εξακολουθούν να παραμένουν μέρος της
Ουκρανίας. Επομένως, με αυτή την έννοια,
έχουμε κάθε λόγο να επιβεβαιώσουμε ότι
η Ουκρανία είναι ένα τεχνητό κράτος που
διαμορφώθηκε κατά τη θέληση του Στάλιν.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Πιστεύετε
ότι η Ουγγαρία έχει το δικαίωμα να πάρει
πίσω τη γη της από την Ουκρανία; Και ότι
άλλα έθνη έχουν δικαίωμα να επιστρέψουν
στα σύνορά τους του 1654;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Δεν
είμαι σίγουρος αν θα πρέπει να επιστρέψουν
στα σύνορα του 1654, αλλά δεδομένης της
εποχής του Στάλιν, του λεγόμενου
καθεστώτος του Στάλιν – το οποίο όπως
ισχυρίζονται πολλοί γνώρισε πολλές
παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
και παραβιάσεις των δικαιωμάτων άλλων
κρατών – μπορεί να πει κανείς ότι θα
μπορούσαν να διεκδικήσουν πίσω αυτά τα
εδάφη τους, ενώ δεν έχουν δικαίωμα να
το κάνουν αυτό, είναι τουλάχιστον
κατανοητό…</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Έχετε
πει στον Viktor Orbán ότι μπορεί να έχει ένα
μέρος της Ουκρανίας;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ποτέ.
Δεν του το έχω πει ποτέ. Ούτε μια φορά.
Δεν είχαμε καν συζήτηση για αυτό, αλλά
στην πραγματικότητα ξέρω με βεβαιότητα
ότι οι Ούγγροι που ζουν εκεί ήθελαν να
επιστρέψουν στην ιστορική τους γη.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Επιπλέον,
θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια πολύ
ενδιαφέρουσα ιστορία, θα παρεκκλίνω,
είναι προσωπική. Κάπου στις αρχές της
δεκαετίας του ’80, πήγα οδικό ταξίδι με
αυτοκίνητο από το τότε Λένινγκραντ
(τώρα Αγία Πετρούπολη) σε όλη τη Σοβιετική
Ένωση μέσω του Κιέβου, έκανα μια στάση
στο Κίεβο και μετά πήγα στη Δυτική
Ουκρανία. Πήγα στην πόλη Beregovoye και όλα
τα ονόματα των πόλεων και των χωριών
εκεί ήταν στα ρωσικά και σε μια γλώσσα
που δεν καταλάβαινα – στα ουγγρικά. Στα
ρωσικά και στα ουγγρικά. Όχι στα ουκρανικά
– στα ρωσικά και στα ουγγρικά.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Περνούσα
μέσα από κάποιο χωριό και υπήρχαν άντρες
που κάθονταν δίπλα στα σπίτια και
φορούσαν μαύρες στολές τριών κομματιών
και μαύρα κυλινδρικά καπέλα. Ρώτησα,
«Είναι κάποιο είδος διασκεδαστών;» Μου
είπαν, «Όχι, δεν είναι διασκεδαστές.
Είναι Ούγγροι. «Είπα, «Τι κάνουν εδώ;»
– «Τι εννοείς; Αυτή είναι η γη τους, ζουν
εδώ.» Αυτό ήταν κατά τη Σοβιετική εποχή,
τη δεκαετία του 1980. Διατηρούν την ουγγρική
γλώσσα, τα ουγγρικά ονόματα και όλες
τις εθνικές τους φορεσιές. Είναι Ούγγροι
και αισθάνονται ότι είναι Ούγγροι. Και
φυσικά όταν τώρα υπάρχει παράβαση….</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Και
υπάρχουν πολλά από αυτά όμως, νομίζω.
Πολλά έθνη αισθάνονται αναστατωμένα –
υπάρχουν Τρανσυλβανοί όπως και εσείς,
άλλοι, ξέρετε – αλλά πολλά έθνη αισθάνονται
απογοητευμένα από τα επανασχεδιασμένα
σύνορά τους μετά τους πολέμους του 20ου
αιώνα και τους πολέμους που γυρίζουν
χίλια χρόνια πίσω, αυτοί που εσείς
αναφέρετε, αλλά το γεγονός είναι ότι
δεν κάνατε αυτή την υπόθεση δημόσια
μέχρι πριν από δύο χρόνια τον Φεβρουάριο,
και στην υπόθεση που κάνατε, την οποία
διάβασα σήμερα, εξηγείτε εκτενώς ότι
νομίζατε ότι αποτελεί φυσική απειλή
από τη Δύση και το ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης
μιας πιθανής πυρηνικής απειλής, και
αυτό σας έκανε να κινηθείτε. Είναι
δίκαιος χαρακτηρισμός αυτού που είπες;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Καταλαβαίνω
ότι οι μακροσκελείς ομιλίες μου μάλλον
δεν εμπίπτουν στο είδος μιας συνέντευξης.
Γι’ αυτό σε ρώτησα στην αρχή: «Θα κάνουμε
μια σοβαρή συζήτηση ή μια εκπομπή;»
Είπες – σοβαρή συζήτηση. Άντεξε με
λοιπόν σε παρακαλώ.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Φτάνουμε
στο σημείο που ιδρύθηκε η Σοβιετική
Ουκρανία. Στη συνέχεια, το 1991, η Σοβιετική
Ένωση κατέρρευσε. Και ό,τι είχε χαρίσει
απλόχερα η Ρωσία στην Ουκρανία
«παρασύρθηκε» από την τελευταία.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Έρχομαι
σε ένα πολύ σημαντικό σημείο της σημερινής
ατζέντας. Εξάλλου, η κατάρρευση της
Σοβιετικής Ένωσης ξεκίνησε ουσιαστικά
από τη ρωσική ηγεσία. Δεν καταλαβαίνω
από τι καθοδηγήθηκε η ρωσική ηγεσία
εκείνη την εποχή, αλλά υποπτεύομαι ότι
υπήρχαν αρκετοί λόγοι για να πιστεύουμε
ότι όλα θα πάνε καλά.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Πρώτον,
νομίζω ότι η τότε ρωσική ηγεσία πίστευε
ότι τα θεμελιώδη στοιχεία της σχέσης
μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας ήταν: στην
πραγματικότητα, μια κοινή γλώσσα –
περισσότερο από το 90 τοις εκατό του
πληθυσμού εκεί μιλούσε ρωσικά.
οικογενειακοί δεσμοί – κάθε τρίτο άτομο
εκεί είχε κάποιου είδους οικογενειακούς
ή φιλικούς δεσμούς. κοινή κουλτούρα·
κοινή ιστορία? Τέλος, κοινή πίστη.
συνύπαρξη σε ένα μόνο κράτος για αιώνες·
και βαθιά διασυνδεδεμένες οικονομίες.
Όλα αυτά ήταν τόσο θεμελιώδη. Όλα αυτά
τα στοιχεία μαζί καθιστούν τις καλές
μας σχέσεις αναπόφευκτες.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Το
δεύτερο σημείο είναι πολύ σημαντικό.
Θέλω εσείς ως Αμερικανός πολίτης και
οι θεατές σας να το ακούσουν επίσης. Η
πρώην ρωσική ηγεσία υπέθεσε ότι η
Σοβιετική Ένωση είχε πάψει να υπάρχει
και ως εκ τούτου δεν υπήρχαν πλέον
νοητικές διαχωριστικές γραμμές. Η Ρωσία
μάλιστα συμφώνησε, οικειοθελώς και
προληπτικά, στην κατάρρευση της Σοβιετικής
Ένωσης και πίστευε ότι αυτό θα γινόταν
κατανοητό από τη λεγόμενη (τώρα σε
τρομακτικά εισαγωγικά) «πολιτισμένη
Δύση» ως πρόσκληση για συνεργασία και
σύνδεση. Αυτό περίμενε η Ρωσία τόσο από
τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και από τη
λεγόμενη συλλογική Δύση συνολικά.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Υπήρχαν
έξυπνοι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένης
της Γερμανίας. Ο Egon Bahr, σημαντικός
πολιτικός του Σοσιαλδημοκρατικού
Κόμματος, ο οποίος επέμενε στις προσωπικές
του συνομιλίες με τη σοβιετική ηγεσία
στα πρόθυρα της κατάρρευσης της Σοβιετικής
Ένωσης ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα
νέο σύστημα ασφαλείας στην Ευρώπη. Θα
πρέπει να δοθεί βοήθεια για την ενοποίηση
της Γερμανίας, αλλά θα πρέπει επίσης να
δημιουργηθεί ένα νέο σύστημα που θα
περιλαμβάνει τις Ηνωμένες Πολιτείες,
τον Καναδά, τη Ρωσία και άλλες χώρες της
Κεντρικής Ευρώπης. Αλλά το ΝΑΤΟ δεν
χρειάζεται να επεκταθεί. Αυτό είπε: εάν
το ΝΑΤΟ επεκταθεί, όλα θα ήταν ακριβώς
όπως κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου,
μόνο πιο κοντά στα σύνορα της Ρωσίας.
Αυτό είναι όλο. Ήταν ένας σοφός γέρος,
αλλά κανείς δεν τον άκουγε. Μάλιστα,
θύμωσε μια φορά (έχουμε αρχείο αυτής
της συνομιλίας στα αρχεία μας): «Αν,
είπε, δεν με ακούσεις, δεν θα ξαναπατήσω
το πόδι μου στη Μόσχα». Ήταν απογοητευμένος.
με τη σοβιετική ηγεσία. Είχε δίκιο, όλα
έγιναν όπως τα είχε πει.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Λοιπόν,
φυσικά, έγινε πραγματικότητα, και το
έχετε αναφέρει πολλές φορές. Νομίζω,
είναι δίκαιο σημείο. Και πολλοί στην
Αμερική πίστευαν ότι οι σχέσεις μεταξύ
Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών θα ήταν
καλές μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής
Ένωσης, στον πυρήνα. Όμως έγινε το
αντίθετο. Αλλά ποτέ δεν εξηγήσατε γιατί
πιστεύετε ότι συνέβη αυτό, εκτός από το
να πείτε ότι η Δύση φοβάται μια ισχυρή
Ρωσία. Αλλά έχουμε μια ισχυρή Κίνα την
οποία η Δύση δεν φαίνεται να φοβάται
πολύ. Τι συμβαίνει με τη Ρωσία, τι
πιστεύετε ότι έπεισε τους υπεύθυνους
χάραξης πολιτικής να την καταρρίψουν;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Η
Δύση φοβάται μια ισχυρή Κίνα περισσότερο
από ό,τι φοβάται μια ισχυρή Ρωσία, επειδή
η Ρωσία έχει 150 εκατομμύρια ανθρώπους
και η Κίνα έχει 1,5 δισεκατομμύριο πληθυσμό
και η οικονομία της αναπτύσσεται
αλματωδώς — πάνω από πέντε τοις εκατό
το χρόνο, παλιότερα ήταν ακόμα περισσότερο.
Αλλά αυτό είναι αρκετό για την Κίνα.
Όπως το έθεσε κάποτε ο Bismark, οι δυνατότητες
είναι πιο σημαντικές. Οι δυνατότητες
της Κίνας είναι τεράστιες — είναι η
μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο σήμερα
όσον αφορά την ισοτιμία αγοραστικής
δύναμης και το μέγεθος της οικονομίας.
Έχει ήδη ξεπεράσει τις Ηνωμένες Πολιτείες,
εδώ και πολύ καιρό, και αναπτύσσεται με
γρήγορους ρυθμούς.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ας
μην μιλάμε για το ποιος φοβάται ποιον,
ας μην λογικευόμαστε με τέτοιους όρους.
Και ας πάμε στο γεγονός ότι μετά το 1991,
όταν η Ρωσία περίμενε ότι θα την υποδεχόταν
στην αδελφική οικογένεια των «πολιτισμένων
εθνών», δεν συνέβη τίποτα τέτοιο. Μας
ξεγέλασες (δεν εννοώ εσένα προσωπικά
όταν λέω “εσείς”, φυσικά, μιλάω για τις
Ηνωμένες Πολιτείες), η υπόσχεση ήταν
ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί προς τα
ανατολικά, αλλά συνέβη πέντε φορές, ήταν
πέντε κύματα επέκτασης. Τα ανεχόμασταν
όλα αυτά, προσπαθούσαμε να τους πείσουμε,
λέγαμε: «Μην το κάνετε, είμαστε τόσο
αστοί τώρα όσο εσείς, είμαστε οικονομία
της αγοράς και δεν υπάρχει εξουσία του
Κομμουνιστικού Κόμματος. Ας
διαπραγματευτούμε.» Επιπλέον, το έχω
ξαναπεί δημοσίως (ας δούμε τώρα την
εποχή του Γέλτσιν), ήταν μια στιγμή που
άρχισε να μεγαλώνει ένα ρήγμα μεταξύ
μας. Πριν από αυτό, ο Γιέλτσιν ήρθε στις
Ηνωμένες Πολιτείες, θυμηθείτε, μίλησε
στο Κογκρέσο και είπε τα καλά λόγια: «Ο
Θεός να ευλογεί την Αμερική». Όλα όσα
είπε ήταν σήματα – αφήστε μας να μπούμε.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Θυμηθείτε
τις εξελίξεις στη Γιουγκοσλαβία, πριν
ο Γιέλτσιν ξεφτιλίστηκε με επαίνους,
μόλις άρχισαν οι εξελίξεις στη
Γιουγκοσλαβία, ύψωσε τη φωνή του υπέρ
των Σέρβων και εμείς δεν μπορούσαμε να
μην υψώσουμε τη φωνή μας για τους Σέρβους
για την υπεράσπισή τους. Καταλαβαίνω
ότι υπήρχαν πολύπλοκες διαδικασίες
εκεί, το καταλαβαίνω. Αλλά η Ρωσία δεν
μπορούσε να μην υψώσει τη φωνή της υπέρ
των Σέρβων, γιατί οι Σέρβοι είναι επίσης
ένα ξεχωριστό και κοντινό σε εμάς έθνος,
με ορθόδοξη κουλτούρα κ.λπ. Είναι ένα
έθνος που έχει υποφέρει τόσα πολλά για
γενιές. Λοιπόν, ανεξάρτητα από αυτό,
αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι ο
Γέλτσιν εξέφρασε την υποστήριξή του.
Τι έκαναν οι Ηνωμένες Πολιτείες; Κατά
παράβαση του διεθνούς δικαίου και του
Καταστατικού του ΟΗΕ, άρχισε να βομβαρδίζει
το Βελιγράδι.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ήταν
οι Ηνωμένες Πολιτείες που άφησαν την
ιδιοφυΐα να βγει από το μπουκάλι.
Επιπλέον, όταν η Ρωσία διαμαρτυρήθηκε
και εξέφρασε τη δυσαρέσκεια της, τι
ειπώθηκε; Ο Χάρτης του ΟΗΕ και το διεθνές
δίκαιο έχουν καταστεί παρωχημένα. Τώρα
όλοι επικαλούνται το διεθνές δίκαιο,
αλλά τότε άρχισαν να λένε ότι όλα ήταν
ξεπερασμένα, όλα έπρεπε να αλλάξουν.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Πράγματι,
ορισμένα πράγματα πρέπει να αλλάξουν
καθώς η ισορροπία δυνάμεων έχει αλλάξει,
είναι αλήθεια, αλλά όχι με αυτόν τον
τρόπο. Ο Γέλτσιν σύρθηκε αμέσως στη
λάσπη, κατηγορούμενος για αλκοολισμό,
ότι δεν καταλάβαινε τίποτα, ότι δεν
ήξερε τίποτα. Κατάλαβε τα πάντα, σας
διαβεβαιώνω.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Λοιπόν,
έγινα Πρόεδρος το 2000. Σκέφτηκα: εντάξει,
το γιουγκοσλαβικό ζήτημα τελείωσε, αλλά
πρέπει να προσπαθήσουμε να αποκαταστήσουμε
τις σχέσεις. Ας ανοίξουμε ξανά την πόρτα
που είχε προσπαθήσει να περάσει η Ρωσία.
Και επιπλέον, το έχω πει δημόσια, μπορώ
να το επαναλάβω. Σε μια συνάντηση εδώ
στο Κρεμλίνο με τον απερχόμενο Πρόεδρο
Μπιλ Κλίντον, ακριβώς εδώ στο διπλανό
δωμάτιο, του είπα, τον ρώτησα: «Μπιλ,
πιστεύεις ότι αν η Ρωσία ζητούσε να
ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, πιστεύεις ότι θα
γινόταν; “Ξαφνικά είπε: “Ξέρεις, είναι
ενδιαφέρον, νομίζω.” Αλλά το βράδυ, όταν
φάγαμε δείπνο, είπε, “Ξέρεις, μίλησα με
την ομάδα μου, όχι-όχι, δεν είναι δυνατόν
τώρα .«Μπορείτε να τον ρωτήσετε, νομίζω
ότι θα δει τη συνέντευξή μας, θα το
επιβεβαιώσει. Δεν θα έλεγα κάτι τέτοιο
αν δεν είχε συμβεί. Εντάξει, είναι αδύνατο
τώρα.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ήσουν
ειλικρινής; Θα μπαίνατε στο ΝΑΤΟ;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Κοιτάξτε,
έκανα την ερώτηση, «Είναι δυνατόν ή
όχι;» Και η απάντηση που πήρα ήταν όχι.
Αν ήμουν ειλικρινής στην επιθυμία μου
να μάθω ποια ήταν η θέση της ηγεσίας…</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αλλά
αν έλεγε ναι, θα είχατε μπει στο ΝΑΤΟ;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αν
είχε πει ναι, θα είχε ξεκινήσει η
διαδικασία προσέγγισης και τελικά θα
μπορούσε να είχε συμβεί αν βλέπαμε
κάποια ειλικρινή επιθυμία από την πλευρά
των εταίρων μας. Αλλά δεν έγινε. Λοιπόν,
όχι σημαίνει όχι, εντάξει, εντάξει.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Γιατί
νομίζεις ότι είναι αυτό; Απλά για να
φτάσω στο κίνητρο. Ξέρω, είσαι ξεκάθαρα
πικραμένος γι’ αυτό. Καταλαβαίνω. Αλλά
γιατί νομίζεις ότι η Δύση σε απέκρουσε
τότε; Γιατί η εχθρότητα; Γιατί το τέλος
του Ψυχρού Πολέμου δεν διόρθωσε τη
σχέση; Τι το παρακινεί από τη δική σας
οπτική γωνία;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Είπες
ότι ήμουν πικραμένος για την απάντηση.
Όχι, δεν είναι πικρία, είναι απλώς μια
δήλωση γεγονότος. Δεν είμαστε η νύφη
και ο γαμπρός, η πικρία, η αγανάκτηση,
δεν πρόκειται για τέτοια θέματα σε
τέτοιες περιστάσεις. Απλώς συνειδητοποιήσαμε
ότι δεν ήμασταν ευπρόσδεκτοι εκεί, αυτό
είναι όλο. Εντάξει ωραία. Αλλά ας
οικοδομήσουμε σχέσεις με άλλο τρόπο,
ας ψάξουμε αλλού κοινά σημεία. Γιατί
λάβαμε τόσο αρνητική απάντηση, θα πρέπει
να ρωτήσετε τον αρχηγό σας. Μπορώ μόνο
να μαντέψω γιατί: μια πολύ μεγάλη χώρα,
με τη δική της γνώμη και ούτω καθεξής.
Και οι Ηνωμένες Πολιτείες – Έχω δει πώς
επιλύονται τα ζητήματα στο ΝΑΤΟ.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Θα
σας δώσω ένα άλλο παράδειγμα τώρα,
σχετικά με την Ουκρανία. Η ηγεσία των
ΗΠΑ ασκεί πίεση και όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ
ψηφίζουν υπάκουα, ακόμα κι αν κάτι δεν
τους αρέσει. Τώρα, θα σας πω τι έγινε
σχετικά με την Ουκρανία το 2008, αν και
συζητείται, δεν πρόκειται να σας ανοίξω
μυστικό, να πω κάτι νέο. Ωστόσο, μετά από
αυτό, προσπαθήσαμε να οικοδομήσουμε
σχέσεις με διαφορετικούς τρόπους. Για
παράδειγμα, τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή,
στο Ιράκ, οικοδομούσαμε σχέσεις με τις
Ηνωμένες Πολιτείες με πολύ ήπιο, συνετό,
προσεκτικό τρόπο.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Έθεσα
επανειλημμένα το θέμα ότι οι Ηνωμένες
Πολιτείες δεν πρέπει να υποστηρίζουν
τον αυτονομισμό ή την τρομοκρατία στον
Βόρειο Καύκασο. Αλλά συνέχισαν να το
κάνουν ούτως ή άλλως. Και πολιτική
υποστήριξη, πληροφόρηση, οικονομική
υποστήριξη, ακόμη και στρατιωτική
υποστήριξη προήλθε από τις Ηνωμένες
Πολιτείες και τους δορυφόρους τους για
τρομοκρατικές ομάδες στον Καύκασο.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Κάποτε
έθεσα αυτό το θέμα με τον συνάδελφό μου,
επίσης Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Λέει: «Είναι αδύνατο!» Έχετε αποδείξεις;»
Είπα, «Ναι». Ήμουν προετοιμασμένος για
αυτήν τη συνομιλία και του έδωσα αυτή
την απόδειξη. Το κοίταξε και ξέρεις τι
είπε; Ζητώ συγγνώμη, αλλά αυτό έγινε, θα
παραθέσω. Λέει, «Λοιπόν, θα τους κλωτσήσω
τον κώλο». Περιμέναμε και περιμέναμε
κάποια απάντηση – δεν υπήρχε απάντηση.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Είπα
στον διευθυντή της FSB: «Γράψε στη CIA. Ποιο
είναι το αποτέλεσμα της συνομιλίας με
τον Πρόεδρο;» Έγραψε μία, δύο φορές και
μετά πήραμε απάντηση. Έχουμε την απάντηση
στο αρχείο. Η CIA απάντησε: «Συνεργαζόμαστε
με την αντιπολίτευση στη Ρωσία. Πιστεύουμε
ότι αυτό είναι το σωστό και θα συνεχίσουμε
να το κάνουμε.» Απλά γελοίο. Καλά εντάξει.
Καταλάβαμε ότι ήταν εκτός θέματος.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Δυνάμεις
σε αντίθεση με εσάς; Πιστεύετε ότι η CIA
προσπαθεί να ανατρέψει την κυβέρνησή
σας;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Φυσικά,
εννοούσαν στη συγκεκριμένη περίπτωση
τους αυτονομιστές, τους τρομοκράτες
που πολέμησαν μαζί μας στον Καύκασο.
Έτσι αποκαλούσαν αντιπολίτευση. Αυτό
είναι το δεύτερο σημείο.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Η
τρίτη στιγμή, πολύ σημαντική, είναι η
στιγμή που δημιουργήθηκε το αμερικανικό
σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας (ABM). Η
αρχη. Μας έπεισαν για πολύ καιρό να μην
το κάνουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Επιπλέον, αφού με προσκάλεσε ο πατέρας
του Μπους Τζούνιορ, Μπους ο πρεσβύτερος.
για να επισκεφτώ τη θέση του στον ωκεανό,
είχα μια πολύ σοβαρή συνομιλία με τον
Πρόεδρο Μπους και την ομάδα του. Πρότεινα
οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η
Ευρώπη να δημιουργήσουν από κοινού ένα
σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας που,
πιστεύουμε, εάν δημιουργηθεί μονομερώς,
απειλεί την ασφάλειά μας, παρά το γεγονός
ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δήλωσαν
επίσημα ότι δημιουργείται ενάντια σε
πυραυλικές απειλές από το Ιράν. Αυτή
ήταν η αιτιολόγηση για την ανάπτυξη του
συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας.
Πρότεινα να συνεργαστούμε – Ρωσία,
Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρώπη. Είπαν
ότι ήταν πολύ ενδιαφέρον. Με ρώτησαν,
«Σοβαρά μιλάς;» Απάντησα, «Απολύτως».</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Μπορώ
να ρωτήσω ποια χρονιά ήταν αυτή;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Δεν
θυμάμαι. Είναι εύκολο να το μάθεις στο
Διαδίκτυο, όταν ήμουν στις ΗΠΑ μετά από
πρόσκληση του Bush Sr. Είναι ακόμα πιο
εύκολο να μάθεις από κάποιον, θα σου πω.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Μου
είπαν ότι ήταν πολύ ενδιαφέρον. Είπα,
«Φανταστείτε αν θα μπορούσαμε να
αντιμετωπίσουμε μια τέτοια παγκόσμια,
στρατηγική πρόκληση ασφάλειας μαζί».
Ο κόσμος θα άλλαζε. Μάλλον θα έχουμε
διαφωνίες, πιθανώς οικονομικές και
ακόμη και πολιτικές, αλλά θα μπορούσαμε
να αλλάξουμε δραστικά την κατάσταση
στον κόσμο.» Λέει, «Ναι». Και ρωτάει:
«Σοβαρά μιλάς;» Είπα, «Φυσικά». «Πρέπει
να το σκεφτούμε», μου λένε. Είπα, «Προχώρα,
σε παρακαλώ».</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Τότε
ήρθαν εδώ, σε αυτό το υπουργικό συμβούλιο,
ο υπουργός Άμυνας R.Gates, πρώην διευθυντής
της CIA και ο υπουργός Εξωτερικών C.Rice.
Ακριβώς εδώ, σε αυτό το τραπέζι, κάθισαν
σε αυτήν την πλευρά. Εγώ, ο Υπουργός
Εξωτερικών, ο Ρώσος Υπουργός Άμυνας –
από εκείνη την πλευρά. Μου είπαν, «Ναι,
το έχουμε σκεφτεί, συμφωνούμε.» Είπα,
«Δόξα τω Θεώ, μεγάλη.» – «Αλλά με κάποιες
εξαιρέσεις».</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Τάκερ
Κάρλσον:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Λοιπόν,
δύο φορές έχετε περιγράψει τους προέδρους
των ΗΠΑ να λαμβάνουν αποφάσεις και στη
συνέχεια να υποτιμώνται από τους
επικεφαλής των υπηρεσιών τους. Έτσι,
ακούγεται σαν να περιγράφετε ένα σύστημα
που δεν διοικείται από τους εκλεγμένους,
στα λεγόμενά σας.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Έτσι
είναι, έτσι είναι. Στο τέλος απλά μας
είπαν να χαθούμε. Δεν πρόκειται να σας
πω λεπτομέρειες, γιατί νομίζω ότι είναι
λάθος, τελικά ήταν μια εμπιστευτική
συνομιλία. Αλλά η πρότασή μας απορρίφθηκε,
αυτό είναι γεγονός.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ήταν
σωστό τότε που είπα: «Κοίτα, αλλά τότε
θα αναγκαστούμε να λάβουμε αντίμετρα.
Θα δημιουργήσουμε τέτοια συστήματα
κρούσης που σίγουρα θα ξεπεράσουν τα
συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας.” Η
απάντηση ήταν: “Δεν το κάνουμε αυτό
εναντίον σας, και κάνετε ό,τι θέλετε,
υποθέτοντας ότι δεν είναι εναντίον μας,
όχι εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών.”
Είπα, «Εντάξει».</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Πολύ
καλά, έτσι πήγε. Και δημιουργήσαμε
υπερηχητικά συστήματα, με διηπειρωτική
εμβέλεια, και συνεχίζουμε να τα
αναπτύσσουμε. Τώρα είμαστε μπροστά από
όλους – τις Ηνωμένες Πολιτείες και
άλλες χώρες – όσον αφορά την ανάπτυξη
συστημάτων υπερηχητικών κρούσεων και
τα βελτιώνουμε καθημερινά.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Αλλά
δεν ήμασταν εμείς, προτείναμε να πάμε
στον άλλο δρόμο και απωθηθήκαμε.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Τώρα,
για την επέκταση του ΝΑΤΟ προς την
Ανατολή. Λοιπόν, μας υποσχέθηκαν, όχι
ΝΑΤΟ στην Ανατολή, ούτε μια ίντσα στην
Ανατολή, όπως μας είπαν. Και μετά τι?
Είπαν, «Λοιπόν, δεν είναι κατοχυρωμένο
στα χαρτιά, άρα θα επεκταθούμε». Έτσι,
υπήρξαν πέντε κύματα επέκτασης, τα κράτη
της Βαλτικής, ολόκληρη η Ανατολική
Ευρώπη, και ούτω καθεξής.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Και
τώρα έρχομαι στο κύριο πράγμα: ήρθαν
τελικά στην Ουκρανία. Το 2008 στη σύνοδο
κορυφής στο Βουκουρέστι δήλωσαν ότι οι
πόρτες για την ένταξη της Ουκρανίας και
της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ ήταν ανοιχτές.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Τώρα
για το πώς λαμβάνονται εκεί οι αποφάσεις.
Η Γερμανία, η Γαλλία φάνηκε να είναι
αντίθετη καθώς και κάποιες άλλες
ευρωπαϊκές χώρες. Αλλά στη συνέχεια,
όπως αποδείχθηκε αργότερα, ο Πρόεδρος
Μπους, και είναι τόσο σκληρός τύπος,
σκληρός πολιτικός, όπως μου είπαν
αργότερα, «άσκησε πίεση πάνω μας και
έπρεπε να συμφωνήσουμε». Είναι γελοίο,
είναι σαν νηπιαγωγείο. Πού είναι οι
εγγυήσεις; Τι νηπιαγωγείο είναι αυτό,
τι άνθρωποι είναι αυτοί, ποιοι είναι;
Βλέπετε, πιέστηκαν, συμφώνησαν. Και μετά
λένε, “Η Ουκρανία δεν θα είναι στο ΝΑΤΟ,
ξέρεις.” Λέω, “Δεν ξέρω, ξέρω ότι
συμφωνήσατε το 2008, γιατί δεν θα συμφωνήσετε
στο μέλλον;” “Λοιπόν, αυτοί μας πίεσε
τότε.» Λέω, «Γιατί δεν θα σε πιέσουν
αύριο; Και θα συμφωνήσετε ξανά.»</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Λοιπόν,
είναι ανόητο. Με ποιον είναι εκεί να
μιλήσω, απλά δεν καταλαβαίνω. Είμαστε
έτοιμοι να μιλήσουμε. Αλλά με ποιον; Πού
είναι οι εγγυήσεις; Κανένας.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Έτσι,
άρχισαν να αναπτύσσουν το έδαφος της
Ουκρανίας. Ό,τι κι αν υπάρχει, σας έχω
πει το παρασκήνιο, πώς αναπτύχθηκε αυτό
το έδαφος, τι είδους σχέσεις υπήρχαν με
τη Ρωσία. Κάθε δεύτερο ή τρίτο άτομο
εκεί είχε πάντα κάποιους δεσμούς με τη
Ρωσία. Και κατά τη διάρκεια των εκλογών
στην ήδη ανεξάρτητη, κυρίαρχη Ουκρανία,
η οποία κέρδισε την ανεξαρτησία της ως
αποτέλεσμα της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας,
και, παρεμπιπτόντως, λέει ότι η Ουκρανία
είναι ένα ουδέτερο κράτος, και το 2008
ξαφνικά οι πόρτες ή οι πύλες στο ΝΑΤΟ
ήταν ανοιχτό σε αυτό. Ελα τώρα! Δεν
συμφωνήσαμε έτσι. Τώρα, όλοι οι πρόεδροι
που ήρθαν στην εξουσία στην Ουκρανία,
βασίστηκαν σε ένα εκλογικό σώμα με καλή
στάση απέναντι στη Ρωσία με τον ένα ή
τον άλλο τρόπο. Αυτό είναι το νοτιοανατολικό
τμήμα της Ουκρανίας, αυτός είναι ένας
μεγάλος αριθμός ανθρώπων. Και ήταν πολύ
δύσκολο να παραπλανηθεί αυτό το εκλογικό
σώμα, που είχε θετική στάση απέναντι
στη Ρωσία.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ο
Βίκτορ Γιανουκόβιτς ήρθε στην εξουσία
και πώς: την πρώτη φορά που κέρδισε μετά
τον Πρόεδρο Κούτσμα – οργάνωσαν έναν
τρίτο γύρο, ο οποίος δεν προβλέπεται
στο Σύνταγμα της Ουκρανίας. Αυτό είναι
πραξικόπημα. Φανταστείτε, σε κάποιον
στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα άρεσε
το αποτέλεσμα…</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Το
2014;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Πριν
από αυτό. Όχι, αυτό ήταν πριν από αυτό.
Μετά τον Πρόεδρο Κούτσμα, ο Βίκτορ
Γιανούκοβιτς κέρδισε τις εκλογές.
Ωστόσο, οι αντίπαλοί του δεν αναγνώρισαν
αυτή τη νίκη, οι ΗΠΑ υποστήριξαν την
αντιπολίτευση και προγραμματίστηκε ο
τρίτος γύρος. Τι είναι αυτό? Αυτό είναι
πραξικόπημα. Οι ΗΠΑ το υποστήριξαν και
ο νικητής του τρίτου γύρου ήρθε στην
εξουσία. Φανταστείτε αν στις ΗΠΑ κάτι
δεν άρεσε σε κάποιον και να οργανωνόταν
ο τρίτος γύρος εκλογών, τον οποίο δεν
προβλέπει το Σύνταγμα των ΗΠΑ, ωστόσο,
έγινε στην Ουκρανία. Εντάξει, ο Βίκτορ
Γιούσενκο που θεωρούνταν φιλοδυτικός
πολιτικός, ήρθε στην εξουσία. Ωραία,
έχουμε φτιάξει σχέσεις και μαζί του.
Ήρθε στη Μόσχα με επισκέψεις, επισκεφτήκαμε
το Κίεβο. Το επισκέφτηκα και εγώ.
Γνωριστήκαμε σε ένα ανεπίσημο περιβάλλον.
Αν είναι φιλοδυτικός, ας είναι. Δεν
πειράζει, αφήστε τον κόσμο να κάνει τη
δουλειά του. Η κατάσταση πρέπει να
αναπτυχθεί μέσα στην ίδια την ανεξάρτητη
Ουκρανία. Ως αποτέλεσμα της ηγεσίας του
Κούτσμα, τα πράγματα χειροτέρεψαν και
τελικά ο Βίκτορ Γιανούκοβιτς ήρθε στην
εξουσία.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ίσως
δεν ήταν ο καλύτερος πρόεδρος και
πολιτικός. Δεν ξέρω, δεν θέλω να δώσω
αξιολογήσεις. Ωστόσο, προέκυψε το θέμα
της σύνδεσης με την ΕΕ. Πάντα ήμασταν
επιεικείς σε αυτό: ταιριάζετε. Αλλά όταν
διαβάσαμε αυτή τη συνθήκη σύνδεσης,
αποδείχθηκε ότι ήταν πρόβλημα για εμάς,
καθώς είχαμε μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών
και ανοιχτά τελωνειακά σύνορα με την
Ουκρανία, η οποία, βάσει αυτής της
σύνδεσης, έπρεπε να ανοίξει τα σύνορά
της για την Ευρώπη, η οποία θα μπορούσε
να έχει οδήγησε σε πλημμύρα της αγοράς
μας.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Είπαμε,
«Όχι, αυτό δεν πρόκειται να λειτουργήσει.
Τότε θα κλείσουμε τα σύνορά μας με την
Ουκρανία». Τα τελωνειακά σύνορα δηλαδή.
Ο Γιανούκοβιτς άρχισε να υπολογίζει
πόσα θα κερδίσει η Ουκρανία, πόσα θα
χάσει και είπε στους Ευρωπαίους εταίρους
του: «Χρειάζομαι περισσότερο χρόνο για
να σκεφτώ πριν υπογράψω». Τη στιγμή που
το είπε, η αντιπολίτευση άρχισε να κάνει
καταστροφικά βήματα τα οποία υποστήριξε
η Δύση. Όλα ήρθαν στο Μαϊντάν και ένα
πραξικόπημα στην Ουκρανία.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Άρα,
έκανε περισσότερο εμπόριο με τη Ρωσία
παρά με την ΕΕ; Η Ουκρανία έκανε…</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Φυσικά.
Δεν είναι καν θέμα όγκου συναλλαγών, αν
και ως επί το πλείστον είναι. Είναι το
θέμα των δεσμών συνεργασίας στους
οποίους βασίστηκε ολόκληρη η ουκρανική
οικονομία. Οι δεσμοί συνεργασίας μεταξύ
των επιχειρήσεων ήταν πολύ στενοί από
την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης. Μια
επιχείρηση εκεί παρήγαγε εξαρτήματα
προς συναρμολόγηση τόσο στη Ρωσία όσο
και στην Ουκρανία και αντίστροφα.
Παλαιότερα υπήρχαν πολύ στενοί δεσμοί.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Διαπράχθηκε
πραξικόπημα, αν και, δεν θα εμβαθύνω σε
λεπτομέρειες τώρα, καθώς το βρίσκω
ακατάλληλο, οι ΗΠΑ μας είπαν: «Ηρεμήστε
τον Γιανούκοβιτς και θα ηρεμήσουμε την
αντιπολίτευση. Αφήστε την κατάσταση να
εξελιχθεί στο σενάριο μιας πολιτικής
διευθέτησης». Είπαμε, «Εντάξει. Σύμφωνος.
Ας το κάνουμε με αυτόν τον τρόπο.” Όπως
μας ζήτησαν οι Αμερικανοί, ο Γιανούκοβιτς
δεν χρησιμοποίησε ούτε τις Ένοπλες
Δυνάμεις ούτε την αστυνομία, ωστόσο η
ένοπλη αντιπολίτευση διέπραξε πραξικόπημα
στο Κίεβο. Τι σημαίνει αυτο? «Ποιος
νομίζεις ότι είσαι;», ήθελα να ρωτήσω
την τότε ηγεσία των ΗΠΑ.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Με
την υποστήριξη ποιου;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Με
την υποστήριξη της CIA, φυσικά. Ο οργανισμός
στον οποίο ήθελες να ενταχθείς παλιά,
όπως καταλαβαίνω. Ίσως θα έπρεπε να
ευχαριστήσουμε τον Θεό που δεν σας
άφησαν να μπείτε. Αν και είναι μια σοβαρή
οργάνωση. Καταλαβαίνω. Ο πρώην μου
απέναντι, με την έννοια ότι υπηρέτησα
στην Πρώτη Κεντρική Διεύθυνση – την
υπηρεσία πληροφοριών της Σοβιετικής
Ένωσης. Πάντα ήταν οι αντίπαλοί μας. Η
δουλειά είναι δουλειά.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Τεχνικά
τα έκαναν όλα σωστά, πέτυχαν τον στόχο
τους να αλλάξουν κυβέρνηση. Ωστόσο, από
πολιτική άποψη, ήταν ένα κολοσσιαίο
λάθος. Σίγουρα, ήταν λάθος υπολογισμός
της πολιτικής ηγεσίας. Έπρεπε να δουν
σε τι θα εξελισσόταν.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Έτσι,
το 2008 άνοιξαν οι πόρτες του ΝΑΤΟ για την
Ουκρανία. Το 2014 έγινε πραξικόπημα,
άρχισαν να διώκουν όσους δεν αποδέχονταν
το πραξικόπημα, και ήταν πράγματι
πραξικόπημα, δημιούργησαν μια απειλή
για την Κριμαία την οποία έπρεπε να
πάρουμε υπό την προστασία μας. Ξεκίνησαν
πόλεμο στο Ντονμπάς το 2014 με τη χρήση
αεροσκαφών και πυροβολικού εναντίον
αμάχων. Αυτό είναι που ξεκίνησε. Υπάρχει
βίντεο με αεροσκάφος να επιτίθεται στο
Ντόνετσκ από ψηλά. Ξεκίνησαν μια μεγάλης
κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση και
μετά μια άλλη. Όταν απέτυχαν, άρχισαν
να ετοιμάζουν το επόμενο. Όλα αυτά στο
πλαίσιο της στρατιωτικής ανάπτυξης
αυτής της επικράτειας και του ανοίγματος
των θυρών του ΝΑΤΟ.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Πώς
θα μπορούσαμε να μην εκφράσουμε ανησυχία
για αυτό που συνέβαινε; Από την πλευρά
μας, αυτό θα ήταν μια ένοχη αμέλεια –
αυτό θα ήταν. Απλώς η πολιτική ηγεσία
των ΗΠΑ μας ώθησε στη γραμμή που δεν
μπορούσαμε να περάσουμε γιατί κάτι
τέτοιο θα μπορούσε να είχε καταστρέψει
την ίδια τη Ρωσία. Εξάλλου, δεν μπορούσαμε
να αφήσουμε τα αδέρφια μας στην πίστη
και, μάλιστα, ένα μέρος του ρωσικού λαού,
μπροστά σε αυτή την «πολεμική μηχανή».</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Λοιπόν,
αυτό ήταν οκτώ χρόνια πριν ξεκινήσει η
τρέχουσα σύγκρουση. Ποιο ήταν το έναυσμα
για εσάς; Ποια ήταν η στιγμή που αποφασίσατε
ότι έπρεπε να το κάνετε αυτό;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αρχικά,
ήταν το πραξικόπημα στην Ουκρανία που
προκάλεσε τη σύγκρουση.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Παρεμπιπτόντως,
τότε έφτασαν οι εκπρόσωποι τριών
ευρωπαϊκών χωρών – Γερμανίας, Πολωνίας
και Γαλλίας. Ήταν οι εγγυητές της
υπογραφείσας συμφωνίας μεταξύ της
κυβέρνησης του Γιανούκοβιτς και της
αντιπολίτευσης. Το υπέγραψαν ως εγγυητές.
Παρόλα αυτά, η αντιπολίτευση διέπραξε
πραξικόπημα και όλες αυτές οι χώρες
προσποιήθηκαν ότι δεν θυμόντουσαν ότι
ήταν εγγυητές ειρηνικής διευθέτησης.
Το πέταξαν αμέσως στη σόμπα και κανείς
δεν το θυμάται αυτό.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Δεν
ξέρω αν οι ΗΠΑ γνωρίζουν τίποτα για αυτή
τη συμφωνία μεταξύ της αντιπολίτευσης
και των αρχών και των τριών εγγυητών
της που, αντί να επαναφέρουν όλη αυτή
την κατάσταση στο πολιτικό πεδίο,
υποστήριξαν το πραξικόπημα. Αν και δεν
είχε νόημα, πιστέψτε με, επειδή ο Πρόεδρος
Γιανούκοβιτς συμφώνησε με όλους τους
όρους, ήταν έτοιμος να διεξαγάγει πρόωρες
εκλογές τις οποίες δεν είχε καμία
πιθανότητα να κερδίσει, ειλικρινά
μιλώντας, όλοι το γνώριζαν. Τότε γιατί
το πραξικόπημα, γιατί τα θύματα; Γιατί
να απειλεί την Κριμαία; Γιατί να ξεκινήσει
μια επιχείρηση στο Donbass; Αυτό δεν το
καταλαβαίνω. Αυτό ακριβώς είναι ο λάθος
υπολογισμός. Η CIA έκανε τη δουλειά της
για να ολοκληρώσει το πραξικόπημα.
Νομίζω ότι ένας από τους αναπληρωτές
υπουργούς Εξωτερικών είπε ότι κόστισε
ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, σχεδόν 5 δις.
Όμως το πολιτικό λάθος ήταν κολοσσιαίο!
Γιατί θα έπρεπε να το κάνουν αυτό; Όλα
αυτά θα μπορούσαν να είχαν γίνει νόμιμα,
χωρίς θύματα, χωρίς στρατιωτική δράση,
χωρίς να χαθεί η Κριμαία. Δεν θα
σκεφτόμασταν ποτέ να σηκώσουμε ούτε
ένα δάχτυλο, αν δεν υπήρχαν οι αιματηρές
εξελίξεις στο Μαϊντάν.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Επειδή
συμφωνήσαμε με το γεγονός ότι μετά την
κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης τα
σύνορά μας θα πρέπει να είναι κατά μήκος
των συνόρων των δημοκρατιών της πρώην
Ένωσης. Συμφωνήσαμε σε αυτό. Αλλά ποτέ
δεν συμφωνήσαμε στην επέκταση του ΝΑΤΟ
και επιπλέον ποτέ δεν συμφωνήσαμε ότι
η Ουκρανία θα ήταν στο ΝΑΤΟ. Δεν συμφωνήσαμε
για νατοϊκές βάσεις εκεί χωρίς καμία
συζήτηση μαζί μας. Για δεκαετίες
συνεχίζαμε να ρωτάμε: μην κάνεις αυτό,
μην κάνεις εκείνο.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Και
τι πυροδότησε τα τελευταία γεγονότα;
Πρώτον, η σημερινή ουκρανική ηγεσία
δήλωσε ότι δεν θα εφαρμόσει τις Συμφωνίες
του Μινσκ, οι οποίες είχαν υπογραφεί,
όπως γνωρίζετε, μετά τα γεγονότα του
2014, στο Μινσκ, όπου διατυπώθηκε το σχέδιο
ειρηνικής διευθέτησης στο Ντονμπάς.
Αλλά όχι, η σημερινή ηγεσία της Ουκρανίας,
ο υπουργός Εξωτερικών, όλοι οι άλλοι
αξιωματούχοι και στη συνέχεια ο ίδιος
ο Πρόεδρος είπαν ότι δεν τους αρέσει
τίποτα σχετικά με τις Συμφωνίες του
Μινσκ. Δεν επρόκειτο δηλαδή να το
εφαρμόσουν. Πριν από ενάμιση χρόνο,
πρώην ηγέτες της Γερμανίας και της
Γαλλίας είπαν ανοιχτά σε όλο τον κόσμο
ότι πράγματι υπέγραψαν τις Συμφωνίες
του Μινσκ, αλλά δεν σκόπευαν ποτέ να τις
εφαρμόσουν. Απλώς μας οδήγησαν από τη
μύτη.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Υπήρχε
κάποιος ελεύθερος να μιλήσει; Καλέσατε
τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, τον Υπουργό Εξωτερικών
και είπατε εάν συνεχίσετε να
στρατιωτικοποιείτε την Ουκρανία με τις
δυνάμεις του ΝΑΤΟ, θα δράσουμε;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Μιλούσαμε
για αυτό όλη την ώρα. Απευθυνθήκαμε στην
ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών και των
ευρωπαϊκών χωρών να σταματήσουν αμέσως
αυτές τις εξελίξεις, να εφαρμόσουν τις
Συμφωνίες του Μινσκ. Ειλικρινά μιλώντας,
δεν ήξερα πώς θα το κάνουμε αυτό, αλλά
ήμουν έτοιμος να τα εφαρμόσω. Αυτές οι
συμφωνίες ήταν περίπλοκες για την
Ουκρανία. περιλάμβαναν πολλά στοιχεία
της ανεξαρτησίας αυτών των εδαφών του
Ντονμπάς. Αυτό είναι αλήθεια. Ωστόσο,
είχα απόλυτη αυτοπεποίθηση, και σας το
λέω τώρα: ειλικρινά πίστευα ότι αν
καταφέρναμε να πείσουμε τους κατοίκους
του Donbass –και έπρεπε να εργαστούμε
σκληρά για να τους πείσουμε να επιστρέψουν
στην ουκρανική πολιτεία– τότε σταδιακά
οι πληγές θα άρχιζε να θεραπεύεται. Όταν
αυτό το τμήμα της επικράτειας επανεντάχθηκε
στο κοινό κοινωνικό περιβάλλον, όταν
καταβλήθηκαν ξανά οι συντάξεις και οι
κοινωνικές παροχές, όλα τα κομμάτια θα
έμπαιναν σταδιακά στη θέση τους.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Όχι,
κανείς δεν το ήθελε αυτό, όλοι ήθελαν
να λύσουν το ζήτημα μόνο με στρατιωτική
βία. Αλλά δεν μπορούσαμε να το αφήσουμε
να συμβεί. Και η κατάσταση έφτασε στο
σημείο, όταν η ουκρανική πλευρά ανακοίνωσε:
«Όχι, δεν θα κάνουμε τίποτα». Άρχισαν
επίσης να προετοιμάζονται για στρατιωτική
δράση. Αυτοί ήταν που ξεκίνησαν τον
πόλεμο το 2014. Στόχος μας είναι να
σταματήσουμε αυτόν τον πόλεμο. Και δεν
ξεκινήσαμε αυτόν τον πόλεμο το 2022. Αυτή
είναι μια προσπάθεια να τον σταματήσουμε.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Νομίζεις
ότι το έχεις σταματήσει τώρα; Δηλαδή
έχεις πετύχει τους στόχους σου;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Όχι,
δεν έχουμε πετύχει ακόμα τους στόχους
μας, γιατί ένας από αυτούς είναι η
αποναζοποίηση. Αυτό σημαίνει την
απαγόρευση κάθε είδους νεοναζιστικών
κινημάτων. Αυτό είναι ένα από τα προβλήματα
που συζητήσαμε κατά τη διάρκεια της
διαπραγματευτικής διαδικασίας, η οποία
ολοκληρώθηκε στην Κωνσταντινούπολη
στις αρχές του περασμένου έτους, και
δεν ήταν δική μας πρωτοβουλία, διότι
μας είπαν (ιδιαίτερα από τους Ευρωπαίους)
ότι «ήταν απαραίτητο να δημιουργηθούν
προϋποθέσεις για την τελική υπογραφή
των εγγράφων». Οι ομόλογοί μου στη Γαλλία
και τη Γερμανία είπαν: «Πώς μπορείτε να
τους φανταστείτε να υπογράφουν μια
συνθήκη με το όπλο στο κεφάλι τους; Τα
στρατεύματα πρέπει να αποσυρθούν από
το Κίεβο. «Είπα, «Εντάξει.» Αποσύραμε
τα στρατεύματα από το Κίεβο.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Μόλις
αποσύραμε τα στρατεύματά μας από το
Κίεβο, οι Ουκρανοί διαπραγματευτές μας
πέταξαν αμέσως στον κάδο όλες τις
συμφωνίες μας που επιτεύχθηκε στην
Κωνσταντινούπολη και ετοιμάστηκαν για
μια μακροχρόνια ένοπλη αντιπαράθεση
με τη βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών
και των δορυφόρων τους στην Ευρώπη. Έτσι
έχει εξελιχθεί η κατάσταση. Και έτσι
φαίνεται τώρα.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Τι
είναι η αποναζοποίηση; Τι θα σήμαινε
αυτό;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αυτό
θέλω να μιλήσω τώρα. Είναι πολύ σημαντικό
θέμα.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Αποναζοποίηση.
Μετά την απόκτηση της ανεξαρτησίας, η
Ουκρανία άρχισε να αναζητά, όπως λένε
ορισμένοι δυτικοί αναλυτές, την ταυτότητά
της. Και δεν βρήκε τίποτα καλύτερο από
το να χτίσει αυτή την ταυτότητα πάνω σε
κάποιους ψεύτικους ήρωες που συνεργάστηκαν
με τον Χίτλερ.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Έχω
ήδη πει ότι στις αρχές του 19ου αιώνα,
όταν εμφανίστηκαν οι θεωρητικοί της
ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της
Ουκρανίας, υπέθεσαν ότι μια ανεξάρτητη
Ουκρανία θα έπρεπε να έχει πολύ καλές
σχέσεις με τη Ρωσία. Όμως, λόγω της
ιστορικής εξέλιξης, αυτά τα εδάφη ήταν
μέρος της Πολωνο-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας
– Πολωνία, όπου οι Ουκρανοί διώκονταν
και μεταχειρίστηκαν αρκετά βάναυσα,
καθώς και βίαιη συμπεριφορά. Υπήρξαν
και προσπάθειες καταστροφής της
ταυτότητάς τους. Όλα αυτά έμειναν στη
μνήμη του κόσμου. Όταν ξέσπασε ο Β’
Παγκόσμιος Πόλεμος, μέρος αυτής της
εξαιρετικά εθνικιστικής ελίτ συνεργάστηκε
με τον Χίτλερ, πιστεύοντας ότι θα τους
έφερνε την ελευθερία. Τα γερμανικά
στρατεύματα, ακόμη και τα στρατεύματα
των SS έβαλαν τους συνεργάτες του Χίτλερ
να κάνουν την πιο βρώμικη δουλειά της
εξόντωσης του πολωνικού και εβραϊκού
πληθυσμού. Εξ ου και αυτή η άγρια σφαγή
του πολωνικού και εβραϊκού πληθυσμού
καθώς και του ρωσικού πληθυσμού. Σε αυτό
ηγήθηκαν τα πρόσωπα που είναι πολύ
γνωστά – Μπαντέρα, Σούκεβιτς. Αυτοί οι
άνθρωποι έγιναν εθνικοί ήρωες – αυτό
είναι το πρόβλημα. Και μας λένε συνεχώς
ότι εθνικισμός και νεοναζισμός υπάρχουν
και σε άλλες χώρες. Ναι, υπάρχουν
σπορόφυτα, αλλά τα ξεριζώνουμε, και
άλλες χώρες πολεμούν εναντίον τους.
Αλλά η Ουκρανία δεν ισχύει. Αυτοί οι
άνθρωποι έχουν γίνει εθνικοί ήρωες στην
Ουκρανία. Μνημεία σε αυτούς τους ανθρώπους
έχουν στηθεί, εκτίθενται σε σημαίες, τα
ονόματά τους φωνάζουν από πλήθη που
περπατούν με δάδες, όπως ήταν στη
ναζιστική Γερμανία. Αυτοί ήταν οι
άνθρωποι που εξόντωσαν Πολωνούς, Εβραίους
και Ρώσους. Είναι απαραίτητο να σταματήσει
αυτή η πρακτική και να αποτραπεί η
διάδοση αυτής της έννοιας.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Λέω
ότι οι Ουκρανοί είναι μέρος του ενός
ρωσικού λαού. Λένε, «Όχι, είμαστε
ξεχωριστός λαός.» Εντάξει, εντάξει. Αν
θεωρούν τον εαυτό τους ξεχωριστό λαό,
έχουν το δικαίωμα να το κάνουν, αλλά όχι
με βάση τον ναζισμό, τη ναζιστική
ιδεολογία.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Θα
ήσουν ικανοποιημένος με την περιοχή
που έχεις τώρα;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Θα
ολοκληρώσω την απάντηση στην ερώτηση.
Μόλις κάνατε μια ερώτηση για νεοναζισμό
και αποναζισμό.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Κοιτάξτε,
ο Πρόεδρος της Ουκρανίας επισκέφθηκε
τον Καναδά. Αυτή η ιστορία είναι γνωστή,
αλλά αποσιωπάται στις δυτικές χώρες:
Το καναδικό κοινοβούλιο παρουσίασε
έναν άνθρωπο που, όπως είπε ο πρόεδρος
του κοινοβουλίου, πολέμησε εναντίον
των Ρώσων κατά τη διάρκεια του Β’
Παγκοσμίου Πολέμου. Λοιπόν, ποιος
πολέμησε εναντίον των Ρώσων κατά τον
Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο; Ο Χίτλερ και οι
συνεργοί του. Αποδείχθηκε ότι αυτός ο
άνθρωπος υπηρετούσε στα στρατεύματα
των SS. Σκότωσε προσωπικά Ρώσους, Πολωνούς
και Εβραίους. Τα στρατεύματα των SS
αποτελούνταν από Ουκρανούς εθνικιστές
που έκαναν αυτή τη βρώμικη δουλειά. Ο
Πρόεδρος της Ουκρανίας σηκώθηκε με όλο
το κοινοβούλιο του Καναδά και χειροκρότησε
αυτόν τον άνθρωπο. Πώς μπορεί να φανταστεί
αυτό; Ο ίδιος ο πρόεδρος της Ουκρανίας,
παρεμπιπτόντως, είναι Εβραίος στην
εθνικότητα.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αλήθεια,
η ερώτησή μου είναι: Τι κάνετε για αυτό;
Θέλω να πω, ο Χίτλερ είναι νεκρός εδώ
και ογδόντα χρόνια, η ναζιστική Γερμανία
δεν υπάρχει πια, και είναι αλήθεια. Έτσι,
νομίζω, αυτό που λέτε, θέλετε να σβήσετε
ή τουλάχιστον να ελέγξετε τον ουκρανικό
εθνικισμό. Αλλά πώς το κάνεις αυτό;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Άκουσέ
με. Η ερώτησή σου είναι πολύ λεπτή.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Και
μπορώ να σας πω τι σκέφτομαι; Μην
προσβάλλεσαι.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Φυσικά!</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Vladimir
Putin:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αυτή
η ερώτηση φαίνεται να είναι λεπτή, είναι
αρκετά ενοχλητική.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Λέτε
ο Χίτλερ έχει πεθάνει τόσα χρόνια, 80
χρόνια. Το παράδειγμά του όμως ζει. Οι
άνθρωποι που εξόντωσαν Εβραίους, Ρώσους
και Πολωνούς είναι ζωντανοί. Και ο
πρόεδρος, ο σημερινός πρόεδρος της
σημερινής Ουκρανίας τον χειροκροτεί
στο Καναδικό Κοινοβούλιο, χειροκροτεί!
Μπορούμε να πούμε ότι έχουμε ξεριζώσει
εντελώς αυτή την ιδεολογία αν αυτό που
βλέπουμε σήμερα συμβαίνει; Αυτό είναι
κατά την κατανόησή μας η αποναζοποίηση.
Πρέπει να απαλλαγούμε από εκείνους τους
ανθρώπους που διατηρούν αυτήν την έννοια
και υποστηρίζουν αυτήν την πρακτική
και προσπαθούμε να τη διατηρήσουμε –
αυτό είναι η αποναζοποίηση. Αυτό εννοούμε.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Σωστά.
Η ερώτησή μου είναι σχεδόν συγκεκριμένη,
δεν ήταν φυσικά υπεράσπιση του ναζισμού.
Διαφορετικά, ήταν μια πρακτική ερώτηση.
Δεν ελέγχετε ολόκληρη τη χώρα, δεν
φαίνεται να το θέλετε. Λοιπόν, πώς
εξαλείφετε αυτόν τον πολιτισμό, μια
ιδεολογία, ή συναισθήματα ή μια άποψη
της ιστορίας, σε μια χώρα που δεν ελέγχετε;
Τι κάνετε για αυτό;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ξέρετε,
όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο, κατά
τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στην
Κωνσταντινούπολη συμφωνήσαμε ότι –τα
έχουμε όλα γραπτώς– δεν θα καλλιεργούνταν
ο νεοναζισμός στην Ουκρανία,
συμπεριλαμβανομένου ότι θα απαγορευόταν
στην νομοθετικό επίπεδο.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Κύριος.
Carlson, συμφωνήσαμε σε αυτό. Αυτό,
αποδεικνύεται, μπορεί να γίνει κατά τη
διάρκεια της διαπραγματευτικής
διαδικασίας. Και δεν υπάρχει τίποτα
ταπεινωτικό για την Ουκρανία ως σύγχρονο
πολιτισμένο κράτος. Επιτρέπεται σε
κανένα κράτος να προωθεί τον ναζισμό;
Δεν είναι, έτσι δεν είναι; Αυτό είναι.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Θα
υπάρξουν συζητήσεις; Και γιατί δεν έχουν
γίνει συζητήσεις για την επίλυση της
σύγκρουσης στην Ουκρανία; Ειρηνευτικές
συνομιλίες.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ήταν.
Έφτασαν σε πολύ υψηλό στάδιο συντονισμού
των θέσεων σε μια πολύπλοκη διαδικασία,
αλλά και πάλι είχαν σχεδόν οριστικοποιηθεί.
Αλλά αφού αποσύραμε τα στρατεύματά μας
από το Κίεβο, όπως έχω ήδη πει, η άλλη
πλευρά (Η Ουκρανία) πέταξε όλες αυτές
τις συμφωνίες και υπάκουσε στις οδηγίες
των δυτικών χωρών, των ευρωπαϊκών χωρών
και των Ηνωμένων Πολιτειών να πολεμήσουν
τη Ρωσία μέχρι τέλους.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Επιπλέον,
ο Πρόεδρος της Ουκρανίας έχει νομοθετήσει
την απαγόρευση των διαπραγματεύσεων
με τη Ρωσία. Υπέγραψε ένα διάταγμα για
την προσφορά όλων να διαπραγματευτούν
με τη Ρωσία. Αλλά πώς θα διαπραγματευτούμε
αν το απαγόρευσε στον εαυτό του και σε
όλους να το κάνουν αυτό; Γνωρίζουμε ότι
προβάλλει κάποιες ιδέες για αυτόν τον
διακανονισμό. Αλλά για να συμφωνήσουμε
σε κάτι, πρέπει να κάνουμε διάλογο. Δεν
είναι έτσι;</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Λοιπόν,
αλλά δεν θα μιλούσατε στον Ουκρανό
πρόεδρο, θα μιλούσατε στον Αμερικανό
πρόεδρο. Πότε ήταν η τελευταία φορά που
μιλήσατε με τον Τζο Μπάιντεν;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Δεν
θυμάμαι πότε μίλησα μαζί του. Δεν θυμάμαι,
μπορούμε να το ψάξουμε.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Δεν
θυμάσαι;!</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Όχι,
γιατί; Πρέπει να θυμάμαι τα πάντα; Έχω
τα δικά μου πράγματα να κάνω. Έχουμε
εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αλλά
χρηματοδοτεί τον πόλεμο που πολεμάτε,
οπότε νομίζω ότι θα ήταν αξέχαστο;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Λοιπόν,
ναι, χρηματοδοτεί, αλλά μίλησα μαζί του
πριν από την Ειδική Στρατιωτική
Επιχείρηση, φυσικά. Και του είπα τότε,
παρεμπιπτόντως –δεν θα μπω σε λεπτομέρειες,
δεν το κάνω ποτέ– αλλά του είπα τότε:
«Πιστεύω ότι κάνεις ένα τεράστιο λάθος
ιστορικών διαστάσεων υποστηρίζοντας
όλα όσα συμβαίνουν εκεί. στην Ουκρανία,
απωθώντας τη Ρωσία.» Του είπα, του είπα
επανειλημμένα, παρεμπιπτόντως. Νομίζω
ότι θα ήταν σωστό αν σταματήσω εδώ.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Τι
είπε;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ρωτήστε
τον, παρακαλώ. Είναι πιο εύκολο για σένα,
είσαι πολίτης των Ηνωμένων Πολιτειών,
πήγαινε να τον ρωτήσεις. Δεν αρμόζει να
σχολιάσω τη συνομιλία μας.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span></span></span><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Αλλά
δεν έχετε μιλήσει μαζί του πριν από τον
Φεβρουάριο του 2022;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Όχι,
δεν έχουμε μιλήσει. Ωστόσο, ορισμένες
επαφές διατηρήθηκαν. Εδώ που τα λέμε,
θυμάστε τι σας είπα για την πρότασή μου
να συνεργαστούμε για ένα σύστημα
αντιπυραυλικής άμυνας;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ναι.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Μπορείτε
να τους ρωτήσετε όλους. Όλοι είναι σώοι
και αβλαβείς, δόξα τω Θεώ. Η πρώην
Πρόεδρος, Κοντολίζα είναι σώος και
αβλαβής, και, νομίζω, ο κ. Γκέιτς και ο
σημερινός Διευθυντής της Κεντρικής
Υπηρεσίας Πληροφοριών, κ. Burns, ο τότε
Πρέσβης στη Ρωσία, κατά τη γνώμη μου,
ένας πολύ επιτυχημένος Πρέσβης. Ήταν
όλοι μάρτυρες αυτών των συνομιλιών.
Ρώτα τους.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Το
ίδιο και εδώ, αν σας ενδιαφέρει αυτό που
ο κ. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν μου απάντησε,
ρωτήστε τον. Σε κάθε περίπτωση, του
μίλησα γι’ αυτό.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Σίγουρα
με ενδιαφέρει. Αλλά από την άλλη πλευρά
φαίνεται ότι θα μπορούσε να μετατραπεί,
να εξελιχθεί σε κάτι που φέρνει ολόκληρο
τον κόσμο σε σύγκρουση και θα μπορούσε
να ξεκινήσει μια πυρηνική εκτόξευση,
και γιατί δεν τηλεφωνείτε απλώς στον
Μπάιντεν και δεν πείτε “ας το λύσουμε
αυτό”;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Τι
υπάρχει να επιλύσουμε; Είναι πολύ απλό.
Επαναλαμβάνω, έχουμε επαφές μέσω διαφόρων
φορέων. Θα σας πω τι λέμε για αυτό το
θέμα και τι μεταφέρουμε στην ηγεσία των
ΗΠΑ: «Εάν θέλετε πραγματικά να σταματήσετε
να πολεμάτε, πρέπει να σταματήσετε να
προμηθεύεστε όπλα. Θα τελειώσει μέσα
σε λίγες εβδομάδες. Αυτό είναι. Και μετά
μπορούμε να συμφωνήσουμε σε κάποιους
όρους πριν το κάνετε αυτό, σταματήστε».</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Τι
πιο εύκολο; Γιατί να του τηλεφωνήσω; Τι
να του μιλήσω; Ή να τον παρακαλάω για
τι; «Θα παραδώσετε τέτοια και τέτοια
όπλα στην Ουκρανία. Ω, φοβάμαι, φοβάμαι,
μην το κάνετε.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Πιστεύεις
ότι το ΝΑΤΟ ανησυχούσε μήπως γίνει
παγκόσμιος πόλεμος ή πυρηνική σύγκρουση;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Τουλάχιστον
γι’ αυτό μιλάνε. Και προσπαθούν να
εκφοβίσουν τον δικό τους πληθυσμό με
μια φανταστική ρωσική απειλή. Αυτό είναι
ένα προφανές γεγονός. Και σκεπτόμενοι
άνθρωποι, όχι φιλισταίοι, αλλά σκεπτόμενοι
άνθρωποι, αναλυτές, όσοι ασχολούνται
με την πραγματική πολιτική, απλώς έξυπνοι
άνθρωποι καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι
πρόκειται για ψεύτικο. Προσπαθούν να
τροφοδοτήσουν τη ρωσική απειλή.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Η
απειλή που νομίζω ότι αναφέρεστε είναι
η ρωσική εισβολή στην Πολωνία, τη Λετονία
– επεκτατική συμπεριφορά. Μπορείτε να
φανταστείτε ένα σενάριο όπου στέλνετε
ρωσικά στρατεύματα στην Πολωνία;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Μόνο
σε μία περίπτωση: εάν η Πολωνία επιτεθεί
στη Ρωσία. Γιατί; Γιατί δεν έχουμε κανένα
ενδιαφέρον για την Πολωνία, τη Λετονία
ή οπουδήποτε αλλού. Γιατί να το κάνουμε
αυτό; Απλώς δεν έχουμε κανένα συμφέρον.
Είναι απλώς απειλή.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Λοιπόν,
το επιχείρημα, ξέρω ότι το ξέρεις αυτό,
είναι ότι εισέβαλε στην Ουκρανία – έχει
εδαφικούς στόχους σε όλη την ήπειρο.
Και λέτε κατηγορηματικά, έτσι δεν είναι;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αποκλείεται
απολύτως. Απλώς δεν χρειάζεται να είσαι
κανενός είδους αναλυτής, αντίκειται
στην κοινή λογική να εμπλέκεσαι σε
κάποιο είδος παγκόσμιου πολέμου. Και
ένας παγκόσμιος πόλεμος θα φέρει όλη
την ανθρωπότητα στο χείλος της καταστροφής.
Είναι προφανές.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Υπάρχουν
βέβαια και αποτρεπτικά μέσα. Τρόμαζαν
τους πάντες μαζί μας από παλιά: αύριο η
Ρωσία θα χρησιμοποιήσει τακτικά πυρηνικά
όπλα, αύριο η Ρωσία θα το χρησιμοποιήσει
αυτό, όχι, μεθαύριο. Και λοιπόν? Αυτές
είναι απλώς ιστορίες τρόμου για τους
ανθρώπους στο δρόμο προκειμένου να
εκβιάσουν επιπλέον χρήματα από τους
φορολογούμενους των ΗΠΑ και τους
Ευρωπαίους φορολογούμενους στην
αντιπαράθεση με τη Ρωσία στο ουκρανικό
θέατρο πολέμου. Στόχος είναι να
αποδυναμωθεί η Ρωσία όσο το δυνατόν
περισσότερο.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ένας
από τους ανώτερους γερουσιαστές των
Ηνωμένων Πολιτειών από την Πολιτεία
της Νέας Υόρκης, ο Chuck Schumer, είπε χθες,
πιστεύω ότι πρέπει να συνεχίσουμε να
χρηματοδοτούμε την προσπάθεια της
Ουκρανίας ή αμερικανοί στρατιώτες, οι
πολίτες θα μπορούσαν να καταλήξουν να
πολεμούν εκεί. Πώς το αξιολογείτε αυτό;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Πρόκειται
για πρόκληση, και μάλιστα φτηνή πρόκληση.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Δεν
καταλαβαίνω γιατί Αμερικανοί στρατιώτες
πρέπει να πολεμήσουν στην Ουκρανία.
Εκεί υπάρχουν μισθοφόροι από τις Ηνωμένες
Πολιτείες. Ο μεγαλύτερος αριθμός
μισθοφόρων προέρχεται από την Πολωνία,
με μισθοφόρους από τις Ηνωμένες Πολιτείες
στη δεύτερη θέση και μισθοφόρους από
τη Γεωργία στην τρίτη θέση. Λοιπόν, αν
κάποιος έχει την επιθυμία να στείλει
τακτικά στρατεύματα, αυτό σίγουρα θα
έφερνε την ανθρωπότητα στα πρόθυρα μιας
πολύ σοβαρής, παγκόσμιας σύγκρουσης.
Αυτό είναι προφανές.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Το
χρειάζονται οι Ηνωμένες Πολιτείες; Για
ποιο λόγο? Χιλιάδες μίλια μακριά από
την εθνική σας επικράτεια! Δεν έχεις
κάτι καλύτερο να κάνεις;</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Έχετε
ζητήματα στα σύνορα, θέματα με τη
μετανάστευση, θέματα με το εθνικό χρέος
– περισσότερα από 33 τρισεκατομμύρια
δολάρια. Δεν έχετε τίποτα καλύτερο να
κάνετε, οπότε πρέπει να πολεμήσετε στην
Ουκρανία; Δεν θα ήταν καλύτερα να
διαπραγματευτούμε με τη Ρωσία; Κάντε
μια συμφωνία, κατανοώντας ήδη την
κατάσταση που αναπτύσσεται σήμερα,
συνειδητοποιώντας ότι η Ρωσία θα
αγωνιστεί για τα συμφέροντά της μέχρι
τέλους. Και, συνειδητοποιώντας αυτό,
επιστρέψτε ουσιαστικά στην κοινή λογική,
αρχίστε να σέβεστε τη χώρα μας και τα
συμφέροντά της και αναζητήστε ορισμένες
λύσεις. Μου φαίνεται ότι αυτό είναι πολύ
πιο έξυπνο και πιο ορθολογικό.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ποιος
ανατίναξε το Nord Stream;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Εσείς,
σίγουρα. (L a u g h i n g.)</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ήμουν
απασχολημένος εκείνη τη μέρα. Δεν
ανατίναξα το Nord Stream.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Εσείς
προσωπικά μπορεί να έχετε άλλοθι, αλλά
η CIA δεν έχει τέτοιο άλλοθι.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Έχετε
αποδείξεις ότι το έκανε το ΝΑΤΟ ή η CIA;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ξέρετε,
δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, αλλά οι
άνθρωποι λένε πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις:
«Ψάξτε κάποιον που ενδιαφέρεται». Όμως
σε αυτή την περίπτωση δεν πρέπει να
ψάχνουμε μόνο για κάποιον που ενδιαφέρεται,
αλλά και για κάποιον που έχει δυνατότητες.
Γιατί μπορεί να υπάρχουν πολλοί
ενδιαφερόμενοι, αλλά δεν είναι όλοι
ικανοί να βυθιστούν στον βυθό της
Βαλτικής Θάλασσας και να πραγματοποιήσουν
αυτή την έκρηξη. Αυτά τα δύο στοιχεία
πρέπει να συνδέονται: ποιος ενδιαφέρεται
και ποιος είναι ικανός να το κάνει.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αλλά
είμαι μπερδεμένος. Θέλω να πω, αυτή είναι
η μεγαλύτερη πράξη βιομηχανικής
τρομοκρατίας που έγινε ποτέ και είναι
η μεγαλύτερη εκπομπή CO₂ στην ιστορία.
Εντάξει, λοιπόν, αν είχατε στοιχεία και
πιθανώς, δεδομένων των υπηρεσιών
ασφαλείας σας, των υπηρεσιών πληροφοριών
σας, θα το κάνατε αυτό το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, η
CIA, η Δύση, γιατί δεν θα τα παρουσιάσατε
και θα κερδίσετε μια νίκη προπαγάνδας;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Στον
πόλεμο της προπαγάνδας είναι πολύ
δύσκολο να νικήσουμε τις Ηνωμένες
Πολιτείες επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες
ελέγχουν όλα τα ΜΜΕ του κόσμου και πολλά
ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης. Ο τελικός
ωφελούμενος από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά
μέσα ενημέρωσης είναι τα αμερικανικά
χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Δεν το ξέρεις
αυτό; Μπορεί λοιπόν να εμπλακεί σε αυτή
τη δουλειά, αλλά είναι απαγορευτικό
κόστος, ας το πούμε. Μπορούμε απλώς να
ρίξουμε τα φώτα της δημοσιότητας στις
πηγές πληροφοριών μας και δεν θα
επιτύχουμε αποτελέσματα. Είναι ξεκάθαρο
σε όλο τον κόσμο τι συνέβη, και ακόμη
και Αμερικανοί αναλυτές μιλούν για αυτό
ευθέως. Είναι αλήθεια.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ναι.
Αλλά εδώ είναι μια ερώτηση που ίσως
μπορείτε να απαντήσετε. Εργάστηκες στη
Γερμανία, περίφημα. Οι Γερμανοί ξέρουν
ξεκάθαρα ότι ο εταίρος τους στο ΝΑΤΟ το
έκανε αυτό, ότι έβλαψαν πολύ την οικονομία
τους – μπορεί να μην ανακάμψει ποτέ.
Γιατί σιωπούν γι’ αυτό; Αυτό είναι πολύ
μπερδεμένο για μένα. Γιατί οι Γερμανοί
δεν λένε κάτι για αυτό;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αυτό
επίσης με μπερδεύει. Όμως η σημερινή
γερμανική ηγεσία καθοδηγείται από τα
συμφέροντα της συλλογικής Δύσης και
όχι από τα εθνικά της συμφέροντα,
διαφορετικά είναι δύσκολο να εξηγηθεί
η λογική της δράσης ή της αδράνειάς
τους. Εξάλλου, δεν πρόκειται μόνο για
το Nord Stream-1, το οποίο ανατινάχθηκε, και
το Nord Stream-2 υπέστη ζημιά, αλλά ένας σωλήνας
είναι ασφαλής και αβλαβής και μπορεί
να τροφοδοτηθεί αέριο στην Ευρώπη μέσω
αυτού, αλλά η Γερμανία δεν τον ανοίγει
. Είμαστε έτοιμοι, παρακαλώ.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Υπάρχει
μια άλλη διαδρομή μέσω της Πολωνίας,
που ονομάζεται Yamal-Europe, η οποία επιτρέπει
επίσης μεγάλη ροή. Η Πολωνία το έκλεισε,
αλλά η Πολωνία χτυπάει από το γερμανικό
χέρι, λαμβάνει χρήματα από πανευρωπαϊκά
ταμεία και η Γερμανία είναι ο κύριος
δωρητής σε αυτά τα πανευρωπαϊκά ταμεία.
Η Γερμανία τροφοδοτεί την Πολωνία ως
ένα βαθμό. Και έκλεισαν τη διαδρομή προς
τη Γερμανία. Γιατί; Δεν καταλαβαίνω.
Ουκρανία, στην οποία οι Γερμανοί
προμηθεύουν όπλα και δίνουν χρήματα.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Η
Γερμανία είναι ο δεύτερος χορηγός μετά
τις Ηνωμένες Πολιτείες όσον αφορά την
οικονομική βοήθεια προς την Ουκρανία.
Υπάρχουν δύο διαδρομές φυσικού αερίου
μέσω της Ουκρανίας. Απλώς έκλεισαν μια
διαδρομή, τους Ουκρανούς. Ανοίξτε τη
δεύτερη διαδρομή και, παρακαλώ, πάρτε
φυσικό αέριο από τη Ρωσία. Δεν το ανοίγουν.
Γιατί δεν λένε οι Γερμανοί: «Κοιτάξτε
παιδιά, σας δίνουμε λεφτά και όπλα.
Ανοίξτε τη βαλβίδα, παρακαλώ, αφήστε το
αέριο από τη Ρωσία να περάσει για εμάς.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Αγοράζουμε
υγροποιημένο αέριο σε εξωφρενικές τιμές
στην Ευρώπη, γεγονός που μηδενίζει το
επίπεδο της ανταγωνιστικότητάς μας και
της οικονομίας γενικότερα. Θέλετε να
σας δώσουμε χρήματα; Αφήστε μας να έχουμε
μια αξιοπρεπή ζωή, να κερδίσουμε χρήματα
για την οικονομία μας, γιατί από εδώ
προέρχονται τα χρήματα που σας δίνουμε».
Αρνούνται να το κάνουν. Γιατί; Ρώτα τους.
(Χτυπά στο τραπέζι.) Έτσι είναι στα
κεφάλια τους. Αυτοί είναι πολύ ανίκανοι
άνθρωποι.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Λοιπόν,
ίσως ο κόσμος χωρίζεται σε δύο ημισφαίρια.
Ο ένας με φθηνή ενέργεια, ο άλλος χωρίς
αυτήν. Και θέλω να σας ρωτήσω ότι, αν
τώρα είμαστε ένας πολυπολικός κόσμος,
προφανώς είμαστε, μπορείτε να περιγράψετε
τα μπλοκ των συμμαχιών; Ποιος είναι σε
κάθε πλευρά, πιστεύεις;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ακούστε,
είπατε ότι ο κόσμος χωρίζεται σε δύο
ημισφαίρια. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος
χωρίζεται σε δύο ημισφαίρια: το ένα
είναι υπεύθυνο για έναν τύπο δραστηριοτήτων,
το άλλο αφορά περισσότερο τη δημιουργικότητα
και ούτω καθεξής. Αλλά εξακολουθεί να
είναι ένα και το αυτό κεφάλι. Ο κόσμος
πρέπει να είναι ένα ενιαίο σύνολο, η
ασφάλεια πρέπει να μοιράζεται, αντί να
προορίζεται για το «χρυσό δισεκατομμύριο».
Αυτό είναι το μόνο σενάριο όπου ο κόσμος
θα μπορούσε να είναι σταθερός, βιώσιμος
και προβλέψιμος. Μέχρι τότε, ενώ το
κεφάλι χωρίζεται σε δύο μέρη, είναι μια
ασθένεια, μια σοβαρή δυσμενής κατάσταση.
Είναι μια περίοδος μιας βαριάς ασθένειας
που περνάει πλέον ο κόσμος.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Αλλά
νομίζω ότι, χάρη στην έντιμη δημοσιογραφία
– αυτή η δουλειά είναι παρόμοια με τη
δουλειά των γιατρών, αυτό θα μπορούσε
με κάποιο τρόπο να διορθωθεί.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Λοιπόν,
ας δώσουμε μόνο ένα παράδειγμα – το
δολάριο ΗΠΑ, το οποίο έχει, κάπως, ενώσει
τον κόσμο με πολλούς τρόπους, ίσως όχι
προς όφελός σας, αλλά σίγουρα προς όφελός
μας. Φεύγει ως αποθεματικό νόμισμα, το
παγκοσμίως αποδεκτό νόμισμα; Πώς έχουν
αλλάξει, πιστεύετε, οι κυρώσεις τη θέση
του δολαρίου στον κόσμο;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ξέρετε,
η χρήση του δολαρίου ως εργαλείου αγώνα
εξωτερικής πολιτικής είναι ένα από τα
μεγαλύτερα στρατηγικά λάθη που έγιναν
από την πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ. Το
δολάριο είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της
ισχύος των Ηνωμένων Πολιτειών. Νομίζω
ότι όλοι καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι,
όσα δολάρια κι αν εκτυπωθούν, διαχέονται
γρήγορα σε όλο τον κόσμο. Ο πληθωρισμός
στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ελάχιστος.
Είναι περίπου 3 ή 3,4 τοις εκατό, το οποίο
είναι, νομίζω, απολύτως αποδεκτό για
τις ΗΠΑ. Αλλά δεν θα σταματήσουν να
εκτυπώνουν. Τι μας λέει το χρέος των 33
τρισεκατομμυρίων δολαρίων; Πρόκειται
για την εκπομπή.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ωστόσο,
είναι το κύριο όπλο που χρησιμοποιούν
οι Ηνωμένες Πολιτείες για να διατηρήσουν
την ισχύ τους σε όλο τον κόσμο. Μόλις η
πολιτική ηγεσία αποφάσισε να χρησιμοποιήσει
το δολάριο ΗΠΑ ως εργαλείο πολιτικού
αγώνα, δέχτηκε ένα πλήγμα σε αυτή την
αμερικανική δύναμη. Δεν θα ήθελα να
χρησιμοποιήσω καμία δυνατή γλώσσα, αλλά
είναι ανόητο πράγμα και σοβαρό λάθος.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Δείτε
τι συμβαίνει στον κόσμο. Ακόμη και οι
σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών μειώνουν
τώρα τα αποθέματά τους σε δολάρια.
Βλέποντας αυτό, όλοι αρχίζουν να αναζητούν
τρόπους για να προστατευτούν. Αλλά το
γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες
εφαρμόζουν περιοριστικά μέτρα σε
ορισμένες χώρες, όπως η επιβολή περιορισμών
στις συναλλαγές, η δέσμευση περιουσιακών
στοιχείων κ.λπ., προκαλεί σοβαρή ανησυχία
και στέλνει ένα μήνυμα σε ολόκληρο τον
κόσμο.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Τι
είχαμε εδώ; Μέχρι το 2022, περίπου το 80
τοις εκατό των συναλλαγών εξωτερικού
εμπορίου της Ρωσίας γίνονταν σε δολάρια
ΗΠΑ και ευρώ. Τα δολάρια ΗΠΑ αντιπροσώπευαν
περίπου το 50 τοις εκατό των συναλλαγών
μας με τρίτες χώρες, ενώ επί του παρόντος
έχει μειωθεί στο 13 τοις εκατό. Δεν ήμασταν
εμείς που απαγορεύσαμε τη χρήση του
δολαρίου ΗΠΑ, δεν είχαμε τέτοια πρόθεση.
Ήταν απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να
περιορίσουν τις συναλλαγές μας σε
δολάρια ΗΠΑ. Νομίζω ότι είναι μια πλήρης
ανοησία από την άποψη των συμφερόντων
των ίδιων των Ηνωμένων Πολιτειών και
των φορολογουμένων τους, καθώς βλάπτει
την οικονομία των ΗΠΑ, υπονομεύει τη
δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών σε ολόκληρο
τον κόσμο.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Παρεμπιπτόντως,
οι συναλλαγές μας σε Yuan αντιστοιχούσαν
σε περίπου 3 τοις εκατό. Σήμερα, το 34 τοις
εκατό των συναλλαγών μας γίνονται σε
ρούβλια και περίπου το ίδιο, λίγο
περισσότερο από το 34 τοις εκατό, σε
γιουάν.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Γιατί
το έκαναν αυτό οι Ηνωμένες Πολιτείες;
Η μόνη μου εικασία είναι αυτοπεποίθηση.
Πιθανότατα πίστευαν ότι θα οδηγούσε σε
πλήρη κατάρρευση, αλλά τίποτα δεν
κατέρρευσε. Επιπλέον, άλλες χώρες,
συμπεριλαμβανομένων των παραγωγών
πετρελαίου, σκέφτονται και ήδη δέχονται
πληρωμές για το πετρέλαιο σε γιουάν.
Αντιλαμβάνεστε καν τι συμβαίνει ή όχι;
Το αντιλαμβάνεται κανείς στις Ηνωμένες
Πολιτείες; Τι κάνεις? Κόβετε τον εαυτό
σας… όλοι οι ειδικοί το λένε αυτό.
Ρωτήστε οποιοδήποτε έξυπνο και σκεπτόμενο
άτομο στις Ηνωμένες Πολιτείες τι σημαίνει
το δολάριο για τις ΗΠΑ; Το σκοτώνεις με
τα ίδια σου τα χέρια.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span></span></span><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Νομίζω
ότι αυτή είναι μια δίκαιη εκτίμηση. Το
ερώτημα είναι τι ακολουθεί; Και ίσως
ανταλλάσσετε μια αποικιακή δύναμη με
μια άλλη, πολύ λιγότερο συναισθηματική
και συγχωρητική αποικιακή δύναμη;
Κινδυνεύει, για παράδειγμα, οι BRICS να
κυριαρχηθούν πλήρως από την κινεζική
οικονομία; Με τρόπο που δεν είναι καλός
για την κυριαρχία τους. Ανησυχείτε για
αυτό;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Έχουμε
ξανακούσει αυτές τις ιστορίες μπούγκιμαν.
Είναι μια ιστορία boogeyman. Είμαστε γείτονες
με την Κίνα. Δεν μπορείτε να επιλέξετε
γείτονες, όπως δεν μπορείτε να επιλέξετε
στενούς συγγενείς. Μοιραζόμαστε σύνορα
1000 χιλιομέτρων μαζί τους. Αυτό είναι το
νούμερο ένα.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Δεύτερον,
έχουμε μια μακραίωνη ιστορία συνύπαρξης,
την έχουμε συνηθίσει.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Τρίτον,
η φιλοσοφία εξωτερικής πολιτικής της
Κίνας δεν είναι επιθετική, η ιδέα της
είναι να αναζητά πάντα συμβιβασμούς,
και μπορούμε να το δούμε αυτό.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Το
επόμενο σημείο είναι το εξής. Μας λένε
πάντα την ίδια ιστορία του μπαμπούλα,
και το ξαναλέμε, αν και με ευφημιστική
μορφή, αλλά εξακολουθεί να είναι η ίδια
ιστορία: η συνεργασία με την Κίνα
συνεχίζει να αυξάνεται. Ο ρυθμός με τον
οποίο αναπτύσσεται η συνεργασία της
Κίνας με την Ευρώπη είναι υψηλότερος
και μεγαλύτερος από εκείνον της ανάπτυξης
της συνεργασίας Κίνας-Ρωσίας. Ρωτήστε
τους Ευρωπαίους: δεν φοβούνται; Μπορεί
να είναι, δεν ξέρω, αλλά εξακολουθούν
να προσπαθούν να αποκτήσουν πρόσβαση
στην αγορά της Κίνας με κάθε κόστος,
ειδικά τώρα που αντιμετωπίζουν οικονομικά
προβλήματα. Οι κινεζικές επιχειρήσεις
εξερευνούν επίσης την ευρωπαϊκή αγορά.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Έχουν
οι κινεζικές επιχειρήσεις μικρή παρουσία
στις Ηνωμένες Πολιτείες; Ναι, οι πολιτικές
αποφάσεις είναι τέτοιες που προσπαθούν
να περιορίσουν τη συνεργασία τους με
την Κίνα.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Είναι
σε βάρος σας, κύριε Tucker, ότι περιορίζετε
τη συνεργασία με την Κίνα, κάνετε κακό
στον εαυτό σας. Είναι ένα λεπτό θέμα και
δεν υπάρχουν ασημένιες λύσεις, όπως
ακριβώς συμβαίνει με το δολάριο.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Επομένως,
πριν από την επιβολή οποιωνδήποτε
παράνομων κυρώσεων -παράνομες από την
άποψη του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών- θα
πρέπει να σκεφτεί κανείς πολύ προσεκτικά.
Για τους φορείς λήψης αποφάσεων, αυτό
φαίνεται να είναι πρόβλημα.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Λοιπόν,
είπατε πριν από λίγο ότι ο κόσμος θα
ήταν πολύ καλύτερος αν δεν χωριζόταν
σε ανταγωνιστικές συμμαχίες, εάν υπήρχε
συνεργασία παγκοσμίως. Ένας από τους
λόγους που δεν το έχετε αυτό είναι επειδή
η σημερινή αμερικανική κυβέρνηση είναι
νεκρή εναντίον σας. Πιστεύετε ότι εάν
υπήρχε μια νέα κυβέρνηση μετά τον Τζο
Μπάιντεν, θα μπορούσατε να αποκαταστήσετε
την επικοινωνία με την κυβέρνηση των
ΗΠΑ; Ή δεν έχει σημασία ποιος είναι ο
Πρόεδρος;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Θα
σας πω. Αλλά επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω
την προηγούμενη σκέψη. Εμείς, μαζί με
τον συνάδελφό μου και φίλο Πρόεδρο Xi
Jinping, θέσαμε ως στόχο να φτάσουμε τα 200
δισεκατομμύρια δολάρια αμοιβαίου
εμπορίου με την Κίνα φέτος. Έχουμε
ξεπεράσει αυτό το επίπεδο. Σύμφωνα με
τα στοιχεία μας, το διμερές μας εμπόριο
με την Κίνα ανέρχεται ήδη σε 230
δισεκατομμύρια και οι κινεζικές
στατιστικές λένε ότι είναι 240 δισεκατομμύρια
δολάρια.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ένα
ακόμη σημαντικό πράγμα: το εμπόριο μας
είναι καλά ισορροπημένο, αλληλοσυμπληρωματικό
σε θέματα υψηλής τεχνολογίας, ενέργειας,
επιστημονικής έρευνας και ανάπτυξης.
Είναι πολύ ισορροπημένο.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Όσον
αφορά τους BRICS, όπου η Ρωσία ανέλαβε την
προεδρία φέτος, οι χώρες BRICS αναπτύσσονται,
σε γενικές γραμμές, πολύ γρήγορα.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Κοιτάξτε,
αν με απατά η μνήμη, το 1992, το μερίδιο
των χωρών της G7 στην παγκόσμια οικονομία
ανερχόταν στο 47 τοις εκατό, ενώ το 2022
ήταν, νομίζω, λίγο πάνω από 30 τοις εκατό.
Οι χώρες BRICS αντιπροσώπευαν μόνο το 16
τοις εκατό το 1992, αλλά τώρα το μερίδιό
τους είναι μεγαλύτερο από αυτό της G7.
Δεν έχει καμία σχέση με τα γεγονότα στην
Ουκρανία. Αυτό οφείλεται στις τάσεις
της παγκόσμιας ανάπτυξης και της
παγκόσμιας οικονομίας που ανέφερα μόλις
τώρα, και αυτό είναι αναπόφευκτο. Αυτό
θα συνεχίσει να συμβαίνει, είναι σαν
την ανατολή του ήλιου – δεν μπορείτε
να αποτρέψετε την ανατολή του ήλιου,
πρέπει να προσαρμοστείτε σε αυτό. Πώς
προσαρμόζονται οι Ηνωμένες Πολιτείες;
Με τη βοήθεια βίας: κυρώσεις, πιέσεις,
βομβαρδισμοί και χρήση ενόπλων δυνάμεων.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Πρόκειται
για αυτοπεποίθηση. Το πολιτικό σας
κατεστημένο δεν καταλαβαίνει ότι ο
κόσμος αλλάζει (υπό αντικειμενικές
συνθήκες) και για να διατηρήσετε το
επίπεδό σας —ακόμα κι αν κάποιος
επιδιώκει, συγχωρέστε με, σε επίπεδο
κυριαρχίας — πρέπει να πάρετε τις σωστές
αποφάσεις με ικανό τρόπο και εγκαίρως.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Τέτοιες
βάναυσες ενέργειες, μεταξύ άλλων σε
σχέση με τη Ρωσία και, ας πούμε, άλλες
χώρες, είναι αντιπαραγωγικές. Αυτό είναι
ένα προφανές γεγονός. έχει ήδη γίνει
φανερό.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Απλώς
με ρώτησες αν έρθει άλλος αρχηγός και
αλλάξει κάτι. Δεν πρόκειται για τον
ηγέτη, δεν αφορά την προσωπικότητα ενός
συγκεκριμένου ατόμου. Είχα μια πολύ
καλή σχέση, ας πούμε, με τον Μπους. Ξέρω
ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες τον
παρουσίαζαν ως κάποιο επαρχιακό αγόρι
που δεν καταλαβαίνει πολλά. Σας διαβεβαιώνω
ότι δεν ισχύει αυτό. Νομίζω ότι έκανε
πολλά λάθη και σε σχέση με τη Ρωσία. Σας
είπα για το 2008 και την απόφαση στο
Βουκουρέστι να ανοίξουν οι πόρτες του
ΝΑΤΟ για την Ουκρανία και ούτω καθεξής.
Αυτό συνέβη επί προεδρίας του. Στην
πραγματικότητα άσκησε πίεση στους
Ευρωπαίους.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Γενικά
όμως σε προσωπικό ανθρώπινο επίπεδο
είχα πολύ καλή σχέση μαζί του. Δεν ήταν
χειρότερος από οποιονδήποτε άλλο
Αμερικανό, Ρώσο ή Ευρωπαίο πολιτικό.
Σας διαβεβαιώνω ότι κατάλαβε τι έκανε
όπως και άλλοι. Είχα τέτοιες προσωπικές
σχέσεις και με τον Τραμπ.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Δεν
πρόκειται για την προσωπικότητα του
ηγέτη, αλλά για τη νοοτροπία των ελίτ.
Εάν η ιδέα της κυριαρχίας με οποιοδήποτε
κόστος, βασισμένη και σε δυναμικές
ενέργειες, κυριαρχήσει στην αμερικανική
κοινωνία, τίποτα δεν θα αλλάξει, μόνο
θα χειροτερέψει. Αν όμως, τελικά,
συνειδητοποιήσει κανείς ότι ο κόσμος
έχει αλλάξει λόγω αντικειμενικών
συνθηκών και ότι θα πρέπει να μπορεί να
προσαρμοστεί σε αυτές έγκαιρα,
χρησιμοποιώντας τα πλεονεκτήματα που
έχουν οι Η.Π.Α. έχει ακόμα και σήμερα,
τότε, ίσως, κάτι μπορεί να αλλάξει.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Κοιτάξτε,
η οικονομία της Κίνας έχει γίνει η πρώτη
οικονομία στον κόσμο σε ισοτιμία
αγοραστικής δύναμης. Όσον αφορά τον
όγκο, ξεπέρασε τις ΗΠΑ εδώ και πολύ
καιρό. Δεύτερες έρχονται οι ΗΠΑ, μετά η
Ινδία (ενάμισι δισεκατομμύριο άνθρωποι)
και μετά η Ιαπωνία, με τη Ρωσία στην
πέμπτη θέση. Η Ρωσία ήταν η πρώτη οικονομία
στην Ευρώπη πέρυσι, παρά τις κυρώσεις
και τους περιορισμούς. Είναι φυσιολογικό,
από την άποψή σας: κυρώσεις, περιορισμοί,
αδυναμία πληρωμών σε δολάρια, αποκοπή
από τις υπηρεσίες SWIFT, κυρώσεις στα πλοία
μας που μεταφέρουν πετρέλαιο, κυρώσεις
σε αεροπλάνα, κυρώσεις σε όλα, παντού;
Ο μεγαλύτερος αριθμός κυρώσεων στον
κόσμο που επιβάλλονται – εφαρμόζονται
κατά της Ρωσίας. Και έχουμε γίνει η πρώτη
οικονομία της Ευρώπης κατά τη διάρκεια
αυτής της περιόδου.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Τα
εργαλεία που χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ δεν
λειτουργούν. Λοιπόν, πρέπει να σκεφτεί
κανείς τι να κάνει. Εάν αυτή η συνειδητοποίηση
έρθει στις άρχουσες ελίτ, τότε ναι, τότε
το πρώτο πρόσωπο του κράτους θα ενεργήσει
εν αναμονή του τι περιμένουν από αυτό
το άτομο οι ψηφοφόροι και οι άνθρωποι
που λαμβάνουν αποφάσεις σε διάφορα
επίπεδα. Τότε ίσως κάτι αλλάξει.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αλλά
περιγράφετε δύο διαφορετικά συστήματα.
Λέτε ότι ο ηγέτης ενεργεί προς το συμφέρον
των ψηφοφόρων, αλλά λέτε επίσης ότι
αυτές οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται από
τον ηγέτη – λαμβάνονται από τις άρχουσες
τάξεις. Διοικούσατε αυτή τη χώρα τόσο
καιρό, γνωρίζετε όλους αυτούς τους
Αμερικανούς προέδρους. Ποια είναι αυτά
τα κέντρα εξουσίας στις Ηνωμένες
Πολιτείες, πιστεύετε; Και ποιος πραγματικά
παίρνει τις αποφάσεις;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Δεν
ξέρω. Η Αμερική είναι μια σύνθετη χώρα,
συντηρητική από τη μια, αλλάζει ραγδαία
από την άλλη. Δεν είναι εύκολο για εμάς
να τα λύσουμε όλα.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ποιος
παίρνει αποφάσεις στις εκλογές – είναι
δυνατόν να το καταλάβουμε αυτό, όταν
κάθε πολιτεία έχει τη δική του νομοθεσία,
κάθε κράτος ρυθμίζει τον εαυτό του,
κάποιος μπορεί να αποκλειστεί από τις
εκλογές σε κρατικό επίπεδο. Είναι ένα
εκλογικό σύστημα δύο σταδίων, είναι
πολύ δύσκολο να το καταλάβουμε.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Σίγουρα
υπάρχουν δύο κόμματα που κυριαρχούν,
οι Ρεπουμπλικάνοι και οι Δημοκρατικοί,
και μέσα σε αυτό το κομματικό σύστημα,
τα κέντρα που λαμβάνουν αποφάσεις, που
προετοιμάζουν αποφάσεις.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Τότε,
δείτε, γιατί, κατά τη γνώμη μου, μετά την
κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης,
εφαρμόστηκε μια τόσο λανθασμένη, ωμή,
εντελώς αδικαιολόγητη πολιτική πίεσης
κατά της Ρωσίας; Άλλωστε αυτή είναι μια
πολιτική πίεσης. Η επέκταση του ΝΑΤΟ, η
υποστήριξη των αυτονομιστών στον
Καύκασο, η δημιουργία ενός συστήματος
αντιπυραυλικής άμυνας – όλα αυτά είναι
στοιχεία πίεσης. Πίεση, πίεση, πίεση.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Έπειτα,
το να σύρεις την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ έχει
να κάνει με την πίεση, την πίεση, την
πίεση. Γιατί; Νομίζω, μεταξύ άλλων, γιατί
δημιουργήθηκαν υπερβολικές παραγωγικές
δυνατότητες. Κατά τη διάρκεια της
αντιπαράθεσης με τη Σοβιετική Ένωση,
δημιουργήθηκαν πολλά κέντρα και ειδικοί
στη Σοβιετική Ένωση, που δεν μπορούσαν
να κάνουν τίποτα άλλο. Τους φάνηκε,
έπεισαν την πολιτική ηγεσία: είναι
απαραίτητο να συνεχίσει να «σκαλίζει»
τη Ρωσία, να προσπαθήσει να τη διαλύσει,
να δημιουργήσει σε αυτό το έδαφος αρκετές
οιονεί κρατικές οντότητες και να τις
υποτάξει σε διχασμένη μορφή, να τις
χρησιμοποιήσει. συνδυασμένες δυνατότητες
για τον μελλοντικό αγώνα με την Κίνα.
Αυτό είναι ένα λάθος, συμπεριλαμβανομένου
του υπερβολικού δυναμικού εκείνων που
εργάστηκαν για την αντιπαράθεση με τη
Σοβιετική Ένωση. Είναι απαραίτητο να
απαλλαγούμε από αυτό, θα πρέπει να
υπάρχουν νέες, φρέσκες δυνάμεις, άνθρωποι
που κοιτάζουν στο μέλλον και καταλαβαίνουν
τι συμβαίνει στον κόσμο.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Κοιτάξτε
πώς αναπτύσσεται η Ινδονησία; 600
εκατομμύρια άνθρωποι. Πού μπορούμε να
ξεφύγουμε από αυτό; Πουθενά, απλά πρέπει
να υποθέσουμε ότι η Ινδονησία θα μπει
(είναι ήδη) στο κλαμπ των κορυφαίων
οικονομιών του κόσμου, ανεξάρτητα από
το σε ποιον αρέσει ή δεν αρέσει.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ναι,
καταλαβαίνουμε και γνωρίζουμε ότι στις
Ηνωμένες Πολιτείες, παρ’ όλα τα οικονομικά
προβλήματα, η κατάσταση εξακολουθεί να
είναι φυσιολογική με την οικονομία να
αναπτύσσεται αξιοπρεπώς, το ΑΕΠ αυξάνεται
κατά 2,5 τοις εκατό, αν δεν κάνω λάθος.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Αλλά
αν θέλουμε να διασφαλίσουμε το μέλλον,
τότε πρέπει να αλλάξουμε την προσέγγισή
μας σε ό,τι αλλάζει. Όπως είπα ήδη, ο
κόσμος θα άλλαζε ωστόσο ανεξάρτητα από
το πώς θα τελειώσουν οι εξελίξεις στην
Ουκρανία. Ο κόσμος αλλάζει. Στις ίδιες
τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι ειδικοί
γράφουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες
αλλάζουν σταδιακά τη θέση τους στον
κόσμο, οι ειδικοί σας είναι αυτοί που
το γράφουν, μόλις τους διάβασα. Το μόνο
ερώτημα είναι πώς θα συμβεί αυτό –
οδυνηρά και γρήγορα ή απαλά και σταδιακά.
Και αυτό το γράφουν άνθρωποι που δεν
είναι αντιαμερικανοί. απλώς ακολουθούν
τις παγκόσμιες τάσεις ανάπτυξης. Αυτό
είναι.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Και
για να τις αξιολογήσουμε και να αλλάξουμε
πολιτικές, χρειαζόμαστε ανθρώπους που
σκέφτονται, κοιτάζουν μπροστά, μπορούν
να αναλύουν και να προτείνουν ορισμένες
αποφάσεις σε επίπεδο πολιτικών ηγετών.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Πρέπει
απλώς να ρωτήσω. Είπατε ξεκάθαρα ότι η
επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά
αποτελεί παραβίαση της υπόσχεσης που
λάβατε όλοι τη δεκαετία του 1990. Είναι
μια απειλή για τη χώρα σας. Ακριβώς πριν
στείλετε στρατεύματα στην Ουκρανία, ο
Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών
μίλησε στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια
και ενθάρρυνε τον Πρόεδρο της Ουκρανίας
να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Πιστεύετε ότι ήταν
μια προσπάθεια να σας προκαλέσουν σε
στρατιωτική δράση;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Επαναλαμβάνω
για άλλη μια φορά, έχουμε επανειλημμένα,
επανειλημμένα προτείνει να αναζητήσουμε
μια λύση στα προβλήματα που προέκυψαν
στην Ουκρανία μετά το πραξικόπημα του
2014 με ειρηνικά μέσα. Αλλά κανείς δεν μας
άκουσε. Και επιπλέον, οι Ουκρανοί ηγέτες
που βρίσκονταν υπό τον πλήρη έλεγχο των
ΗΠΑ, δήλωσαν ξαφνικά ότι δεν θα
συμμορφώνονταν με τις συμφωνίες του
Μινσκ, αντιπαθούσαν τα πάντα εκεί και
συνέχισαν τη στρατιωτική δραστηριότητα
σε αυτό το έδαφος.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Και
παράλληλα, η περιοχή αυτή εκμεταλλευόταν
οι στρατιωτικές δομές του ΝΑΤΟ υπό το
πρόσχημα διαφόρων κέντρων εκπαίδευσης
και επανεκπαίδευσης προσωπικού. Εκεί
ουσιαστικά άρχισαν να δημιουργούν
βάσεις. Αυτό είναι όλο.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Η
Ουκρανία ανακοίνωσε ότι οι Ρώσοι ήταν
(υιοθετήθηκε νόμος) μη ιθαγένεια, ενώ
ψήφισε νόμους που περιορίζουν τα
δικαιώματα των μη ιθαγενειών στην
Ουκρανία. Η Ουκρανία, έχοντας λάβει όλα
αυτά τα νοτιοανατολικά εδάφη ως δώρο
από τον ρωσικό λαό, ανακοίνωσε ξαφνικά
ότι οι Ρώσοι δεν ήταν ιθαγένεια σε αυτό
το έδαφος. Είναι φυσιολογικό; Όλα αυτά
μαζί οδήγησαν στην απόφαση να τερματιστεί
ο πόλεμος που ξεκίνησαν οι νεοναζί στην
Ουκρανία το 2014.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Πιστεύετε
ότι ο Zelensky έχει την ελευθερία να
διαπραγματευτεί τη διευθέτηση αυτής
της σύγκρουσης;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Δεν
ξέρω τις λεπτομέρειες, φυσικά είναι
δύσκολο για μένα να κρίνω, αλλά πιστεύω
ότι, σε κάθε περίπτωση, το είχε. Ο πατέρας
του πολέμησε ενάντια στους φασίστες,
τους Ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο,
κάποτε του μίλησα γι’ αυτό. Είπα:
«Volodya, τι κάνεις; Γιατί υποστηρίζετε
τους νεοναζί στην Ουκρανία σήμερα, ενώ
ο πατέρας σας πολέμησε κατά του φασισμού;
Ήταν στρατιώτης πρώτης γραμμής». Δεν
θα σας πω τι απάντησε, αυτό είναι ένα
ξεχωριστό θέμα και νομίζω ότι δεν είναι
σωστό να το κάνω.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Αλλά
όσον αφορά την ελευθερία επιλογής –
γιατί όχι; Ήρθε στην εξουσία με τις
προσδοκίες του ουκρανικού λαού ότι θα
οδηγούσε την Ουκρανία στην ειρήνη.
Μίλησε για αυτό, χάρη σε αυτό κέρδισε
τις εκλογές συντριπτικά. Αλλά μετά, όταν
ανέβηκε στην εξουσία, κατά τη γνώμη μου,
συνειδητοποίησε δύο πράγματα: πρώτον,
καλύτερα να μην συγκρουστεί με νεοναζί
και εθνικιστές, γιατί είναι επιθετικοί
και πολύ δραστήριοι, μπορείς να περιμένεις
οτιδήποτε από αυτούς και δεύτερον. , η
υπό την ηγεσία των ΗΠΑ Δύση τους
υποστηρίζει και θα υποστηρίζει πάντα
όσους ανταγωνίζονται με τη Ρωσία –
είναι ωφέλιμο και ασφαλές. Έτσι πήρε τη
σχετική θέση, παρότι υποσχέθηκε στους
δικούς του να τερματίσει τον πόλεμο
στην Ουκρανία. Δεν δέχθηκε τους ψηφοφόρους
του.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αλλά
πιστεύετε ότι σε αυτό το σημείο – από
τον Φεβρουάριο του 2024 – έχει το περιθώριο,
την ελευθερία να μιλήσει απευθείας με
εσάς ή την κυβέρνηση, κάτι που θα βοηθούσε
σαφώς τη χώρα του ή τον κόσμο; Μπορεί να
το κάνει αυτό, νομίζεις;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span></span></span><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Γιατί
όχι; Θεωρεί τον εαυτό του αρχηγό κράτους,
κέρδισε τις εκλογές. Αν και πιστεύουμε
στη Ρωσία ότι το πραξικόπημα είναι η
πρωταρχική πηγή ισχύος για όλα όσα
συνέβησαν μετά το 2014, και από αυτή την
άποψη, ακόμη και η σημερινή κυβέρνηση
είναι ελαττωματική. Αλλά θεωρεί τον
εαυτό του πρόεδρο και αναγνωρίζεται
από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όλη την
Ευρώπη και πρακτικά τον υπόλοιπο κόσμο
με μια τέτοια ιδιότητα – γιατί όχι; Δεν
μπορεί.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Διαπραγματευτήκαμε
με την Ουκρανία στην Κωνσταντινούπολη,
συμφωνήσαμε, το γνώριζε αυτό. Επιπλέον,
ο επικεφαλής της διαπραγματευτικής
ομάδας κ. Αραχαμία είναι το επίθετό του,
πιστεύω ότι εξακολουθεί να ηγείται της
παράταξης του κυβερνώντος κόμματος,
του κόμματος του Προέδρου στη Ράντα.
Εξακολουθεί να ηγείται της Προεδρικής
παράταξης στη Ράντα, το κοινοβούλιο της
χώρας, εξακολουθεί να κάθεται εκεί.
Έβαλε μάλιστα και την προυπογραφή του
στο έγγραφο που σας λέω. Στη συνέχεια
όμως δήλωσε δημόσια σε όλο τον κόσμο:
«Ήμασταν έτοιμοι να υπογράψουμε αυτό
το έγγραφο, αλλά ο κ. Ο Τζόνσον, τότε
πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας,
ήρθε και μας απέτρεψε να το κάνουμε αυτό
λέγοντας ότι ήταν καλύτερο να πολεμήσουμε
τη Ρωσία. Θα έδιναν ό,τι χρειαζόταν για
να επιστρέψουμε ό,τι χάθηκε στις
συγκρούσεις με τη Ρωσία. Και συμφωνήσαμε
με αυτή την πρόταση.” Κοίτα, η δήλωσή
του έχει δημοσιευτεί. Το είπε δημόσια.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Μπορούν
να επιστρέψουν σε αυτό ή όχι; Το ερώτημα
είναι: το θέλουν ή όχι;</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Περαιτέρω,
ο Πρόεδρος της Ουκρανίας εξέδωσε διάταγμα
που απαγορεύει τις διαπραγματεύσεις
μαζί μας. Αφήστε τον να ακυρώσει αυτό
το διάταγμα και τέλος. Πράγματι, ποτέ
δεν αρνηθήκαμε τις διαπραγματεύσεις.
Ακούμε συνέχεια: είναι έτοιμη η Ρωσία;
Ναι, δεν έχουμε αρνηθεί! Αυτοί ήταν που
αρνήθηκαν δημόσια. Λοιπόν, ας ακυρώσει
το διάταγμά του και ας μπει σε
διαπραγματεύσεις. Δεν αρνηθήκαμε ποτέ.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Και
το γεγονός ότι υπάκουσαν στην απαίτηση
ή την πειθώ του κ. Ο Τζόνσον, ο πρώην
πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας,
μου φαίνεται γελοίος και πολύ λυπημένος.
Επειδή, όπως είπε ο κ. Η Αραχαμία το είπε:
«Θα μπορούσαμε να είχαμε σταματήσει
αυτές τις εχθροπραξίες, αυτόν τον πόλεμο
πριν από ενάμιση χρόνο ήδη. Αλλά οι
Βρετανοί μας έπεισαν και εμείς το
αρνηθήκαμε». Πού είναι ο Mr. Τζόνσον τώρα;
Και ο πόλεμος συνεχίζεται.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αυτή
είναι μια καλή ερώτηση. Γιατί το έκανε
αυτό?</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Η
κόλαση ξέρει. Δεν το καταλαβαίνω εγώ.
Υπήρχε μια γενική αφετηρία. Για κάποιο
λόγο, όλοι είχαν την ψευδαίσθηση ότι η
Ρωσία θα μπορούσε να ηττηθεί στο πεδίο
της μάχης. Λόγω αλαζονείας, λόγω καθαρής
καρδιάς, αλλά όχι λόγω μεγάλου μυαλού.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Περιγράψατε
τη σύνδεση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.
Περιγράψατε την ίδια τη Ρωσία, μερικές
φορές ως Ορθόδοξη – αυτό είναι κεντρικό
για την κατανόησή σας για τη Ρωσία. Τι
σημαίνει αυτό για εσάς; Είστε χριστιανός
ηγέτης με τη δική σας περιγραφή. Τι
επίδραση έχει αυτό σε εσάς;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ξέρετε,
όπως ανέφερα ήδη, το 988 ο ίδιος ο πρίγκιπας
Βλαντιμίρ βαφτίστηκε ακολουθώντας το
παράδειγμα της γιαγιάς του, πριγκίπισσας
Όλγας, και μετά βάφτισε την ομάδα του
και στη συνέχεια σταδιακά, κατά τη
διάρκεια πολλών ετών, βάφτισε όλα τα
Rus. Ήταν μια μακρά διαδικασία – από τους
ειδωλολάτρες μέχρι τους χριστιανούς,
πήρε πολλά χρόνια. Αλλά τελικά, αυτή η
Ορθοδοξία, ο Ανατολικός Χριστιανισμός,
ριζώθηκε βαθιά στη συνείδηση του ρωσικού
λαού.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Όταν
η Ρωσία επεκτάθηκε και απορρόφησε άλλα
έθνη που ομολογούν το Ισλάμ, τον Βουδισμό
και τον Ιουδαϊσμό, η Ρωσία ήταν πάντα
πολύ πιστή σε εκείνους τους ανθρώπους
που ομολογούν άλλες θρησκείες. Αυτή
είναι η δύναμή της. Αυτό είναι απολύτως
σαφές.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Και
το γεγονός είναι ότι τα κύρια αξιώματα,
οι κύριες αξίες είναι πολύ παρόμοιες,
για να μην πω το ίδιο, σε όλες τις
παγκόσμιες θρησκείες που μόλις ανέφερα
και οι οποίες είναι οι παραδοσιακές
θρησκείες της Ρωσικής Ομοσπονδίας, της
Ρωσίας. Παρεμπιπτόντως, οι ρωσικές αρχές
ήταν πάντα πολύ προσεκτικές σχετικά με
τον πολιτισμό και τη θρησκεία αυτών των
ανθρώπων που ήρθαν στη Ρωσική Αυτοκρατορία.
Αυτό, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί τη βάση
τόσο της ασφάλειας όσο και της σταθερότητας
του ρωσικού κράτους – όλοι οι λαοί που
κατοικούν στη Ρωσία βασικά τη θεωρούν
Πατρίδα τους.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Εάν,
ας πούμε, άνθρωποι μετακινούνται σε
εσάς ή στην Ευρώπη από τη Λατινική
Αμερική – ένα ακόμη πιο ξεκάθαρο και
κατανοητό παράδειγμα – οι άνθρωποι
έρχονται, αλλά έχουν έρθει σε εσάς ή σε
ευρωπαϊκές χώρες από την ιστορική τους
πατρίδα. Και οι άνθρωποι που δηλώνουν
διαφορετικές θρησκείες στη Ρωσία θεωρούν
τη Ρωσία Πατρίδα τους, δεν έχουν άλλη
Πατρίδα. Είμαστε μαζί, αυτή είναι μια
μεγάλη οικογένεια. Και οι παραδοσιακές
μας αξίες είναι πολύ παρόμοιες. Μόλις
ανέφερα μια μεγάλη οικογένεια, αλλά ο
καθένας έχει τη δική του οικογένεια και
αυτή είναι η βάση της κοινωνίας μας. Και
αν λέμε ότι η πατρίδα και η οικογένεια
συνδέονται ειδικά μεταξύ τους, είναι
πράγματι έτσι, αφού είναι αδύνατο να
διασφαλίσουμε ένα φυσιολογικό μέλλον
για τα παιδιά μας και τις οικογένειές
μας, αν δεν εξασφαλίσουμε ένα κανονικό,
βιώσιμο μέλλον για ολόκληρη τη χώρα. ,
για την πατρίδα. Γι’ αυτό το πατριωτικό
αίσθημα είναι τόσο ισχυρό στη Ρωσία.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Μπορώ
να πω ότι ο μόνος τρόπος με τον οποίο οι
θρησκείες είναι διαφορετικές είναι ότι
ο Χριστιανισμός είναι συγκεκριμένα μια
μη βίαιη θρησκεία. Ο Ιησούς λέει «Γύρισε
το άλλο μάγουλο, μη σκοτώσεις». Πώς
μπορεί ένας ηγέτης που πρέπει να σκοτώσει,
οποιασδήποτε χώρας, πώς μπορεί ένας
ηγέτης να είναι χριστιανός; Πώς το
συμβιβάζετε αυτό με τον εαυτό σας;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Είναι
πολύ εύκολο: όταν πρόκειται να προστατέψει
κανείς τον εαυτό του και την οικογένειά
του, την πατρίδα του. Δεν θα επιτεθούμε
σε κανέναν.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Πότε
ξεκίνησαν οι εξελίξεις στην Ουκρανία;
Από τότε που ξεκίνησαν το πραξικόπημα
και οι εχθροπραξίες στο Ντονμπάς, τότε
ξεκίνησαν. Και προστατεύουμε τους
ανθρώπους μας, τους εαυτούς μας, την
πατρίδα και το μέλλον μας.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Όσο
για τη θρησκεία γενικότερα.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ξέρετε,
δεν πρόκειται για εξωτερικές εκδηλώσεις,
δεν πρόκειται για να πηγαίνετε στην
εκκλησία κάθε μέρα ή να χτυπάτε το κεφάλι
σας στο πάτωμα. Είναι στην καρδιά. Και
ο πολιτισμός μας είναι τόσο ανθρωποκεντρικός.
Ο Ντοστογιέφσκι, που είναι πολύ γνωστός
στη Δύση ως η ιδιοφυΐα του ρωσικού
πολιτισμού, της ρωσικής λογοτεχνίας,
μίλησε πολύ γι’ αυτό, για τη ρωσική
ψυχή.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Άλλωστε,
η δυτική κοινωνία είναι πιο ρεαλιστική.
Οι Ρώσοι σκέφτονται περισσότερο για το
αιώνιο, για τις ηθικές αξίες. Δεν ξέρω,
ίσως δεν θα συμφωνήσετε μαζί μου, αλλά
η δυτική κουλτούρα είναι τελικά πιο
ρεαλιστική.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Δεν
λέω ότι αυτό είναι κακό, καθιστά δυνατό
για το σημερινό «χρυσό δισεκατομμύριο»
να επιτύχει καλή επιτυχία στην παραγωγή,
ακόμη και στην επιστήμη, και ούτω καθεξής.
Δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό, απλά
λέω ότι μοιάζουμε κάπως το ίδιο, αλλά
το μυαλό μας είναι χτισμένο λίγο
διαφορετικά.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Βλέπεις
λοιπόν το υπερφυσικό να λειτουργεί;
Καθώς κοιτάτε τι συμβαίνει τώρα στον
κόσμο, βλέπετε τον Θεό να εργάζεται;
Σκέφτεστε ποτέ μόνοι σας: αυτές είναι
δυνάμεις που δεν είναι ανθρώπινες;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Όχι,
για να είμαι ειλικρινής, δεν το νομίζω.
Η γνώμη μου είναι ότι η ανάπτυξη της
παγκόσμιας κοινότητας είναι σύμφωνη
με τους εγγενείς νόμους, και αυτοί οι
νόμοι είναι αυτοί που είναι. Ήταν πάντα
έτσι στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Ορισμένα έθνη και χώρες ανέβηκαν, έγιναν
πιο δυνατά και πολυάριθμα και στη
συνέχεια εγκατέλειψαν τη διεθνή σκηνή,
χάνοντας την κατάσταση που είχαν
συνηθίσει. Μάλλον δεν χρειάζεται να
δώσω παραδείγματα, αλλά θα μπορούσαμε
να ξεκινήσουμε με τον Τζένγκις Χαν και
τους κατακτητές της Ορδής, τη Χρυσή
Ορδή, και μετά να τελειώσουμε με τη
Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Φαίνεται
ότι δεν υπήρξε ποτέ κάτι σαν τη Ρωμαϊκή
Αυτοκρατορία στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Παρόλα αυτά, οι δυνατότητες των βαρβάρων
σταδιακά αυξήθηκαν, όπως και ο πληθυσμός
τους. Γενικά οι βάρβαροι δυνάμωναν και
άρχισαν να αναπτύσσονται οικονομικά,
όπως θα λέγαμε σήμερα. Αυτό οδήγησε
τελικά στην κατάρρευση της Ρωμαϊκής
Αυτοκρατορίας και του καθεστώτος που
επέβαλαν οι Ρωμαίοι. Ωστόσο, χρειάστηκαν
πέντε αιώνες για να καταρρεύσει η Ρωμαϊκή
Αυτοκρατορία. Η διαφορά με αυτό που
συμβαίνει τώρα είναι ότι όλες οι
διαδικασίες αλλαγής συμβαίνουν με πολύ
ταχύτερο ρυθμό από ό,τι στη ρωμαϊκή
εποχή.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Πότε
νομίζετε ότι ξεκινά η αυτοκρατορία της
AI;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> (Γελώντας)
Κάνετε όλο και πιο περίπλοκες ερωτήσεις.
Για να τους απαντήσετε, πρέπει να είστε
ειδικός σε μεγάλους αριθμούς, μεγάλα
δεδομένα και τεχνητή νοημοσύνη.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Η
ανθρωπότητα αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει
πολλές απειλές. Λόγω γενετικών ερευνών,
είναι πλέον δυνατό να δημιουργηθεί ένας
υπεράνθρωπος, ένας εξειδικευμένος
άνθρωπος – ένας γενετικά τροποποιημένος
αθλητής, επιστήμονας, στρατιωτικός.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Υπάρχουν
αναφορές ότι ο Έλον Μασκ έχει ήδη
εμφυτεύσει ένα τσιπ στον ανθρώπινο
εγκέφαλο στις ΗΠΑ.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Τι
πιστεύετε για αυτό;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Λοιπόν,
νομίζω ότι δεν υπάρχει κανένας εμπόδιος
στον Έλον Μασκ, θα κάνει ό,τι κρίνει
κατάλληλο. Ωστόσο, πρέπει να βρείτε
κάποια κοινά σημεία μαζί του, να
αναζητήσετε τρόπους να τον πείσετε.
Νομίζω ότι είναι έξυπνος άνθρωπος,
πιστεύω πραγματικά ότι είναι. Πρέπει
λοιπόν να συνεννοηθείτε μαζί του γιατί
αυτή η διαδικασία πρέπει να επισημοποιηθεί
και να υπόκειται σε ορισμένους κανόνες.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Η
ανθρωπότητα πρέπει να αναλογιστεί τι
πρόκειται να συμβεί λόγω των νεότερων
εξελίξεων στη γενετική ή στην τεχνητή
νοημοσύνη. Μπορεί κανείς να κάνει μια
κατά προσέγγιση πρόβλεψη για το τι θα
συμβεί. Μόλις η ανθρωπότητα ένιωσε μια
υπαρξιακή απειλή που προερχόταν από τα
πυρηνικά όπλα, όλα τα πυρηνικά έθνη
άρχισαν να συμβιβάζονται μεταξύ τους
αφού συνειδητοποίησαν ότι η αμελής
χρήση πυρηνικών όπλων θα μπορούσε να
οδηγήσει την ανθρωπότητα σε εξαφάνιση.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Είναι
αδύνατο να σταματήσει η έρευνα στη
γενετική ή την τεχνητή νοημοσύνη σήμερα,
όπως ήταν αδύνατο να σταματήσει η χρήση
της πυρίτιδας παλιότερα. Αλλά μόλις
συνειδητοποιήσουμε ότι η απειλή
προέρχεται από την αχαλίνωτη και
ανεξέλεγκτη ανάπτυξη της τεχνητής
νοημοσύνης ή της γενετικής ή οποιωνδήποτε
άλλων τομέων, θα έρθει η ώρα να καταλήξουμε
σε μια διεθνή συμφωνία σχετικά με τον
τρόπο ρύθμισης αυτών των πραγμάτων.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Εκτιμώ
όλο τον χρόνο που μας δώσατε. Θέλω απλώς
να σας κάνω μια τελευταία ερώτηση και
αφορά κάποιον που είναι πολύ διάσημος
στις Ηνωμένες Πολιτείες, μάλλον όχι
εδώ. Ο Evan Gershkovich, ο δημοσιογράφος της
Wall Street Journal, είναι 32 ετών και βρίσκεται
στη φυλακή για σχεδόν ένα χρόνο. Αυτή
είναι μια τεράστια ιστορία στις Ηνωμένες
Πολιτείες και θέλω απλώς να σας ρωτήσω
απευθείας χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες
για την εκδοχή σας για το τι συνέβη, εάν
ως ένδειξη της ευπρέπειάς σας θα είστε
πρόθυμοι να τον αφήσετε σε μας και θα
φέρουμε πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Έχουμε
κάνει τόσες πολλές χειρονομίες καλής
θέλησης από ευπρέπεια που νομίζω ότι
μας έχουν ξεμείνει. Δεν έχουμε δει ποτέ
κανέναν να μας ανταποδίδει με παρόμοιο
τρόπο. Ωστόσο, θεωρητικά, μπορούμε να
πούμε ότι δεν αποκλείουμε να το κάνουμε
αυτό εάν οι εταίροι μας κάνουν αμοιβαία
βήματα.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Όταν
μιλάω για τους «εταίρους», αναφέρομαι
πρώτα από όλα σε ειδικές υπηρεσίες. Οι
ειδικές υπηρεσίες είναι σε επαφή μεταξύ
τους, συζητούν για το εν λόγω θέμα. Δεν
υπάρχει κανένα ταμπού για την επίλυση
του ζητήματος. Είμαστε πρόθυμοι να το
λύσουμε, αλλά υπάρχουν ορισμένοι όροι
που συζητούνται μέσω καναλιών ειδικών
υπηρεσιών. Πιστεύω ότι μπορεί να
επιτευχθεί συμφωνία.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Λοιπόν,
τυπικά, εννοώ, αυτό το πράγμα έχει συμβεί
για, προφανώς, αιώνες. Μια χώρα πιάνει
έναν άλλο κατάσκοπο εντός των συνόρων
της και τον ανταλλάσσει με έναν από τους
δικούς της τύπους πληροφοριών σε άλλη
χώρα. Νομίζω τι το κάνει, και δεν είναι
δική μου δουλειά, αλλά αυτό που το κάνει
διαφορετικό είναι ότι αυτός ο τύπος
προφανώς δεν είναι κατάσκοπος, είναι
παιδί και ίσως παραβίαζε έναν νόμο με
κάποιο τρόπο, αλλά δεν είναι υπερκατάσκοπος
και όλοι γνωρίζουν αυτό και έχει κρατηθεί
όμηρος και ανταλλαγή, το οποίο είναι
αλήθεια, με σεβασμό, είναι αλήθεια και
όλοι γνωρίζουν ότι είναι αλήθεια. Ίσως
λοιπόν είναι σε διαφορετική κατηγορία,
ίσως δεν είναι δίκαιο να ζητάς κάποιον
άλλον με αντάλλαγμα να τον αφήσεις να
βγει. Ίσως υποβιβάζει τη Ρωσία να το
κάνει.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span></span></span><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Ξέρετε,
μπορείτε να δώσετε διαφορετικές ερμηνείες
για το τι σημαίνει «κατάσκοπος», αλλά
υπάρχουν ορισμένα πράγματα που προβλέπει
ο νόμος. Εάν ένα άτομο λάβει μυστικές
πληροφορίες και το κάνει με συνωμοτικό
τρόπο, τότε αυτό χαρακτηρίζεται ως
κατασκοπεία. Και αυτό ακριβώς έκανε.
Έλαβε απόρρητες, εμπιστευτικές πληροφορίες
και το έκανε κρυφά. Ίσως είχε εμπλακεί
σε αυτό, κάποιος θα μπορούσε να τον έσυρε
σε αυτό, ίσως το έκανε από απροσεξία ή
με δική του πρωτοβουλία. Λαμβάνοντας
υπόψη τα καθαρά γεγονότα, αυτό
χαρακτηρίζεται ως κατασκοπεία. Το
γεγονός έχει αποδειχθεί, καθώς πιάστηκε
στα χέρια όταν λάμβανε αυτές τις
πληροφορίες. Αν ήταν κάποια τραβηγμένη
δικαιολογία, κάποια κατασκευή, κάτι που
δεν είχε αποδειχθεί, τότε θα ήταν μια
διαφορετική ιστορία. Όμως πιάστηκε στα
χέρια όταν έπαιρνε κρυφά εμπιστευτικές
πληροφορίες. Τι είναι τότε?</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αλλά
υπονοείτε ότι εργαζόταν για την κυβέρνηση
των ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ; Ή ήταν απλώς ένας
ρεπόρτερ που του δόθηκε υλικό που δεν
έπρεπε να έχει; Αυτά φαίνονται σαν πολύ
διαφορετικά, πολύ διαφορετικά πράγματα.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Δεν
ξέρω για ποιον δούλευε. Αλλά θα ήθελα
να επαναλάβω ότι η απόρρητη λήψη απόρρητων
πληροφοριών ονομάζεται κατασκοπεία
και εργαζόταν για τις Η.Π.Α. ειδικές
υπηρεσίες, κάποιοι άλλοι φορείς. Δεν
νομίζω ότι εργαζόταν για τη Μονακό,
καθώς η Μονακό δεν ενδιαφέρεται να πάρει
αυτές τις πληροφορίες. Είναι στο χέρι
των ειδικών υπηρεσιών να καταλήξουν σε
συμφωνία. Κάποιες βάσεις έχουν τεθεί.
Υπάρχουν άνθρωποι που κατά την άποψή
μας δεν συνδέονται με ειδικές υπηρεσίες.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Επιτρέψτε
μου να σας πω μια ιστορία για ένα άτομο
που εκτίει ποινή σε μια συμμαχική χώρα
των Η.Π.Α. Αυτό το άτομο, λόγω πατριωτικών
αισθημάτων, εξόντωσε έναν ληστή σε μια
από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Κατά
τη διάρκεια των γεγονότων στον Καύκασο,
ξέρετε τι έκανε [ληστής]; Δεν θέλω να το
πω αυτό, αλλά θα το κάνω ούτως ή άλλως.
Ξάπλωσε τους στρατιώτες μας,
αιχμαλωτισμένους, στο δρόμο και μετά
οδήγησε το αυτοκίνητό του πάνω από τα
κεφάλια τους. Τι είδους άνθρωπος είναι
αυτός; Μπορεί να λέγεται και άνθρωπος;
Υπήρχε όμως ένας πατριώτης που τον
εξαφάνισε σε μια από τις ευρωπαϊκές
πρωτεύουσες. Το αν το έκανε με δική του
βούληση ή όχι, αυτό είναι ένα διαφορετικό
ερώτημα.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Τάκερ
Κάρλσον:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Έβαν
Γκέρσκοβιτς, αυτό είναι εντελώς
διαφορετικό, εννοώ, αυτός είναι ένας
ρεπόρτερ εφημερίδων τριάντα δύο ετών.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Αφοσιώθηκε
σε κάτι διαφορετικό.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span></span></span><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Είναι
απλώς ένας δημοσιογράφος</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Δεν
είναι απλώς ένας δημοσιογράφος,
επαναλαμβάνω, είναι ένας δημοσιογράφος
που έπαιρνε κρυφά εμπιστευτικές
πληροφορίες.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ναι,
είναι διαφορετικό, αλλά παρόλα αυτά,
μιλάω για άλλους ανθρώπους που ουσιαστικά
ελέγχονται από τις Η.Π.Α. αρχές όπου κι
αν εκτίουν ποινή. Υπάρχει διαρκής
διάλογος μεταξύ των ειδικών υπηρεσιών.
Αυτό πρέπει να επιλυθεί με ήρεμο, υπεύθυνο
και επαγγελματικό τρόπο. Διατηρούν
επαφή, οπότε αφήστε τους να κάνουν τη
δουλειά τους.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Δεν
αποκλείω το πρόσωπο στο οποίο αναφέρατε,
κύριε Γκέρσκοβιτς, να επιστρέψει στην
πατρίδα του. Μέχρι το τέλος της ημέρας,
δεν έχει κανένα νόημα να τον κρατήσουμε
στη φυλακή στη Ρωσία. Θέλουμε τις Η.Π.Α.
ειδικές υπηρεσίες να σκεφτούν πώς
μπορούν να συμβάλουν στην επίτευξη των
στόχων που επιδιώκουν οι ειδικές
υπηρεσίες μας. Είμαστε έτοιμοι να
μιλήσουμε. Επιπλέον, οι συνομιλίες
βρίσκονται σε εξέλιξη, και υπήρξαν πολλά
επιτυχημένα παραδείγματα αυτών των
συνομιλιών που στέφθηκαν με επιτυχία.
Μάλλον και αυτό θα στεφθεί με επιτυχία,
αλλά πρέπει να καταλήξουμε σε συμφωνία.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ελπίζω
να τον αφήσεις έξω. Κύριε Πρόεδρε, σας
ευχαριστώ!</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Θέλω
κι εγώ να επιστρέψει επιτέλους στην
πατρίδα του. Είμαι απόλυτα ειλικρινής.
Αλλά επιτρέψτε μου να πω για άλλη μια
φορά, ο διάλογος συνεχίζεται. Όσο πιο
δημόσια αποδίδουμε πράγματα αυτής της
φύσης, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η επίλυσή
τους. Όλα πρέπει να γίνονται με ήρεμο
τρόπο.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span></span></span><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Αναρωτιέμαι
αν αυτό ισχύει και με τον πόλεμο, αν και,
εννοώ, υποθέτω ότι θέλω να κάνω μια ακόμη
ερώτηση που είναι, και ίσως δεν θέλετε
να το πείτε αυτό για στρατηγικούς λόγους,
αλλά ανησυχείτε ότι αυτό που συμβαίνει
στην Ουκρανία θα μπορούσε να οδηγήσει
σε κάτι πολύ μεγαλύτερο και πολύ πιο
φρικτό και πόσο κίνητρο έχετε απλώς να
τηλεφωνήσετε στην κυβέρνηση των ΗΠΑ
και να πείτε «ας συνεννοηθούμε»;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Είπα
ήδη ότι δεν αρνηθήκαμε να μιλήσουμε.
Είμαστε πρόθυμοι να διαπραγματευτούμε.
Είναι η δυτική πλευρά και η Ουκρανία
είναι προφανώς ένα δορυφορικό κράτος
των Η.Π.Α. Είναι εμφανές. Δεν θέλω να το
εκλάβετε σαν να ψάχνω για μια δυνατή
λέξη ή μια προσβολή, αλλά καταλαβαίνουμε
και οι δύο τι συμβαίνει.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Η
οικονομική υποστήριξη, 72 δισ. Η.Π.Α.
δολάρια, παρασχέθηκε. Η Γερμανία
κατατάσσεται δεύτερη και μετά έρχονται
άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Δεκάδες
δισεκατομμύρια των Η.Π.Α. δολάρια
πηγαίνουν στην Ουκρανία. Υπάρχει τεράστια
εισροή όπλων.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Σε
αυτή την περίπτωση θα πρέπει να πείτε
στην τρέχουσα ηγεσία της Ουκρανίας να
σταματήσει και να έρθει στο τραπέζι των
διαπραγματεύσεων, να ακυρώσει αυτό το
παράλογο διάταγμα. Δεν αρνηθήκαμε.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Τάκερ
Κάρλσον:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Λοιπόν,
σίγουρα, το έχετε ήδη πει – δεν πίστευα
ότι το εννοούσατε ως προσβολή – επειδή
το είπατε ήδη, σωστά, έχει αναφερθεί ότι
η Ουκρανία εμποδίστηκε από τις
διαπραγματεύσεις επίλυσης ειρήνης από
τον πρώην Βρετανό πρωθυπουργό. υπουργού
που ενεργεί εξ ονόματος της κυβέρνησης
Μπάιντεν. Φυσικά, είναι ο δορυφόρος μας,
οι μεγάλες χώρες ελέγχουν μικρές χώρες,
αυτό δεν είναι καινούργιο. Και γι’ αυτό
ρώτησα να ασχοληθώ απευθείας με την
κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία λαμβάνει
αυτές τις αποφάσεις, όχι με τον πρόεδρο
Ζελένσκι της Ουκρανίας.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">:
Λοιπόν, αν η κυβέρνηση Ζελένσκι στην
Ουκρανία αρνήθηκε να διαπραγματευτεί,
υποθέτω ότι το έκαναν υπό τις οδηγίες
της Ουάσιγκτον. Εάν η Ουάσιγκτον πιστεύει
ότι είναι λάθος απόφαση, ας την
εγκαταλείψει, ας βρει μια λεπτή δικαιολογία
για να μην προσβληθεί κανείς, ας βρει
μια διέξοδο. Δεν ήμασταν εμείς που πήραμε
αυτήν την απόφαση, ήμασταν αυτοί, οπότε
αφήστε τους να την επαναλάβουν. Αυτό
είναι.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ωστόσο,
πήραν λάθος απόφαση και τώρα πρέπει να
αναζητήσουμε διέξοδο από αυτή την
κατάσταση, να διορθώσουμε τα λάθη τους.
Το έκαναν, ας το διορθώσουν μόνοι τους.
Αυτό το υποστηρίζουμε.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span></span></span><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Λοιπόν,
θέλω απλώς να βεβαιωθώ ότι δεν παρεξηγώ
αυτό που λέτε – και δεν το νομίζω –
νομίζω ότι λέτε ότι θέλετε μια διευθέτηση
μέσω διαπραγματεύσεων για αυτό που
συμβαίνει στην Ουκρανία.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Σωστά.
Και τα καταφέραμε, ετοιμάσαμε ένα
τεράστιο έγγραφο στην Κωνσταντινούπολη
που μονογραφήθηκε από τον επικεφαλής
της ουκρανικής αντιπροσωπείας. Έβαλε
την υπογραφή του σε ορισμένες από τις
διατάξεις, όχι σε όλες. Έβαλε την υπογραφή
του και μετά ο ίδιος είπε: «Ήμασταν
έτοιμοι να το υπογράψουμε και ο πόλεμος
θα είχε τελειώσει εδώ και πολύ καιρό,
πριν από δεκαοκτώ μήνες. Ωστόσο, ο
Πρωθυπουργός Τζόνσον ήρθε, μας μίλησε
για αυτό και χάσαμε αυτή την ευκαιρία».
Λοιπόν, το έχασες, έκανες λάθος, ας
επιστρέψουν σε αυτό, αυτό είναι όλο.
Γιατί πρέπει να ταλαιπωρούμε τον εαυτό
μας και να διορθώνουμε τα λάθη κάποιου
άλλου;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ξέρω
ότι μπορεί κανείς να πει ότι είναι δικό
μας λάθος, εμείς ήμασταν που επιτείναμε
την κατάσταση και αποφασίσαμε να βάλουμε
ένα τέλος στον πόλεμο που ξεκίνησε το
2014 στο Ντονμπάς, όπως έχω ήδη πει, με
όπλα. Επιτρέψτε μου να επιστρέψω στην
ιστορία, σας το είπα ήδη, απλώς το
συζητούσαμε. Ας πάμε πίσω στο 1991 όταν
μας υποσχέθηκαν ότι το ΝΑΤΟ δεν θα
επεκταθεί, στο 2008 όταν άνοιξαν οι πόρτες
στο ΝΑΤΟ, στη Διακήρυξη της Κρατικής
Κυριαρχίας της Ουκρανίας που κήρυξε
την Ουκρανία ουδέτερο κράτος. Ας
επιστρέψουμε στο γεγονός ότι οι
στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ και των
ΗΠΑ άρχισαν να εμφανίζονται στο έδαφος
της Ουκρανίας δημιουργώντας απειλές
για εμάς. Ας επιστρέψουμε στο πραξικόπημα
στην Ουκρανία το 2014. Δεν έχει νόημα όμως,
έτσι δεν είναι; Μπορεί να πηγαινοερχόμαστε
ατελείωτα. Όμως σταμάτησαν τις
διαπραγματεύσεις. Είναι λάθος; Ναί.
Διόρθωσε το. Είμαστε έτοιμοι. Τι άλλο
χρειάζεται;</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Πιστεύετε
ότι είναι πολύ ταπεινωτικό σε αυτό το
σημείο για το ΝΑΤΟ να αποδέχεται τον
ρωσικό έλεγχο του ουκρανικού εδάφους
πριν από δύο χρόνια;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Είπα
ας σκεφτούν πώς να το κάνουν με αξιοπρέπεια.
Υπάρχουν επιλογές αν υπάρχει θέληση.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Μέχρι
τώρα υπήρχε ο σάλος και οι κραυγές για
την πρόκληση στρατηγικής ήττας στη
Ρωσία στο πεδίο της μάχης. Τώρα προφανώς
συνειδητοποιούν ότι είναι δύσκολο να
επιτευχθεί, αν είναι δυνατόν. Κατά τη
γνώμη μου, είναι εξ ορισμού αδύνατο, δεν
πρόκειται να συμβεί ποτέ. Μου φαίνεται
ότι τώρα το έχουν συνειδητοποιήσει και
αυτοί που έχουν την εξουσία στη Δύση.
Αν ναι, εάν η συνειδητοποίηση έχει
ξεκινήσει, πρέπει να σκεφτούν τι να
κάνουν στη συνέχεια. Είμαστε έτοιμοι
για αυτόν τον διάλογο.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Θα
ήσασταν πρόθυμοι να πείτε, «Συγχαρητήρια,
ΝΑΤΟ, κέρδισες;» Και απλώς κρατήστε την
κατάσταση εδώ που είναι τώρα;</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Βλαντιμίρ
Πούτιν:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ξέρετε,
είναι ένα θέμα για τις διαπραγματεύσεις
που κανείς δεν είναι διατεθειμένος να
διεξαγάγει ή, για να το θέσω πιο σωστά,
είναι πρόθυμος αλλά δεν ξέρει πώς να το
κάνει. Ξέρω ότι θέλουν. Δεν είναι απλώς
το βλέπω, αλλά ξέρω ότι το θέλουν, αλλά
παλεύουν να καταλάβουν πώς να το κάνουν.
Έχουν οδηγήσει την κατάσταση στο σημείο
που βρισκόμαστε. Δεν είμαστε εμείς που
το κάναμε αυτό, είναι οι εταίροι μας, οι
αντίπαλοί μας που το έκαναν. Λοιπόν, ας
σκεφτούν τώρα πώς να αντιστρέψουν την
κατάσταση. Δεν είμαστε αντίθετοι.</span></span></span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Θα
ήταν αστείο αν δεν ήταν τόσο λυπηρό.
Αυτή η ατελείωτη κινητοποίηση στην
Ουκρανία, η υστερία, τα εσωτερικά
προβλήματα – αργά ή γρήγορα όλα θα
καταλήξουν σε μια συμφωνία. Ξέρετε, αυτό
μάλλον θα ακούγεται περίεργο δεδομένης
της τρέχουσας κατάστασης, αλλά οι σχέσεις
μεταξύ των δύο λαών ούτως ή άλλως θα
ξαναχτιστούν. Θα πάρει πολύ χρόνο αλλά
θα επουλωθούν.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Θα
σας δώσω πολύ ασυνήθιστα παραδείγματα.
Υπάρχει μια μάχη στο πεδίο της μάχης,
εδώ είναι ένα συγκεκριμένο παράδειγμα:
Ουκρανοί στρατιώτες περικυκλώθηκαν
(αυτό είναι ένα παράδειγμα από την
πραγματική ζωή), οι στρατιώτες μας τους
φώναζαν: «Δεν υπάρχει περίπτωση!
Παραδοθείτε! Βγες έξω και θα ζήσεις!».
Ξαφνικά οι Ουκρανοί στρατιώτες ούρλιαζαν
από εκεί στα ρωσικά, τέλεια ρωσικά,
λέγοντας: “Οι Ρώσοι δεν παραδίδονται!”
και όλοι τους χάθηκαν. Εξακολουθούν να
αυτοπροσδιορίζονται ως Ρώσοι.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Αυτό
που συμβαίνει είναι, ως ένα βαθμό,
στοιχείο εμφυλίου πολέμου. Όλοι στη
Δύση πιστεύουν ότι ο ρωσικός λαός έχει
διχαστεί από εχθροπραξίες για πάντα.
Οχι. Θα επανενωθούν. Η ενότητα είναι
ακόμα εκεί.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Γιατί
οι ουκρανικές αρχές διαλύουν την Ορθόδοξη
Εκκλησία της Ουκρανίας; Γιατί ενώνει
όχι μόνο την επικράτεια, φέρνει κοντά
τις ψυχές μας. Κανείς δεν θα μπορέσει
να χωρίσει την ψυχή.</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Να
τελειώσουμε εδώ ή υπάρχει κάτι άλλο;</span></span></span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span style="color: #222222;"> </span></p>
<p style="line-height: 0.77cm; margin-bottom: 0.77cm; orphans: 2; widows: 2;">
<strong><span style="color: blue;"><span style="font-family: Roboto;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Tucker
Carlson:</b></span></span></span></span></strong><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ευχαριστώ,
κ. Πρόεδρε</span></span></span></span></span></p>
<p><br /><br />
</p><br /><p></p>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-32784580863735018082024-02-09T14:26:00.000-08:002024-03-25T16:06:50.221-07:00Νίκου Μπελογιάννη «Το Ξένο Κεφάλαιο στην Ελλάδα»<div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj2W-VPYZ09pm8HnxuEWpcWoURURtEdv52irSdtVrfcAMcweXIUca_AGaKMWAxzqduWMOdI8pQMtlq8veU1YRPVILFGgNpR9m_JBg6hGgQkNMxFgX1JHePhaNkmseBvjHSwiAPExwPw9FGgc4l2ban6pe_fGk90vJYSIdzFrGYN1ZcwIHW5PVMpaR689pa/s470/328426%20(1).jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="470" data-original-width="320" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj2W-VPYZ09pm8HnxuEWpcWoURURtEdv52irSdtVrfcAMcweXIUca_AGaKMWAxzqduWMOdI8pQMtlq8veU1YRPVILFGgNpR9m_JBg6hGgQkNMxFgX1JHePhaNkmseBvjHSwiAPExwPw9FGgc4l2ban6pe_fGk90vJYSIdzFrGYN1ZcwIHW5PVMpaR689pa/w436-h640/328426%20(1).jpeg" width="436" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><br /></div><p style="color: black; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><strong><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Αποσπάσματα από το έργο του Νίκου Μπελογιάννη «Το Ξένο Κεφάλαιο στην Ελλάδα», που αναφέρεται και στα «δάνεια της ανεξαρτησίας».</span></span></span></strong></p><p align="CENTER" style="color: black; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p align="LEFT" style="color: black; margin-bottom: 0.21cm;"><strong><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Α΄ Το πρώτο δάνειο</span></span></span></strong></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.21cm; text-align: start;"><span style="font-size: medium;"><br /><br /></span></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.71cm; text-align: start;"><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Μόλις άρχισε η επανάσταση του ’21 «αρχίζουν κι οι ξένοι τοκογλύφοι το θεάρεστο έργο τους σε βάρος ενός λαού πού ’χυνε ποτάμι το αίμα για τη λευτεριά. Είν’ αλήθεια ότι μέσα στις συνθήκες που πάλευαν οι Έλληνες, χωρίς τ’ απαραίτητα οικονομικά μέσα ακόμη και για την αγορά λίγου μπαρουτιού, ένα έξωτερικό δάνειο με καλούς όρους θα βοηθούσε σημαντικά, θα δυνάμωνε και θά ’δινε φτερά στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.<br />Οι ξένοι όμως τοκογλύφοι, με συνεργούς τούς ντόπιους κοτζαμπάσηδες, τους Φαναριώτες και τους πάμπλουτους καραβοκυραίους, κατάφεραν να ωφελήσουνε μονάχα το πουγκί τους και τους ξένους τυχοδιώκτες από τα δύο μπεζαχτά της επανάστασης. […]</span></span></span></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.71cm; text-align: start;"><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Μόλις ξέσπασε η επανάσταση, ο λαός πρόσφερνε ό,τι είχε και δεν είχε. Οι αγρότες τα ζώα τους και τα γεννήματά τους, οι τσοπαναραίοι και το τελευταίο τους πρόβατο, οι κοπέλες τις προίκες τους, οι γυναίκες τους άντρες τους, κι όλοι μαζί, χωριάτες και τσοπάνηδες, ναύτες και μικροτεχνίτες, άντρες και γυναίκες έδιναν το αίμα τους και τη ζωή τους για να λευτερωθεί ο τόπος από τον ξένο ζυγό.<br />Στο μεγάλο αυτό εθνικό σάλπισμα της λευτεριάς, οι αστοκοτζαμπάσηδες ξέρετε τι πρόσφεραν; Αφού αντιδράσανε στην κήρυξη της επανάστασης κι ύστερα αναγκάστηκαν να πάρουν μέρος θέλοντας και μη, όχι μόνο δεν άνοιξαν το παραφουσκωμένο πουγκί τους να δώσουν έστω κι ένα γρόσι για τον αγώνα, αλλά βουτήχτηκαν και μεταξύ τους ποιος θα πρωταρπάξει περισσότερα χτήματα απ’ αυτά που παράτησαν οι Τούρκοι. Κι όμως, τα χτήματα τούτα -πολλά κι αρκετά εύφορα- ονομάστηκαν «εθνικά» κι είχε αποφασιστεί να πουληθούνε και τα λεφτά να διατεθούν για τον αγώνα. Μα και η πράξη τούτη ήτανε, το πιο πολύ, μανούβρα των κοτζαμπάσηδων για να μη μοιραστούν τα χωράφια στο λαό, μα να τα πάρουν αυτοί για ένα κομμάτι ψωμί, αν δεν κατάφερναν να τα βουτήξουν με το ζόρι.<br />Οι ζάπλουτοι πάλι Κουντουριώτηδες κι άλλοι πλούσιοι καραβοκυραίοι, αφού εξόντωσαν τον αρχηγό των ναυτών, τον ανδρείο καπετάνιο Οικονόμου, που τους ανάγκασε νά ’ρθουνε με το ζόρι στην επανάσταση, ρίχτηκαν με τα καράβια τους πιο πολύ στο πλιάτσικο, παρά στον τούρκικο στόλο.<br />Κι έτσι, αφού ξοδεύτηκαν τα λίγα λεφτά της Φιλικής Εταιρείας και των εμπόρων και πραματευτάδων του εξωτερικού, η επανάσταση δεν διέθετε πια πεντάρα για τη συνέχιση του αγώνα. […]</span></span></span></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.71cm; text-align: start;"><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Με πενταροδεκάρες όμως δεν γίνεται πόλεμος. Μερικοί, λοιπόν, αγωνιστές με καλή πρόθεση, κι οι πολλοί -οι κοτζαμπάσηδες κι η παρέα τους για να γλιτώσουν τα λεφτά τους και γιατί μυρίστηκαν και ψητό- πρότειναν το δάνειο από το εξωτερικό. […]</span></span></span></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.71cm; text-align: start;"><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Τότε στην εγγλέζικη πρωτεύουσα -όπως είπαμε και πιο πάνω- το χρήμα προσφερόταν άφθονο και με μικρό σχετικά τόκο. Οι χιλιάδες νεόπλουτοι, πού ’χαν ξεφυτρώσει από τους Ναπολεόντειους πολέμους, ήσαν πρόθυμοι να τοποθετήσουν τα λεφτά τους σε οποιεσδήποτε επιχειρήσεις. Δεν τους ένοιαζε και τόσο αν οι επιχειρήσεις αυτές ήταν τυχοδιωχτικές ή δεν είχαν μεγάλη σχέση με την ηθική. “Όλοι είχαν παρασυρθεί, καθώς λέει ό Χέρτσβεργκ, σ’ ένα ρέμα από «αμφίβολες», τολμηρές, άγριες κερδοσκοπίες”. […]</span></span></span></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.71cm; text-align: start;"><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Βέβαια, ο καθένας δεν δάνειζε και τόσο εύκολα την κυβέρνηση μιας χούφτας επαναστατών, που τά ’χαν βάλει με μια μεγάλη αυτοκρατορία. Αλλ’ ακριβώς πάνω σ’ αυτό ποντάρισαν, κι αυτή τη δύσκολη κατάσταση εκμεταλλεύτηκαν οι ξένοι τοκογλύφοι για να μας επιβάλουν όρους βαριούς, πρωτάκουστους.<br />Ακούστε τους να φρίξετε: Οι Έλληνες πληρεξούσιοι είχαν εντολή να βρουν ένα δάνειο ίσαμε 800.000 λίρες και να δώσουν για εγγύηση τα «εθνικά» χτήματα, τις πρόσοδες των τελευταίων, τις αλυκές και τα διβάρια. Στα δεφτέρια τους λοιπόν έγραψαν και οι τραπεζίτες Longman, Ο’Βrien, Εllice ότι μας δάνεισαν 800.000 λίρες. Αυτό όμως ήταν το ονομαστικό ποσό. Γιατί κάθε δάνειο που κλείνεται σε μια χρηματαγορά, έχει ονομαστική και πραγματική τιμή. Ονομαστική λέμε το ποσό που λένε ότι δανείζουν, και πραγματική, όσα πραγματικά δανείζουν. Σαν βάση παίρνουμε το εκατό και την πραγματική τιμή την καθορίζουν με ποσοστό στα %. Έτσι όταν λέμε ότι το τάδε δάνειο βγήκε στα 95%, αυτό πάει να πει ότι αν η ονομαστική τιμή ήταν 100 δραχμές, η πραγματική θά ’ταν 95. Δηλαδή παίρνεις 95 δραχμές και σε χρεώνουν εκατό. Εννοείται ότι και τους τόκους τους πληρώνεις με βάση την ονομαστική τιμή και όχι την πραγματική. Κανονικά και δίκαια βέβαια η ονομαστική πρέπει να ’ναι ίση με την πραγματική τιμή. Όταν μάλιστα οι εγγυήσεις ενός δανείου είναι μεγάλες, η δεύτερη ξεπερνάει και την πρώτη. Οι κερδοσκόποι όμως προσπαθούν σχεδόν πάντοτε η πραγματική τιμή να ‘ναι πολύ μικρότερη από την ονομαστική, αλλά η διαφορά δεν πρέπει να ξεπερνάει τις λίγες μονάδες.</span></span></span></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.71cm; text-align: start;"><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Μα σ’ αυτό το δικό μας πρώτο δάνειο ούτε περνάει απ’ το μυαλό σας ποια ήταν η πραγματική τιμή. Μόλις 59%! Πράγμα πού θέλει να ειπεί ότι μας χρέωσαν με 800.000 λίρες και θα μας έδιναν μόνον τα 59%, δηλαδή 472.000. Έτσι κι ο πραγματικός τόκος αυτόματα διπλασιάστηκε κι από 5% έγινε 9. Για εγγύηση των τόκων δόθηκαν όλα τα δημόσια έσοδα και για το κεφάλαιο όλα τα εθνικά χτήματα. Αν έμενε τίποτε άλλο, οι Έλληνες πληρεξούσιοι θα το έδιναν πρόθυμα! Και παρ’ όλ’ αυτά, η ληστεία σε βάρος μιας μικρής χώρας που πρόσφερε τα πάντα στο βωμό τής λευτεριάς, δεν σταμάτησε ίσαμ’ εδώ. «Η εμπορική πανουργία των νέων οικονομικών φίλων της Ελλάδας», λέει ο Χέρτσβεργκ, «κατόρθωσε να πωλήσει εις τους Έλληνας τας νυν απαραιτήτους αυτοίς χρηματικάς βοηθείας, επί τιμής εις ύψιστον βαθμόν αδροτάτης». Οι τοκογλύφοι πού ’δωσαν το δάνειο κράτησαν ακόμα και 3% για προμήθεια και μεσιτεία και 1,5% για ασφάλιστρα. Κράτησαν επίσης μπροστά τους τόκους για δύο χρόνια, δηλαδή 80.000 λίρες, τα χρεόλυτρα δύο χρόνων από 1% 16.000 λίρες και για…. προμήθεια πληρωμής των τόκων 3.200 λίρες! Απόμειναν λοιπόν ίσαμ’ εδώ 348.000 λίρες, δηλαδή τα 43,5%. […]</span></span></span></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.71cm; text-align: start;"><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Μόλις έφτασε δω πέρα η είδηση για τη σύναψη του δανείου, δεν περιγράφεται το τι έγινε. Καθένας από τους αστοκοτζαμπάσηδες τοκογλύφους και πολλούς καραβοκύρηδες άρχισε να ονειρεύεται τσουβάλια με λίρες. Έτσι το δάνειο έριξε λάδι στη φωτιά, κι οι φαγωμάρες μεταξύ τους άναψαν και φούντωσαν και τελειωμό δεν είχαν. Καρφί δεν τους καιγόταν πια για τους Τούρκους και τον τρομερό κίνδυνο που κρεμότανε τώρα πάνω από την επανάσταση με την εκστρατεία του Ιμπραήμ. […]</span></span></span></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.71cm; text-align: start;"><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Ύστερα λοιπόν από τόσες περιπέτειες και προσπάθειες, η κυβέρνηση του Άργους πήρε 348.000 λίρες σε μετρητά και 11.900 σε πολεμοφόδια, 38.000 από τις 348.000 μείνανε στο Λονδίνο. Κατάντησε δηλαδή να πάρουμε μόλις 310.000 λίρες, ενώ στα βιβλία των τοκογλύφων η Ελλάδα ήταν χρεωμένη με 800.000!</span></span></span></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.71cm; text-align: start;"><strong><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Β’ Το δεύτερο δάνειο</span></span></span></strong></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.71cm; text-align: start;"><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Εχτελεστικό και βουλευτικό, μόλις έμαθαν ότι «πέτυχε» το πρώτο δάνειο και πριν καλά καλά να φτάσει η πρώτη δόση, αποφάσισαν και δεύτερο από 15 εκατομμύρια τάλληρα! Το βουλευτικό ψήφισε την απόφαση στις 21 του Ιούνη του 1824 και το εχτελεστικό με τα διατάγματα της 13 του Ιούλη και της 14 του Αυγούστου, ανάθεσε στα τρία καμάρια του, τον Ορλάνδο, τον Λουριώτη και τον Ζαΐμη, ύστερα από την πρώτη [αντίστοιχή] τους «επιτυχία», να διαπραγματευτούν και το δεύτερο. […]</span></span></span></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.71cm; text-align: start;"><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Το δάνειο βρέθηκε και τούτη τη φορά σχετικά σύντομα και εύκολα. Τώρα όμως είναι που γίνηκε με δαύτο κυριολεκτικά του κουτρούλη το πανηγύρι, γιατί η ξετσιπωσιά των ξένων τραπεζιτών και η ασυνειδησία των «Ελλήνων» αντιπροσώπων πέρασε κάθε όριο. Βέβαια κι αυτή τη φορά ήταν κάπως δύσκολο, δυσκολότερο μάλιστα απ’ την πρώτη, να βρεθεί δάνειο. Γιατί και για εγγύηση δεν απόμενε πια τίποτε, αφού όλη σχεδόν η Ελλάδα ήταν υποθήκη και για το πρώτο, αλλά κι η επανάσταση με την εγκληματική πολιτική των κοτζαμπάσηδων, των Φαναριωτών και των Κουντουριώτηδων και της σπείρας του Κωλέττη πήγαινε όλο και στο χειρότερο. Αυτό όμως δεν φτάνει για να πάρουν άφεση αμαρτιών οι ξένοι τοκογλύφοι, γιατί δεν είναι που μας δάνεισαν με βαρύτατους, για δεύτερη φορά, όρους, αλλά μας εκαταλήστεψαν και μας έφαγαν στο τέλος κι αυτά τα ψίχουλα, πού ’κανε σύμφωνα με τούς λογαριασμούς τους να πάρουμε. […]</span></span></span></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.71cm; text-align: start;"><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Από το φθινόπωρο του 1824 αγγλικοί και γαλλικοί τραπεζικοί οίκοι έστησαν γερό ανταγωνισμό μεταξύ τους, ποιος να μας δώσει το δάνειο. Οι τρεις οικονομικοί αντιπρόσωποι προτίμησαν τον οίκο Ίακ και Σαμψών Ρικάρντο στο Λονδίνο. Τ’ ονομαστικό κεφάλαιο του δανείου ορίστηκε στα 2 εκατομμύρια λίρες με τόκο 5%. Επειδή όμως η πραγματική του τιμή μόλις έφτανε τα 55%, η ελληνική κυβέρνηση θα χρώσταγε 2 εκατομμύρια και θά ’παιρνε μόλις 1.100.000. Αλλά η ληστεία δεν σταμάτησε ίσαμ’ εδώ, γιατί σύμφωνα με το συμβόλαιο που υπογράφτηκε στις 7.2.1825, οι τραπεζίτες κράτησαν μπροστά τους τόκους δύο χρόνων, δηλαδή 200.000 λίρες, κράτησαν 3% για προμήθεια, μεσιτεία κλπ κι ακόμα 1% για χρεολύσιο μιας χρονιάς και 2% πάνω στους τόκους. Και τέλος, αφού δεν μπορούσαν να εφεύρουν κι άλλες κατακρατήσεις, απόμειναν για την Ελλάδα 816.000 λίρες που μόνο η Ελλάδα δεν τις πήρε.[…]</span></span></span></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.71cm; text-align: start;"><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Η επόμενη πράξη της κωμικοτραγωδίας του δεύτερου δανείου συνεχίστηκε στο χρηματιστήριο του Λονδίνου. Η σπείρα των τοκογλύφων και κερδοσκόπων διαχειριστών έριξε σε χαμηλές τιμές -στα 15%- τις ομολογίες του πρώτου δανείου κι ύστερα, για να συγκρατηθεί δήθεν η τιμή τους και να μην κλονιστεί η… πίστη της Ελλάδας, εξαγόρασαν στο χρηματιστήριο με λεφτά του δεύτερου δανείου όλες τις ξεπεσμένες ομολογίες στο τριπλάσιο της τρέχουσας αξίας τους! «Η ελληνική υπόθεση προδόθηκε στην Αγγλία», έγραφε ο Χρόνος του Λονδίνου στις 26 Οκτώβρη του 1825. […]<br />Έτσι, απ’ όλο το δάνειο στην Ελλάδα κατάληξε να φτάσουν μόνο 232.555 λίρες, αλλά τις «ελληνικές» κυβερνήσεις δεν τις ένοιαζε για τα ρέστα. Ρίχτηκαν με τα μούτρα ποιος να φάει τα περισσότερα. […]</span></span></span></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.71cm; text-align: start;"><span style="color: #191919;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: medium;">Έτσι τελείωσε η ιστορία των εξωτερικών δανείων στην περίοδο της επανάστασης. Αν κάνουμε τον αξιοθρήνητο απολογισμό τους, βλέπουμε ότι δανειστήκαμε ονομαστικά και χρωστάμε πραγματικά 2.800.000 λίρες με τόκο 5%, ενώ στην Ελλάδα φτάσανε μόνο 540.000 με πραγματικό τόκο 26%! Κι αυτά όμως και που τα πήραμε και που δεν τα πήραμε το ίδιο κάνει, γιατί είδαμε την τύχη που τα περίμενε.<br />Αλλά ποιος θα το πίστευε ότι τούτες τις 2.800.000 λίρες τα χρωστάμε σχεδόν ίσαμε σήμερα, ότι πληρώσαμε και πληρώσαμε για δαύτα τα μαλλιοκέφαλά μας και πάλι τα χρωστάμε. Όπως θα δούμε αργότερα, η ιστορία έχει επίλογο που θα τον μάθουμε σε άλλο κεφάλαιο. Εδώ πρέπει να προσθέσουμε μονάχα ότι από το 1827 κι ύστερα οι ξένοι δανειστές δεν είσπραξαν τόκους και χρεολύσια κι η Ελλάδα κηρύχτηκε σε κατάσταση φτώχεψης. Από τότε αρχίζει -μαζί μ’ άλλες αιτίες- η επέμβαση των ξένων δυνάμεων στα εσωτερικά της χώρας μας κι έτσι τα δάνεια αυτά, που ονομάστηκαν -τί κοροϊδία- δάνεια της ανεξαρτησίας, αποτέλεσαν τον πρόλογο της οικονομικής υποδούλωσης της Ελλάδας στο ξένο κεφάλαιο. Οι Έλληνες αστοτσιφλικάδες που κόβονται μέχρι σήμερα «διά την ιδέαν τής πατρίδος», έδωσαν από τότε ακόμα εξετάσεις στον πατριωτισμό και βαθμολογήθηκαν με μηδέν.</span></span></span></p><p style="color: black; margin-bottom: 0.21cm; text-align: start;"><br /><br /><br /></p></div>
<iframe frameborder="0" height="1123px" src="https://docs.google.com/viewer?srcid=1PTFV3Ktn_o1vlfKUJqpIi66lO0BJZqm2&pid=explorer&efh=false&a=v&chrome=false&embedded=true" width="794px"></iframe>
Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-57440698997428489052024-02-05T12:53:00.000-08:002024-02-06T00:18:36.604-08:00ΟΙ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ LGBT<p><span style="font-size: medium;"> </span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAj3-oHoBgfmdGs665zzzDbJRW8inoi7OA9EAJu4PIxrc6BO8ui60bRTG9k22ZSuSY6FfEysQcmHANS6EWcjwU1H21M3QT4ZFJw7lFdFbgddaJwUT-bfYGEY8rR8DkZlXPfyAlSjNncywbqHx07w_YAKEywoUMsXE90TSD8MumwjAMR9AFQ-fxKOCPrdWd/s789/lgbt.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="409" data-original-width="789" height="429" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAj3-oHoBgfmdGs665zzzDbJRW8inoi7OA9EAJu4PIxrc6BO8ui60bRTG9k22ZSuSY6FfEysQcmHANS6EWcjwU1H21M3QT4ZFJw7lFdFbgddaJwUT-bfYGEY8rR8DkZlXPfyAlSjNncywbqHx07w_YAKEywoUMsXE90TSD8MumwjAMR9AFQ-fxKOCPrdWd/w655-h429/lgbt.png" width="655" /></a></div><span style="font-size: medium;"><br /></span><p></p><p><span style="color: #cc0000; font-family: "Sorts Mill Goudy", Georgia, "Times New Roman", Times, serif;"><span style="font-size: medium;"><b>Commun✮rios</b></span></span></p><p><span style="color: #cc0000; font-family: "Sorts Mill Goudy", Georgia, "Times New Roman", Times, serif;"><span style="font-size: medium;"><b><br /></b></span></span></p><p><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Calibri;">Πριν από πολύ καιρό, το κίνημα για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων ήταν μια μικρή ομάδα ανθρώπων που αγωνιζόταν να ακολουθήσουν τις διαθέσεις τους μέσα σε μια ευρύτερη ετεροφυλοφιλική κουλτούρα. Οι ομοφυλόφιλοι και οι λεσβίες ήταν αουτσάιντερ, πολύ λιγότεροι σε αριθμό και χαλαρά οργανωμένες, μερικές φορές υποκείμενες σε διακρίσεις και κακοποίηση. Η ιστορία τους ήταν τραγική, τα βάσανά τους δραματοποιήθηκαν από το AIDS και τους Rock Hudson, </span><em style="font-family: Calibri;">Brokeback Mountain </em><span style="font-family: Calibri;">και Matthew Shepard.</span></span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Το σημερινό κίνημα, ωστόσο, δεν μοιάζει σε τίποτα με εκείνη την ομάδα των διωκόμενων απόκληρων. Η ατζέντα για τα δικαιώματα των LGBT—σημειώστε την προσθήκη του «T»—έχει γίνει μια ισχυρή, επιθετική δύναμη στην αμερικανική κοινωνία. Οι υποστηρικτές του βρίσκονται στην κορυφή των μέσων ενημέρωσης, του ακαδημαϊκού κόσμου, των επαγγελμάτων και, το πιο σημαντικό, των μεγάλων επιχειρήσεων και της μεγάλης φιλανθρωπίας. Εξετάστε την ακόλουθη περίπτωση.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Ο Jon Stryker είναι εγγονός του Homer Stryker, ενός ορθοπεδικού χειρουργού που ίδρυσε την Stryker Corporation. Με έδρα το Kalamazoo του Μίσιγκαν, η Stryker Corporation <a href="https://www.statista.com/statistics/575709/stryker-annual-net-sales/" target="_blank">πούλησε 13,6 δισεκατομμύρια δολάρια</a> σε χειρουργικές προμήθειες και λογισμικό το 2018. Ο Jon, κληρονόμος της περιουσίας, είναι ομοφυλόφιλος. Το 2000 δημιούργησε το Arcus Foundation, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που εξυπηρετεί την LGBT κοινότητα, λόγω της δικής του εμπειρίας που βγήκε ως ομοφυλόφιλος. Η Arcus έχει <a href="http://www.washingtonblade.com/2012/04/26/nations-largest-lgbt-funder-changing-its-focus/" target="_blank">δώσει περισσότερα από 58,4 εκατομμύρια δολάρια</a> σε προγράμματα και οργανισμούς που κάνουν εργασίες σχετικές με LGBT μόνο μεταξύ 2007 και 2010, καθιστώντας την έναν από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες LGBT στον κόσμο. Ο Stryker <a href="https://www.washingtonblade.com/2012/04/26/nations-largest-lgbt-funder-changing-its-focus/" target="_blank">έδωσε περισσότερα από 30 εκατομμύρια δολάρια στην ίδια την Arcus</a> σε αυτήν την τριετία, μέσω των μετοχών του στην Stryker Medical Corporation.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Ο Stryker ίδρυσε την Arcus ακριβώς όταν η επιδημία του AIDS τέθηκε υπό έλεγχο στις ΗΠΑ. Πριν ξεκινήσει την Arcus, ήταν πρόεδρος της Depot Landmark LLC, μιας εταιρείας ανάπτυξης που ειδικεύεται στην αποκατάσταση ιστορικών κτιρίων. Αυτό θα τον εξυπηρετούσε καλά όταν αργότερα ανακαίνισε το χώρο για την Arcus στο Καλαμαζού. Ήταν επίσης ιδρυτικό <a href="https://www.influencewatch.org/person/jon-stryker/" target="_blank">μέλος του συμβουλίου</a> της Greenleaf Trust, μιας ιδιωτικής <a href="https://greenleaftrust.com/" target="_blank">εταιρείας διαχείρισης περιουσίας</a> στο Καλαμαζού.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Η αδερφή του Jon, Ronda Stryker είναι παντρεμένη με τον William Johnston, πρόεδρο της <a href="https://www.crainsdetroit.com/philanthropy/stryker-director-greenleaf-trust-chairman-donate-30-million-spelman-college" target="_blank">Greenleaf Trus</a> . Είναι επίσης <a href="https://www.stryker.com/cl/en/about/our-management/bod-detail.8093661368.html" target="_blank">αντιπρόεδρος του Spelman College, όπου η Arcus χορήγησε πρόσφατα</a> <a href="https://blavity.com/spelman-college-receives-2-million-gift-for-queer-studies-chair-in-honor-of-audre-lorde?category1=news" target="_blank">επιχορήγηση</a> 2 εκατομμυρίων δολαρίων στο όνομα της λεσβίας φεμινίστριας Audre Lorde. Τα χρήματα προορίζονται για ένα πρόγραμμα queer σπουδών. Η Ronda και ο Johnston έδωσαν στον Spelman <a href="https://www.prnewswire.com/news-releases/spelman-receives-30-million-gift-from-trustee-ronda-stryker-and-spouse-william-johnston-to-support-new-center-for-innovation--the-arts-300765229.html" target="_blank">30 εκατομμύρια δολάρια</a> συνολικά, το μεγαλύτερο δώρο από ζωντανούς δωρητές στην 137χρονη ιστορία του. Είναι επίσης διαχειριστής του Kalamazoo College (όπου η Arcus χορήγησε <a href="http://www.kzoo.edu/news/kalamazoo-college-receives-23-million-grant-from-arcus-foundation-to-fund-arcus-center-for-social-justice-leadership/" target="_blank">επιχορήγηση ηγεσίας κοινωνικής δικαιοσύνης για 23 εκατομμύρια δολάρια</a> το 2012), καθώς και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Η Pat Stryker, μια άλλη αδερφή του Jon, έχει συνεργαστεί στενά με τον γκέι <a href="https://www.denverpost.com/2019/07/14/tim-gill-colorado-lgbtq-rights/" target="_blank">Tim Gill</a>. Ο Gill λειτουργεί έναν από τους μεγαλύτερους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς LGBT στην Αμερική και είναι κοντά στην οικογένεια Stryker από τότε που ο Jon δημιούργησε το Arcus. Το 1999, ο Tim Gill πούλησε τα μερίδιά του στην Quark, την εταιρεία λογισμικού υπολογιστών του, και πήγε να εργαστεί διευθύνοντας το Gill Foundation στο Κολοράντο. Συνεργαζόμενοι στενά με <a href="https://www.dailycamera.com/2012/10/06/power-players-jared-polis-tim-gill-pat-stryker-top-list-of-colo-contributors/" target="_blank">τον Pat Stryker</a> και δύο άλλους πλούσιους φιλάνθρωπους, που μαζί έγιναν γνωστοί ως οι <a href="https://www.motherjones.com/politics/2014/10/colorado-udall-hickenlooper-senate-democracy-alliance/" target="_blank">τέσσερις ιππείς</a> λόγω των αδίστακτων πολιτικών στρατηγικών τους, ξεκίνησαν να αλλάξουν το Κολοράντο, μια κόκκινη πολιτεία, σε μπλε. Προχώρησαν στη διάθεση <a href="https://www.denverpost.com/2019/07/14/tim-gill-colorado-lgbtq-rights/" target="_blank">μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων</a> σε μικρές ομάδες που υποστήριζαν τις ατζέντες των LGBT. Ο Gill σημείωσε στην εναρκτήρια εισαγωγή του για τον Jon Stryker στα <a href="https://www.youtube.com/watch?v=zVQtHOqxItk" target="_blank">βραβεία GLSEN Respect Awards 2015</a> ότι, από τότε που γνώρισαν ο ένας τον άλλον, αυτός και ο Jon «έχουν σχεδιάσει, πεζοπορήσει και κάνει σκι μαζί», ενώ επίσης «τιμωρεί τους ασεβείς και ανταμείβει τους καλούς».</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Πριν από το 2015, ο Stryker είχε ήδη δημιουργήσει την πολιτική υποδομή για να προωθήσει την ιδεολογία ταυτότητας φύλου και του τρανσέξουαλ σε όλο τον κόσμο, δωρίζοντας εκατομμύρια σε μικρές και μεγάλες οντότητες. Αυτά περιελάμβαναν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια στην <a href="https://www.ilga-europe.org/" target="_blank">ILGA</a>, μια LGBT οργάνωση για την ισότητα στην Ευρώπη και την Κεντρική Ασία με 54 χώρες που συμμετέχουν, και την <a href="https://tgeu.org/membership/" target="_blank">Transgender Europe</a>, μια φωνή για την τρανς κοινότητα στην Ευρώπη και την Ασία με 43 χώρες που συμμετέχουν (η Transgender Europe έχει επίσης χρηματοδοτήσει μικρότερες οργανώσεις όπως <a href="https://www.teni.ie/" target="_blank">το TENI</a> , το Transgender Equality Network Ireland).</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Το 2008 η Arcus ίδρυσε <a href="https://www.issuelab.org/resources/9227/9227.pdf" target="_blank">το Arcus Operating Foundation</a> , ένα σκέλος του ιδρύματος που διοργανώνει συνέδρια, προγράμματα ηγεσίας και ερευνητικές δημοσιεύσεις. Σε μια συνάντηση του 2008 στο Bellagio της Ιταλίας, 29 διεθνείς ηγέτες δεσμεύτηκαν να επεκτείνουν την παγκόσμια φιλανθρωπία για να υποστηρίξουν τα δικαιώματα των LGBT. Στη συνάντηση, μαζί με τους Stryker και Ise Bosch, ιδρυτή του Dreilinden Fund στη Γερμανία, ήταν ο Michael O'Flaherty—ένας από τους εισηγητές για τις Αρχές Yogyakarta σχετικά με την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε σχέση με τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου (αρχές που περιγράφηκαν στην Ινδονησία το 2006). Με τις <a href="https://www.boell.de/en/2016/07/20/yogyakarta-principles-provide-guidance-and-are-constant-reference-point" target="_blank">Αρχές της Γιογκιακάρτα</a>, οι σπόροι φυτεύτηκαν για να εισαγάγουν και να συνδέσουν <a href="https://www.issuelab.org/resources/9227/9227.pdf" target="_blank">την ιδεολογία της ταυτότητας φύλου στις νομικές μας δομές.</a> Ο O'Flaherty είναι εκλεγμένο μέλος της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών από το 2004.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Από τη συνάντηση του Bellagio, η Arcus δημιούργησε <a href="http://www.lgbtmap.org/file/international-lgbt-advocacy-organizations-and-programs.pdf" target="_blank">το MAP</a> , το LGBT Movement Advancement Project, για να παρακολουθήσει το πολύπλοκο σύστημα υπεράσπισης και χρηματοδότησης που θα προωθούσε την ταυτότητα φύλου/διεμφυλικό χαρακτήρα στον πολιτισμό. Ταυτόχρονα, η <a href="https://outrightinternational.org/content/lgbti-core-group-statement-third-committee-general-assembly-during-general-human-rights" target="_blank">LGBTI Core Group</a> δημιουργήθηκε ως μια άτυπη διαπεριφερειακή ομάδα χωρών μελών των Ηνωμένων Εθνών για να εκπροσωπήσει ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων LGBTI στα μέλη της Βασικής Ομάδας του ΟΗΕ που χρηματοδοτούνται από την Arcus, όπως η <a href="https://www.arcusfoundation.org/grantees/?_paged=&focus=Social+Justice+Grants&amount=default&_year=2009&location=default&post_title_start_with=O#scroll-anchor-1" target="_blank">Outright Action International</a> και η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Οι βασικές χώρες μέλη του Ομίλου περιλαμβάνουν Αλβανία, Αυστραλία, Βραζιλία, Χιλή, Κολομβία, Κόστα Ρίκα, Κροατία, Ελ Σαλβαδόρ, Γαλλία, Γερμανία, Ισραήλ, Ιταλία, Ιαπωνία, Μαυροβούνιο, Μεξικό, Νέα Ζηλανδία, Νορβηγία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, της Ουρουγουάης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Αυτές οι πρωτοβουλίες προωθούν την ταυτότητα φύλου και τον τρανσεξουαλισμό εκπαιδεύοντας ηγέτες στον πολιτικό ακτιβισμό, την ηγεσία, το δίκαιο των τρανς, τη θρησκευτική ελευθερία, την εκπαίδευση και τα πολιτικά δικαιώματα. Η σειρά των οργανώσεων που υποστηρίζονται από την Arcus που προωθούν τον σκοπό είναι τρομακτική: <a href="https://www.arcusfoundation.org/grantees/?_paged=&focus=Social+Justice+Grants&amount=default&_year=2018&location=default&post_title_start_with=G#scroll-anchor-1" target="_blank">Victory Institute</a>, the <a href="https://www.arcusfoundation.org/grantees/?_paged=4&focus=Social+Justice+Grants&amount=default&_year=default&location=default&post_title_start_with=C#scroll-anchor-1" target="_blank">Center for American Progress</a> , the <a href="https://www.arcusfoundation.org/grantees/?_paged=&focus=Social+Justice+Grants&amount=default&_year=2018&location=default&post_title_start_with=A#scroll-anchor-1" target="_blank">ACLU</a>, <a href="https://www.arcusfoundation.org/grantees/?_paged=&focus=Social+Justice+Grants&amount=default&_year=2018&location=default&post_title_start_with=T#scroll-anchor-1" target="_blank">Transgender Law Center</a> , <a href="https://www.arcusfoundation.org/grantees/?_paged=&focus=Social+Justice+Grants&amount=default&_year=2018&location=default&post_title_start_with=T#scroll-anchor-1" target="_blank">Trans Justice Funding Project,</a> <a href="https://www.arcusfoundation.org/grantees/?_paged=&focus=Social+Justice+Grants&amount=default&_year=2018&location=default&post_title_start_with=O#scroll-anchor-1" target="_blank">OutRight Action International</a> , <a href="https://www.arcusfoundation.org/grantees/?_paged=&focus=Social+Justice+Grants&amount=default&_year=2018&location=default&post_title_start_with=H#scroll-anchor-1" target="_blank">Human Rights Watch</a> , <a href="https://transactivists.org/" target="_blank">GATE,</a> <a href="https://www.pgaction.org/about/overview.html" target="_blank">Parliamentarians for Global Action ( PGA),</a> <a href="http://www.globalequality.org/who-we-are/organizational-members" target="_blank">το Συμβούλιο για την Παγκόσμια Ισότητα</a> , τον ΟΗΕ, τη Διεθνή Αμνηστία και <a href="https://www.arcusfoundation.org/grantees/?_paged=&focus=Social+Justice+Grants&amount=default&_year=2018&location=default&post_title_start_with=G#scroll-anchor-1" target="_blank">το GLSEN</a> . Το Σεξουαλικό Συμβούλιο Πληροφοριών και Εκπαίδευσης των ΗΠΑ ( <a href="https://siecus.org/about-siecus/" target="_blank">SIECUS</a> ), σε συνεργασία με τους Advocates for Youth, Answer, GLSEN, το Ίδρυμα Human Rights Campaign (HRC) και την Planned Parenthood Federation of America (PPFA), έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία που χρησιμοποιεί ένα πλαίσιο βασισμένο στα δικαιώματα για να ενημερώσει τις προσεγγίσεις στην αναδιαμόρφωση των πολιτιστικών αφηγήσεων για τη σεξουαλικότητα και την αναπαραγωγική υγεία. 61 επιπλέον <a href="https://siecus.org/siecus-applauds-updated-national-hiv-aids-strategy-2/" target="_blank">οργανισμοί</a> έχουν υπογράψει μια επιστολή που υποστηρίζουν την αναθεώρηση των τρεχόντων προγραμμάτων σπουδών.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Το 2013 <a href="http://www.humanrightscolumbia.org/news/advocate-adrian-coman-wins-case-free-movement-eu" target="_blank">ο Adrian Coman,</a> βετεράνος του <a href="https://philanthropynewyork.org/news/arcus-foundation-names-adrian-coman-director-international-human-rights" target="_blank">Open Society Foundations</a> του George Soros ( <a href="https://www.washingtontimes.com/news/2016/aug/11/george-soros-the-money-behind-the-transgender-move/" target="_blank">οδηγός της τρανσέξουαλ ιδεολογίας</a> που έχει ξεκινήσει πρωτοβουλίες για την <a href="https://www.opensocietyfoundations.org/uploads/a958c063-2b80-4173-b5b4-3811eab51919/lgr_trans-children-youth-20151120.pdf" target="_blank">ομαλοποίηση των τρανς παιδιών</a> ), διορίστηκε διευθυντής του διεθνούς προγράμματος ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ίδρυμα Arcus, για να προωθήσει την ιδεολογία της ταυτότητας φύλου παγκοσμίως. Προηγουμένως, ο Coman υπηρέτησε ως διευθυντής προγράμματος της Διεθνούς Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Γκέι και Λεσβιών. Και το 2015, η Arcus συνεργάστηκε στενά με/και χρηματοδότησε προγράμματα του NoVo Foundation <a href="https://www.arcusfoundation.org/arcus-novo-foundation-announce-groundbreaking-philanthropy-initiative-to-improve-lives-of-transgender-people/" target="_blank">για τον τρανσεξουαλισμό</a>. Η NoVo ιδρύθηκε από τον Peter Buffett, γιο του δισεκατομμυριούχου Warren Buffett.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Αυτά τα προγράμματα και οι πρωτοβουλίες προωθούν την ιδεολογία ταυτότητας φύλου υποστηρίζοντας διάφορες <a href="https://www.insidephilanthropy.com/lgbt/2013/10/8/the-new-arcus-foundation-strategy-who-wins-who-loses.html" target="_blank">θρησκευτικές οργανώσεις</a>, αθλητικούς και πολιτιστικούς συλλόγους, εκπαίδευση αστυνομικών και εκπαιδευτικά προγράμματα σε δημοτικά σχολεία, λύκεια ( <a href="https://www.glsen.org/our-work" target="_blank">GLSEN</a> , της οποίας ο ιδρυτής ήρθε στην Arcus το 2012 ως διοικητικό συμβούλιο, έχει επηρεάσει πολλά σχολικά προγράμματα σπουδών K-12) πανεπιστήμια και ιατρικά ιδρύματα—συμπεριλαμβανομένου του <a href="https://www.arcusfoundation.org/latest-round-of-social-justice-grants-seek-to-support-worldis-at-risk-lgbt-communities/" target="_blank">Αμερικανικού Ψυχολογικού Ιδρύματος</a> (APF). Τα κεφάλαια Arcus βοηθούν τον APF (τον κορυφαίο οργανισμό ψυχολογίας στις Ηνωμένες Πολιτείες) να αναπτύξει κατευθυντήριες γραμμές για την καθιέρωση μετα-καταφατικών ψυχολογικών πρακτικών. Οι ψυχολόγοι «ενθαρρύνονται» από αυτά τα χρήματα να τροποποιήσουν την κατανόησή τους για το φύλο, διευρύνοντας το φάσμα της βιολογικής πραγματικότητας για να συμπεριλάβουν αφηρημένες, ιατρικές ταυτότητες.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Ταυτόχρονα, η Arcus οδηγεί την ιδεολογία της ταυτότητας φύλου και τον τρανσεξουαλισμό στην αγορά ενθαρρύνοντας τις επιχειρήσεις να επενδύσουν σε σκοπούς LGBT. Για να μην ξεχνάμε, ο Stryker είναι κληρονόμος μιας ιατρικής εταιρείας 13,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αρκεί να κοιτάξει κανείς τις εταιρείες που υποστηρίζουν LGBT κατά τη διάρκεια του μήνα υπερηφάνειας φέτος για να διαπιστώσει την επιτυχία που είχε η Arcus σε αυτόν τον τομέα.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Όπως δείχνει το παράδειγμα του Ιδρύματος Arcus, το παλιό κίνημα LGB για τα πολιτικά δικαιώματα του παρελθόντος έχει μετατραπεί σε ένα αδυσώπητο μεγαθήριο, που έχει ισχυρούς δεσμούς με το ιατρικό βιομηχανικό σύμπλεγμα και τους παγκόσμιους επιχειρηματίες. Το φαρμακευτικό λόμπι είναι η μεγαλύτερη οντότητα πίεσης στο Κογκρέσο. Αν και οι ακτιβιστές παρουσιάζουν το κίνημα LGBT ως μια αδύναμη, ανίσχυρη ομάδα που υφίσταται καταπίεση και διακρίσεις, στην πραγματικότητα ασκεί τεράστια δύναμη και επιρροή—δύναμη που χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο για να αναμορφώσει τους νόμους, τα σχολεία και την κοινωνία.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><b>Δείτε επίσης</b>: </span><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><a href="https://www.jpmorganchase.com/impact/people/lgbtq-plus-affairs?fbclid=IwAR08hBQX60drjlmFtT0uvXw6mtZi0fvrzGpVjMQQTzkD_MxxcubW35Phi2M" target="_blank">"Η JPMorgan Chase είναι εδώ και καιρό υποστηρικτής της ισότητας σε όλες τις μορφές, συμπεριλαμβανομένης της κοινότητας LGBTQ+. Ξεκινώντας με την πρώτη μας ομάδα επιχειρηματικών πόρων PRIDE το 1996, ενισχύσαμε πρόσφατα τη δέσμευσή μας δημιουργώντας το Γραφείο Υποθέσεων LGBTQ+ και μια ομάδα πλήρους απασχόλησης, αφοσιωμένη στην υλοποίηση της παγκόσμιας ατζέντας LGBTQ+. Το Γραφείο Υποθέσεων LGBTQ+ συνεργάζεται στενά με ενδιαφερόμενους φορείς σε όλη την εταιρεία για να προωθήσει τη διατομεακότητα και να αξιοποιήσει τους συνδυασμένους πόρους μας για την παροχή δικαιοσύνης και συμπερίληψης για τους εργαζόμενους, τους πελάτες, τους συνεργάτες και τις κοινότητες LGBTQ+ παγκοσμίως. </a></span></span></p><p><br /></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><b>Ακόμα: </b></span><a href="https://glaad.org/glaadorg/global-companies-light-up-the-davos-promenade-rainbow-pride/?fbclid=IwAR3LfTyZoHd5tdn7MAh1vCdge-2nA7w0wZfEPq-yKuupo-Zy1bZva8TPrWE" style="font-family: "Sorts Mill Goudy", Georgia, "Times New Roman", Times, serif;" target="_blank"><span style="font-size: medium;">Πολυεθνικές εταιρείες φωτίζουν τον παραλιακό δρόμο του Νταβός στο Rainbow για να υποστηρίξουν τη διεθνή κοινότητα LGBTQ</span></a><span style="color: #4d4e4e; font-family: "Sorts Mill Goudy", Georgia, "Times New Roman", Times, serif; font-size: 15pt;"> </span></p><p><span style="font-family: Sorts Mill Goudy, Georgia, Times New Roman, Times, serif;"><span style="font-size: 20px;"> </span></span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span><br /></p>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-59136417613855659472024-01-23T04:38:00.000-08:002024-01-23T04:50:07.873-08:00Η δήλωση μετανοίας ως μέτρο του κατασταλτικού μηχανισμού και η εικόνα του δηλωσία στα μάτια του ΚΚΕ και των μελών του από το Μεσοπόλεμο έως την Μετεμφυλιακή περίοδο - Σωτηρία Τσαβδάρα<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN73msvn38knmyt8rFYuraS5ssHRBLZgfTHn6bLsRzRqMWL2yLpK7EZ4PHJHDUBgtOUodsrCxvDYYHseM2LzOIehftedHr_iRjUtS0iudMBj_0dqv4jjbnIbjsdINIyw3mooV55dnVbMJpEGq5xDV33oXDPcBnGDuXt1y_Kum8DtWbSZwASt40i1Ks5rUj/s599/%20%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%B1%20.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="373" data-original-width="599" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN73msvn38knmyt8rFYuraS5ssHRBLZgfTHn6bLsRzRqMWL2yLpK7EZ4PHJHDUBgtOUodsrCxvDYYHseM2LzOIehftedHr_iRjUtS0iudMBj_0dqv4jjbnIbjsdINIyw3mooV55dnVbMJpEGq5xDV33oXDPcBnGDuXt1y_Kum8DtWbSZwASt40i1Ks5rUj/w640-h398/%20%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%B1%20.png" width="640" /></a></div><br /><b style="font-size: x-large; text-align: left;"><br /></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="font-size: x-large; text-align: left;"><br /></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="font-size: x-large; text-align: left;"><span style="color: #cc0000;"><a href="http://pandemos.panteion.gr/index.php?op=record&lang=el&pid=iid:7590" target="_blank">Της Σωτηρίας Τσαβδάρα</a></span></b></div><p><br /></p><p><iframe frameborder="0" height="1123px" src="https://docs.google.com/viewer?srcid=1j0GzXRkPRq40ckJVUbi87DSLqEgFoGkA&pid=explorer&efh=false&a=v&chrome=false&embedded=true" width="794px"></iframe></p>
Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-7993516841321196562023-12-22T05:44:00.000-08:002023-12-22T05:49:27.941-08:00ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΤΙΣ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ<p><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Της Χριστίνας Σκαλούμπακα</span></span></span></p><p><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></p><p><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η ανισοτιμία των δύο φύλων έχει σημαδέψει την ταξική κοινωνία γιατί είναι γέννημά της και θα εξαλειφθεί πλήρως μόνο μαζί μ’ αυτήν. Ολες οι αστικές και ρεφορμιστικές αντιλήψεις για το γυναικείο ζήτημα έχουν ένα κοινό γνώρισμα, που είναι ταυτόχρονα και χαρακτηριστική διαφορά τους από τη μαρξιστική αντίληψη: Αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ανισότιμης θέσης της γυναίκας αταξικά, δηλαδή το αντιμετωπίζουν όχι σαν πρόβλημα που έχει τη ρίζα του στην εμφάνιση των ταξικών κοινωνιών. Αποκρύπτουν ότι η προοπτική της απελευθέρωσης της γυναίκας από την ανισότιμη θέση βρίσκεται στην κατάργηση των τάξεων.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><br /><br /></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Ας δούμε καταρχήν πώς ερμήνευσαν και προσέγγισαν το ζήτημα αυτό οι θεμελιωτές του μαρξισμού-λενινισμού.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></p><h3 align="CENTER" class="western" style="font-weight: normal; line-height: 1.4625px;"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ</span></span></span></h3><div><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></div><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η εμφάνιση των εκμεταλλευτικών κοινωνιών είναι υπεύθυνη για την «κοσμοϊστορική ήττα του γυναικείου φύλου», όπως εξηγούσε ο Ενγκελς στο έργο του «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους». Στο έργο αυτό φωτίστηκαν για πρώτη φορά η φύση και η ουσία του γυναικείου ζητήματος. Τεκμηριώθηκε για πρώτη φορά, βάσει των επιστημονικών συμπερασμάτων ειδικών επιστημόνων εθνολόγων και με τη διαλεκτική υλιστική ανάλυση, ότι η φυλετική καταπίεση της γυναίκας εμφανίζεται σε μια ορισμένη ιστορική περίοδο της εξέλιξης της ανθρώπινης κοινωνίας, κατά το πέρασμα από το πρωτόγονο κοινοτικό αταξικό σύστημα στο πρώτο ταξικό εκμεταλλευτικό κοινωνικό σύστημα, το δουλοκτητικό. Στο ένα περίπου εκατομμύριο χρόνια μητριαρχικής κοινωνίας, η γυναίκα μαζί με τον άνδρα παράγουν τα αναγκαία για τη ζωή και αναπαράγουν την ίδια τη ζωή σε μια κοινωνία που το χαμηλό επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων έχει ως αποτέλεσμα τα μέσα παραγωγής να αποτελούν συλλογική ιδιοκτησία, μια κοινωνία που όλα τα μέλη της, άνδρες και γυναίκες, είναι ίσα. Η υπεροχή που δίνει στη γυναίκα το μητριαρχικό δίκαιο δεν έχει κοινωνικό χαρακτήρα αλλά φυσικό και οφείλεται στην ειδική θέση της γυναίκας στην τεκνοποίηση. Σε αυτή την ιστορική περίοδο οι γυναίκες ήταν ίσες με τους άνδρες γιατί στα πλαίσια του πρωτόγονου κοινοτικού νοικοκυριού η εργασία τους είχε κοινωνικό χαρακτήρα. Ο καταμερισμός εργασίας που υπήρχε ανάμεσα στα φύλα ήταν φυσικός, μη ανταγωνιστικός σε αντίθεση με τον κοινωνικό - ανταγωνιστικό καταμερισμό που εμφανίζεται στην ταξική εκμεταλλευτική κοινωνία.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η γυναικεία εργασία είχε κοινωνικό χαρακτήρα, τόσο στα πλαίσια του φυσικού καταμερισμού εργασίας που αφορούσε την ανατροφή των παιδιών, τη φροντίδα των ανήμπορων και των γέρων, όσο ακόμα και στο πλαίσιο του πρώτου κοινωνικού καταμερισμού εργασίας (στο κυνήγι-κτηνοτροφία ο άνδρας, στη γεωργία κοντά στο νοικοκυριό η γυναίκα).</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η γυναίκα έχασε την ισοτιμία της με τον άνδρα στη δουλοκτητική κοινωνία. Η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων έδωσε τη δυνατότητα ενός «περισσεύματος» του παραγόμενου προϊόντος, επομένως και τη δυνατότητα σφετερισμού του. Σε αυτή τη βάση εμφανίστηκε η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και η δυνατότητα υποδούλωσης ενός μεγάλου μέρους των ανδρών, μετατρέποντάς τους σε δούλους και ολόκληρου του γυναικείου φύλου. Η γυναικεία εργασία έχασε τον κοινωνικό της χαρακτήρα γιατί έχασε το νοικοκυριό τον κοινωνικό του χαρακτήρα, μετατράπηκε σε ατομική υπόθεση. «Με την πατριαρχική οικογένεια και ακόμα περισσότερο με τη μονογαμική ξεχωριστή οικογένεια άλλαξαν τα πράγματα. Η διοίκηση του νοικοκυριού έχασε το δημόσιο χαρακτήρα του. Επαψε να ενδιαφέρει την κοινωνία. Εγινε ιδιωτική υπηρεσία. Η γυναίκα, παραμερισμένη από την κοινωνική παραγωγή έγινε πρώτη υπηρέτρια». Ο Ενγκελς όμως σημειώνει ότι το πέρασμα από τη φεουδαρχία στον καπιταλισμό σηματοδοτεί μια νέα εξέλιξη: «Μονάχα η μεγάλη βιομηχανία της εποχής μας της άνοιξε ξανά το δρόμο προς την κοινωνική παραγωγή - και πάλι μόνο στην προλετάρισσα. Ωστόσο, όσο είναι υποχρεωμένη να εκπληρώνει τα καθήκοντά της στην ιδιωτική υπηρεσία της οικογένειας, μένει αποκλεισμένη από την κοινωνική παραγωγή και δεν μπορεί να κερδίζει τίποτα...».</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Στα πλαίσια λοιπόν του καπιταλισμού συντελείται μια σημαντική αλλαγή σε σχέση με τα προηγούμενα εκμεταλλευτικά συστήματα: η μαζική εισροή γυναικών στην παραγωγή. Το γεγονός αυτό σαφέστατα αποτέλεσε μια προοδευτική αλλαγή στα πλαίσια της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ταυτόχρονα όμως αύξησε το βαθμό εκμετάλλευσης συνολικά της εργατικής τάξης και ευθύνεται για τη διπλή καταπίεση των γυναικών της εργατικής τάξης στα πλαίσια της καπιταλιστικής παραγωγής. Η ένταξη της γυναίκας στην κοινωνική παραγωγή σημαίνει ότι εμφανίζονται οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για την επίλυση του γυναικείου ζητήματος, η οποία βεβαίως μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο στη διαδικασία οικοδόμησης και ανάπτυξης του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Δημιουργούνται όμως ταυτόχρονα και οι προϋποθέσεις για την εμφάνιση και ανάπτυξη ενός διεκδικητικού γυναικείου κινήματος που θα παλεύει στο πλευρό του εργατικού, διεκδικώντας τον περιορισμό των ανισοτιμιών σε βάρος της γυναίκας, αλλά και θετικές διακρίσεις σε σχέση με το ρόλο της στην αναπαραγωγή και τις κοινωνικές ανισότητες. Φυσικά, το κίνημα αυτό έχει προοπτική στο βαθμό που προσανατολίζεται από τη δράση των κομμουνιστριών στην ανάδειξη της ταξικής φύσης των ιδιαίτερων προβλημάτων των γυναικών της αναγκαιότητας ανατροπής του συστήματος για την επίτευξη της πλήρους ισοτιμίας των δύο φύλων.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Ο Μαρξ αποτύπωσε περιεκτικά τόσο τη σημασία της δράσης των γυναικών για το κίνημα όσο και τη συσχέτιση της κοινωνικής προόδου με τη θέση των γυναικών. «Οποιος σκαμπάζει λίγο από ιστορία, ξέρει καλά πως οι μεγάλες κοινωνικές μεταβολές είναι αδύνατες χωρίς το γυναικείο προζύμι. Η κοινωνική πρόοδος μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια σύμφωνα με την κοινωνική θέση του ωραίου φύλου (μαζί και των άσχημων γυναικών)...».</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></p><h3 align="CENTER" class="western" style="font-weight: normal; line-height: 1.4625px;"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ: Η ΑΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΖΗΤΗΜΑ</span></span></span></h3><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η άνοδος της αστικής τάξης έφερε στο προσκήνιο και τους πολιτικούς της εκπροσώπους και διανοητές. Ηταν η περίοδος της Γαλλικής Επανάστασης και της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας στις ΗΠΑ. Οι εκπρόσωποι του Διαφωτισμού εξέφρασαν την πίστη τους στον ορθό λόγο και τη γνώση. Ο ορθός λόγος αντικατέστησε το Θεό και κάθε θεσμό ή αυθεντία που θα εξαιρούνταν από την κρίση του. Ο φιλελευθερισμός τους εκφράστηκε με την άποψη ότι κάθε άνθρωπος ατομικά έχει δικαιώματα που δεν πρέπει να παραβιάζονται από την κυρίαρχη εξουσία.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Οσον αφορά στις γυναίκες, οι φιλόσοφοι του Διαφωτισμού αμφισβητούν το φυσικό και αναλλοίωτο χαρακτήρα της φυλετικής ανισότητας από τη μία, αλλά από την άλλη πλευρά αρνούνται να αναγνωρίσουν πολιτικά δικαιώματα στις γυναίκες. Αντίθετα θεωρούσαν ότι οι γυναίκες εκ φύσεως δεν είχαν την ικανότητα της πλήρους ανάπτυξης του ορθού λόγου. Κυρίως ο Ρουσσώ εκφράζει την ιδέα ότι οι γυναίκες ουσιαστικά είναι υποχείρια του συναισθήματος και του πάθους, πρέπει να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο ως σύζυγοι και μητέρες (αυτός ήταν ο φυσικός τους ρόλος), είναι όμως βιολογικά ακατάλληλες για τη δημόσια σφαίρα. Αυτό σήμαινε ότι η εκπαίδευση των αγοριών και των κοριτσιών πρέπει να αναγνωρίζει τις φυσικές διαφορές ως προς την ικανότητα και τις κλίσεις τους. Ο λόγος αυτός αποτυπώνει καθαρά το στόχο των ανδρών της αστικής τάξης να αιτιολογήσουν τον αποκλεισμό των γυναικών της τάξης τους από τη συμμετοχή τους στην ιδιοκτησία-διεύθυνση των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, τη μόρφωση, από τη δυνατότητα να αναδειχτούν σε επιστήμονες, επιχειρηματίες ή στη συμμετοχή στην πολιτική. Δηλαδή ο καπιταλισμός στην εποχή της εδραίωσης και σταθεροποίησής του δεν έχει τη δύναμη να αποτινάξει την επί χιλιετίες καταπίεση της γυναίκας για τις γυναίκες της κυρίαρχης αστικής τάξης.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Παρά την κυριαρχία της παραπάνω άποψης, αξιοσημείωτες είναι και οι περιπτώσεις των εκπροσώπων της αστικής τάξης που αναδεικνύουν την ανάγκη να αποκτήσουν οι γυναίκες της αστικής βέβαια τάξης αστικά και πολιτικά δικαιώματα, όπως ο Γάλλος συγγραφέας Condorcet, που επέμεινε στην ανάγκη μόρφωσης των γυναικών, που πρέπει επίσης να έχουν τα ίδια πολιτικά δικαιώματα με τους άνδρες. Αλλά και από τις ίδιες τις γυναίκες της αστικής τάξης προβάλλονται οι ιδέες για την ισοτιμία των φύλων.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η Αγγλίδα ιστορικός Catherine Macauley θεωρούσε ότι οι διαφορές μεταξύ των φύλων ήταν προϊόν της εκπαίδευσης και του περιβάλλοντος και όχι της φύσης, η Αμερικανίδα Abigail Adams (σύζυγος του δεύτερου πρόεδρου των ΗΠΑ) έγραφε το 1776 στο σύζυγό της ότι «δε θα θεωρήσουμε ότι δεσμευόμαστε από οποιονδήποτε νόμο στον οποίο δεν έχουμε καμία φωνή ή εκπροσώπηση». Η Olympe de Couges με τη «Διακήρυξη για τα Δικαιώματα των Γυναικών» που παρουσίασε στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση το 1791, ζητούσε να αναγνωριστεί η πλήρης κοινωνική και πολιτική ισοτιμία των γυναικών.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η Γαλλική επανάσταση καταργεί το δικαίωμα της πρωτοτοκίας το 1789, το 1792 θεσπίζει το διαζύγιο, αλλά δε δίνει πολιτικά δικαιώματα. Επίσης επισημαίνουμε ότι στη Γαλλική Επανάσταση είναι διακριτή η συμμετοχή της γυναίκας των λαϊκών στρωμάτων και της αστικής τάξης.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η πιο γνωστή όμως εκπρόσωπος της αστικής τάξης που αμφισβήτησε τις ιδέες του Ρουσσώ ήταν η Mary Wollstonecraft με το έργο της «Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων των Γυναικών» που εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1792. Σε αυτό εξέφρασε τις ιδέες της για την ανάγκη όλων των ανθρώπινων πλασμάτων, επομένως και των γυναικών, να αποφασίζουν για τη μοίρα τους ελεύθερα, ενώ θεωρούσε τη μόρφωση ως μέσο μεταβολής της ανθρώπινης συνείδησης, μόνο βέβαια για τις γυναίκες της τάξης της.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Στο μοτίβο της θεωρίας των «διαφορετικών ρόλων για τα δύο φύλα», κυρίως μέσα στην οικογένεια, κινήθηκε ο αστός θεωρητικός και πολιτικός John Stuart Mill, με την παράλληλη διαπίστωση της ανάγκης αναγνώρισης πολιτικών δικαιωμάτων. Ηταν μάλιστα ο πρώτος πολιτικός που κατέθεσε μια τροπολογία, που τελικά απερρίφθη, στο αγγλικό κοινοβούλιο το 1867, που στην ουσία θα παραχωρούσε δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η ανερχόμενη λοιπόν αστική τάξη στα τέλη του 18ου αιώνα μιλάει για «βιολογική κατωτερότητα» και «αναντικατάστατη θέση της γυναίκας στην οικογένεια σαν συζύγου και μητέρας». Κυρίως η δεύτερη θέση επανέρχεται μέχρι σήμερα, στις αρχές του 21ου αιώνα, στην ημερήσια διάταξη με διάφορα ιδεολογήματα, όπως η «θεωρία της διαφοράς», για να πείσει γυναίκες και άντρες ότι καθοριστικοί είναι οι βιολογικοί λόγοι για τις κοινωνικές διαφορές και ανισότητες των φύλων. Αποκρύπτει την ουσία και την αιτία της διπλής καταπίεσης της γυναίκας που δεν είναι άλλη από την ταξική εκμεταλλευτική κοινωνία.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η αστική τάξη, αντιμετωπίζοντας τις γυναίκες όπως και τους άντρες εργάτες ως «πολίτες», αναγνωρίζει τυπικά «ισότιμα» αρχικά μόνο πολιτικά δικαιώματα, ενώ σταδιακά υποχρεώνεται σε ορισμένη τυπική αναγνώριση της ισοτιμίας των δύο φύλων στις συνολικά ανισότιμες σχέσεις μισθωτής εργασίας - κεφαλαίου. Η μεγάλη χρονική υστέρηση σ’ αυτή τη διαδικασία οφείλεται στο γεγονός ότι η ανισότιμη θέση της γυναίκας την καθιστούσε φθηνότερο εργατικό δυναμικό.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Στη βάση των θεωριών της φυλετικής και μόνο αντίθεσης, αναπτύσσεται το φεμινιστικό κίνημα στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη κατά το 19ο αιώνα, στο οποίο ηγούνται αστές διανοούμενες με κύριο αίτημα την ισοτιμία των δύο φύλων.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Στις ΗΠΑ διεξάγεται το 1848 το πρώτο συνέδριο για τα δικαιώματα των γυναικών στο Seneca Falls, που κατέληξε στη Διακήρυξη των Αισθημάτων που είχε ως πρότυπο τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, με την οποία οι γυναίκες απαιτούσαν ίσα δικαιώματα στην ψήφο, την ιδιοκτησία, την εκπαίδευση, την εργασία και τη δημόσια συμμετοχή στην πολιτική. Στην Αγγλία το κίνημα αυτό όμως είχε μια ιδιαίτερη εμφάνιση και δράση, κυρίως ως προς τις μορφές πάλης που κυριάρχησαν στις γραμμές του, με απεργίες πείνας, αλλά και με εμπρησμούς και εκτεταμένες φθορές. Η σημαντικότερη οργάνωση υπήρξε η «Κοινωνική και Πολιτική Ενωση Γυναικών» όπου δραστηριοποιήθηκαν η Εmmelin Pankhurst και οι κόρες της Christabel και Sylvia. Η κυρίαρχη άποψη στο κίνημα των σουφραζετών, όπως ονομάστηκε, ήταν ότι μέσω της ψήφου και του Κοινοβουλίου θα πετύχαιναν και άλλες μεταρρυθμίσεις υπέρ των γυναικών. Το γεγονός ότι δεν έγινε καμία σοβαρή προσπάθεια να συνδεθεί το κίνημα αυτό με τις γυναίκες της εργατικής τάξης και να αναδείξει τα ιδιαίτερα προβλήματά τους, προβάλλοντας σχετικές διεκδικήσεις, αλλά και η μετεξέλιξη της «Ενωσης» σε ιδεολογικό μηχανισμό στήριξης των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αποδεικνύει τόσο το ρόλο όσο και τα όρια του κινήματος αυτού που κινήθηκε στα πλαίσια του αστικού εκσυγχρονισμού.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Στην Ελλάδα οι πρώτες φεμινίστριες ήταν της ομάδας της Καλλιρρόης Παρρέν και της Καλλιόπης Κεχαγιά. Το 1871 ιδρύθηκε από την Καλλιόπη Κεχαγιά ο «Σύλλογος Κυριών υπέρ της γυναικείας παιδεύσεως». Η Καλλιρρόη Παρέν το 1887 εκδίδει και κυκλοφορεί την πρώτη γυναικεία εφημερίδα με τίτλο «Η εφημερίς των κυριών» που επικεντρώνει την προπαγάνδα της καταρχήν γύρω από δύο κεντρικές διεκδικήσεις, αφήνοντας στο περιθώριο τα πολιτικά δικαιώματα: το δικαίωμα στην εκπαίδευση και το δικαίωμα στην εργασία. Το 1888 είναι η χρονιά που ακούγεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα το σύνθημα «Ψήφος στις γυναίκες».</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Τα φεμινιστικά αιτήματα αυτής της περιόδου επικεντρώνονται κυρίως σε νομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις, αναδεικνύοντας ως καθοριστικό παράγοντα για τη θέση της γυναίκας το νομικό εποικοδόμημα και την ανάγκη εκσυγχρονισμού του σύμφωνα με τις επιταγές των συμφερόντων της αστικής τάξης. Ομως η νομική - τυπική μορφή ισότητας των δύο φύλων συγκαλύπτει επιμελώς την ουσιαστική ανισότητα και την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης από το κεφάλαιο μέσω της λειτουργίας του νόμου της υπεραξίας. Και στην περίπτωση των γυναικών, η μαζική είσοδός τους στην παραγωγή αποτέλεσε την υλική βάση της αναγνώρισης της τυπικής νομικής ισοτιμίας, σε συνάρτηση και με τις αγωνιστικές διεκδικήσεις του γυναικείου και εργατικού κινήματος.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Ομως η ταξική εκμετάλλευση και φυλετική καταπίεση της γυναίκας της εργατικής τάξης καθιστά κενό γράμμα τη νομική ισοτιμία, όπου υπάρχει και στο βαθμό που υπάρχει. Χαμηλότερες αμοιβές, ανασφάλιστη εργασία, μεγαλύτερη ανεργία, έλλειψη προστασίας της μητρότητας, εμπορευματοποίηση κοινωνικής πολιτικής και επιβίωση αναχρονιστικών και αντιδραστικών αντιλήψεων είναι η πραγματικότητα για τις γυναίκες της εργατικής τάξης. Και το γεγονός αυτό, που θα ανατραπεί ουσιαστικά σε όφελος αυτών των γυναικών μόνο με την αλλαγή των σχέσεων παραγωγής, ο φεμινισμός το προσπερνά. Ως αστικό ρεύμα επικεντρώνει μόνο στο εποικοδόμημα και αρνείται να δει την υλική βάση που γεννάει τη διπλή καταπίεση και εκμετάλλευση, την ανισότιμη θέση της γυναίκας, αφού αρνείται την ουσία της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></p><h3 align="CENTER" class="western" style="font-weight: normal; line-height: 1.4625px;"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ</span></span></span></h3><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η ανάπτυξη του εργατικού κινήματος στον καπιταλιστικό κόσμο το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα αγκάλιασε και τις γυναίκες της εργατικής τάξης. Η απεργία των εργατριών της υφαντουργίας στη Ν. Υόρκη την 8η Μάρτη του 1857 καταγράφεται ιστορικά ως μία από τις πρώτες απεργίες των εργατριών και είχε ως αιτήματα τη μείωση των ωρών εργασίας, ίσα μεροκάματα με τους άνδρες και υγιεινές συνθήκες δουλειάς. Στις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα οι γυναίκες της εργατικής τάξης κυρίως στις ΗΠΑ, τη Μ. Βρετανία, τη Γερμανία, τη Γαλλία οργανώνονται στα συνδικάτα. Πολλές από αυτές τις ενώσεις προσχωρούν στην Α΄ Διεθνή. Πλευρές του κινήματος των γυναικών και του γυναικείου ζητήματος συζητήθηκαν και στα συνέδρια της Β΄ Διεθνούς, ενώ το Συνέδριο του Λονδίνου (1896) τόνισε την ανάγκη να τεθεί σαφής διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο γυναικείο εργατικό κίνημα και στο φεμινισμό. Το 1910 στη 2η Διεθνή Συνδιάσκεψη των Σοσιαλιστριών Γυναικών στην Κοπεγχάγη υιοθετείται η καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας μετά από πρόταση της Γερμανίδας επαναστάτριας Κλάρα Τσέτκιν.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η εγκαθίδρυση της εργατικής εξουσίας με την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση το 1917 είχε καταλυτικές συνέπειες στη νομοθεσία για τη γυναίκα, αλλά και στην πραγματική θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Η σοβιετική εξουσία έδωσε καταρχήν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις γυναίκες για πρώτη φορά στον κόσμο. Επίσης κατάργησε όλους τους νόμους που κατοχύρωναν την ανισότιμη θέση της γυναίκας στην εργασία και στην οικογένεια, στους νόμους για το διαζύγιο και αναγνώριζαν την προνομιακή θέση του άνδρα, την ανισότητα ανάμεσα στα γεννημένα σε γάμο και εκτός γάμου παιδιά κλπ. Οι μπολσεβίκοι δεν αρκούνταν όμως μόνο σε αυτές τις κατακτήσεις. Ο Λένιν διακήρυττε ότι «η νομική ισοτιμία δεν είναι ακόμα ισοτιμία στη ζωή» και πως «το γυναικείο εργατικό κίνημα βάζει σαν κύριο καθήκον του την πάλη για την οικονομική και κοινωνική ισοτιμία. Η ανάπτυξη-εδραίωση των σοσιαλιστικών-κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής θα έχει ως αποτέλεσμα να τραβήξουμε τη γυναίκα από τη “σκλαβιά του σπιτιού”, να τη λευτερώσουμε από την υποταγή-που την αποβλακώνει και την ταπεινώνει- στο αιώνιο και αποκλειστικό περιβάλλον της κουζίνας, των παιδιών, αυτό είναι το κύριο καθήκον».</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Οι αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν την περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ΕΣΣΔ, μαζί με την πίεση του εργατικού και γυναικείου κινήματος, ανάγκασαν την αστική τάξη των καπιταλιστικών κρατών να προωθήσουν κάποιες μεταρρυθμίσεις κυρίως στο επίπεδο των πολιτικών δικαιωμάτων.</span></span></span></p><h3 align="CENTER" class="western" style="font-weight: normal; line-height: 1.4625px;"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></h3><h3 align="CENTER" class="western" style="font-weight: normal; line-height: 1.4625px;"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></h3><h3 align="CENTER" class="western" style="font-weight: normal; line-height: 1.4625px;"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></h3><h3 align="CENTER" class="western" style="font-weight: normal; line-height: 1.4625px;"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Ο «ΝΕΟΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ»</span></span></span></h3><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Εκτός από τους εκπροσώπους της αστικής τάξης, οι μικροαστικές αντιλήψεις για το γυναικείο ζήτημα εξέφρασαν το οπορτουνιστικό, νεοφεμινιστικό ρεύμα, που εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1960 καταρχήν στις ΗΠΑ και στη συνέχεια στις καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης. Είναι μια περίοδος που εκδηλώνεται νέα οικονομική κρίση υπερπαραγωγής, </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">όξυνση της αντίθεσης κεφαλαίου εργασίας </span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">που εκφράζεται πολιτικά, οικονομικά, ιδεολογικά. Αυτό οδηγεί σε άνοδο του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, ανάμεσά τους και χιλιάδες γυναίκες που για πρώτη φορά έρχονται σ’ επαφή με το λαϊκό κίνημα. Οι αδυναμίες στρατηγικής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος συμβάλλουν ώστε νέες μάζες γυναικών που δεν είναι εξοπλισμένες με την απαιτούμενη κοινωνική πείρα και δέχονται την πολιτική τρομοκρατία της άρχουσας τάξης και την ιδεολογική της επίθεση να είναι ευάλωτες στις μικροαστικές αντιλήψεις, στον οπορτουνισμό και στο συμβιβασμό.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Οι δύο κύριες εκφάνσεις του νεοφεμινισμού ήταν ο σοσιαλιστικός (σοσιαλδημοκρατικός) και ο ριζοσπαστικός φεμινισμός.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Στην πρώτη περίπτωση, δηλαδή οι σοσιαλίστριες φεμινίστριες, αναγνωρίζουν τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα του καπιταλισμού, εξισώνουν όμως τον καταπιεστικό ρόλο των ανδρών ως φύλου με τον καπιταλισμό. Κάποιες από αυτές δέχονται την ευθύνη του καπιταλιστικού συστήματος για τα δεινά των γυναικών, όμως υποστηρίζουν λαθεμένα ότι με σταδιακές μεταρρυθμίσεις (κυρίως στο νομικό και ιδεολογικό εποικοδόμημα) μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για συνολικές αλλαγές, χωρίς να είναι απαραίτητη η ταξική σύγκρουση και η συνολική ανατροπή του συστήματος. Σε αυτή τη θεωρία οι φεμινιστικοί στόχοι αποτελούν μέρος αυτής της διαδικασίας και η ταξική πάλη έχει την ίδια αξία με την πάλη των δύο φύλων. Σε αυτά τα πλαίσια κινήθηκε μετά τη μεταπολίτευση στη χώρα μας το ΠΑΣΟΚ και η «Ενωση Γυναικών Ελλάδας» (ΕΓΕ), στην οποία δραστηριοποιούνταν, αλλά και οι σοσιαλδημοκρατικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εκείνης της περιόδου στη Γαλλία, την Ισπανία, τις Σκανδιναβικές χώρες. Κάποιες άλλες θεωρούν ότι είναι απαραίτητη η ριζική αλλαγή της κοινωνίας ως προϋπόθεση της χειραφέτησης των γυναικών, αλλά θεωρούν ανεπαρκή την κλασσική μαρξιστική προσέγγιση για να εξηγήσει και να επιλύσει την ανισοτιμία ανάμεσα στα δύο φύλα.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Στη δεύτερη περίπτωση, του ριζοσπαστικού φεμινισμού, εχθρός των γυναικών είναι </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">οι άνδρες</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">. Εδώ κυριαρχεί η άποψη ότι η καταπίεση των γυναικών είναι η θεμελιώδης και καθολική μορφή κυριαρχίας που πρέπει να καταργηθεί. Η </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">ανδρική εξουσία</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">, η </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">πατριαρχία</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">, όπως αυτή τη εννοεί η θεωρία, δεν εκτείνεται μόνο στη δημόσια σφαίρα αλλά και στην ιδιωτική ζωή κάθε γυναίκας και στόχος είναι όλες οι γυναίκες ως στρώμα με κοινά συμφέροντα να αγωνιστούν για να πετύχουν την «απελευθέρωσή» τους από την αντρική εξουσία. Χαρακτηριστικό της αντίληψης αυτής είναι το απόσπασμα από το μανιφέστο της φεμινιστικής ομάδας </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">«Redstockings» </span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">της Ν. Υόρκης τo 1969: «Αναγνωρίζουμε ότι οι φορείς της καταπίεσής μας είναι οι άνδρες. Η ανδρική υπεροχή είναι η παλιότερη, η βασικότερη μορφή κυριαρχίας [...] Ολοι οι άνδρες καρπώνονται οικονομικά, σεξουαλικά και ψυχολογικά οφέλη από την ανδρική κυριαρχία. Ολοι οι άνδρες έχουν καταπιέσει τις γυναίκες» .</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Αυτό το ρεύμα χαρακτηρίστηκε και ως «φεμινισμός της διαφοράς», που είχε στόχο τη διαμόρφωση μιας «νέας φεμινιστικής συνείδησης που θα έδινε στις γυναίκες τη δυνατότητα να απελευθερωθούν από τα ανδροκρατούμενα πρότυπα της πατριαρχικής κοινωνίας» .</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Αυτή τη θεωρητική προσέγγιση υιοθέτησαν και κόμματα αναθεώρησης του Μαρξισμού, όπως το «ΚΚΕ εσωτερικού» στη χώρα μας, η «Κίνηση Δημοκρατικών Γυναικών», στην οποία δραστηριοποιούνταν, καθώς και κάποιες «αυτόνομες» ομάδες.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">Ο νεοφεμινισμός λοιπόν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αρνήθηκε την ταξική ρίζα του γυναικείου ζητήματος, καλλιεργώντας την αντίθεση ανδρών και γυναικών</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η ιδιαιτερότητα των βιολογικών λειτουργιών των γυναικών και οι διαφορές των δύο φύλων στην αναπαραγωγική διαδικασία είναι για κάποιους εκπροσώπους αυτού του ρεύματος η πηγή της ανισότιμης θέσης της γυναίκας, που προϋπήρχε της ταξικής κοινωνίας. Οι μικροαστικές, οπορτουνιστικές αντιλήψεις συναντούν την αναχρονιστική αστική αντίληψη της βιολογικής κατωτερότητας, διατυπωμένη αιώνες πριν.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Ο αναθεωρητισμός και ο δεξιός οπορτουνισμός προτάσσει την αλλαγή νοοτροπίας μέσα από τη διαμόρφωση μιας </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">«γυναικείας συνείδησης»</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"> με τη δημοσιοποίηση -επομένως και την πολιτικοποίηση- των προσωπικών προβλημάτων. Θέτει σε δεύτερη μοίρα ή παρακάμπτει παντελώς τις υλικές προϋποθέσεις, τις οικονομικές και κοινωνικές ανατροπές που απαιτούνται και αποτελούν αναγκαία (αν και όχι ικανή) συνθήκη για την εξάλειψη της διπλής καταπίεσης.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Γενικότερα, οι αναχρονιστικές αντιλήψεις, η πατριαρχική νοοτροπία, η θρησκεία είναι για το νεοφεμινισμό η κύρια πηγή της ανισοτιμίας. Καταλήγει σε μια φιλοσοφικά ιδεαλιστική τοποθέτηση, δίνοντας πρωταρχική σημασία στα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και στις πολιτιστικές αξίες και όχι στους υλικούς όρους. Θεωρεί ότι οι ιδέες γεννούν τα κοινωνικά προβλήματα και ανάμεσα σε αυτά και το γυναικείο και όχι το αντίθετο. Στην πραγματικότητα οι ιδέες γεννιούνται πάνω στη βάση των υλικών σχέσεων των ανθρώπων και δεν μπορούν να αποτελούν κυρίαρχη αιτία των κοινωνικών προβλημάτων, αλλά μόνο την αντανάκλασή τους, πηγή ανατροφοδότησής τους. Η κυρίαρχη ιδεολογία είναι η ιδεολογία της άρχουσας τάξης κάθε εποχής και για την εποχή μας κυρίαρχη είναι η ιδεολογία της αστικής τάξης. Οσο η εξουσία παραμένει στα χέρια της, όσο το κράτος εκφράζει και εξυπηρετεί τα συμφέροντα της, όσο η βασική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας δε λύνεται, τόσο η κυρίαρχη ιδεολογία θα δικαιολογεί όχι μόνο κληρονομημένες αναχρονιστικές αντιλήψεις και πρακτικές, αλλά θα παράγει και νέες, στο όνομα της ισότητας των δύο φύλων, όπως συμβαίνει στις μέρες μας.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η ριζική αλλαγή στις σχέσεις των δύο φύλων, στις αντιλήψεις και στην πρακτική ως προς τη φροντίδα-διαπαιδαγώγηση των παιδιών κλπ., γενικά η ριζική αλλαγή στις κοινωνικές σχέσεις προϋποθέτει ανατροπή στις οικονομικές σχέσεις, με κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι αυτομάτως θα εξαλειφθούν ιδέες και αντιλήψεις που κυριαρχούν αιώνες και η πλήρης εξάλειψή τους θα έρθει μόνο στην αταξική κομμουνιστική κοινωνία.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Ο νεοφεμινισμός θεωρεί τη φυσική διαδικασία της αναπαραγωγής ως την αιτία της υποταγής των γυναικών απορρίπτοντας τις κοινωνικοοικονομικές αιτίες που γεννούν τη διπλή καταπίεση και την εκμετάλλευση και προτείνοντας ως λύση τον έμφυλο καταμερισμό καθηκόντων και εργασιών.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Ο αναθεωρητισμός και οπορτουνισμός στο πολιτικό εργατικό κίνημα εκφράζεται με την υιοθέτηση των παραπάνω νεοφεμινιστικών αντιλήψεων, που καταλήγουν στην πρόταση για διαμόρφωση «ενιαίας γυναικείας συνείδησης», ανεξάρτητα από την ταξική ταυτότητα της γυναίκας.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Ο φεμινισμός στις δεκαετίες του 1960 και του 1970 προέταξε το ζήτημα της σεξουαλικής απελευθέρωσης και των διαπροσωπικών σχέσεων, επιχειρηματολογώντας ότι η δημοσιοποίηση αυτών των προβλημάτων τα καθιστά πολιτικά.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η μαρξιστικο-λενινιστική θεωρία ανέδειξε τις σχέσεις των δύο φύλων ως αντανάκλαση των σχέσεων παραγωγής στην ταξική εκμεταλλευτική κοινωνία. Οι κλασικοί διατύπωσαν τη θέση ότι η άρχουσα τάξη πίσω από τον υποκριτικό μανδύα του πουριτανισμού προσπαθούσε να κρύψει τα ζευγάρια χωρίς έρωτα της τάξης της, την επίσημη και ανεπίσημη πορνεία. Και αυτό όχι γιατί πίστευε στην αγιότητα της οικογένειας, αλλά γιατί την ήθελε συγκροτημένη πάνω στη διπλή καταπίεση της γυναίκας, εμπορική μονάδα, αντίγραφο της κοινωνίας που κυριαρχούσε και κυριαρχεί. Η αναγνώριση αυτής της θέσης και ο ανάλογος προσανατολισμός πάλης καθορίζει το ριζοσπαστισμό του γυναικείου κινήματος σήμερα.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></p><h3 align="CENTER" class="western" style="font-weight: normal; line-height: 1.4625px;"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">ΑΠΟ ΤΟ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΥΛΟ» ΣΤΙΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑΣ</span></span></span></h3><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Στη δεκαετία του 1960 αστοί ακαδημαϊκοί επινόησαν τον όρο «κοινωνικό φύλο», ως μια κοινωνική-πολιτισμική κατηγορία, διαχωρίζοντάς τον από το «βιολογικό φύλο». Σύμφωνα με αυτή τη θεώρηση ο όρος «βιολογικό φύλο» (sex) παραπέμπει στη φύση, στις ανατομικές και τις βιολογικές διαφορές ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, σε αρσενικά και θηλυκά όντα. Το «κοινωνικό φύλο» (gender) είναι αυτό που προσδιορίζεται κοινωνικά και πολιτισμικά, άρα είναι επίκτητο και όχι έμφυτο και επίσης διαφοροποιείται στο χώρο και στο χρόνο σύμφωνα με τις κοινωνικές επιταγές.</span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">Το «κοινωνικό φύλο» είναι σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση μια κοινωνική κατασκευή, ένας ρόλος που αποδίδει η κοινωνία στα μέλη της, μια δοτή ταυτότητα, </span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">αφορά δηλαδή τον πολιτισμό και αναφέρεται στην κοινωνική κατηγοριοποίηση σε «ανδρικό» και «γυναικείο».</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Στη θεώρηση αυτή του φύλου συναντάμε το σπόρο της φεμινιστικής διανόησης της Simone de Beauvoir που διατυπώθηκε στο γνωστό της έργο </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">«Το Δεύτερο Φύλο»</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">, που δημοσιεύτηκε το 1949, ότι δηλαδή</span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">«δε γεννιέσαι γυναίκα, γίνεσαι»</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"> και συνεπώς το σημαντικότερο εμπόδιο για την απελευθέρωση της γυναίκας δεν είναι το βιολογικό της φύλο, αλλά μάλλον ολόκληρη η διαδικασία με την οποία κατασκευάζεται η λεγόμενη «θηλυκότητα» στην κοινωνία.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Ο όρος «κοινωνικό φύλο» αντικατέστησε τον όρο «γυναίκες» και τη σύνδεσή τους με την τεκνοποίηση. Ετσι, ενώ ο όρος «γυναίκες» παραπέμπει σε γυναίκες και παιδιά, ο όρος «κοινωνικό φύλο» παραπέμπει σε άνδρες και γυναίκες, σε γυναίκες και γυναίκες, σε άνδρες και άνδρες.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Πρόκειται για υποκειμενική ιδεαλιστική θεώρηση που δεν αναγνωρίζει το φυλετικό διαχωρισμό σε άνδρες και γυναίκες ως αντικειμενικό γεγονός. Οι ιδεαλιστικές αυτές απόψεις στήνουν την πραγματικότητα με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω. Αγνοούν ότι η συνείδηση και η νοοτροπία έχουν ως βάση τους τη φυσική κοινωνικο-οικονομική πραγματικότητα, ότι οι σχέσεις των δύο φύλων και οι κοινωνικές αντιλήψεις γι’ αυτές αντανακλούν τις σχέσεις παραγωγής. </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">Οι πάγιες διχοτομήσεις του τύπου άνδρας - γυναίκα, υποστηρίζουν οι συγκεκριμένες ιδεαλιστικές απόψεις, δεν υφίστανται ως σταθερές κατηγορίες, γιατί οι άνδρες και οι γυναίκες είναι μεταβαλλόμενες υποκειμενικότητες. Σύμφωνα με αυτές τις θεωρήσεις η κοινωνική συνείδηση είναι το πρωτεύον, η προϋπόθεση, η βάση και όχι το παράγωγο του κοινωνικού είναι, δηλαδή του συστήματος που διέπεται από αντικειμενικούς νόμους εξέλιξης του υλικού κόσμου, του φυσικού και του κοινωνικο-ιστορικού κόσμου, που αντανακλώνται στη συνείδηση της ανθρωπότητας και έχουν επαληθευτεί μέσα από χιλιάδες χρόνια ανθρώπινης ύπαρξης και πρακτικής.</span></span></span></span></strong></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Από τη δεκαετία του 1980 και πιο έντονα στη δεκαετία του 1990, την εποχή της νίκης της αντεπανάστασης και της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, την εποχή της γενικευμένης επίθεσης του κεφαλαίου σε εργασιακές και κοινωνικές κατακτήσεις της εργατικής τάξης, ενισχύονται οι αστικές θεωρήσεις στηριγμένες στη θεωρία της «μετανεωτερικότητας» (μεταμοντερνισμός), του μεταδομισμού και θεωρητικοποιούν τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η μεταμοντέρνα προσέγγιση χαρακτηρίζει τις κοινωνίες του 21ου αιώνα ως </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">μεταβιομηχανικές</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">, πράγμα που σημαίνει ότι η σύγχρονη κοινωνία δε χαρακτηρίζεται με βάση τις κυρίαρχες σχέσεις παραγωγής, τις καπιταλιστικές και μάλιστα στην ανώτερη βαθμίδα ανάπτυξής τους, την ιμπεριαλιστική. Δεν είναι πια οι σχέσεις παραγωγής που καθορίζουν την κοινωνική πραγματικότητα, αλλά οι σχέσεις επιστήμης και τεχνολογίας. Ο αγνωστικισμός είναι η μόνη βεβαιότητα της μετανεωτερικότητας, αφού «η αναζήτηση της βεβαιότητας είναι πλάνη και η αλήθεια μπορεί να είναι μόνο προσωρινή». «Οι φαινομενικά σταθερές ομαδοποιήσεις, όπως η τάξη και το φύλο έχουν διαλυθεί και όλα φαίνονται προσωρινά και αβέβαια».</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η αντιδραστική σκέψη των μεταμοντερνιστών αρνείται την αντικειμενικότητα, την απόλυτη αλήθεια, απολυτοποιώντας την υποκειμενικότητα, τη σχετική αλήθεια, το συναίσθημα. Αρνούνται τις καθολικές κατηγορίες γιατί δεν αναγνωρίζουν καθολική αλήθεια ως αντανάκλαση της αντικειμενικότητας και ενότητας του κόσμου. Διακηρύσσουν την εξάλειψη της κοινωνικής σημασίας όρων όπως «γυναίκα» - «άνδρας», μέσω της λεγόμενης «αποδόμησης» σε γλωσσικό, νοητικό επίπεδο.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Πρόκειται για ιδεαλιστική φιλοσοφική προσέγγιση, που αρνείται την αντικειμενικότητα της κοινωνικής πραγματικότητας και θεωρεί ως θεμέλιο τη γλώσσα, δηλαδή, σε τελευταία ανάλυση, τη νόηση. </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">Ακόμα, απολυτοποιούν ως αφετηρία της γνώσης την ατομική εμπειρία σε βάρος της κοινωνικής εμπειρίας και γνώσης. Η ίδια μεθοδολογία ακολουθείται και στη μεταδομιστική γλωσσολογία, που υποστηρίζει ότι οι λέξεις έχουν νόημα μόνο σε σχέση με άλλες λέξεις, ότι ορίζουμε μια έννοια και της αποδίδουμε νόημα σε σχέση με το αντίθετό της, στη βάση μιας δυαδικής λογικής</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">, χωρίς ν’ αναγνωρίζουν ότι αντανακλά αντικειμενικές δυαδικότητες. Οι μεταμοντερνιστές δε θεωρούν ότι η γλώσσα αντανακλά την πραγματικότητα, αλλά ότι η γλώσσα οικοδομεί την πραγματικότητα, οι ταυτότητες οικοδομούνται μέσω της ομιλίας. Αρνούνται την ύπαρξη της αντικειμενικής πραγματικότητας, η οποία υπάρχει ανεξάρτητα από την ανθρώπινη γνώση και απεικονίζεται από αυτή (π.χ. βίωμα, γλώσσα κλπ.).</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η λέξη, για παράδειγμα, που χρησιμοποιούμε για να αποδώσουμε την πραγματικότητα είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό σύμβολο. Εχει υλικό υπόβαθρο, συνδέεται με αντικειμενικές σχέσεις, αντανακλά την ιστορικότητά τους. Η «λέξη» δεν είναι επινόηση, δεν είναι σύμβαση για να καταλαβαινόμαστε. Οταν ονομάζουμε κάτι, το κάνουμε γιατί ήδη υπάρχει και όχι το αντίστροφο. Το ίδιο ισχύει και για το ζήτημα του νοήματος. Το γεγονός ότι δημιουργείται υποκειμενικά, δε σημαίνει ότι δεν έχει αντικειμενική βάση. Το νόημα εκφράζει την αντικειμενική σχέση του ατόμου με τον κόσμο.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Μεταξύ των εκπρόσωπων αυτού του ρεύματος είναι και ο Γάλλος συγγραφέας Derrida. Θεωρεί ότι συμβολισμοί και γλώσσα εμφανίζονται όχι ως προϊόν της κοινωνικής υπόστασης του ανθρώπου, αλλά ως αποκλειστικά ατομικές βιολογικές λειτουργίες.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Για το Foucault τα πρότυπα ή οι </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">«Λόγοι»</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">, όπως τους λέει, οργανώνουν την αντίληψή μας για τον κόσμο. Η εξουσία έρχεται από παντού, ενώ δεν υπάρχει αντίσταση στην εξουσία που να μην είναι και αυτή μορφή εξουσίας. Η ταξική αντίληψη της εξουσίας χαρακτηρίζεται ως απαρχαιωμένη «νεωτερική» αντίληψη της εξουσίας, σε μια εποχή που η εξουσία διαχέεται σε ολόκληρη την κοινωνία και ασκείται στο μικροεπίπεδο θεσμών, όπως η οικογένεια, το σχολείο κλπ.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Ο Lacan αναπτύσσει τη θεωρία αυτή, διατυπώνοντας την άποψη ότι οι όροι «άνδρας» και «γυναίκα» δεν είναι ενιαίες και σταθερές κατηγορίες, έχουν διαφορετικές (και εσαεί μεταβαλλόμενες) υποκειμενικότητες και ότι οι κατηγορίες είναι μάλλον γλωσσικά κατασκευασμένες παρά βιολογικά προσδιορισμένες. Δεν υπάρχει </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">αρσενικό </span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">ή </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">θηλυκό</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">άτομο πριν από το </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">σχηματισμό του υποκειμένου, πριν από τη γλώσσα</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">. Για το μεταφεμινισμό του Lacan απαιτείται η σύνδεση όχι με την πραγματική λέξη, αλλά με τη συμβολική πολιτισμική σημασία που έχει κωδικοποιηθεί από τη γλώσσα. Με την κατανόηση αυτών των προκαταλήψεων και με τη μείωση ή τον εξοβελισμό τους από τη γλώσσα, σταδιακά θα ελαττωθούν οι διακρίσεις και η εκμετάλλευση.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η διάκριση της προηγούμενης περιόδου σε «βιολογικό» και «κοινωνικό» φύλο καθίσταται αναχρονιστική, άκυρη και αδιέξοδη. Το «κοινωνικό φύλο» δεν πρέπει να δεσμεύεται από το «βιολογικό» και τις κοινωνικο-πολιτισμικές και πολιτικές ερμηνείες των βιολογικών σωμάτων. Οι κατηγορίες «άνδρας» και «γυναίκα» δεν είναι άλλες από τις εκ των υστέρων πολιτικές ερμηνείες εγγραφής πάνω σε </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">αδρανή βιολογικά σώματα.</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"> Σύμφωνα με την πιο γνωστή εκπρόσωπο της φεμινιστικής μεταμοντέρνας φιλοσοφίας Judith Butler «το φύλο δεν είναι τίποτα άλλο από κινήσεις, ενεργήματα, χειρονομίες που μέσα από μια διαδικασία επανάληψης παράγουν μια έμφυλη ταυτότητα. Τα σώματα αποκτούν κάποιο φύλο μέσω της ακατάπαυστης επιτέλεσής του»!</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Από την ίδια την Butler, αλλά και άλλους εκπροσώπους αυτού του ρεύματος της μετανεωτερικότητας, διατυπώνεται η άποψη ότι οι διακρίσεις με βάση το φύλο δεν ευσταθούν, αφού «τα σώματα και οι συμπεριφορές των δύο φύλων παρουσιάζουν μια μίξη ανδρικών και γυναικείων χαρακτηριστικών», η σεξουαλική ταυτότητα </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">είναι κάτι ρευστό και καθόλου δεδομένο και στην ακραία τους εκδοχή «οι έμφυλες ταυτότητες θα μπορούσαν ακόμα και να εξαφανιστούν»</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">. Η διάκριση, σύμφωνα μ’ αυτές τις θεωρίες, άνδρα - γυναίκας αποτελεί ψευδή διχοτόμηση, που είναι κατασκευασμένη και όχι πραγματική.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Τα τελευταία 20 χρόνια όλα τα μεγάλα πανεπιστήμια του καπιταλιστικού κόσμου έχουν εντάξει στα προγράμματά τους τις</span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">«Σπουδές Φύλου». </span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Πολυάριθμες εκδόσεις, συγγράμματα, μαθήματα, ημερίδες που διοργανώνονται στα τριτοβάθμια ιδρύματα, αλλά και αυτοτελή προγράμματα σπουδών και μεταπτυχιακών, καθώς και η μετονομασία των «Γυναικείων Σπουδών» σε «Σπουδές Φύλου» έχουν στόχο να μπολιάσουν τους νέους ανθρώπους και ιδιαίτερα τις νέες γυναίκες με τις νεώτερες ιδεαλιστικές και αντιδιαλεκτικές φιλοσοφικές και κοινωνιολογικές θεωρήσεις για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Τις διαδίδουν ως δήθεν προϊόντα «επιστημονικών ερευνών». Αποτυπώνουν την προσπάθεια της αστικής τάξης να πείσει ότι παρήλθε οριστικά η εποχή των ταξικών αντιθέσεων, η εποχή των ταξικών συγκρούσεων και μαζί με αυτή και η εποχή της συλλογικής δράσης.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Χαρακτηριστική επίδραση σε κοινωνικό επίπεδο αποτελεί το «Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ», όπου όλοι εξυμνούν την ταυτότητά τους με βάση τη σεξουαλική τους προτίμηση: γυναίκες, άνδρες, ομοφυλόφιλοι, λεσβίες. Κάθε ομάδα επιδιώκει να αντισταθεί στον καταπιεστή της, όπως τον αντιλαμβάνεται, όχι όμως ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Αλλη σημαντική πολιτική προέκταση αυτής της αντίληψης είναι η απόρριψη της οργάνωσης με δομημένη ιεραρχία. Θεωρείται ότι η δομή μιας οργάνωσης και η ιεραρχία αναπαράγει την εξουσία και την καταπίεση. Γι’ αυτό διαμορφώνουν χαλαρές μορφές οργάνωσης, χωρίς «ιεραρχικές σχέσεις» (λ.χ. Πρόεδρο ή Διοικητικό Συμβούλιο), οι οποίες, παρά τον αφορισμό τους ως προς την εξουσία, σχετίζονται με την αστική εξουσία, αφού χρηματοδοτούνται από αυτή. Με βάση τη μετανεωτερικότητα, η διέξοδος βρίσκεται </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">στην εξατομίκευση του ενεργού υποκειμένου και τελικά στις ατομικές λύσεις</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">. Πίσω από τα περίτεχνα και εξεζητημένα λόγια του ακαδημαϊκού φεμινισμού, που τον τελευταίο καιρό όλο και ευρύτερα προπαγανδίζεται από τα αστικά ΜΜΕ (έντυπα και ηλεκτρονικά), κρύβεται η επιθυμία της αστικής τάξης για πολιτική και κοινωνική αδράνεια των γυναικών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Προβάλλεται ως μέγιστη κοινωνική αξία η ανοχή, η αποδοχή κάθε διαφορετικής προσωπικής επιλογής, αφού ο «φόβος του άλλου» γεννάει προβλήματα που δεν έχει λύσει μέχρι σήμερα ο καπιταλισμός και αποτελούν αγκάθια στο στόχο του για συσσώρευση νέων κερδών. Τελικά η ανοχή δεν είναι τίποτα άλλο από ανοχή στην εκμεταλλευτική κοινωνία!</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Γι’ αυτό άλλωστε ο μετα-μοντερνισμός επικρίνει το Μαρξισμό, που επιστημονικά τεκμηρίωσε την ταξική διαίρεση των κοινωνιών, τη συγκρότησή τους από μεγάλες ομάδες διαφορετικών ατόμων που ταξικά ομαδοποιούνται στη βάση αντικειμενικών γενικών συμφερόντων, τα οποία καθορίζονται από τη σχέση τους με τα μέσα παραγωγής. Στις τάξεις εντάσσονται άνδρες και γυναίκες που έχουν κοινά συμφέροντα και κοινό εχθρό. Ιδιαίτερα στο σύγχρονο καπιταλισμό δεν υπάρχει τίποτα που να ενώνει τις γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων με τις αστές γυναίκες.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"> </p>
<p align="JUSTIFY"><span style="font-size: medium;"><span face="Roboto, sans-serif" style="color: #555555; text-align: left;">Η
ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ
ΖΗΤΗΜΑ </span><span face="Roboto, sans-serif" style="color: #555555; text-align: left;">ΑΠΟ
ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ</span></span></p>
<p align="JUSTIFY"><span face="Roboto, sans-serif" style="color: #555555; font-size: 14pt; text-align: left;"><br /></span></p><p align="JUSTIFY"><span face="Roboto, sans-serif" style="color: #555555; font-size: 14pt; text-align: left;">Γνήσιος απόγονος των νεοφεμινιστικών αντιλήψεων με πολλές «μετανεωτεριστικές» προσμίξεις τα τελευταία χρόνια είναι οι θέσεις του γυναικείου δικτύου του ευρωπαϊκού φορέα του δεξιού οπορτουνισμού, Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), καθώς και του γυναικείου δικτύου του (EL FEM).</span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Οι απόψεις των δεξιών οπορτουνιστών είναι αποκαλυπτικές, τόσο για το πώς αντιλαμβάνονται το χαρακτήρα της ΕΕ, όσο κυρίως για το πώς τοποθετούνται στις κυρίαρχες πολιτικές επιλογές αυτού του ιμπεριαλιστικού κέντρου όσον αφορά την κοινωνική θέση της γυναίκας και τις ιδιαίτερες ανάγκες της.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Το EL FEM στα πλαίσια του ΚΕΑ δε θεωρεί ότι η ΕΕ αποτελεί μια ιμπεριαλιστική ένωση που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων, αλλά ότι «στην πολιτική της ζωή έχει γίνει μια απότομη στροφή προς τα δεξιά ενάντια στα πολιτικά συμφέροντα της πλειοψηφίας των πολιτών». Ετσι υποστηρίζει ότι μπορεί να βελτιωθεί, να μετεξελιχτεί σε ΕΕ με «νέα πολιτική» και με «νέο ρόλο στον κόσμο».</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Το EL FEM, σύμφωνα με τα ντοκουμέντα του 1ου Συνεδρίου του ΚΕΑ, όχι μόνο εξομοιώνει την ταξική εκμετάλλευση με τη φυλετική καταπίεση, αλλά προτάσσει τη δεύτερη ως κύρια αιτία των δεινών των γυναικών: «Η αντιπαράθεση ανάμεσα στα φύλα δεν είναι κατώτερη από την αντιπαράθεση των τάξεων. Σε σχέση με την πατριαρχική αρχή της ιεράρχησης των διαφόρων μορφών κοινωνικών αντιθέσεων, εμείς πρέπει να ξεσκεπάσουμε τις συγκεκριμένες αλληλοεπιδράσεις και περιορισμούς […] Οι πατριαρχικές κοινωνίες έχουν διαμορφωθεί αργά ως κοινωνίες διαστρωματωμένες πάνω στις γραμμές του φύλου […] Σήμερα, όπως χθες, η πολιτική είναι πατριαρχική. Δεν μπορούμε να φανταστούμε τις πολιτικές μας με μια σπονδυλική στήλη, που θα είναι μόνο ο ταξικός αγώνας, συμπληρωμένος από φεμινιστικά περιβαλλοντικά, εθνοτικά και σεξουαλικής επιλογής ζητήματα». Στο 2ο Συνέδριο της Πράγας, το 2007, το EL FEM διακηρύσσει ότι «συνεχίζει να παλεύει […] ενάντια σε μία νεοφιλελεύθερη και πατριαρχική δομή, που χρειάζεται τη σκλαβιά των γυναικών για τη διατήρηση </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">του δικού της στάτους κβο</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">».</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η κυρίαρχη προβολή της πατριαρχικής κοινωνίας μόνο σύγχυση μπορεί να δημιουργήσει στις γυναίκες αφήνοντας στο απυρόβλητο την αιτία της γυναικείας καταπίεσης, το ταξικό εκμεταλλευτικό σύστημα. Οι γυναίκες βέβαια στον καπιταλισμό είναι «υποδουλωμένες, καταπιεζόμενες από την κυριαρχία των αντρών, από την εξουσία του εργοδότη και από ολόκληρη την αστική κοινωνία στο σύνολό της» και «το παλιό δικαίωμα κυριαρχίας του άντρα εξακολουθεί να υπάρχει υπό κεκαλυμμένη μορφή». Ομως η αντίληψη ότι η κυριαρχία του άνδρα πάνω στη γυναίκα είναι η κυρίαρχη μορφή εκμετάλλευσης στο σημερινό σύστημα, έχει ως αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται πλήρως ο καθοριστικός ρόλος της ταξικής πάλης για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της γυναίκας, γεγονός που ομολογείται ευθαρσώς από τις νεοφεμινίστριες σήμερα σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι η φυλετική καταπίεση αποτελεί ασήμαντη πλευρά της ταξικής εκμετάλλευσης. Κάτι τέτοιο εξάλλου θα υποβάθμιζε την αναγκαιότητα του γυναικείου κινήματος και θα αντιμετώπιζε την επίτευξη της ισότητας ως αποτέλεσμα που έρχεται αυτόματα με την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, παραγνωρίζοντας την ιδιαιτερότητά του σε σύγκριση με τα άλλα κοινωνικά λαϊκά προβλήματα.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Δε λείπουν από το λόγο του EL FEM διακηρύξεις κατά της φτώχειας των γυναικών: «Καταδικάζουμε τη φτώχεια ειδικά τη γυναικεία, εξ ου και ο όρος “εκφεμινισμός της φτώχειας”». Αλλά μένουν στην επιφάνεια, αποκρύπτοντας την ουσία, την αιτία του φαινομένου. Η ίδια η φύση του καπιταλιστικού συστήματος, ο όρος ύπαρξής του που είναι το ατομικό κέρδος, είναι που γεννάει την ανεργία, τη μερική απασχόληση, τη δουλειά χωρίς ασφάλιση, που φορτώνει τις γυναίκες νέα βάρη με την απουσία δωρεάν δημόσιων κοινωνικών παροχών και αυτό αποσιωπάται σκόπιμα. Οι αόριστες επικλήσεις τους στην ηθική καταδίκη -«εμμένουμε ότι η φτώχεια είναι ηθικά απαράδεκτη στον κόσμο μας και γι’ αυτό πρέπει να εξαλειφθεί»- αφήνουν στο απυρόβλητο την πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών-μελών της που ευθύνονται για τα δεινά των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Στην ουσία, ΚΕΑ και EL FEM είναι ενσωματωμένα και συμβιβασμένα με την αντεργατική-αντιλαϊκή πολιτική, όπως εξειδικεύεται και στις γυναίκες. Γι’ αυτό κάνουν λόγο για «διασφάλιση της εργασίας που να επιτρέπει στους ανθρώπους να συμφιλιώσουν την επαγγελματική, ιδιωτική και οικογενειακή ζωή», που αποτελεί την τελευταία δεκαετία βασική πολιτική της ΕΕ στο όνομα της ισότητας και υποκρύπτει την πρόθεσή της να γίνουν οι γυναίκες γέφυρα για να εφαρμοστούν τα πλέον αντιδραστικά μέτρα, γι’ αυτές και για το σύνολο της εργατικής τάξης.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Το EL FEM υποστηρίζει ότι αιτία των προβλημάτων των γυναικών της Ευρώπης είναι η κυριαρχία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής στην ΕΕ και όχι ο ίδιος ο χαρακτήρας της. Σύμφωνα με την οπτική του, « η πολιτική της ΕΕ για την ισότητα των φύλων έχει ακυρωθεί από τις νεοφιλελεύθερες δράσεις», υπονοώντας ότι υπήρχε πριν σωστή πολιτική της ΕΕ προς όφελος των εργαζομένων γυναικών και σήμερα ακυρώνεται λόγω του νεοφιλελευθερισμού. Η λύση για το EL FEM βρίσκεται «μόνο στην οπτική του φύλου που μπορεί να χτυπήσει τις ρίζες της νέας νεοφιλελεύθερης αντίληψης, η οποία χρησιμοποιεί τους πολέμους, τη βία και τον κοινωνικό αποκλεισμό για να εξαναγκάσει τους λαούς να δεχτούν την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση». Αυτή η «σοσιαλδημοκρατική» προσέγγιση αποσιωπά ότι τα πιο σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων έχουν προωθηθεί και εφαρμοστεί από σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις. Ομολογεί ότι δεν επιδιώκει σύγκρουση με το καπιταλιστικό σύστημα που είναι η μήτρα της ταξικής εκμετάλλευσης και της γυναικείας ανισοτιμίας, αλλά μια μορφή διαχείρισής του, τη νεοφιλελεύθερη, ότι αντιπαρατίθεται «μέσα από την οπτική του φύλου». Προτάσσει, όπως και η ίδια η ΕΕ στα επίσημα κείμενά της, την αμφισβήτηση των στερεοτύπων για τους ρόλους των δύο φύλων στην εκπαίδευση κι έτσι πλειοδοτεί στην επιχειρηματολογία για το πέρασμα αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Συγκεκριμένα υποστηρίζει ότι «η εκπαίδευση και η πρόληψη έχουν προτεραιότητα, έτσι ώστε να αμφισβητούνται τα «ματσό» στερεότυπα από τα πρώτα μαθητικά χρόνια και στο εξής να επιτρέπεται η εξέλιξη των νοοτροπιών». Η ανάγκη αυτή έχει βέβαια τη δική της αξία για την υπόθεση της ισοτιμίας, όμως δεν αποτελεί το πρωταρχικό αίτιο αλλά το παράγωγο της ανισότιμης θέσης της γυναίκας στον καπιταλισμό.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Στο ίδιο μοτίβο των κυρίαρχων προταγμάτων της ΕΕ για τις γυναίκες βρίσκεται και η αναφορά του EL FEM στη συμμετοχή των γυναικών στα Κέντρα Λήψης Αποφάσεων (ΚΛΑ): «Η αντίθεση ανάμεσα στην αύξηση της παρουσίας των γυναικών στις αναρίθμητες περιοχές της κοινωνικής ζωής και στην απουσία τους στους χώρους όπου ψηφίζονται οι νόμοι και παίρνονται οι αποφάσεις που επηρεάζουν το σύνολο της κοινωνίας, δεν είναι συμβατή με την εφαρμογή της δημοκρατίας, που στηρίζεται στην αρχή της ισότητας». Γι’ αυτό διεκδικεί «ίση συμμετοχή και εκπροσώπηση των γυναικών στην πολιτική και σε όλους τους θεσμούς λήψης αποφάσεων, συμπεριλαμβανομένου του 50% όλων των θέσεων στους οργανισμούς της ΕΕ».</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η μεγαλύτερη συμμετοχή βέβαια των γυναικών της εργατική τάξης ή των αυτααπασχολούμενων στην κοινωνική και πολιτική ζωή, καθώς και στη δράση του ταξικού και γενικότερα του ριζοσπαστικού λαϊκού κινήματος, αποτελεί θετικό βήμα στην υπόθεση του γυναικείου ζητήματος. </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">Ομως οι νεοφεμινίστριες δεν ενδιαφέρονται, τόσο για τη συμμετοχή των γυναικών από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα σε ταξικά προσανατολισμένα συνδικάτα, οργανώσεις αυτοαπασχολούμενων, γενικά σε κοινωνικές οργανώσεις με αντιιμπεριαλιστικό-αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό, όσο για τη συμμετοχή των γυναικών στους θεσμούς του αστικού κράτους, των διεθνικών ιμπεριαλιστικών οργανισμών και στις ανώτερες θέσεις των καπιταλιστικών επιχειρήσεων. </span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Γι’ αυτό τα αμείλικτα ερωτήματα που θέτει η ίδια η ζωή αγνοούνται σκόπιμα από τις νεοφεμινίστριες.</span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">Πρώτον</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">, ποιες γυναίκες θα βρεθούν στο κέντρα αυτά; Συνήθως πρόκειται για μια ελίτ γυναικών της αστικής τάξης που δεν μπορεί ούτε και θέλει να εκφράσει τα προβλήματα των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων. Γι’ αυτό συχνά από τέτοιες θέσεις, γυναίκες συγκρούονται με τους αγώνες και τα αιτήματα του εργατικού, του γυναικείου, γενικότερα του λαϊκού κινήματος, εκφράζοντας τα συμφέροντα της τάξης τους. </span></span></span><strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-weight: normal;">Δεύτερον</span></span></span></span></strong><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">, ποια πολιτική θα υλοποιήσουν οι γυναίκες αυτές; Μα φυσικά την πολιτική των συμφερόντων της αστικής τάξης, μέσω των θεσμών στους οποίους συμμετέχουν, σχεδιάζουν, υλοποιούν και προπαγανδίζουν αυτήν την πολιτική. Επομένως, όσο και να αυξάνεται το ποσοστό συμμετοχής των γυναικών της αστικής τάξης στους θεσμούς του αστικού κράτους, η ουσία της πολιτικής δεν αλλάζει. Αλλωστε τα πλέον αντιλαϊκά μέτρα για τις γυναίκες προωθούνται και από γυναίκες.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Η υπόθεση συμμετοχής των γυναικών της εργατικής τάξης στην πολιτική και κοινωνική δράση είναι κυρίαρχο ζήτημα και για το ταξικά συνεπές εργατικό συνδικαλιστικό και για το ριζοσπαστικό μαχητικό γυναικείο κίνημα. Η συμμετοχή των γυναικών της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, στο συνδικάτο, στο γυναικείο σύλλογο, στον αγροτικό ή επαγγελματικό σύλλογό τους και κυρίως στο Κομμουνιστικό Κόμμα θα ενισχύσει τη λαϊκή συμμαχία και θα επιταχύνει την ανατροπή του καπιταλισμού. Εξάλλου, όπως έλεγε ο Λένιν, «χωρίς τις γυναίκες δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικό μαζικό κίνημα». Είναι αποκαλυπτική λοιπόν η υποκρισία της αστικής τάξης όσον αφορά τη συμμετοχή των γυναικών στους θεσμούς της.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Από την αναφορά στα φαινόμενα βίας κατά των γυναικών, αλλά και στην εμπορία γυναικών, που σήμερα οξύνονται, απουσιάζουν παντελώς οι κοινωνικές αιτίες του φαινομένου. Εξάλλου καμία νομοθετική ρύθμιση, που ούτως ή άλλως απαιτείται, δεν μπορεί από μόνη της να λύσει το τεράστιο αυτό πρόβλημα, αν δεν υπάρξουν οι πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις εξάλειψής του.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Τέλος, το EL FEM, αγκιστρωμένο στο αντικομμουνιστικό του μένος, στρέφει τα βέλη κατά του σοσιαλισμού: «Να επεξεργαστούμε μαζί με τις γυναίκες της Ανατολικής Ευρώπης μια δυνατή και βαθιά κριτική του σταλινισμού και του υπαρκτού σοσιαλισμού», αφού «ο κομμουνισμός και συνολικά η αριστερά δεν κατάφεραν να υπερβούν την πατριαρχία».</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Παρά τις κριτικές παρατηρήσεις για την πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού, κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει ιστορικά την ώθηση που έδωσε στην υπόθεση της ισοτιμίας της γυναίκας, τόσο στο νομοθετικό όσο και στο πρακτικό κοινωνικό επίπεδο. Τα αποτελέσματα των ανατροπών στο γυναικείο πληθυσμό των σοσιαλιστικών χωρών (ανεργία, πορνεία, εξαθλίωση, μετανάστευση, κάθετη πτώση του προσδόκιμου ζωής κλπ.) είναι οφθαλμοφανή και δε χρήζουν καμιάς περαιτέρω ανάλυσης. Επιβεβαιώνεται δε σήμερα περισσότερο από ποτέ ότι σοσιαλισμός και ισοτιμία της γυναίκας βρίσκονται σε διαλεκτική σχέση μεταξύ τους.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></p><h3 align="CENTER" class="western" style="font-weight: normal; line-height: 1.4625px;"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></h3><h3 align="CENTER" class="western" style="font-weight: normal; line-height: 1.4625px;"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ</span></span></span></h3><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;">Οι Μαρξ - Ενγκελς και στη συνέχεια ο Λένιν απέδειξαν ότι η απελευθέρωση της γυναίκας από την ταξική εκμετάλλευση και τη διπλή καταπίεση, η πραγματική ισοτιμία της με τον άνδρα μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.</span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span style="color: #555555;"><span face="Roboto, sans-serif"><span style="font-size: 14pt;"><br /></span></span></span></p><p align="JUSTIFY"><span face="Roboto, sans-serif" style="color: #555555;"><span style="font-size: 18.6667px;">Πηγή: ΚΟΜΕΠ - </span></span></p><p><br /><br /></p>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-62424977913046808892023-12-21T05:05:00.000-08:002023-12-21T05:34:19.299-08:004 άρθρα για την κουλτούρα και την τέχνη - Του Συμεών Κριθαρά<p>
</p><p style="font-style: normal;"><span style="color: black;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: black;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfM_SVx3GBf3TV0TAys_9GGgIzYPw8r-aY7Gj7cd8QgbQab5fQ9Y0Gc3eu1rLPG-u7Xa4ZwkfVIeAqBABBkINdYZsN7j79Ed-cDpUZCwozikcUqwPvVHoevaxaWiPUa3YwtseWkLj-_t3YlJfgwkePT-cNsqAoHOYQmrgPZoMAu4ff14UUiz80gfISlLY4/s710/%CF%83%CF%85%CE%BC.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="398" data-original-width="710" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfM_SVx3GBf3TV0TAys_9GGgIzYPw8r-aY7Gj7cd8QgbQab5fQ9Y0Gc3eu1rLPG-u7Xa4ZwkfVIeAqBABBkINdYZsN7j79Ed-cDpUZCwozikcUqwPvVHoevaxaWiPUa3YwtseWkLj-_t3YlJfgwkePT-cNsqAoHOYQmrgPZoMAu4ff14UUiz80gfISlLY4/w640-h358/%CF%83%CF%85%CE%BC.png" width="640" /></a></span></div><span style="color: black;"><br /><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Του
<b>Συμεών Κριθαρά</b></span></span><p></p>
<p style="border: none; font-style: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;">
<span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br /><b>Α’
Θεωρίες αποϊδεολογικοποίησης</b></span></span></p>
<p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;">
<span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Τη
θεωρία της αποϊδεολογικοποίησης της
κουλτούρας την ανέπτυξε το 1955 ο Γάλλος
κοινωνιολόγος Άρον, ο οποίος υποστήριξε
ότι δεν υπάρχει δεξιά και αριστερή
κουλτούρα, ότι μεταξύ τους υπάρχει
περισσότερη ομοιότητα παρά διαφορά και
πρόσθεσε ότι το χάσμα που υπήρχε μεταξύ
τους το πρώτο μισό του 20ου αιώνα στο
μεγαλύτερο μέρος έχει εξαλειφθεί και
έτσι δεν υπάρχουν λόγοι ιδεολογικών
διαφορών. Διάφοροι ιδεολόγοι επεκτείνουν
σήμερα την αποϊδελογικοποίηση και σε
άλλα πεδία όπως στην πολιτική, τη
φιλοσοφία και αλλού. Σ’ αυτά τα πλαίσια
οι οπαδοί της αποϊδελογικοποίησης
αντιτίθενται σε κάθε σχέση της τέχνης
με τα κοινωνικά προβλήματα. Διακηρύσσοντας
τη θέση της πλήρους ανεξαρτησίας του
ανθρώπου από κάθε είδους ιδεολογία,
επιδιώκουν να αποξενώσουν την τέχνη
από τα καυτά κοινωνικά προβλήματα. Η
ιστορία της εξέλιξης της κοινωνίας
απέδειξε ότι οι σχέσεις μεταξύ τέχνης
και πραγματικότητας βρίσκονται στο
επίκεντρο κάθε είδους αισθητικής.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Oι
προσπάθειες των μοντερνιστών να μην
αποδεχτούν αυτή τη σχέση, υποστηρίζοντας
ότι δήθεν η λογοτεχνία δεν απεικονίζει
τη ζωή και ότι ο κόσμος που μας παρουσιάζει
η λογοτεχνία είναι ο κόσμος στον οποίο
δεν υπάρχει άλλη πραγματικότητα εκτός
από την ανθρώπινη φαντασία, βρίσκονται
σε αντίθεση με την κοινωνική πραγματικότητα.
Με αυτές τις διακηρύξεις οι μοντερνιστές,
κάτω από το προσωπείο της ιδεολογικής
αποδέσμευσης, δεσμεύονται ολοκληρωτικά
στην υπηρεσία της αντίδρασης, την οποία
ενδιαφέρει η αλλοίωση της πραγματικότητας,
η συγκάλυψη της πραγματικής ιστορικής
προοπτικής και η διάδοση λανθασμένων
απόψεων για τη ζωή.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;">Πρέπει να τονίσουμε
ότι το ίδιο το περιεχόμενο των λογοτεχνικών
και καλλιτεχνικών έργων της μοντερνιστικής
τέχνης δείχνει ότι τα έργα αυτά όχι μόνο
δεν είναι απογυμνωμένα από την κοινωνική
τους λειτουργία και δεν στέκουν υπεράνω
της ιδεολογίας, αλλά αντίθετα είναι από
τα κυριότερα ιδεολογικά όργανα της
αντίδρασης για τη δηλητηρίαση της
συνείδησης των ανθρώπων, για την
απομάκρυνση της προσοχής τους από τις
κοινωνικές πληγές. Η πραγματικότητα
της σημερινής ζωής δείχνει ότι η κουλτούρα
αυτή με το θαμβωτικό της περίβλημα, με
την εκκωφαντική διαφήμιση που αποκτά
και τον εμπορικό χαρακτήρα, η τέχνη που
γεμίζει τις οθόνες του κινηματογράφου
και της τηλεόρασης, τις σελίδες των
περιοδικών, των εφημερίδων, τις εκπομπές
του ραδιοφώνου, έχει σαν σκοπό να
μετατρέψει τον άνθρωπο σε μαζικό
καταναλωτή των δηλητηριασμένων ιδεών
και την κατανάλωση αυτή να τη μετατρέψει
σε κάτι απαραίτητο γι’ αυτόν.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Η ζωή
επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει υπερταξική
τέχνη και έργο και ότι κάθε δημιουργία
και κάθε δημιουργός, κάθε φιλόσοφος δεν
μπορεί να είναι αδέσμευτος, επειδή με
τον έναν ή με τον άλλο τρόπο εξυπηρετεί
τα συμφέροντα μιας ορισμένης τάξης είτε
κοινωνικής ομάδας. Στις συνθήκες που η
κοινωνική ζωή μαστίζεται από βαθιά
κρίση, η μοντερνιστική τέχνη παρακμής
ενθαρρύνεται και χρησιμοποιείται σαν
μέσο αποπροσανατολισμού και διαστρέβλωσης
της αλήθειας για τη ζωή και το μέλλον
της ανθρωπότητας.<br />Η τέχνη αυτή
μετατρέπεται η ίδια σε οπισθοδρομική
δύναμη και ταυτόχρονα εκφυλίζεται σε
τέχνη παρακμής. Oι ισχυρισμοί ότι ο
μοντερνισμός αντιστρατεύεται τη
δεσπόζουσα τάξη και την αντιπολιτεύεται
είναι φληναφήματα. Στην εποχή μας
διεξάγεται σκληρή πάλη σε όλα τα επίπεδα
(ιδεολογικό, πολιτικό, καλλιτεχνικό
κ.λπ.).<br />Την πάλη αυτή δεν είναι σε θέση
να την αποκρύψουν ούτε τα συνθήματα
περί αποϊδελογικοποίησης της κουλτούρας,
που αναζωογονούνται συνεχώς, ούτε κανένα
άλλο μέσο για τον αφιονισμό των πλατιών
εργαζομένων μαζών.</span></span></p>
<p style="border: none; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;">
</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfKMYL9SJ1NshnVAVLYWi9Lf5hZ18Byy0Kuawu3baukYt5s3Y5ABQo1yiEah2wezkxF7Ml0K4FuuBEJOTYXtMoYVDbYmwrl4khXOo-MqDduISKh9JcsrX_i9QgzqsZw82sPUw4mBZ5eRnIU4LK8oDhSoKGOLYmVDOPp9y_auS38WIO9IcPdQmeq5PT0lti/s512/%CF%88%CF%89%CE%BC%CE%B9.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="512" data-original-width="342" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfKMYL9SJ1NshnVAVLYWi9Lf5hZ18Byy0Kuawu3baukYt5s3Y5ABQo1yiEah2wezkxF7Ml0K4FuuBEJOTYXtMoYVDbYmwrl4khXOo-MqDduISKh9JcsrX_i9QgzqsZw82sPUw4mBZ5eRnIU4LK8oDhSoKGOLYmVDOPp9y_auS38WIO9IcPdQmeq5PT0lti/w428-h640/%CF%88%CF%89%CE%BC%CE%B9.png" width="428" /></a></div><br /><span style="font-size: medium;"><br />
</span><p></p>
<p style="border: none; font-style: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;">
<span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><b>Β’
Η τέχνη στην υπηρεσία της κυρίαρχης
σκέψης</b></span></span></p>
<p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;">
<span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Η
αστική τέχνη παρακμής τίθεται όλο και
περισσότερο στην υπηρεσία των πολιτικών
και ταξικών σκοπών του κεφαλαίου. Το
βάθεμα της πολιτικής, οικονομικής και
κοινωνικής κρίσης της άρχουσας τάξης,
βρίσκει την έκφρασή της και στον τομέα
της τέχνης, όπου παρατηρείται μια
διαδικασία παραπέρα εμβάθυνσης του
αντιδραστικού χαρακτήρα, η όλο και
μεγαλύτερη υποταγή της τέχνης και της
κουλτούρας στην πολιτική και στα
συμφέροντα της κεφαλαιοκρατίας.<br />Την
πραγματικότητα αυτή δεν μπορούν να τη
συγκαλύψουν οι ισχυρισμοί και τα
συνθήματα των κριτικών και της άρχουσας
προπαγάνδας για δήθεν δημιουργικές
ελευθερίες και ανεξαρτησία, περί
αμερόληπτης και υπερταξικής τέχνης
κ.λπ. Με αυτή την αποκαλούμενη αμεροληψία
επιδιώκουν να συγκαλύψουν την αλήθεια,
ότι η τέχνη παρακμής είναι ένα όπλο για
την ιδεολογική και πνευματική υποδούλωση
των εργαζομένων μαζών. Η πολιτιστική
και καλλιτεχνική πραγματικότητα του
σημερινού κόσμου, δείχνει ξεκάθαρα την
πλήρη ιδεολογική και ταξική εξάρτηση
της τέχνης παρακμής από την κοινωνική
πολιτική της άρχουσας τάξης. Oι τέτοιοι
καλλιτέχνες στη σημερινή κοινωνία έχουν
μόνο αυταπάτες για δημιουργική ελευθερία,
ενώ στην πραγματικότητα η δραστηριότητά
τους είναι εξαρτημένη και φυσικά
προσανατολισμένη από την ισχύουσα
πραγματικότητα, από μια ζωή γεμάτη με
ανήθικα και εκκεντρικά φαινόμενα. Άμα
ρίξει κανείς έστω και μια ματιά στο
μηχανισμό δράσης της τέχνης και του
καλλιτέχνη, πείθεται για τη μεγάλη αυτή
αλήθεια, δηλαδή για την πλήρη και απόλυτη
εξάρτησή τους από το κεφάλαιο. Ας πάρουμε
την κινηματογραφία.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Η τέχνη, ομολογούν
οι αμερικάνοι κριτικοί της τέχνης γενικά
καθώς και του κινηματογράφου ειδικότερα,
έχει γίνει εμπόρευμα. Και πώς μπορούν
τότε να μιλούν λ.χ. για δημιουργική
ελευθερία και για αμερόληπτη τέχνη οι
αστοί σκηνοθέτες κινηματογράφου, όταν
το καθετί, από το θέμα μέχρι την
πραγματοποίηση, χρηματοδοτείται από
τα μονοπώλια από τα οποία εξαρτάται η
παραγωγή και η κυκλοφορία; O κινηματογράφος
λογαριάζει μόνο το χρήμα, ο κινητήρας
του καθετί παραμένει το χρήμα. Όλες οι
μεγάλες εταιρείες του κινηματογράφου,
όπως η «Μάγιερ», η «Σέντσουρι Φοξ», η
«Παραμάουντ» έχουν περάσει στην τροχιά
της μεγάλης βιομηχανίας. Τα μονοπώλια
δίνουν δολάρια και χρηματοδοτούν το
γύρισμα ταινιών που ανταποκρίνονται
στις ανάγκες εκμετάλλευσης των εργαζομένων
μαζών, ενώ ο συγγραφέας και ο σκηνοθέτης
του βιβλίου και της ταινίας εφαρμόζουν
τις οδηγίες της ισχύουσας τάξης. Αυτή
είναι η οικονομική εξάρτηση που τροφοδοτεί
τον κόσμο με ρατσισμό, σαδισμό, παραλογισμό,
εγκλήματα, που είναι χαρακτηριστικά
του περιεχομένου της σημερινής ισχύουσας
τέχνης.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Στα περισσότερα αμερικάνικα
φιλμ επικρατεί η λατρεία της βίας και
του τρόμου και τα πορνογραφήματα, ενώ
στη Γερμανία, στα διάφορα βιβλία
αναβιώνεται το πνεύμα του ναζισμού. Η
νοοτροπία, τα γούστα, τα αισθήματα που
σερβίρει η άρχουσα τάξη στην τέχνη και
στη λογοτεχνία εξυπηρετούν τους
αντιδραστικούς της σκοπούς.<br />O
κινηματογράφος δημιουργεί έναν τύπο
γυναίκας καλλονής, προβάλλονται ταινίες
και εκδίδονται βιβλία για τη ζωή των
αποκαλούμενων «ειδώλων» μοντέλων του
αστικού τρόπου ζωής. Το «είδωλο» είναι
ιδανικό, έχει χρήματα, λιμουζίνες,
επαύλεις ακόμα και πύργους. O αναγνώστης
ή ο θεατής στον οποίο απευθύνεται τελικά,
κινδυνεύει να θεωρήσει ότι ζει σ’ αυτή
την καταναλωτική κοινωνία. Δείχνοντας
ακριβώς την ασχήμια για ομορφιά, την
ανεντιμότητα για ηθική και το σαδισμό
και τον παραλογισμό σαν συνηθισμένο
τρόπο ζωής, δίνοντας στον άνθρωπο μια
τέχνη και κουλτούρα που διαδίδει τη
λατρεία της βίας, του σεξ και των
ναρκωτικών, η κεφαλαιοκρατία θέλει να
σπείρει τον εκφυλισμό και την αποθάρρυνση
των ανθρώπων της δουλειάς. Από την άλλη
η άρχουσα τάξη για να πετύχει τους
σκοπούς της διαφημίζει και το είδος της
αντιδραστικής τέχνης και κουλτούρας
που εμφανίζεται με προοδευτική ρότα,
δήθεν αντιπολιτευτική προς το ισχύον
καθεστώς, αλλά που στην πραγματικότητα
κάνει το παιχνίδι της ισχύουσας τάξης.
Η αστική τέχνη είναι αντιδραστική και
ψεύτικη σαν τις αστικές ανακοινώσεις,
ρεκλάμες και αγγελίες και νοθευμένη
σαν τα αστικά εμπορεύματα. Καμιά άρχουσα
τάξη δε θα έσκουζε όσο η αστική για το
ιδανικό και καμιά άλλη κυρίαρχη τάξη
δε θα είχε τόσο ανάγκη να αποσκεπάσει
τις δουλειές της με ιδεαλιστική φλυαρία.
Αυτός ο ιδεολογικός τσαρλατανισμός
είναι το πιο σίγουρο και πιο αποτελεσματικό
μέσο για πολιτική και οικονομική απάτη.
Η μπουρζουαζία μιλάει συνεχώς και με
το παραπάνω για αιώνιες ιδέες και αρχές,
για γένος και φυλή.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Όλ’ αυτά όμως είναι
μόνο προπέτασμα καπνού για να κρύψουν
όλες τις πολιτικές προδοσίες και
οικονομικές λωποδοσίες. Η κλασική τέχνη
σε κάθε περίπτωση όρθωνε και επέλυνε
τα μεγάλα προβλήματα της εποχής της.
Ήταν ποτισμένη από βαθύ κοινωνικό
περιεχόμενο, ενδιαφέρον για τον άνθρωπο.
Αντίθετα η σημερινή τέχνη παρακμής
προσπαθεί να κλειστεί στο στενό κύκλο
των καθαρά προσωπικών βιωμάτων, αδιαφορεί
όλο και πιο πολύ για τον άνθρωπο. O άκρατος
ατομικισμός στην εποχή της αστικής
παρακμής στερεύει για τους καλλιτέχνες
όλες τις πηγές αληθινής έμπνευσης. Τους
κάνει ολότελα τυφλούς όσον αφορά το τι
γίνεται στην κοινωνική ζωή , τους
καταδικάζει σε ολότελα κούφια προσωπικά
βιώματα και άρρωστες φανταστικές
επινοήσεις. Αυτό οδηγεί σ’ έναν ολοφάνερο
παραλογισμό και σοφιστική παραμόρφωση
της θεωρίας της γνώσης.</span></span></p>
<p style="border: none; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;">
</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLX1J9Sfp_CsriPnPLEJMWmNz_WQkjacClBiUa56pSr7uhJudKOavLOVETOqWFUTIZZTEA3ow4hH0giCQP24ljQ0Qf15tuwgJdNl0Wp2TL4qJnEZAqtNXKxEXjAAeFQBzD3r8us_olcEMqi7z4ctQXaqROpi7599v9mfVo2LbLVUEcoBaKA5HfgWblwxT1/s452/%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%82.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="407" data-original-width="452" height="576" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLX1J9Sfp_CsriPnPLEJMWmNz_WQkjacClBiUa56pSr7uhJudKOavLOVETOqWFUTIZZTEA3ow4hH0giCQP24ljQ0Qf15tuwgJdNl0Wp2TL4qJnEZAqtNXKxEXjAAeFQBzD3r8us_olcEMqi7z4ctQXaqROpi7599v9mfVo2LbLVUEcoBaKA5HfgWblwxT1/w640-h576/%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%82.png" width="640" /></a></div><br /><span style="font-size: medium;"><br />
</span><p></p>
<p style="border: none; font-style: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;">
<span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br /><b>Γ’
Ο αντιουμανισμός της μοντέρνας
τέχνης<br />«Ό,τι γεννιέται αξίζει και να
πεθάνει»<br />Έγελος</b></span></span></p>
<p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;">
<span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Από
τα αρχαία έργα ζωγραφικής των σπηλαίων
και μέχρι τα καλλιτεχνικά αριστουργήματα
του νου, η πραγματική τέχνη έχει δώσει
στον άνθρωπο δυνάμεις για να αποκτήσει
λευτεριά και να ζήσει, τον έκανε συνειδητό
για την κοινωνική του φύση, αύξησε την
ευγένεια και την αξιοπρέπειά του, και
την τέχνη την κάνουν οι άνθρωποι και
απευθύνεται στους ανθρώπους. Αλλά μια
τέχνη που προσπαθεί να καταστρέψει τη
λογοτεχνία, μια τέχνη που στη ζωγραφική
καταστρέφει την πραγματική μορφή των
αντικειμένων, στη μουσική την αρμονία
των ήχων, στην ουσία είναι αντιουμανιστική
και καταδικασμένη να ξεχαστεί από τη
μνήμη των ανθρώπων.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Μια τέτοια τέχνη
η αστική τάξη την έχει χαιρετήσει, ενώ
τους επαίσχυντους μισθοφόρους αυτής
της τέχνης τους έχει ενθαρρύνει με όλους
τους τρόπους. Στην πραγματικότητα στη
μοντέρνα τέχνη, αυτός που έχει γράψει
ή έχει ζωγραφίσει το έργο, αυτός μόνο
ξέρει τι θέλει να πει μάλιστα και
αυτό είναι αμφίβολο. Τέτοια έργα
συνδέονται με τις αντιλήψεις του ενός
και του άλλου δημιουργού, με την
κοσμοαντίληψη που τους τροφοδοτεί το
ισχύον status.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />«Δεν έχει σημασία να
ζωγραφίσεις τη ζωή, σημασία έχει να
κρατήσεις ζωντανό το έργο ζωγραφικής»,
έλεγε ο μοντερνίστας Σ. Νταλί. Ένα τέτοιο
έργο ζωγραφικής, όμως, αναφέρεται στον
κόσμο αυτό. Η επιτυχία, όμως, ζωγράφων
και γλυπτών ενθαρρύνεται όχι άσκοπα
από την αστική τάξη, γιατί σε τελευταία
ανάλυση αυτή η τέχνη την υπερασπίζεται.<br />Το
ίδιο παρατηρείται και στην ποίηση.
«Πρέπει να συνοψιστεί ο λόγος», φωνάζουν
οι ποιητές της μοντερνίστικης τέχνης.
Από το 1950 η ποίηση αυτή γνώρισε μεγάλες
επιτυχίες.<br />Στις επιτυχίες της
συγκεκριμένης ποίησης συμπεριλαμβάνεται
ακόμα και η μηχανική ποίηση που βγαίνει
από τη διακοσμητική τοποθέτηση των
γραμμάτων στην τυπογραφία, η φωνητική
και η οπτική ποίηση. Ας πάρουμε την
περίπτωση του Σ. Μπεκέτ.<br />Αυτός ο
εκκεντρικός μοντερνίστας Ιρλανδός, στο
έργο του «O Μάλον πεθαίνει», διατυπώνει
το καλλιτεχνικό του πιστεύω. Λέει ότι
«η γλώσσα είναι σαν το δέντρο που πρέπει
να σχιστεί για να φτάσει τα αντικείμενα
που βρίσκονται πίσω από αυτό».<br />Γι’
αυτόν η γραμματική και το στιλ είναι
ξεπερασμένα και μη απαραίτητα. Τότε τι
θέλει να πει αυτός με το έργο; Στο «O
Mάλον πεθαίνει», έχουμε το διήγημα του
θανάτου ενός κατακουρασμένου γέρου,
μέσω μιας κουραστικής μονοτονίας των
φράσεων και των λέξεων σηκώνει κεφάλι
ένας παγωμένος κόσμος, ξένος σαν μακρινός
πλανήτης.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Στο έργο αυτό είναι αισθητή
η πλήρης απομόνωση του ανθρώπου, η μάταια
ζωή του “τίποτα δεν είναι πραγματικό
από το τίποτε”. Oμολογείται στο έργο
“Δεν έχει σημασία πότε γεννήθηκα εγώ,
εγεννήθηκα ή όχι, έχω ζήσει ή όχι”,
“Ποιος είμαι, που είμαι ή δεν είμαι
καθόλου”. Oι φράσεις αυτές επαναλαμβάνονται
πολλές φορές σε διάφορες μορφές. Το 1969
δόθηκε στον Σ. Μπέκετ το βραβείο Νόμπελ,
“γιατί φωτίζει την εξαθλίωση των
ανθρώπων των ημερών μας”... Μια τέτοια
τέχνη θα διαιωνίζονταν χωρίς δυσκολίες.
Το κακό είναι ότι το μεγάλο δάσος της
παγκόσμιας τέχνης έχει πάντοτε γερά κα
ψηλά δέντρα. Την τέχνη αυτή τη θρέφουν
οι πλατιές μάζες των εργαζομένων, οι
οποίες βλέπουν “όλο ψηλότερα, όλο
μακρύτερα” (Γκαίτε) και στις οποίες
ανήκε και ανήκει το μέλλον.</span></span></p>
<p style="border: none; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;">
</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnaHC8Hfqh4T-EPK7TkTlLPmPZ4mfIVtxGfaDPkCyC2zPBgAXIaprHw50K7qxOBcNGYUnFYoDNlmYGu7cKZV5Z7I4y0spnyAKGLNF4KdalqJc9QcxHiYOiBSO6_AvVr8uUDOErQR9P7SLr6e7W_tNsCblvlPQUNkFUozOT1taAR0QUZyZrrT-QwNcrGG8p/s479/%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CE%B4.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="371" data-original-width="479" height="496" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnaHC8Hfqh4T-EPK7TkTlLPmPZ4mfIVtxGfaDPkCyC2zPBgAXIaprHw50K7qxOBcNGYUnFYoDNlmYGu7cKZV5Z7I4y0spnyAKGLNF4KdalqJc9QcxHiYOiBSO6_AvVr8uUDOErQR9P7SLr6e7W_tNsCblvlPQUNkFUozOT1taAR0QUZyZrrT-QwNcrGG8p/w640-h496/%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CE%B4.png" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><span style="font-size: medium;"><br />
</span><p></p>
<p style="border: none; font-style: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;">
<span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><b><br />Δ’
Σοσιαλιστικός Ρεαλισμός</b></span></span></p>
<p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;">
<span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Η
καλλιτεχνική μέθοδος του σοσιαλιστικού
ρεαλισμού στηριζόμενη στην υλιστική
κοσμοαντίληψη, καθρεφτίζει πραγματικά
και πιστά την πραγματικότητα στην
επαναστατική της ανάπτυξη και έχει σαν
σκοπό την επαναστατική διαπαιδαγώγηση
των εργαζομένων, επιδιώκει να αποδώσει
την πραγματικότητα και ταυτόχρονα να
την αλλάξει.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Είναι μια μορφή γνώσης
της αναγκαιότητας για τον επαναστατικό
μετασχηματισμό του κόσμου. Η μέθοδος
του σοσιαλιστικού ρεαλισμού δεν είναι
τεχνητή επινόηση μερικών θεωρητικών
της λογοτεχνίας, αλλά ιστορική
αναγκαιότητα.<br />Η μέθοδος αυτή αφομοίωσε
καθετί το προοδευτικό που είχε δημιουργήσει
η προηγούμενη λογοτεχνία, πήρε πολλά
χαρακτηριστικά του κριτικού ρεαλισμού
και του επαναστατικού ρομαντισμού. Παρ’
όλ’ αυτά όμως, είναι μια νέα ποιοτική
μέθοδος, καθώς και η κοσμοαντίληψη που
την τρέφει. Η προτεραιότητα του
σοσιαλιστικού ρεαλισμού σαν μέθοδος
συνδέονταν όταν με τις μεγάλες δυνατότητες
που δημιουργούσε για το καθρέφτισμα με
τρόπο πιστό της σοσιαλιστικής ζωής, των
υλικών και πνευματικών της
μετασχηματισμών.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Για πρώτη φορά στη
λογοτεχνία και στην τέχνη παρουσιάζεται
ο νέος ήρωας που προέρχεται από τις
γραμμές του προλεταριάτου και τα πιο
επαναστατικά και δημοκρατικά στρώματα
της κοινωνίας. Η μέθοδος του σοσιαλιστικού
ρεαλισμού είναι ζωτική σαν μέθοδος. Η
ζωτικότητά της εκφράζεται κατά πρώτο
λόγο στο μόνιμο δυναμισμό της και αυτό
επιβεβαίωσε η ίδια η ανάπτυξη της
λογοτεχνίας και των τεχνών, στην
πραγματικά σοσιαλιστική κοινωνία, σε
συνταύτιση με τις αρχές της μεθόδου
αυτής. Η λογοτεχνία και η καλλιτεχνική
πρακτική έχει πλουτίσει παραπέρα τη
μέθοδο του σοσιαλιστικού ρεαλισμού.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Κανένα
είδος στατικής, όπως ισχυρίζονται οι
σημερινοί αστοί και αναθεωρητές
αισθητικοί, δεν εμπεριέχει η μέθοδος
του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Αυτή δεν
επιβάλλεται σαν κάτι εξωτερικά
δημιουργημένο, δεν έχει στατικούς
κανόνες που δήθεν περιορίζουν την
ελευθερία του δημιουργού. Oι αρχές της
μεθόδου αυτής πηγάζουν από τις ίδιες
τις πνευματικές απαιτήσεις των δημιουργών,
από την ίδια τη ζωή και την πραγματικότητα.
Γι’ αυτό ο σοσιαλιστικό ρεαλισμός
παρουσιάζεται σαν επαναστατική μέθοδος
ιδιαίτερα σε σχέση με τους δημιουργούς.
Η μέθοδος αυτή σέβεται τη δημιουργική
τους ατομικότητα, τα πρωτότυπα
χαρακτηριστικά της δημιουργίας του
καθενός, δε δημιουργεί κανένα είδος
ομοιομορφίας και στάνταρ. Η λογοτεχνία
του σοσιαλιστικού ρεαλισμού είναι η
πιο προοδευμένη λογοτεχνία και μέθοδος
και από μια άλλη άποψη. Είναι η λογοτεχνία
που δίνει την προοπτική της ανάπτυξης,
όχι βάσει της φαντασίας αλλά στηριζόμενη
στους διαλεχτικούς νόμους της προόδου.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />O
σοσιαλιστικός ρεαλισμός είναι δεμένος
με το παρόν και το μέλλον. Αυτό όμως δεν
το προετοιμάζει μέσω ονείρων και μη
πραγματικών φαντασιών, αλλά μέσω
υλιστικών επιστημονικών προβλέψεων,
που διευθύνονται από νόμους που
ανακαλύφθηκαν και που επιστημονικά
βοηθούν για την ανακάλυψη και άλλων. O
ήρωας της λογοτεχνίας και των τεχνών
έχει ξεκάθαρη κοινωνική φυσιογνωμια,
με ιδεολογική διαύγεια, με εμπιστοσύνη
στο μέλλον της κοινωνίας. O ήρωας της
λογοτεχνικής παρακμής αγνοείται σαν
κοινωνική ύπαρξη, παρουσιάζεται
περιφρονημένος, με παθητικότητα, με
πασιφιστική ηθική, μόνιμη ψυχική λαχτάρα
κ.λπ.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Μπροστά σ’ αυτή τη λογοτεχνία
ψευδαισθήσεων που απομακρύνεται από
την ιστορική κοινωνική πραγματικότητα,
η λογοτεχνία και η τέχνη του σοσιαλιστικού
ρεαλισμού ενσαρκώνει τα πιο χαρακτηριστικά
φαινόμενα της κοινωνικής ζωής. Η
λογοτεχνία και η τέχνη του σοσιαλιστικού
ρεαλισμού, εκφράζοντας τα πιο υψηλά
ιδανικά της απελευθέρωσης του ανθρώπου,
αποβαίνει μια πραγματική τέχνη που ωθεί
τον άνθρωπο να βαδίσει μπροστά, που του
δίνει ασφάλεια και εμπιστοσύνη για το
μέλλον.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Η λογοτεχνία και η τέχνη του
σοσιαλιστικού ρεαλισμού σαν τάση, άρχισε
με τη λογοτεχνία της Κομμούνας του
Παρισιού και συνεχίστηκε με την Oχτωβριανή
Επανάσταση, με τη δημιουργία των
επαναστατών συγγραφέων Χάινριχ Χάινε,
Μαξίμ Γκόρκι, Τζακ Λόντον, Β. Μαγιακόφσκι,
Φάντεγιεφ και άλλων. Η προλεταριακή
κομματικότητα και η επαναστατική
μαχητικότητα είναι βασικές αρχές της
μεθόδου του σοσιαλιστικού ρεαλισμού.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Η
αρχή της προλεταριακής κομματικότητας
στην τέχνη, για πρώτη φορά διατυπώθηκε
από τον Λένιν. Απορρίπτοντας τις
φορμαλιστικές απόψεις “η τέχνη για την
τέχνη”, ο Λένιν τόνιζε ότι αδέσμευτη
τέχνη δεν υπάρχει. “Είναι αδύνατο
έλεγε να ζεις σε μια κοινωνία και
ταυτόχρονα να είσαι ανεξάρτητος από
αυτή”. O λογοτέχνης στο έργο του πρέπει
να επιδιώκει την απεικόνιση των κυριότερων
προβλημάτων και αντιθέσεων που προβάλλει
η εποχή μας. Πρέπει να απεικονίζει τη
ζωή από τις προωθημένες θέσεις της
εργατικής τάξης και ενάντια στις
οπισθοδρομικές δυνάμεις. Στην τέχνη
του σοσιαλιστικού ρεαλισμού δεν
απεικονίζεται μόνο η επικαιρότητα, αλλά
συμπεριλαμβάνονται και έργα με ιστορικό
θέμα, με τη μαρξιστική ερμηνεία της
ιστορίας.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br />Η ιδέα ότι είναι οι λαϊκές
μάζες δημιουργοί της ιστορίας, ότι το
μέλλον κάθε εποχής ανήκει στις προοδευτικές
δυνάμεις της κοινωνίας, πρέπει να
τίθενται στο επίκεντρο των λογοτεχνικών
και καλλιτεχνικών έργων με ιστορικό
θέμα.<br />Παρουσιάζοντας τη ζωή από τις
θέσεις της εργατικής τάξης, τα λογοτεχνικά
και καλλιτεχνικά έργα διαπνέονται από
το πάθος ενάντια σε καθετί το παλιό,
εμπλουτίζουν τον εσωτερικό κόσμο των
εργαζομένων.</span></span></p><p style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span face="Arial Unicode MS, sans-serif" style="font-size: medium;"><br /></span></span></p><p><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: 13pt;">Πηγή: </span></span><strong><a href="http://www.antitetradia.gr/portal/index.php?option=com_content&view=article&id=159:4-άρθρα-για-την-κουλτούρα-και-την-τέχνη&catid=49&Itemid=102" target="_blank"><span style="text-decoration-line: none;"><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: 13pt;">Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης</span></span></span></a></strong><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: 13pt;">, τ. 79</span></span></p><p></p><p style="margin-bottom: 0.59cm;"><em><span face="Open Sans, Arial, Helvetica, sans-serif"><span style="font-size: 13pt;"><span style="font-style: normal;">*Η φωτογραφία του “εξωφύλλου” είναι από πίνακα του κερκυραίου ζωγράφου Γιώργου Τσιριγώτη</span></span></span></em></p><p> <br /><br /></p><p></p><p><span style="font-size: medium;"><br />
</span></p><br /><p></p>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-32640549263105514702023-12-19T19:12:00.000-08:002023-12-19T19:12:22.926-08:00Οι Επιστήμες Στην Αρχαία Ελλάδα Στο Βυζάντιο Και Στο Νεότερο Ελληνισμό<div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEGnSoAggjhPwXsyuqp4tREmV5FDiLuL4ZaXl5cN312Nfs-pnMRWeY75IJLkS-nNgMF_24Q-zdcq9pxxRjXJRdYxmtoU7GxNIvR1eA8z_GGwammlq-wFSYbyJGklwwL_r2Lu3sX_619TX20K6kjNDyGi0tZaqZ8o6bMeQwmbOtmzfFHc2fYi9FUnZ1cCwl/s551/%CE%B1%CF%81%CF%87.png" style="display: block; padding: 1em 0px; text-align: center;"><img alt="" border="0" data-original-height="551" data-original-width="391" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEGnSoAggjhPwXsyuqp4tREmV5FDiLuL4ZaXl5cN312Nfs-pnMRWeY75IJLkS-nNgMF_24Q-zdcq9pxxRjXJRdYxmtoU7GxNIvR1eA8z_GGwammlq-wFSYbyJGklwwL_r2Lu3sX_619TX20K6kjNDyGi0tZaqZ8o6bMeQwmbOtmzfFHc2fYi9FUnZ1cCwl/w454-h640/%CE%B1%CF%81%CF%87.png" width="454" /></a></div>
<iframe frameborder="0" height="1123px" src="https://docs.google.com/viewer?srcid=1pJ432yOy20Al1B8OV25wXMSrHyl1BfKg&pid=explorer&efh=false&a=v&chrome=false&embedded=true" width="794px"></iframe>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-36318817601378097842023-12-17T19:53:00.000-08:002023-12-17T19:53:59.065-08:00Ο ΣΤΑΛΙΝ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX867LE8O1TgMYGP0ES6bVgLhz2aeho56zPV_xp487Fqhp_W6wRFO9AMlgpHG55f0CCJf-bmXRfOmD-zoeWJP1PJPsxP9CBmY2-6rrrP3IwxOziaqkqdScnEo099HfIpErLCgHmKSSxmZnXvcoi6spCzXP_tCR39x2VlBl_hnytWoUAPpPDMQsIQ51rnKT/s700/%CF%83%CF%84.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="332" data-original-width="700" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX867LE8O1TgMYGP0ES6bVgLhz2aeho56zPV_xp487Fqhp_W6wRFO9AMlgpHG55f0CCJf-bmXRfOmD-zoeWJP1PJPsxP9CBmY2-6rrrP3IwxOziaqkqdScnEo099HfIpErLCgHmKSSxmZnXvcoi6spCzXP_tCR39x2VlBl_hnytWoUAPpPDMQsIQ51rnKT/w640-h388/%CF%83%CF%84.png" width="640" /></a></div></div><br /><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="0" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_0" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"><br /></span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="0" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_0" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Το όνομα του Στάλιν, που σχεδόν 30 χρόνια ήταν στο τιμόνι της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, ακόμη και σήμερα αποτελεί θερμό σημείο της ιδεολογικής διαπάλης. Ο Ι. Στάλιν έπαιξε διαπρεπή ρόλο στη δημιουργία της μεγάλης χώρας σε δυσκολότατη περίοδο, από άποψη εξωτερικών και εσωτερικών συνθηκών της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Τις υπηρεσίες του ακόμα και ο εχθρός του σοσιαλισμού Ουίνστον Τσώρτσιλ τις όρισε με την περιεκτική διατύπωση: «ο Στάλιν πήρε τη Ρωσία με ξύλινο αλέτρι και την άφησε με ατομική βόμβα».</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="1" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_1" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Aκόμα και σοβαροί αστοί ιστορικοί δεν αποφεύγουν την εκτίμηση της σταλινικής περιόδου στην ΕΣΣΔ. Ετσι, ο Ν. Βερτ, ένα από τα κεφάλαια του βιβλίου του «Ιστορία του Σοβιετικού κράτους», το ονόμασε «Νικηφόρος σταλινισμός». Στη δραστηριότητα του Στάλιν αφιερώνει ολόκληρα κεφάλαια ένας άλλος αστός ιστορικός ο Τζ. Χόσκινς στο βιβλίο του «Ιστορία της Σοβιετικής Ενωσης».</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="2" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_2" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Στην περίοδο παλινόρθωσης του καπιταλισμού εμφανίστηκε σε τεράστια ποσότητα πληρωμένη ρεβιζιονιστική-προσαρμοστική αντισταλινική βιβλιογραφία, ανάλογη με τα γραπτά του Ντ. Βολκογκόνοφ, γεμάτη από κακίες και ψεύδη για το Στάλιν. Ομως και αυτού του είδους η «προσοχή» άθελά της τονίζει το ρόλο του μεγάλου ανθρώπου, αν και η ψευδοεπιστημονική μαυρίλα αυτού του είδους έχει σαν σκοπό μόνο τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="3" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_3" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Το μέγεθος της προσωπικότητας και ο ρόλος του Στάλιν, τα αποτελέσματα όσων έγιναν υπό την καθοδήγησή του μας επιτρέπουν να μη δίνουμε προσοχή σε όλα τα ψέματα των σημερινών ιστορικών «σοφών». Ομως, ταυτόχρονα, αυτός ο ρόλος δεν επιτρέπει και τον εξωραϊσμό της ιστορικής πραγματικότητας ή τα κενά λόγια. Αντίθετα, είναι απαραίτητο να δούμε τις άκρως σύνθετες συνθήκες της δραστηριότητάς του, όταν -χωρίς να υπάρχουν ιστορικά ανάλογα- ήταν αναγκαίο να εξευρεθούν οι δρόμοι επίλυσης, από πρώτη ματιά, ανεπίλυτων αντιφάσεων.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="4" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_4" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Εννοείται, πως μια προσωπικότητα τέτιου μεγέθους, όπως ο Στάλιν, δεν εμφανίζεται από μόνη της, ούτε με «θεϊκό διορισμό», αλλά σαν ιστορική αναγκαιότητα, σαν προσωπικότητα που εκφράζει το ριζικό συμφέρον της κοινωνικής ανάπτυξης στη συγκεκριμένη περίοδο και εκπληρώνει τη δραστηριότητά της, όχι από διαίσθηση, αλλά υπολογίζοντας τη συγκεκριμένη ιστορική κατάσταση, το πραγματικό κοινωνικό περιβάλλον, από κοινού με τους συναγωνιστές του, σε επαφή με πλήθος ειδικών και λοιπά. Πολύ περισσότερο που ο μαρξισμός ορίζει σαν κινητήρια δύναμη του ιστορικού προτσές τα συμφέροντα και την ενέργεια των μαζών, χωρίς να αρνείται το ρόλο της προσωπικότητας σε αυτό το προτσές.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="5" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_5" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Ανάμεσα στις διάφορες πλευρές της δημιουργικής δραστηριότητας του Στάλιν ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί ο ρόλος του στην ανάπτυξη της σοβιετικής οικονομικής επιστήμης. Σήμερα το ενδιαφέρον σε αυτή την πλευρά της πολύπλευρης δραστηριότητάς του μπορεί να έχει σχέση με το γεγονός ότι το 1999 συμπληρώθηκαν 45 χρόνια από την έκδοση του εγχειριδίου της πολιτικής οικονομίας, το οποίο για πρώτη φορά περιείχε τμήμα για το «Σοσιαλιστικό τρόπο παραγωγής». Ακριβώς σε αυτό το τελευταίο βρισκόταν η ιδιαιτερότητα αυτού του εγχειριδίου (αν και εγχειρίδια πολιτικής οικονομίας προετοιμάστηκαν και προηγούμενα από διάφορα ιδρύματα), όπως επίσης ότι το προτσές επεξεργασίας του εγχειριδίου έγινε υπό την καθοδήγηση του Κόμματος και σημαντικό στάδιο γι' αυτό αποτέλεσε η αντιπροσωπευτική οικονομική συζήτηση, που διοργανώθηκε από την ΚΕ του ΚΚΣΕ το Νοέμβρη του 1951, όπου συζητήθηκε η μακέτα του εγχειριδίου. Ο Στάλιν με μεγάλη προσοχή παρακολουθούσε την πορεία της έκδοσης, διαβάζοντας τα χειρόγραφα, συζητώντας με τους συμμετέχοντες (συμπεριλαμβανομένου και του καθοδηγητή της κολεκτίβας των συγγραφέων της μακέτας του εγχειριδίου ακαδημαϊκό Κ. Β. Οστροβιτιάνοβ) και ανταποκρίθηκε στην πορεία της συζήτησης με την έκδοση της μπροσούρας «Οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ» (1952).</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="6" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_6" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Λόγος γίνεται για πολύ περισσότερο απ' ό,τι απλά η δημιουργία εγχειριδίου, γι' αυτό και αυτή η συζήτηση, σαν βασικό στάδιο της γενικής συζήτησης 1936-1954, είναι αναμφίβολα ενδιαφέρουσα από πολλές απόψεις, ιδιαίτερα μάλιστα και από την άποψη της ιστορίας της παγκόσμιας οικονομικής σκέψης, και για την κατανόηση της ιστορικής κατάστασης της περιόδου εγκαθίδρυσης της πρώτης στον κόσμο σοσιαλιστικής κοινωνίας και από αυτή την άποψη, και για το πώς οι διαμορφωθείσες τότε θεωρητικές θέσεις εκφράστηκαν αργότερα στην πρακτική της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="7" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_7" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Σωστή και μια τέτια μικρογραφία της ανάλυσης, που θα μπορούσε να οριστεί σαν ανάλυση του σταλινικού σταδίου ανάπτυξης της οικονομικής θεωρίας με τον συνυπολογισμό της τεράστιας επιρροής της δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένης και της θεωρητικής του Ι. Στάλιν, σε όλες τις πλευρές της ζωής της σοβιετικής κοινωνίας στις δεκαετίες '30 με αρχές της δεκαετίας του '50.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="8" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_8" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Τα υλικά της συζήτησης έχουν ενδιαφέρον και για τον ορισμό των προγραμματικών προσανατολισμών κατά την αποκατάσταση της σοσιαλιστικής πολιτικής για την κοινωνική ανάπτυξη.</span></span></p><h2 class="" data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="9" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_9" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "PT Serif", PT-Serif-Fallback, serif; font-size: 2.375rem; font-weight: 400; line-height: 1.3; margin: 1rem 0px 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 0.9375rem; position: relative;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-80" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 30.4px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: black;"><span class="wnd-font-size-50" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; font-size: 15.2px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #555555;">1. </span>ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ, Η ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ</span> <span class="wnd-font-size-50" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; font-size: 15.2px;">ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΕΝΗ ΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ. ΤΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΤΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΙΧΑΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ (ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΕΦΕΡΕ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΙΑ ΣΤΟ ΛΑΪΚΟ ΕΠΙΤΡΟΠΑΤΟ ΤΩΝ ΕΘΝΟΤΗΤΩΝ) ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ. ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ ΑΜΙΓΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗΣ Ο ΣΤΑΛΙΝ ΥΠΟΛΕΙΠΟΤΑΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ Β. Ι. ΛΕΝΙΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ, ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ Ν. ΜΠΟΥΧΑΡΙΝ, Ε. ΠΡΕΟΜΠΡΑΖΕΝΣΚΙ, Λ. ΚΡΑΣΙΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ. ΟΜΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΓΙΝΑΝ ΓΙ' ΑΥΤΟΝ ΒΑΣΙΚΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ, ΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΕΔΡΑΙΩΝΟΤΑΝ ΣΑΝ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.</span></span></span></h2><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="10" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_10" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Τα οικονομικά και για την ακρίβεια τα κοινωνικο-οικονομικά ζητήματα ορθώνονταν καθημερινά μπροστά του, αν και ο αναμφισβήτητος ρόλος του στην επίλυσή τους δεν ήταν πάντα ειδικά ντοκουμενταρισμένος. Με αυτή την έννοια επισημαίνουμε την τεράστια και σύνθετη εργασία για την οργάνωση του νέου οικονομικού μηχανισμού και πρώτα από όλα στη δημιουργία του άγνωστου στον κόσμο μοχλού διεύθυνσης, του λαϊκο-οικονομικού σχεδιασμού. Ως το 1925, το ΓΚΟΣΠΛΑΝ, σύμφωνα με μαρτυρία του ακαδημαϊκού Σ. Γκ. Στρουμίλιν, επεξεργαζόταν μόνο τα προγράμματα ξεχωριστών κλάδων. Το οικονομικό έτος 1925-1926 είχαν επεξεργαστεί δείκτες ελέγχου που εξέφραζαν την ιδέα του ολοκληρωμένου ενιαίου σχεδίου (για ένα έτος). Στις αρχές του 1926 εμφανίστηκε ένα πρόχειρο πενταετές σχέδιο, που η ιδέα του στηριζόταν στις κατευθύνσεις του 14ου Συνεδρίου του Κόμματος. Η διαδικασία δημιουργίας του σχεδίου ήταν διαδικασία οξείας διαπάλης μεταξύ των επεξεργαστών του (μεταξύ των οποίων ήταν και αστοί οικονομολόγοι). Και όλη η διαδικασία επεξεργασίας του σχεδιαστικού εργαλείου διεξαγόταν σε συνθήκες οξείας πάλης. Ηταν διαμάχες για τους κατευθυντήριους σκοπούς, για τους ρυθμούς ανάπτυξης, για την εκβιομηχάνιση και ακόμα διαμάχη για το «πεντάχρονο ή δίχρονο». Εξωτερικά φαινόταν πως ο Στάλιν δε συμμετείχε σε αυτή τη διαμάχη. Ομως, αφού οι αποφάσεις παίρνονταν στο Κόμμα, ο Στάλιν βρισκόταν στο κέντρο αυτών των εργασιών. Το 15ο Συνέδριο του Κόμματος (Δεκέμβρης 1927) επικύρωσε τις κατευθύνσεις για τη διαμόρφωση του σχεδίου και από αυτό το σημείο ξεκίνησε νέα ποιοτικά ζώνη για το σχεδιασμό. Και ήδη το πρώτο πεντάχρονο εξασφάλισε οικονομικό άλμα της ΕΣΣΔ και εν μέρει «έκλεισε» το πρόβλημα της ανεργίας.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="11" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_11" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Για άλλη μια φορά πρέπει να επισημάνουμε ότι όλες αυτές οι επιτυχίες στο σχεδιασμό (συμπεριλαμβανομένης και της αξιοζήλευτης ταχύτητας στην επεξεργασία του πρώτου πεντάχρονου σχεδίου) δεν υλοποιήθηκαν βεβαίως χωρίς το Στάλιν, που ήταν επικεφαλής του Κόμματος. Είχε την άποψή του για την πλειοψηφία των ζητημάτων. Και για παράδειγμα, στην Ολομέλεια της Μοσχοβίτικης Επιτροπής του Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος (μπ) [ΜΕ ΠΚΚ (μπ)], το 1928, με στοιχεία τοποθετήθηκε ενάντια στην πρόταση του Ρίκοφ να επεξεργαστούν, παράλληλα με το πεντάχρονο σχέδιο της λαϊκής οικονομίας, και δίχρονο σχέδιο ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="12" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_12" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Ως μια από τις ιδιαίτερα βασικές κοινωνικο-οικονομικές θέσεις του Στάλιν, που είχαν επαναστατική σημασία για την ανάπτυξη της οικονομίας της ΕΣΣΔ, πρέπει να καταμετρήσουμε και τη θέση του, το 1929, για την αποφασιστική στροφή της αγροτικής παραγωγής στη σοσιαλιστικοποίηση του χωριού.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="13" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_13" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Μεταξύ της πληθώρας των προβλημάτων για την αποκατάσταση της οικονομίας και την οικοδόμηση του νέου καθεστώτος το πρόβλημα του χωριού ήταν κύριο, αφού η αγροτιά αποτελούσε την απόλυτη πλειοψηφία του πληθυσμού της χώρας και παρέμενε και μετά την επανάσταση ιδιωτικός «τομέας», στα χέρια της οποίας βρισκόταν η εξασφάλιση της χώρας με τρόφιμα.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="14" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_14" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Ο αγροτικός συνεταιρισμός (ακόμα και οι κομμούνες) εμφανίστηκε στην αρχή σαν αυθόρμητο από τα κάτω και μόνο αργότερα αναγνωρίστηκε σαν στρατηγική γραμμή (κατ' αρχάς σαν σύνθημα). Τα πρώτα χρόνια της ΝΕΠ ήταν χρόνια ειρήνης, επιστροφής των ανδρών στο χωριό, χρόνια ολόπλευρης βοήθειας προς τους αγρότες από το προλεταριακό κράτος με την αγορά γι' αυτούς αρότρων και με τη γρήγορη αποκατάσταση της βιομηχανίας. Αυτά τα γεγονότα, σε συνδυασμό με τις σχετικά καλές καιρικές συνθήκες, οδήγησαν σε ελπιδοφόρα αποτελέσματα. Μερικώς ξεπεράστηκε η πείνα από τη μειωμένη σοδειά του 1921. Ομως ταυτόχρονα, άρχισαν να ενισχύονται και οι κουλάκοι και η ανθρωποφάγα εξουσία τους στο χωριό. Και το κύριο ήταν ότι αυτή η πραγματικότητα δεν είχε προοπτική, κάτι που στην πράξη εμφανίστηκε αρκετά σύντομα.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="15" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_15" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Ο γενικός θεωρητικός δρόμος για τους συνεταιρισμούς στην αγροτική οικονομία ήταν λίγο πολύ ξεκάθαρος υπό το φως του λενινιστικού άρθρου «Για τους συνεταιρισμούς». Στα επόμενα 4-5 χρόνια οι συνεταιρισμοί ακολούθησαν φυσικούς, αργούς ρυθμούς. Στα μέσα του 1928 είχαν συνεταιριστικοποιηθεί το 1,7% των αγροτικών νοικοκυριών. Σε ένα κολχόζ αντιστοιχούσαν 13 νοικοκυριά. Τα 15 χιλιάδες κολχόζ και τα χίλια πεντακόσια σοβχόζ παρέμειναν σταγόνα στον ωκεανό ανάμεσα σε 25 εκατομμύρια ατομικά νοικοκυριά. Σαν αποτέλεσμα η χώρα βρέθηκε στα όρια της κρίσης</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[1]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="16" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_16" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Ο Στάλιν στην οξεία ενδοκομματική διαπάλη πήρε τη μοναδικά σωστή απόφαση και δυναμικά έστρεψε το τιμόνι στην πλευρά της σοσιαλιστικοποίησης του χωριού (δεν ήταν μόνο η συνεταιριστικοποίηση, αλλά και η οικοδόμηση εργοστασίων τεχνολογίας της αγροτικής οικονομίας, η οργάνωση μηχανοτρακτερικών σταθμών (ΜΤΣ), η οργάνωση προμηθειών και η αποθήκευση προϊόντων αγροτικής οικονομίας).</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="17" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_17" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Θεωρητικά ήταν καθαρό ότι τα μικρά αγροτικά νοικοκυριά δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν με τις ανάγκες, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την αγροτεχνολογική πρόοδο. Ομως οι αλλαγές τραβούσαν σε μάκρος λόγω της δυσκολίας του ζητήματος και η αναγκαιότητά τους ολοφάνερα αυξανόταν. Ετσι για παράδειγμα, σύμφωνα με στοιχεία του στατιστικού δελτίου της Μόσχας και του Κυβερνείου της Μόσχας το 1927 (εκδόθηκε το 1928), στο Κυβερνείο της Μόσχας από το 28,5% των αγροτικών νοικοκυριών είχαν ζώα εργασίας μόνο 18,6% (το 1917 είχαν 45,1%) και αγελάδες (το 1917 το 32%). Κατά μέσο όρο ένα νοικοκυριό είχε 2 εκτάρια καλλιεργήσιμης γης και το 30% των νοικοκυριών είχαν από 0,1 έως ένα εκτάριο. Η παραγωγή σίκαλης ανά εκτάριο ήταν 8,4 μετρικούς στατήρες, της πατάτας ήταν 6,6 τόνοι. Τα υποδειχθέντα 30% των νοικοκυριών ήταν φυσικά «αυτοτρεφόμενα», τα οποία δεν μπορούσαν να θρέψουν ούτε τους εαυτούς τους ούτε τις πόλεις.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="18" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_18" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Η παραγωγή στα μικρά αγροτικά νοικοκυριά, αν και ήταν απελευθερωμένη από το ζυγό των τσιφλικάδων, δεν είχε προοπτικές και οι ελλείψεις σε ψωμί έμπαιναν σαν εμπόδιο για την εκβιομηχάνιση, για την εξασφάλιση της αναγκαίας αύξησης του αριθμού των εργαζομένων στη βιομηχανία και την οικοδόμηση. Εκείνη την περίοδο η αργοπορημένη σοσιαλιστικοποίηση του χωριού οδήγησε στη λεγόμενη «κρίση των προμηθειών σε ψωμί» του 1927-1928. Απαιτείτο να βγουν τα σωστά συμπεράσματα, τα οποία αργοπορούσαν λόγω της διαφορετικής εκτίμησης των αιτιών της κρίσης. Στην πραγματικότητα αυτό ήταν μια κρίση της ιδιωτικής χρήσης της γης και της οικιακής οικονομίας. Αύξηση της εμπορικότητας (του περισσεύματος, πάνω από την κατανάλωση του χωριού) δεν έγινε, μια και το μεγαλύτερο μέρος των σιτηρών το κατανάλωναν οι ίδιοι οι αγρότες για να «αυτοτραφούν». Το μικρό νοικοκυριό δεν έδινε προοπτικές και στην ανάπτυξη της παραγωγικότητας. Το σιτάρι του εμπορίου, όσο υπήρχε, έμενε στα χέρια των κουλάκων προσανατολισμένο μόνο για κέρδος (από εδώ και η άνοδος των τιμών). Ο μηχανισμός προμηθειών σε ψωμί ήταν αναγκασμένος να ψάξει για «έκτακτα μέτρα», αλλά η απειλή της πείνας για την ανθηρή πόλη (βιομηχανία) αυξήθηκε και η πολιτική πίεση των κουλάκων που κρατούσαν το ψωμί ενισχύθηκε.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="19" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_19" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Η επιλογή του Στάλιν (και των συνεργατών του) υπέρ της επιτάχυνσης της σοσιαλιστικοποίησης του χωριού ήταν αντικειμενικά προσδιορισμένη και τεκμηριωμένη (όπως μας έδειξαν και τα χρόνια του Μεγάλου Πατριωτικού πολέμου και η αύξηση της κατανάλωσης των προϊόντων διατροφής στην ΕΣΣΔ, που προπορευότανε σε πολλούς δείκτες ακόμα και από τις προηγμένες καπιταλιστικές χώρες), χωρίς να παραβλέπουμε ότι η δυσκολότατη διαδικασία συνεταιριστικοποίησης, σαν αποτέλεσμα της απαραίτητης βιασύνης, δεν μπορούσε να μη συνοδευτεί από λάθη και ατοπήματα. Μπορούμε να σημειώσουμε ότι η πρόοδος στην αγροτική οικονομία που ακολούθησε, στην οποία ώθηση έδωσε η σοσιαλιστικοποίηση, θα μπορούσε να ήταν ακόμα ψηλότερα εάν δεν υπήρχαν οι τεράστιες απώλειες του Μεγάλου Πατριωτικού πολέμου και ακόμα και το ότι τα μέσα για την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας δεν παραδίνονταν εξ ολοκλήρου. Στην ΕΣΣΔ, παρά τη τεράστια βοήθεια στην αγροτική παραγωγή, υπήρχαν σημαντικά λιγότερα τρακτέρ και κομπάιν ανά εκτάριο αγροτικού νοικοκυριού, λιγότερα λιπάσματα από ό,τι στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="20" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_20" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Η γνώση της οικονομίας, των μηχανισμών λειτουργίας της, οι ιδιαιτερότητές της στην ΕΣΣΔ, καθώς και οι προτεραιότητες της σοσιαλιστικής πολιτικής επέτρεψαν στον Ι. Στάλιν να παίρνει τεκμηριωμένες θέσεις, ακόμα ίσως και για στενά, ειδικά ζητήματα. Ο γηραιός Λαϊκός Επίτροπος Οικονομικών Α. Γκ. Ζβεριόβ θυμόταν αργότερα ένα τέτιο επεισόδιο. Γινόταν λόγος για τη λεγόμενη «πιστωτική μεταρρύθμιση», σχέδιο της οποίας παρουσίασε στο Συμβούλιο Λαϊκών Επιτρόπων η Κρατική Τράπεζα (πρόεδρος ήταν εκείνο το καιρό ο Ν. Α. Μπουλγκάνιν). Σύμφωνα με αυτό προτεινόταν, εν μέρει, να εισαχθεί το βραχυπρόθεσμο εμπορικό δάνειο και οι συναλλαγματικές. Οι τέτιου είδους πράξεις των επιχειρήσεων ήταν αναγκασμένες να προσπερνούν το Λαϊκό Επιτροπάτο των Οικονομικών, το οποίο μέσω του προϋπολογισμού διενεργούσε τον έλεγχο της διαδικασίας για τη γενική -σε κρατικό επίπεδο- συσσώρευση αποθεμάτων και στη συνέχεια για τη σκόπιμη κατανομή τους. Στην προτεινόμενη «μεταρρύθμιση», για την τεκμηρίωση της οποίας προσκλήθηκαν ειδικοί επιστήμονες από την πιστωτικο-οικονομική επιστήμη και η οποία είχε τη στήριξη μερικών μελών του Πολιτικού Γραφείου, ορθωνόταν η αυτοτέλεια των οικονομικών πράξεων στην κυκλοφορία και στη περίπτωση που δεν επαρκούσαν τα μέσα κυκλοφορίας θα έπρεπε να «βαρύνεται» ο προϋπολογισμός παραπάνω από το σχέδιο. Στην συνεδρίαση του γραφείου του Συμβουλίου των Λαϊκών Επιτρόπων στις αρχές του 1941 την πλειοψηφία των ειδικών ερωτήσεων τις έκανε ο Στάλιν και στη συνέχεια τοποθετήθηκε και με γνώση του ζητήματος έδειξε ότι η «πιστωτική μεταρρύθμιση» δε θα εξυπηρετήσει την ενίσχυση της οικονομίας του σοσιαλισμού και ότι μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην εμφάνιση χρηματιστηρίων. Η συγκεντροποίηση θα αδυνάτιζε με την εμφάνιση του χάους των συναλλαγματικών. Στο σύνολό της η «μεταρρύθμιση» δεν πραγματοποιήθηκε αν και μεμονωμένες προτάσεις της Κρατικής Τράπεζας (ειδικά για την τραπεζική πίστωση) έγιναν αποδεκτές.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="21" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_21" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Με ξεκάθαρες μαρξιστικές θέσεις προσέγγιζε ο Στάλιν και τις τοποθετήσεις στην περίοδο της οικονομικής συζήτησης. Και γι' αυτό οι εκτιμήσεις είναι συχνά πιστότερες από ό,τι των ειδικών-πρακτικιστών, οι οποίοι φαίνεται ότι μόνο ανάγνωση έκαναν την οικονομία. Θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι την ίδια χρονική περίοδο ο Στάλιν εργαζόταν στο πραγματικά υπάρχον επιστημονικό-<em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">κατηγορικό</em> επίπεδο.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="22" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_22" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Ετσι είναι φυσικό, ότι στο έργο του 1938 ο Στάλιν δίνει προσοχή στο πρόβλημα της ιδιοκτησίας. Επισημαίνουμε ότι το ζήτημα της βάσης των σχέσεων παραγωγής είναι λίγο περιορισμένο, όπως και σε άλλους σοβιετικούς συγγραφείς. Εξετάζεται μόνο η «ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής». Κατ' αυτό τον τρόπο εμφανίστηκε σαν νομική «παρέκκλιση» στην </span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"><em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">κατανόηση της βάσης του καθεστώτος των σχέσεων</em></span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">. Τότε -και πολύ αργότερα- σαν βάση, σαν βασική σχέση της σοσιαλιστικής οικονομίας ήταν αποδεκτή η παλλαϊκή (στην πράξη-κρατική) ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Αυτό τότε ήταν μια παράδοση</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[2]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> που την αποδέχτηκε και ο Στάλιν. Αξίζει να δώσουμε προσοχή σε αυτό το σημείο, με την έννοια ότι το συγκεκριμένο μεθοδολογικό «αμάρτημα» δεν είναι κάτι που προέρχεται από το Στάλιν, αλλά ήταν κοινά αποδεκτή θέση, η οποία διατηρείται και μέχρι σήμερα. Ο Στάλιν βρισκόταν στο περιβάλλον της γενικής αντίληψης της εποχής του.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="23" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_23" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Μεταξύ των άλλων, ακόμη και ο Κ. Μαρξ στην κριτική του Προυντόν (υπενθυμίζουμε τον αφορισμό του Προυντόν: «Η ιδιοκτησία είναι κλοπή») υπεδείκνυε τη μη «κατανόηση της βασικής σχέσης, η οποία συνενώνει όλες τις μορφές της αστικής παραγωγής». Η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής είναι η βασικότατη ποιότητα του κοινωνικο-οικονομικού συστήματος, όμως παρ' όλα αυτά, σαν ιδιαίτερη βάση του καπιταλισμού ο Μαρξ έβλεπε τη σχέση «κεφάλαιο-μισθωτή εργασία». Σε άλλες περιπτώσεις οι θεμελιωτές του επιστημονικού κομμουνισμού έγραφαν για το ρόλο της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας: «Η σχέση μεταξύ κεφαλαίου-μισθωτής εργασίας είναι ο άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφεται το κοινωνικό μας σύστημα». Υπάρχουν και πολλές άλλες υποδείξεις των κλασικών</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[3]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> εκ των οποίων συνάγεται ότι, τουλάχιστον 1) η ιδιοκτησία δε ανάγεται στην </span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"><em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">κατοχή</em></span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> μέσων παραγωγής, 2) πάντα υπάρχει </span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"><em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">μια μορφή</em></span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> ιδιοκτησίας που </span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"><em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">προσδιορίζει</em></span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> το δεδομένο σύστημα.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="24" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_24" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Από εδώ μπορούμε να βγάλουμε σημαντικά συμπεράσματα, συμπεριλαμβανομένου και του αβάσιμου «της περεστροϊκής διατύπωσης» -για «πολύμορφες μορφές ιδιοκτησίας»- που απέκρυπτε την παλινόρθωση του καπιταλισμού, την αντεπανάσταση. Ακόμα και στα τελευταία σοβιετικά εγχειρίδια της πολιτικής οικονομίας δεν ήταν εμφανές αυτό το ζήτημα. Πολύ περισσότερο δεν ήταν ξεκάθαρο στη συζήτηση του 1951, όταν στην αγροτική συνεταιριστική ιδιοκτησία δε διαφαινόταν η τάση συγχώνευσης με την παλλαϊκή, όπως αυτή εμφανίστηκε μετά από 20 χρόνια.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="25" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_25" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Αυτή η μεθοδολογική ανακρίβεια στην περίοδο της οικονομικής συζήτησης το Νοέμβρη του 1951 επέτρεψε να εμφανιστούν μερικές ασάφειες στη θέση για τις εμπορευματο-χρηματικές μορφές. Στο οικονομικό καθεστώς, στα ουσιαστικά χαρακτηριστικά του, σαν να μεταφερόταν η νομοθετικά κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα θέση για τις δύο μορφές σοσιαλιστικής ιδιοκτησίας, της κρατικής και κολχόζνικης-συνεταιριστικής. Η διατύπωση αυτών των δύο μορφών δικαίου ήταν υπαρκτή, όπως και η διατύπωση κάθε άλλου δικαίου. Ομως, από οικονομικής πλευράς κάθε τρόπος παραγωγής έχει μία κυρίαρχη μορφή ιδιοκτησίας, δηλαδή μορφή σύνδεσης των παραγόντων της παραγωγής. Για το σοσιαλισμό (κομμουνισμό) αυτό είναι η παλλαϊκή ιδιοκτησία στα βασικά μέσα παραγωγής, που έχει τη μορφή της κρατικής ιδιοκτησίας.</span></span></p><h2 class="" data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="26" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_26" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "PT Serif", PT-Serif-Fallback, serif; font-size: 2.375rem; font-weight: 400; line-height: 1.3; margin: 1rem 0px 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 0.9375rem; position: relative;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-40" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 15.2px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #555555;">2. </span>Η ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΠΤΥΧΘΗΚΕ ΑΡΚΕΤΑ ΔΥΝΑΜΙΚΑ, ΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΗ ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΩΝ, ΑΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕ ΑΡΚΕΤΑ ΑΓΝΩΣΤΑ ΚΑΘΑΡΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. ΕΓΙΝΕ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΡΑΚΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΥΨΗΛΩΝ ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ. ΣΤΙΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΑΡΞΙΣΤΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ-ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ. ΣΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΑΘΜΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΣΑΝ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΜΑΡΞΙΣΤΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗ Μ. ΤΟΥΓΚΑΝ-ΜΠΑΡΑΝΟΦΣΚΙ, ΤΟΥ ΜΕΝΣΕΒΙΚΟΥ Π. ΜΑΣΛΟΦ, ΤΟΥ ΑΣΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ Λ. ΓΙΟΥΡΟΦΣΚΙ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ. ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ '20 ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ. ΣΕ ΑΥΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΘΗΚΕ Η «ΠΑΡΑΔΟΣΗ» ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ. ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΕΙΧΑΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ «ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ» (Ή ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ)</span></h2><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="27" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_27" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Εγινε συζήτηση για την παραγωγική και μη παραγωγική εργασία. Μεγάλη θεωρητική και πρακτική σημασία είχε η συζήτηση για τους ρυθμιστές της σοβιετικής οικονομίας. Στην πραγματικότητα η συζήτηση αυτή ήταν για τον οικονομικό μηχανισμό της σοσιαλιστικής οικονομίας (ή συντομότερα ακόμη για τη μεταβατική οικονομία) και ταυτόχρονα ήταν η πρώτη συζήτηση για τη χρησιμοποίηση των εμπορευματικο-χρηματικών μορφών. Σύμφωνα με αυτή οι ρυθμιστές κατανοούνταν με διαφορετικό τρόπο, συμπεριλαμβανομένης και της θέσης για τους <em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">δύο ρυθμιστές με τη μορφή «σχέδιο και αγορά».</em></span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="28" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_28" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Σε αυτό το φόντο και με τον υπολογισμό της ανακήρυξης του τέλους της μεταβατικής περιόδου (οικοδόμηση του σοσιαλισμού κατά βάση) εμφανίστηκε η πρακτική και η ιδεολογική αναγκαιότητα για τη συστηματοποίηση των επεξεργασιών για την οικονομία του σοσιαλισμού, για την επεξεργασία της θεωρίας της πολιτικής οικονομίας του σοσιαλισμού.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="29" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_29" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Εννοείται, πως στην εξεταζόμενη περίοδο, στη βάση των θεωρητικών επεξεργασιών των ειδικών, που στέκονταν στην πλευρά της σοσιαλιστικής προόδου, βρισκόταν η θεωρία του μαρξισμού και που αναπτύχθηκε πρώτ' απ' όλους από το Β. Ι. Λένιν. Ομως ο ίδιος ο Μαρξ θεωρούσε χωρίς αντικείμενο να «περιγράψει» το μελλοντικό οικονομικό σύστημα, περιοριζόμενος στον ορισμό των βασικών αντικειμενικών χαρακτηριστικών της ιστορικής του προοδευτικότητας. Δεν «προέτρεξε» μακριά μπροστά και ο Β. Ι. Λένιν. Επίσης, η μεθοδολογία της μαρξιστικής θεωρίας μπορούσε υπό ορισμένες συνθήκες να προσεγγιστεί με διαφορετική σημασία. Στην πράξη υπήρχε επίσης η εμπειρία της μεταβατικής περιόδου στο σοσιαλισμό, που απαιτούσε θεωρητική περίσκεψη με συμπεράσματα για το μέλλον.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="30" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_30" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Στην ΚΕ του ΚΚΣΕ έφταναν ζητήματα και προτάσεις για την συστηματοποίηση των οικονομικών γνώσεων. Εφταναν από τα κάτω και εν μέρει από τους διδάσκοντες (από εδώ και το ζήτημα «για το εγχειρίδιο»). Πραγματικά, η διασπορά απόψεων και προσεγγίσεων στον τομέα των οικονομικο-θεωρητικών γνώσεων ήταν όχι απλά μεγάλη, αλλά ακουμπούσε και τέτια θεμελιακά σημεία <em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">όπως η ύπαρξη νομοτελειών στην ανάπτυξη του σοσιαλισμού</em>. Τέτοιες ήταν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις στην επεξεργασία των θεωρητικών προβλημάτων, που κατά το δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του '30 πήραν τη μορφή του ζητήματος για τη δημιουργία εγχειριδίου (Βλ. Απόφαση της ΚΕ του ΠΚΚ (μπ) «Για την ανασυγκρότηση της διδασκαλίας της πολιτικής οικονομίας» του 1936).</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="31" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_31" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Είναι ολοφάνερο ότι αρχικά το καθήκον δε φαινόταν και τόσο δύσκολο. Φαινόταν πως μέσα σε δύο μήνες θα μπορούσαν να δημιουργηθούν δύο εγχειρίδια: ένα εκλαϊκευμένο υπό την καθοδήγηση του Α. Α. Λεόντιεφ (σύμφωνα με κάποια δεδομένα το έγραψε μόνος του) και ένα από τους επαγγελματίες υπό την καθοδήγηση του Κ. Β. Οστροβιτιάνοφ. Μετά επήλθε επαναπροσδιορισμός του ζητήματος και στα 1938 προσκόμισαν στο Στάλιν την εκδοχή (στη συνέχεια συνήθως τις ονόμαζαν «μακέτες») του εγχειριδίου με την ονομασία «Πολιτική Οικονομία. Σύντομη διδασκαλία», υπό τη σύνταξη των Λ. Λεόντιεφ και Α. Στέτσκι.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="32" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_32" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Η εκδοχή του εγχειριδίου που έφθασε στα χέρια του Στάλιν το 1938 (και μου φαίνεται και σε άλλους που γνωρίστηκαν με το κείμενο) δεν του άρεσε και πάρθηκε η απόφαση να συνεχιστεί η επεξεργασία της μακέτας υπό την καθοδήγηση του Λ. Λεόντιεφ. Τον Απρίλη του 1940 ήταν έτοιμη νέα εκδοχή της μακέτας, η οποία απεστάλει σε μερικούς επιστήμονες οικονομολόγους (μέρος των οποίων αργότερα μπήκαν στη κολλεκτίβα των συγγραφέων: Κ. Β. Οστροβιτιάνοφ, Α. Ι. Πασκόφ, Γκ. Ι. Κοσιατσένκο). Ο Στάλιν σε κάποια σημεία διόρθωνε ο ίδιος, κάνοντας συμπληρώσεις. Το Δεκέμβρη του 1940 εμφανίστηκε η διορθωμένη εκδοχή (σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του Α. Ι. Πασκόφ, συζητήθηκε η μακέτα που την έκανε μόνος του ο Λ. Λεόντιεφ), η οποία έγινε αντικείμενο συζήτησης κατά τη συνάντηση με το Στάλιν (συμμετείχαν οι Β. Μ. Μολότοφ και Ν. Α. Βοζνεσένσκι) με την κολλεκτίβα των συγγραφέων και μια σειρά άλλους προσκεκλημένους ειδικούς. Ολόκληρη η μακέτα κατακρίθηκε</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[4]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="33" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_33" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Οπως βλέπουμε, η εργασία γινόταν συλλογικά με την προσωπική συμμετοχή του Στάλιν. Ο πόλεμος, βεβαίως, διέκοψε αυτή την εργασία. Ομως το 1943 στο περιοδικό «Υπό τη σημαία του μαρξισμού» (Νο 7-8, 1943) εμφανίστηκε το άρθρο της σύνταξης «Μερικά ζητήματα της διδασκαλίας της πολιτικής οικονομίας», όπου ήταν ολοφάνερος ο υπολογισμός των παρατηρήσεων του Στάλιν, που έγιναν το 1941 (τη συγγραφή του άρθρου ο Λ. Λεόντιεφ την κατέγραφε στον εαυτό του, αν και μετά τη συζήτηση στο γραφείο του Στάλιν φαίνεται ότι δεν ήταν ήδη στην κολλεκτίβα των συγγραφέων</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[5]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">, της οποίας επικεφαλής ήταν ο Κ. Β. Οστροβιτιάνοφ). Οι υποδείξεις και παρατηρήσεις του Στάλιν στη συζήτηση, στην πραγματικότητα αποτελούσαν ήδη άμεση συμμετοχή του στη θεωρητική εργασία των οικονομικών προβλημάτων. Πριν από αυτό δε συμμετείχε άμεσα στις διάφορες οικονομικές συζητήσεις που δημοσιεύτηκαν στον τύπο στις δεκαετίες του '20 και του '30. Μετά από αυτή τη συζήτηση, μαζί με όλες τις άλλες διευκρινίσεις, η ερμηνεία των εμπορευματικο-χρηματικών μορφών στο σοσιαλισμό απέκτησε νέα μορφή. «Ως το 1941 εμείς, οι σοβιετικοί οικονομολόγοι, όπως είναι γνωστό, με επιμονή επιβεβαιώναμε ότι το εμπόρευμά μας δεν είναι εμπόρευμα, τα χρήματά μας δεν είναι χρήματα και ότι ο νόμος της αξίας στο σοσιαλισμό δε λειτουργεί. Μας διόρθωσαν», έτσι χαρακτηρίζει το αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης ο Α. Ι. Πασκόφ στο βιβλίο του «Οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού»</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[6]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="34" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_34" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Κατά τη γνώμη μου, ο κυριότερος νεωτερισμός του άρθρου της σύνταξης του περιοδικού «Υπό τη σημαία του μαρξισμού», που υπενθυμίσαμε παραπάνω, ήταν η αναγνώριση ότι ο νόμος της αξίας λειτουργεί στο σοσιαλισμό, όμως σαν «μεταμορφωμένος νόμος», σαν «νόμος σε μεταμορφωμένη μορφή». Στην πραγματικότητα ο μεταμορφωμένος αυτός νόμος της αξίας ερμηνευόταν από υπολογιστική άποψη (υπολογισμός των εξόδων, των δαπανών) και όχι βεβαίως ως ρυθμιστής της παραγωγής. Πολύ περισσότερο η αναγνώριση του νόμου της αξίας ως υπαρκτού (αναγνώριση με την παραπομπή ότι τυχόν άρνησή του «βρίσκεται σε ολοφάνερη αντίθεση με τις πολυάριθμες (!) υποδείξεις των κλασικών» και με παραπομπές για τη συμβολή στη θεωρία που έγινε από τον Ι. Στάλιν, ο οποίος έδωσε το ότι «δεν μπορούσε να προβλεφτεί όχι μόνο από το Μαρξ αλλά ακόμη και από το Λένιν»), κρίνοντας από το κείμενο του άρθρου, ακόμη δε σήμαινε αναγνώριση της εμπορευματικής παραγωγής στο σοσιαλισμό (σε κάθε περίπτωση, γι' αυτό δεν ειπώθηκε τίποτε). Μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι αυτό το ζήτημα για το συγγραφέα (τους συγγραφείς) αυτού του άρθρου δεν ήταν ξεκάθαρο.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="35" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_35" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Σε ποιο βαθμό η θέση για τη λειτουργία του μεταμορφωμένου νόμου της αξίας στο σοσιαλισμό άλλαζε τις παλιότερες αντιλήψεις σε αυτό το ζήτημα; Μπορούμε να πούμε ότι αυτές οι αλλαγές περιεκτικά (όχι ως προς την ορολογία) ήταν πολύ λίγο ουσιαστικές (αν και η εισαγωγή της λέξης «νόμος» επιβεβαίωνε την αντικειμενικότητα των αντίστοιχων μορφών). Αυτό μπορούμε να το δούμε για παράδειγμα στον Ν. Α. Βοζνεσένσκι: «Ο περισσότερο στοιχειώδης νόμος των δαπανών παραγωγής και της κατανομής των προϊόντων είναι ο μεταμορφωμένος στη σοβιετική οικονομία νόμος της αξίας ... ο νόμος αυτός σημαίνει την αναγκαιότητα να εισαχθεί ο χρηματικός και όχι απλά ο φυσικός υπολογισμός και η σχεδιασμένη δαπάνη παραγωγής, δηλαδή τα έξοδα της κοινωνικής εργασίας στην παραγωγή του κοινωνικού προϊόντος»</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[7]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="36" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_36" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Μετά τον πόλεμο ο Στάλιν και πάλι παρότρυνε την εργασία πάνω στο εγχειρίδιο της πολιτικής οικονομίας. Σύμφωνα με τον Λ. Οπένκιν, το 1946 υπό την καθοδήγηση του Λ. Λεόντιεφ έγινε νέα επεξεργασία του και η ΚΕ του Κόμματος απέστειλε το κείμενο για γνώμη σε περισσότερους από 40 οικονομολόγους. Ομως δεν επιτεύχθηκε συμφωνία και το 1947 στην ΚΕ του ΠΚΚ (μπ) δημιουργήθηκε πλατιά επιτροπή, όχι μόνο από οικονομολόγους. Σε αυτή συμμετείχαν και φιλόσοφοι, και ιστορικοί. Σαν αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον Λ. Οπένκιν, εμφανίστηκαν δύο εκδοχές του εγχειριδίου (σύμφωνα με μαρτυρίες του Μ. Ντζιμπούτι, η εκδοχή του 1950 ήταν μια), όμως ο συγγραφέας του παρόντος άρθρου είδε δύο-τρεις ανώνυμες μακέτες εκείνου του καιρού, φτιαγμένες τυπογραφικά. Φαίνεται ότι ήταν ενδιάμεσες εκδοχές.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="37" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_37" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Το Φεβρουάριο του 1950 έγινε συνεδρίαση των συγγραφέων στο γραφείο του Στάλιν. Αποτέλεσμα αυτής της συνεδρίασης ήταν να δημιουργηθεί επιτροπή, στη σύνθεση της οποίας ήταν οι Γ. Μ. Μάλενκοφ, Λ. Α. Λεόντιεφ, Κ. Β. Οστροβιτιάνοφ και Π. Φ. Γιουντίν. Αργότερα η επιτροπή διευρύνθηκε.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="38" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_38" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Σύμφωνα με τον Λ. Οπένκιν, η κατάσταση συζητήθηκε και πάλι με τους συγγραφείς στο γραφείο του Στάλιν τον Απρίλιο του 1950. Ο Στάλιν έκανε την παρατήρηση: «Είναι κακό ότι στην επιτροπή δεν υπάρχει αντιπαράθεση ούτε λογομαχία για θεωρητικά ζητήματα». Και ανακοίνωσε ότι με το που θα είναι έτοιμο το εγχειρίδιο «θα το θέσουμε στην κρίση της κοινής γνώμης». Μιλώντας διαφορετικά, ο Στάλιν προσέγγιζε την εργασία για το εγχειρίδιο με μεγάλη υπευθυνότητα και βεβαίως δεν έτεινε να πάρει όλη την ευθύνη.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="39" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_39" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Τον Ιούλιο του 1951 το κείμενο του εγχειριδίου ήταν έτοιμο και το απέστειλαν σε περίπου 250 επιστήμονες, καθηγητές, κομματικούς και οικονομικούς εργαζόμενους με συνοδευτική επιστολή με το ακόλουθο περιεχόμενο:</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="40" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_40" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">«Κατόπιν ανάθεσης της ΚΕ του ΠΚΚ (μπ), ομάδα σοβιετικών οικονομολόγων (σ.σ. Λάπτεφ Ι. Ντ., Λεόντιεφ Λ. Α., Οστροβιτιάνοφ Κ. Β., Πάσκοφ, Α. Ι., Σεπίλοφ Ι. Ντ., Γιουντίν Π. Φ.) προετοίμασε το εγχειρίδιο της πολιτικής οικονομίας (σχέδιο).</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="41" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_41" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Η ΚΕ δίνει μεγάλη σημασία στη δημιουργία ολοκληρωμένης διδασκαλίας της πολιτικής οικονομίας. Τέτια μαθήματα είναι ουσιαστικά αναγκαία για να βελτιωθεί η υπόθεση της μαρξιστικο-λενινιστικής διαπαιδαγώγησης της σοβιετικής διανόησης και να βοηθηθούν τα στελέχη μας επιτυχώς να λύνουν τα πρακτικά καθήκοντα...</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="42" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_42" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Εχοντας υπόψη ότι το προετοιμασμένο κείμενο χρειάζεται σοβαρές βελτιώσεις, η ΚΕ του ΠΚΚ (μπ) θεωρεί απαραίτητο να πραγματοποιήσει με το παρουσιαζόμενο εγχειρίδιο ελεύθερη συζήτηση... Αποστέλοντάς σας αντίγραφο της μακέτας του εγχειριδίου η ΚΕ του ΠΚΚ (μπ) σας προσκαλεί να λάβετε μέρος στη συζήτηση που θα πραγματοποιηθεί στη Μόσχα...».</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="43" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_43" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Η συζήτηση ξεκίνησε στις 10 Νοέμβρη 1951 στο κτίριο της ΚΕ του Κόμματος (στο πανώ που υπήρχε στην αίθουσα ήταν γραμμένο: «Η επιστήμη δεν μπορεί να αναπτυχθεί και να προχωρήσει χωρίς πάλη των απόψεων, χωρίς ελευθερία της κριτικής»). Η συζήτηση διήρκεσε με διαλείμματα ως τις 8 Δεκέμβρη. Εγιναν 21 συνεδριάσεις σε Ολομέλεια, επίσης γίνονταν συνεδριάσεις σε τρία τμήματα. Στις συνεδριάσεις παρευρίσκονταν ως 240 άτομα και μίλησαν συνολικά 119 άτομα. Προήδρευσαν της συζήτησης ο Γκ. Μ. Μάλενκοφ (μίλησε εισηγητικά καλώντας σε ελεύθερη συζήτηση και συγκεκριμένες προτάσεις στο σχέδιο-κειμένου του εγχειριδίου) και ο Μ. Α. Σουσλώφ. Τα υλικά της συζήτησης απετέλεσαν 38 τόμους τα οποία δυστυχώς δε δημοσιεύτηκαν (εκτός από την ομιλία στη συζήτηση του Κ. Β. Οστροβιτιάνοφ που δημοσιεύτηκε στη «Συλλογή έργων» του), αν και αυτό το ζήτημα το έθεσε ο συγγραφέας του παρόντος πολλές φορές στο Τμήμα Οικονομικών της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Μεταξύ των άλλων, αυτά τα υλικά περιέχουν πολλά διδακτικά.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="44" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_44" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Η συζήτηση ήταν πραγματικά ανοικτή και οξεία, ακόμα και όταν γινόταν αναφορά στο Στάλιν ή όταν εμφανίστηκαν και αιχμές για ανεπαρκείς συνθήκες ελεύθερης ανταλλαγής απόψεων, όμως ο Γκ. Μ. Μάλενκοφ δεν αντιδρούσε σε αυτό. Από πλευράς περιεχομένου στη συζήτηση μπήκαν πληθώρα θεωρητικών, μεθοδολογικών και πρακτικών ζητημάτων. Τα βασικότερα από αυτά φωτίζονται επαρκώς στην «Παγκόσμια ιστορία οικονομικής σκέψης» (τ. 6).</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="45" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_45" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Με την ολοκλήρωση της συζήτησης το Φλεβάρη του 1952, ο Στάλιν έγραψε την εργασία «Παρατηρήσεις στα οικονομικά ζητήματα, που σχετίζονται με τη συζήτηση του Νοέμβρη του 1951». Αρχικά ο Στάλιν δε σκόπευε να τη δημοσιεύσει, αλλά μάλλον να την απευθύνει στην κολεκτίβα των συγγραφέων και έχοντας υπόψη τις προετοιμαζόμενες -είναι ολοφάνερο, με εντολή του- μετά τη συζήτηση «Πληροφορίες για τα ζητήματα διαμάχης» και τις «Προτάσεις για τη βελτίωση της Πολιτικής Οικονομίας». Πιθανόν, αυτές οι «Παρατηρήσεις» να εξυπηρέτησαν την προετοιμασία της συνάντησης με τους συμμετέχοντες στη συζήτηση το Φλεβάρη του 1952. Το γεγονός της συνεδρίασης της 15ης Φλεβάρη 1952 επιβεβαιώνεται στην προαναφερθείσα «Παγκόσμια ιστορία της οικονομικής σκέψης». Γι' αυτή τη συνάντηση έγραψε ο Ντ. Βαλαβόι στο βιβλίο «Η οικονομία σε ανθρώπινη διάσταση» (1988), αναφέροντας μια σειρά από απαντήσεις του Στάλιν στα ζητήματα που τέθηκαν. Στο Στάλιν προσωπικά απεστάλησαν επιστολές με κριτική στη μακέτα του εγχειριδίου ή με την παράκληση να ξεκαθαρίσει κάποια ζητήματα. Σαν αποτέλεσμα, από ό,τι φαίνεται, ο Στάλιν άλλαξε την αρχική του σκέψη και το Νοέμβρη του 1952 οι «Παρατηρήσεις» μαζί με τις απαντήσεις του Στάλιν δημοσιεύτηκαν με τον κοινό τίτλο «Οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ».</span></span></p><h2 class="" data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="46" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_46" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "PT Serif", PT-Serif-Fallback, serif; font-size: 2.375rem; font-weight: 400; line-height: 1.3; margin: 1rem 0px 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 0.9375rem; position: relative;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-40" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 15.2px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #555555;">3. </span>ΤΕΤΟΙΑ ΗΤΑΝ, ΣΕ ΣΥΝΤΟΜΙΑ, Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ ΣΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ. ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, ΤΟ 1954 ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΕΣΣΔ ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΠΟΥ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΡΟΛΟ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΟΡΦΩΣΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΣΣΔ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ. Η ΙΔΙΑ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ ΟΡΘΩΣΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΚΥΚΛΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕ ΒΡΗΚΑΝ ΟΛΑ ΤΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥΣ, ΟΜΩΣ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΑΝ ΤΑ «ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΠΟΝΟΥΣΕ» Η ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ.</span></h2><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="47" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_47" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Βεβαίως, το ίδιο το εγχειρίδιο είναι ένα εγχειρίδιο, είναι το ελάχιστο των απαραίτητων μαρτυριών το οποίο πρέπει να συμπληρωθεί, να «γεμίσει», να εμβαθυνθεί με τη δημιουργική αυτοτελή εργασία αυτών οι οποίοι επιθυμούν να ασχοληθούν με τα προβλήματα της πολιτικής οικονομίας. Αυτή η υπόθεση στα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα δεν τέθηκε στην πράξη με τον καλύτερο πάντα τρόπο. Αν και θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι την ικανότητα για θεωρητική σκέψη δεν τη διαθέτει ο καθένας, ακόμα -και αυτό δεν είναι παράδοξο- και εργαζόμενοι στο χώρο της επιστήμης.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="48" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_48" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Επίσης, εννοείται ότι το εγχειρίδιο, που δημιουργήθηκε με την ενεργητική συμμετοχή του Στάλιν, έκφραζε το επίπεδο της θεωρητικής σκέψης της οικονομίας του σοσιαλισμού το οποίο υπήρχε στη («θυελλώδικη») δεκαετία του '40. Και οι όποιες σημερινές απαιτήσεις μας προς αυτό θα πρέπει να γίνονται με υπολογισμό εκείνων των καιρών και εκείνης της εμπειρίας της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="49" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_49" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Στη μετασταλινική περίοδο, μετά την ομιλία του Χρουτσιόφ στο τέλος του 20ού Συνεδρίου και ιδιαίτερα με την υπόσκαψη του σοσιαλισμού από τη γκορμπατσοφική περεστρόικα η σημασία της εργασίας που έγινε τότε εκχυδαΐστηκε και διασύρθηκε. Ο ίδιος ο Στάλιν ζωγραφίστηκε με τα μελανότερα χρώματα του «τυράννου» από τους εχθρούς του σοσιαλισμού. Ο αποστάτης στρατηγός Ντ. Βολκογκόνοφ είχε το θράσος να δηλώσει στην εφημερίδα «Τρούντ» της 19ης Ιουλίου του 1988: «Ο Στάλιν δεν ήξερε πολιτική οικονομία, αν και έγραψε τα «Οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ» (μάλιστα η εργασία δεν έγινε από αυτόν)». Το θρασύ, κατά παραγγελία ψεύδος του Βολκογκόνοφ δε χρειάζεται να το ανασκευάσουμε. Σε τέτια αναποδογυρίσματα δεν είναι ο μοναδικός. Βρέθηκαν και πολλοί άλλοι που στόχευσαν να αμαυρώσουν το νεκρό γίγαντα, να αλλοιώσουν την αλήθεια γι' αυτόν και τους ηρωικούς καιρούς, για το σοσιαλισμό σαν <em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">ιστορικό ρήγμα</em> στο μέλλον. Η προσαγόρευση με το προσωνύμιο «δικτάτωρ» εμφανίζει την ιδεολογική φτήνια και ξεσκεπάζεται εν μέρει και από το γεγονός της ενεργούς συμμετοχής του Στάλιν στη θεωρητική επεξεργασία των ζητημάτων της πολιτικής οικονομίας (όπως και πολλών άλλων) και από την ελεύθερη, δημιουργική ατμόσφαιρα της οικονομικής συζήτησης που οργανώθηκε με εντολή του. Και -αντιθέτως- από ό,τι φάνηκε, δεν ήταν ακίνδυνο για την ανάπτυξη της οικονομίας και όλης της οικοδόμησης του σοσιαλισμού το ότι μεταξύ όλων των επόμενων καθοδηγητών του Κόμματος δε βρέθηκε άνθρωπος με ικανότητα στη θεωρία, στην πολιτική οικονομία ιδιαίτερα.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="50" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_50" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Αξίζει ιδιαίτερα να τονίσουμε, ότι ο Ι. Στάλιν, στην πράξη υπερασπίστηκε στις νέες συνθήκες τις λενινιστικές θέσεις για την αναγκαιότητα <em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">της πολιτικής οικονομίας του σοσιαλισμού σαν επιστήμη</em>, μια που συνεχίζουν να υπάρχουν απόψεις που ανασύρουν τον ισχυρισμό του Μπουχάριν για το «θάνατο» αυτής της επιστήμης, λόγω της «διαφάνειας» των οικονομικών σχέσεων στο σοσιαλισμό και του κυρίαρχου ρόλου της οικονομικής πολιτικής. Μέχρι τη δημιουργία της διδασκαλίας της πολιτικής οικονομίας χρησιμοποιήθηκε η διδασκαλία της «θεωρίας της σοβιετικής οικονομίας» ή της «οικονομικής πολιτικής». Είναι ολοφάνερο ότι λαμβάνοντας υπόψη τη θέση του Στάλιν, ο Κ. Β. Οστροβιτιάνοφ μπόρεσε να δηλώσει στη συνεδρίαση του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Οικονομίας της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ το 1944: «Δεν μπορούμε να ταυτίσουμε την πολιτική οικονομία με την οικονομική πολιτική και γενικά με την ιδεολογία». Η ίδια η αναγνώριση της επιστήμης της πολιτικής οικονομίας του σοσιαλισμού προώθησε την πρακτική αναγκαιότητα για την ανάπτυξη της λογικής των οικονομικών κατηγοριών του σοσιαλισμού, ανεξάρτητα από το κατά πόσο έγινε κατορθωτό να διαχωριστεί η επιστημονική ανάλυση από την τρέχουσα οικονομική πολιτική. Κατ' αυτό τον τρόπο, η θεωρητική πολιτική οικονομία σαν επιστήμη έλαβε το στάτους της αντικειμενικότητας, της πρωταρχικής βάσης της οικονομικής πολιτικής, της πυξίδας, αν και -όπως έλεγε ο Λένιν- το να λύσεις το ίδιο και το αυτό ζήτημα θεωρητικά και πρακτικά είναι διαφορετικά πράγματα. Το πρόβλημα της ανάπτυξης της πολιτικής οικονομίας του σοσιαλισμού διατηρεί τη σημασία του και σήμερα, στους «αισχρούς καιρούς», όταν η πολιτική οικονομία σαν είδος φιλοσοφίας των οικονομικών αντιλήψεων έχει καταστραφεί και ιδιαίτερα για τον ορθό προσανατολισμό στη επίλυση των προβλημάτων της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, μετά την αναπόφευκτη χρεοκοπία των αντεπανάστασης.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="51" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_51" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι οικονομικοί νόμοι είναι νόμοι που εκφράζουν τις γενικές τάσεις κίνησης των οικονομικών σχέσεων. Ομως σε οποιοδήποτε τέτιο νόμο, όπως και στην ίδια τη σχέση, η υπαρκτή σχέση αιτίου-αποτελέσματος, το οποίο εκφράζει ο νόμος, ενυπάρχουν αντιφάσεις που δεν του επιτρέπουν να ερμηνευτούν οι απαιτήσεις του τυπικά και ωφελιμιστικά. Με τον οικονομικό νόμο, σαν νόμο για την κοινωνική ζωή, σχετίζεται και η σκέψη του Μαρξ για τις «κατηγορίες»: «Οι οικονομικές κατηγορίες αντιπροσωπεύουν μόνο θεωρητικές εκφράσεις, αφαιρέσεις των κοινωνικών σχέσεων παραγωγής»</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[8]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">. Εκτός από αυτό, ο νόμος σαν τέτιος εμφανίζεται στην πραγματική ζωή όχι με «γυμνή μορφή», αλλά με τη εικόνα των διαφόρων οικονομικών μορφών. Γι' αυτό είναι αδύνατο να «υπολογιστεί» ο οικονομικός νόμος σε κάποια μεγέθη. Οι οικονομικοί νόμοι «δεν έχουν άλλη πραγματικότητα, εκτός από το πώς θα προσεγγιστούν, σε τάση, κατά μέσον, </span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"><em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">όχι όμως στην άμεση πραγματικότητα</em></span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">. Αυτό συμβαίνει εν μέρει γιατί η δράση τους διασταυρώνεται ταυτοχρόνως με τη δράση και άλλων νόμων, εν μέρει και σαν αποτέλεσμα της φύσης τους σαν έννοιες»</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[9]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">. Είναι άλλη υπόθεση όταν γίνεται λόγος για συγκεκριμένες μορφές εμφάνισης των νομοτελειών, για παράδειγμα, για τις αξιακές μορφές της κίνησης του συνολικού προϊόντος και των μερών του. Εδώ είναι δυνατό να βρεθεί ποσοτική εξάρτηση. Η γνώση του νόμου δίνει γνώση της γενικής κατεύθυνσης (ανάγκες) της ανάπτυξης αλλά, φυσικά, η πρακτική δραστηριότητα απαιτεί κατανόηση της «διασταύρωσης» των νόμων και υπολογισμό όλης της ακρίβειας της στιγμής (δεν ξεχνάμε ότι υπάρχει ολόκληρο σύστημα οικονομικών επιστημών, για τις οποίες η πολιτική οικονομία αποτελεί μεθοδολογική βάση).</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="52" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_52" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Ο Στάλιν βεβαίως και είχε «Δική του ματιά στο σοσιαλισμό», όμως η «Δική του ματιά» δεν είναι οπωσδήποτε και θεωρητικά συστηματοποιημένη αντίληψη. Και σύμφωνα με αυτό, είναι ολοφάνερο ότι δεν ήταν οριστικά πεισμένος για όλες τις θέσεις και γι' αυτό δεν περιοριζόταν στις συμβουλές των «κορυφαίων», των «πλησιεστέρων» οικονομολόγων και αποφάσισε να κάνει πλατιά συζήτηση για να γνωρίσει όλο το φάσμα των απόψεων. Εννοείται ότι θα έπρεπε να προσδιοριστεί σε όλη την ποικιλομορφία των απόψεων και ο Στάλιν μπορούσε να το κάνει αυτό επαγγελματικά. Αντίθετα, η επόμενη κομματική καθοδήγηση για τους οικονομικούς νεωτερισμούς συνήθως καλούσε τον «πλησιέστερο κύκλο» και σαν αποτέλεσμα εμφανιζόταν κάτι που έφερνε κακό, κάτι σαν την οικονομική μεταρρύθμιση του 1965.</span></span></p><h2 class="" data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="53" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_53" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "PT Serif", PT-Serif-Fallback, serif; font-size: 2.375rem; font-weight: 400; line-height: 1.3; margin: 1rem 0px 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 0.9375rem; position: relative;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-40" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 15.2px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #555555;">4. </span>ΑΞΙΖΕΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗΣ ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΕΟΝ ΣΥΖΗΤΗΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ (ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ), ΜΙΑ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ ΣΕ ΑΥΤΟ, ΩΣ ΤΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ, ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΑ. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ «ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ».</span></h2><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="54" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_54" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Η πρωταρχική δυσκολία του προβλήματος βρισκόταν στο ότι οι θεμελιωτές του επιστημονικού σοσιαλισμού επιβεβαίωναν ότι ο σοσιαλισμός καταστρέφει την εμπορευματική παραγωγή. Η σοσιαλιστική παραγωγή είναι η πρώτη φάση της άμεσης κοινωνικής παραγωγής, η οποία σύμφωνα με τους Μαρξ-Ενγκελς-Λένιν, οδηγεί στην απονέκρωση της εμπορευματικής παραγωγής. Κατ' αυτό το μαρξιστικο-λενινιστικό συμπέρασμα στηριζόταν σε συστημική ανάλυση, με αφετηρία τις ριζικές αλλαγές στις σχέσεις ιδιοκτησίας. Ακόμα και ο Μαρξ και ο Λένιν, αναλύοντας την εξεταζόμενη καπιταλιστική παραγωγή, έβγαλαν το συμπέρασμα ότι ήδη στον καπιταλισμό η εμπορευματική παραγωγή καταστρέφεται στο βαθμό ανάπτυξης της κοινωνικοποίησης</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[10]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">. Και ξαφνικά (!) σαν τάχα -στην πρακτική- κάτι δεν ήταν έτσι.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="55" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_55" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Εάν κατανοήσουμε τη διαδικασία πρωτόγονα δογματικά φαίνεται ότι τάχα, αφού υπάρχει σοσιαλισμός, δεν υπάρχουν χρήματα, εμπόριο, πίστη κλπ. Στη μεταβατική περίοδο με την ποικιλομορφία των μορφών ιδιοκτησίας, με την τεράστια μάζα των ιδιωτικών αγροτικών νοικοκυριών η απόκλιση μεταξύ θεωρίας και πραγματικότητας ακόμα κάπως «απαλυνόταν». Ομως, πώς θα είναι περαιτέρω, όταν μετά από τα μέσα της δεκαετίας του '30 ήταν δυνατό να καθορισθεί η δημιουργία των βάσεων του σοσιαλιστικού καθεστώτος; Η κατάσταση της θεωρητικής «ανησυχίας» θα έπρεπε σε αυτό το σημείο να ενισχυθεί.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="56" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_56" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Ιστορικά θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να αναλυθεί όλη η θεωρητική βιβλιογραφία εκείνης της περιόδου γι' αυτό το πρόβλημα (αυτή η ανάλυση έγινε από εμάς τις δεκαετίες '60 - '70) όμως, περιοριζόμενοι στα πλαίσια του παρόντος άρθρου, σημειώνουμε μόνο την ουσία του «αιωρούμενου» προβλήματος και το άλυτό του στην εξεταζόμενη περίοδο. Τι υπάρχει και τι θα γίνει στην άμεση προοπτική με τον οικονομικό μηχανισμό (και γίνεται λόγος ακριβώς γι' αυτό) του σοσιαλισμού; Τέτιο ήταν το ζήτημα σε συνθήκες που τα χρήματα και οι χρηματικοί λογαριασμοί διατηρούνταν. Αλλιώς, μήπως αυτό σημαίνει την ύπαρξη εμπορευματικής παραγωγής; Σημαίνει άραγε τη διατήρηση της εμπορικής σχέσης «παραγωγής-κατανάλωσης», που εμφανίστηκε στους προηγούμενους αιώνες;</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="57" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_57" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Οπως είδαμε και παραπάνω η πρωταρχική λύση ακόμη δεν είχε φτάσει ως την αναγνώριση της «εμπορευματικής παραγωγής στο σοσιαλισμό. Στη διάρκεια της προετοιμασίας του εγχειριδίου αυτό μετατράπηκε στη μορφή αναγνώρισης του «νόμου της αξίας σε μεταμορφωμένη μορφή». Στη συνέχεια βλέπουμε ολοφάνερη αναζήτηση άλλης θεωρητικής λύσης. Το αποτέλεσμα της συζήτησης και της δημοσίευσης της εργασίας του Στάλιν ήταν η απόρριψη της θέσης για το «μετασχηματισμό» του νόμου της αξίας (αν και θα λέγαμε ότι η τροποποίηση του νόμου γενικά είναι ιστορικά γνωστό φαινόμενο) και καθιερώθηκε η θέση για την ύπαρξη στο σοσιαλισμό «εμπορευματικής παραγωγής <em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">ιδιαιτέρου είδους</em>». Ως προς το περιεχόμενό της η εξειδίκευση αυτής της εμπορευματικής παραγωγής δεν ήταν και τόσο σαφής έστω για το λόγο ότι η ενέργεια του νόμου της αξίας αναγνωριζόταν «περιορισμένη» και δε διατηρούσε τη λειτουργία του ρυθμιστή των αναλογιών.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="58" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_58" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Κρίνοντας την εργασία του Στάλιν δεν μπορούμε να πούμε ότι γίνεται λόγος για εμπορευματική παραγωγή σαν τέτια. Μάλλον, ο </span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"><em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">όρος </em></span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">«εμπορευματική παραγωγή ιδιαιτέρου είδους», που αναφερόταν μόνο στα «αντικείμενα προσωπικής κατανάλωσης» (στην εργασία σαν «εμπορεύματα» αναγνωρίζονται αρχικά τα προϊόντα της διατομεακής ανταλλαγής του κρατικού και του κολχόζνικου τομέα και στη συνέχεια διακηρύχτηκε ότι η εμπορευματική παραγωγή περιορίζεται μόνο στα αντικείμενα της προσωπικής κατανάλωσης), σήμαινε κάτι ανάλογο με εκείνο που ο Μαρξ στα «Οικονομικά Χειρόγραφα» του 1857-1858 ταξινομούσε σαν «απλή εμπορευματική κυκλοφορία». Μιλούσε μάλιστα για τον «τυπικό χαρακτήρα» της απλής κυκλοφορίας, όταν η ύπαρξη της κυκλοφορίας είναι «καθαρά φαινομενική»»</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[11]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">. Σ' εμάς, όμως, σε αυτή την περίπτωση ο όρος εμπορευματική </span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"><em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">παραγωγή </em></span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">σε σχέση με το σοσιαλισμό «εισήχθη», έλαβε το «δικαίωμα πόρευσης», αλλά όμως στην πραγματικότητα στο κείμενο της εργασίας του Ι. Β. Στάλιν λόγος γίνεται -στην καλύτερη περίπτωση- μόνο για την εμπορευματική κυκλοφορία.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="59" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_59" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Την αιτία της διατήρησης της «εμπορευματικής παραγωγής ιδιαιτέρου είδους» εδώ την έβλεπαν στην ανεπάρκεια της κοινωνικοποίησης και ακριβώς στην ύπαρξη των δύο τομέων οικονομίας (αν και η διατήρηση των φεουδαρχικών νοικοκυριών στα πλαίσια των αναπτυσσομένων καπιταλιστικών κοινωνιών θα λέγαμε ότι ποτέ δεν προκαλούσε αλλαγή του χαρακτηρισμού του ίδιου του καπιταλισμού) - γι' αυτό τα μέσα παραγωγής εξετάζονται σαν μη εμπορεύματα! Πολύ περισσότερο, που η επεξήγηση από το Στάλιν των κατηγοριών «εμπόρευμα», «χρήμα» κλπ. στο σοσιαλισμό, περιείχε άμεση υπόδειξη ότι από τις «παλαιές» εμπορευματικές κατηγορίες στο<em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">σοσιαλισμό διατηρήθηκε «κατά κύριο τρόπο» η μορφή, το εξωτερικό περίβλημα</em>. Με άλλα λόγια, εδώ στην πραγματικότητα, με τον όρο «εμπορευματική παραγωγή ιδιαιτέρου είδους» κατανοείτο κάποιο άλλο φαινόμενο, φαινόμενο με άλλο περιεχόμενο το οποίο μόνο ονομαζόταν με τον παλιό όρο. Ιδιαίτερα, η παραπομπή στο ότι ο Β. Ι. Λένιν ανακήρυξε την αναγκαιότητα για ολόπλευρη ανάπτυξη της εμπορικής κυκλοφορίας ήταν αβάσιμη, εάν λάβουμε υπόψη ότι ο Β. Ι. Λένιν αρκετά επακριβώς διαχώριζε την εμπορευματική παραγωγή από τις άλλες εμπορευματο-χρηματικές μορφές, ιδιαίτερα από την εμπορευματική κυκλοφορία.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="60" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_60" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Κατ' αυτόν τον τρόπο στη θεωρία για το συγκεκριμένο ζήτημα διατηρήθηκε λογική διττότητα και ίσως γι' αυτό μετά το Στάλιν στα κομματικά ντοκουμέντα χρησιμοποιείτο όχι ο όρος «εμπορευματική παραγωγή», αλλά ο περισσότερο απροσδιόριστος «εμπορευματο-χρηματικές σχέσεις».</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="61" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_61" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Η θεωρητική ανακρίβεια εκείνων των χρόνων (και αργότερα!) σε σημαντικό βαθμό καθοριζόταν από τις γενικές, ελλιπείς επεξεργασίες στην πολιτική οικονομία, στα μεθοδολογικά της εργαλεία. Αυτό ιδιαίτερα αφορούσε την ερμηνεία της ιδιοκτησίας σαν βάση του κοινωνικο-οικονομικού συστήματος. Σαν αποτέλεσμα -εμείς εδώ δεν εξετάζουμε το πρόβλημα της ιδιοκτησίας αναλυτικότερα</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[12]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">- οι σχέσεις ιδιοκτησίας στην πράξη έλαβαν την εξήγηση μόνο σαν δικαίωμα ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Από εδώ πηγάζει και η μη κατανόηση της κυρίαρχης μορφής ιδιοκτησίας ανεξάρτητα από την πολυμορφία των νομικών μορφών. Ο νόμος της αξίας είναι νόμος της εμπορευματικής παραγωγής και η ίδια η εμπορευματική παραγωγή - είναι ο μηχανισμός συνένωσης της παραγωγής και της κατανάλωσης στις συνθήκες της ατομικής ιδιοκτησίας και του αναπτυγμένου κοινωνικού καταμερισμού εργασίας. Μεθοδολογικά δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ της εμπορευματικής παραγωγής και της εμπορευματο-χρηματικής κυκλοφορίας, αν και η τελευταία εμφανίστηκε ιστορικά νωρίτερα από την πρώτη. Δεν υπήρχε και ακριβής κατανόηση των αντιθέσεων της οικονομικής αυτοτέλειας των επιχειρήσεων. Ολες αυτές οι «αδυναμίες» διατηρήθηκαν μέχρι και τη δεκαετία του '80, για μεγάλο διάστημα μετά το θάνατο του Στάλιν και είναι αδύνατο να «επιρριφθούν» στο Στάλιν.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="62" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_62" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Γίνονται αντιληπτές ως αναξιόπιστες και οι σημερινές ερμηνείες των απόψεων του Στάλιν από μερικούς ερμηνευτές του από τις γραμμές των κομμουνιστών. Ετσι, ο Β. Τρουσκόφ στην εφημερίδα της ΜΕ του ΚΚΡΟ «Πράβδα της Μόσχας» (Νο 145,1999) επιβεβαιώνει, ότι «ο Ι. Στάλιν το 1952 σημείωνε τον <em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">εμπορευματικό</em> χαρακτήρα των οικονομικών σχέσεων». «Ο <em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">χαρακτήρας</em> των οικονομικών σχέσεων», αυτή είναι η σοβαρή «απειλή» και είναι χρήσιμη σε αυτό το κείμενο για να επιχειρηματολογήσει τη νέα εκτίμησή του, ότι το ένδοξο σοσιαλιστικό παρελθόν ήταν «μη σοσιαλισμός». Αλλά ο Ι. Στάλιν δεν ανακήρυξε κανέναν «μη σοσιαλισμό» και βέβαια από το κείμενο της εργασίας του Στάλιν θέση για <em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">εμπορευματικό</em> <em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">χαρακτήρα</em> των παραγωγικών σχέσεων του σοσιαλισμού δεν προκύπτει. Είναι αρκετό να θυμηθούμε ότι σύμφωνα με το Στάλιν, η «σφαίρα δράσης» της εμπορευματικής παραγωγής στο σοσιαλισμό «είναι περιορισμένη στα αντικείμενα της προσωπικής κατανάλωσης», «τα μέσα παραγωγής στο καθεστώς μας είναι αδύνατο να τα εντάξουμε στην κατηγορία του εμπορεύματος». Πολύ περισσότερο που ο Στάλιν έγραφε ότι «από τις παλιές κατηγορίες του καπιταλισμού διατηρήθηκε σε μας, κατά κύριο τρόπο, η μορφή, το εξωτερικό περίβλημα»! Ετσι ο Στάλιν ήταν πολύ πιο κοντά στην αλήθεια, από ό,τι πολλοί θεωρητικοί της εποχής του, αλλά και μετά από αυτόν, συμπεριλαμβανομένων και των ακαδημαϊκών.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="63" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_63" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Εδώ μιλάμε όχι για τη λογική των κατηγοριών της πολιτικής οικονομίας του σοσιαλισμού η οποία υπήρχε τότε, αλλά μόνο για τις θέσεις του Στάλιν. Γίνεται λόγος μόνο για το ότι η «διατήρηση των μορφών, του εξωτερικού περιβλήματος» στο Στάλιν δεν μπορεί να προσάπτεται στο αξίωμα του <em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">χαρακτήρα</em> της παραγωγής. Ο Στάλιν κάτι τέτιο δε «σημείωνε». Ομως στον Β. Τρουσκόφ αυτό αποτελεί θέση: για κάποιο λόγο του φαίνεται ότι στην ΕΣΣΔ υπήρχε κάποιο «ενιαίο εργοστάσιο επιστρατευμένου τύπου», στο οποίο ξεχωριστά εργοστάσια «αλληλοενεργούν σύμφωνα με τους νόμους των εμπορευματικών σχέσεων». Κάτι τέτιο προσπαθούσαν να κάνουν με την οικονομική μεταρρύθμιση του 1965, όμως εξ ολοκλήρου και στην πράξη η αποτελεσματικότητα της σοσιαλιστικής οικονομίας οριζόταν από το ό,τι, ως προς το χαρακτήρα της, δεν ήταν εμπορευματική. Στη μεταρρύθμιση του 1965 εννοείται πως δεν έφταιγε ο Στάλιν, όπως και για τον εισαχθέντα προσανατολισμό των εργοστασίων στο κέρδος και -πολύ περισσότερο- σε αυτό που οδήγησε μετά από 20 χρόνια. Μπορούμε υποθετικά να λυπηθούμε για το ότι η λογική της «μορφής, του εξωτερικού περιβλήματος» δεν είχε αναπτυχθεί τότε από το Στάλιν (και τους άλλους θεωρητικούς), όπως δεν είχε, για παράδειγμα, αποκαλυφθεί η θέση του Λένιν για την αντιφατικότητα της ιδιοσυντήρησης. Ομως αυτό δεν έγινε ούτε και 40 χρόνια μετά το Στάλιν, και ποιον να κατηγορήσουμε εδώ; Βεβαίως αυτούς που συνέταξαν τη μεταρρύθμιση...</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="64" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_64" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Σε κάθε περίπτωση, στη σύντομη εργασία του Στάλιν υπάρχει υπεύθυνη κατανόηση της πρωταρχικής σημασίας της λαϊκο-οικονομικής αποτελεσματικότητας σε σύγκριση με το τοπικο-ιδιοσυντηρησιακό. Ο Β. Τρουσκόφ εδώ ολοφάνερα οπισθοδρομεί, ακόμα και με τη χρησιμοποίηση αστικής ετικέτας για τον πραγματικό σοσιαλισμό σαν «επιστρατευμένη οικονομία». Αυτό είναι ήδη «αλά» Γκαϊντάρ. Μεταξύ των άλλων, ακριβώς αυτός ο προσανατολισμός στην κοινωνικο-οικονομική («λαϊκο-οικονομική») αποτελεσματικότητα, με διάλυση του μηχανισμού της εμπορευματικής παραγωγής, εξασφάλισε όλες τις ιστορικές επιτυχίες της σοβιετικής οικονομίας, όσο και αν την καταρρακώνουν σήμερα.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="65" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_65" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Η ανακρίβεια των διατυπώσεων στο συγκεκριμένο πρόβλημα δεν προερχόταν μόνο εξ «αιτίας» του Στάλιν. Οι οικονομολόγοι που έντονα αντιπαρατέθηκαν στην πορεία της συζήτησης δεν μπόρεσαν να προτείνουν θεωρητικό ρήγμα, ενώ οι ίδιοι, 30 χρόνια μετά το Στάλιν, επέδειξαν κάτι το σχεδόν ανόητο, ακόμα και στην ερμηνεία των απόψεων του Μαρξ. Για παράδειγμα ο παραπάνω αναφερθείς Λ. Λεόντιεφ το 1968, στις σελίδες του περιοδικού «Ζητήματα ιστορίας του ΚΚΣΕ» (Νο 1, 1968) έδοσε με μιας δύο αντιτιθέμενες θέσεις: 1) «Οι θεμελιωτές του μαρξισμού θεωρούσαν την εμπορευματική παραγωγή και το νόμο της αξίας, ιδιάζοντες στην καπιταλιστική παραγωγή, ιστορικά πεπερασμένο φαινόμενο, που με την εξάλειψη του καπιταλισμού θα εξαφανιστεί» και 2) ο Μαρξ «εξετάζει την εξέλιξη της εμπορευματικής παραγωγής σε διάφορα στάδια της κοινωνικής ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένου και του σοσιαλισμού»! Και τέτιο μπέρδεμα, ακόμη και στην κατανόηση του Μάρξ, δόθηκε μέσα από τις σελίδες του περιοδικού του Ινστιτούτου Μαρξισμού-Λενινισμού της ΚΕ! Είναι ολοφάνερο γιατί το περιοδικό, φοβούμενο το κύμα των αντιδράσεων, την ίδια χρονιά έκλεισε τη συζήτηση γενικά! Εδώ παρεμπιπτόντως να θυμηθούμε, ότι στις επόμενες δεκαετίες στις κορυφές του Κόμματος, όπως φαίνεται, δεν υπήρχε άνθρωπος ικανός ή κάποιος που να επιθυμεί να ασχοληθεί με τα βασικότερα ζητήματα της οικονομικής θεωρίας.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="66" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_66" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Δυστυχώς σήμερα συναντάμε αναπάντεχα την κριτική στον Ι. Στάλιν από «δεξιά», από την πλευρά του ΚΚΡΟ. Ετσι, στις θέσεις του Ι. Στάλιν για τις εμπορευματικο-χρηματικές σχέσεις στράφηκαν οι Β. Μπουντάριν και Γ. Φόκιν στη μπροσούρα «Διδάγματα του παρελθόντος και ανίχνευση του παρόντος» (1998). Τους άρεσε για κάποιο λόγο ότι ο Στάλιν «αναγνώρισε» ότι «στη σοβιετική κοινωνία ιδιάζουν η εμπορευματική παραγωγή και ο νόμος της αξίας» (σελ. 22). Ομως οι συγγραφείς θεωρούν ότι εδώ «τον μεγαλύτερο θεωρητικό του μαρξισμού», παρ' όλα αυτά, «τον ξεγέλασαν τόσο η επιστημονική διορατικότητα, όσο και ο υγιής πρακτικισμός». Στη συνέχεια θα πούμε για τη «διορατικότητα», αλλά ο «πρακτικισμός» του Στάλιν ήταν αρκετά ανεπτυγμένος αν και, σε διαχωρισμό από τους επικριτές του, όχι με την έννοια της περιοριστικής καθημερινότητας της απλής εμφάνισης των πραγμάτων. Στο Β. Μπουντάριν δεν αρέσει ότι ο Στάλιν χρησιμοποιώντας τον όρο «εμπορευματική παραγωγή στο σοσιαλισμό», παρ' όλα αυτά αναγνώριζε ότι το προϊόν στο εσωτερικό του κρατικού τομέα είναι «εμπόρευμα όχι στην ουσία, αλλά στη μορφή» και έγραψε για την «υπολογιστική» σημασία των χρηματικών κατηγοριών, οι οποίες είναι απαραίτητες «για τον υπολογισμό, για τους λογαριασμούς, για τον προσδιορισμό της εισοδηματικότητας ή της ελλειμματικότητας των εργοστασίων, για τον έλεγχό τους». Στο Β. Μπουντάριν δεν αρέσει η παρατήρηση του Στάλιν: «Ομως αυτή είναι η τυπική πλευρά της υπόθεσης». Μεταξύ των άλλων, η θέση του Ι. Στάλιν καθορίστηκε από την κατανόηση της ουσίας της πρακτικής και -δυστυχώς- για πολύ καιρό μετά το Στάλιν δεν είχε μεθοδολογική τεκμηρίωση. Ο γενικευμένος λογαριασμός των δαπανών ανά μονάδα του προϊόντος παρέμενε αναγκαίος και έλαβε την παλιά συνήθη μορφή των χρημάτων, όμως σε οποιεσδήποτε ποσότητές τους αυτό δε δημιουργούσε αγοραία προνόμια. Το φαινόμενο βέβαια ήταν άλλο: Σαν τάχα το κάθε εργοστάσιο από μόνο του εξορύσσει το μετάλλευμα, το κάρβουνο, λιώνει το ατσάλι, φτιάχνει τρακτέρ... Και ολόγυρα συνήθης αγορά-πώληση. Ομως, κατ' ουσίαν, στον κατασκευαστή τρακτέρ από τα πριν του είχε δοθεί η ποσότητα των τρακτέρ και με τον ίδιο τρόπο και όλα τα μεγέθη της αλυσίδας, ως το τρακτέρ. Εάν στην αλυσίδα υπήρχε αδύνατος κρίκος, τότε του έδιναν τα μέσα («χρήματα») για διεύρυνση, ανεξάρτητα από τις προσωπικές του δυνατότητες. Πίσω από το φαινόμενο της εμπορευματικής κίνησης βρισκόταν η φυσική κίνηση.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="67" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_67" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Ο Β. Μπουντάριν (μεταξύ των άλλων, δεν είναι ο πρώτος) εγείρει αξιώσεις σε δύο θέσεις του Στάλιν: 1) «Στον τομέα της οικονομικής κυκλοφορίας μέσα στη χώρα τα μέσα παραγωγής χάνουν την ιδιότητα του εμπορεύματος, παύουν να είναι εμπορεύματα και βγαίνουν από τα όρια της σφαίρας δράσης του νόμου της αξίας, διατηρώντας μονάχα το εξωτερικό περίβλημα των εμπορευμάτων». Αυτό φέρνει σε αμηχανία το Μπουντάριν. 2) Οι ονομαζόμενες παλιές (εμπορευματικές) κατηγορίες αλλάζουν έτσι, ώστε «το παλιό δεν καταργείται απλώς πέρα για πέρα, αλλά αλλάζει τη φύση του σύμφωνα με το καινούργιο, διατηρώντας μόνο την μορφή του και το καινούργιο δεν καταργεί απλώς το παλιό, αλλά διεισδύει μέσα στο παλιό, αλλάζει τη φύση του, τις λειτουργίες του, χωρίς να καταστρέφει τη μορφή του, αλλά χρησιμοποιώντας την για την ανάπτυξη του καινούργιου». Στο Μπουντάριν ούτε και αυτό αρέσει. Ομως, στο έργο του Στάλιν στην πραγματικότητα υπάρχει ευφυέστατη διορατικότητα στην κατανόηση της διαλεκτικής εξέλιξης, η οποία ήταν μόνο σκοτεινιασμένη με λόγια για «εμπορευματική παραγωγή στο σοσιαλισμό» (κάτι που φαίνεται ότι ήταν δύσκολο να αποφευχθεί με την τότε απομόνωση των κολχόζ). Η σύγχυση του Μπουτάριν βαθαίνει από το γεγονός της θεώρησης του ότι και η κρατική επιχείρηση είναι «οικονομικά απομονωμένη» (Από ποιον; Από το κράτος; Από το λαό;). Συγχέει τη «σχετική αυτοτέλεια» των κρίκων της ενιαίας οικονομίας με την «απομόνωση» που χαρακτηρίζει τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Η κυκλοφορία των μέσων της κρατικής επιχείρησης δεν ήταν απομονωμένη από το γενικό οικονομικό επίπεδο. Για παράδειγμα τα μέσα για τους μισθούς ή τις πιστώσεις ή τους τεχνολογικούς νεωτερισμούς η επιχείρηση τα λάμβανε ανεξάρτητα από την τρέχουσα κατάσταση των λογαριασμών της.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="68" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_68" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Από μεθοδολογική άποψη, το δυστύχημα για τον προαναφερθέντα συγγραφέα και τους ομοίους του, βρίσκεται στο ότι δε διαχωρίζουν τις οικονομικές μορφές υλοποίησης του περιεχομένου της δοσμένης παραγωγής (για παράδειγμα, ο προγραμματισμός σαν μορφή εξασφάλισης της αναλογικότητας) από τις μορφές του δοσμένου περιεχομένου, από τις δανεικές, μεταμορφωμένες μορφές. Ενας τέτιος διαχωρισμός αυτών των μορφών περιγράφεται με σαφήνεια από το Μαρξ. Ο Μαρξ γράφει επίσης για «ανορθολογικές μορφές» και σημειώνει ότι «η έρευνα του μυστικού» αυτών των μορφών είναι «ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της πολιτικής οικονομίας»</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[13]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="69" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_69" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Με άλλα λόγια είναι αναγκαίο να κατανοηθεί η διαλεκτική της ύπαρξης των διαφόρων μορφών στο οικονομικό σύστημα και αυτό το μεθοδολογικό σημείο είναι βασικό για την εξασφάλιση αξιοπιστίας της επιστημονικής γνώσης. Το πρόβλημα των μετασχηματισμένων (και ανορθολογικών) μορφών είχε τεθεί (παλιότερα στη σοβιετική βιβλιογραφία ήταν μόνο υποθέσεις) στη δική μας βιβλιογραφία μόνο στη δεκαετία του '80</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[14]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="70" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_70" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Το πρόβλημα αυτών των μορφών, όπως βλέπουμε, τέθηκε στην πολιτική οικονομία αρκετά αργά, αν και στη φιλοσοφία κάπως νωρίτερα διατυπώθηκε το ότι η έννοια της «μετασχηματισμένης μορφής» εισήχθηκε στη φιλοσοφική ορολογία από τον Κ. Μαρξ (Φιλοσοφική Εγκυκλοπαίδεια, τ. 5). Ομως εδώ δε γινόταν λόγος για τις εμπορευματικο-χρηματικές μορφές στο σοσιαλισμό. Το ζήτημα «να αναγεννήσουμε, να νικήσουμε, να υποτάξουμε» τις </span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"><em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">παλιές</em></span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> μορφές, το έθεσε ο Β. Ι. Λένιν</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[15]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> μόνο σε γενικό πλάνο. Πώς και τι πρέπει να κάνουμε ήταν ζήτημα για επόμενες επεξεργασίες.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="71" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_71" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Από καθαρά πρακτική άποψη, η διάλυση της εμπορευματικής οικονομίας εξασφάλιζε την εξοικονομικότητα της σοσιαλιστικής οικονομικής διαχείρισης σαν ενιαίου λαϊκο-οικονομικού μηχανισμού</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[16]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">, αν και οι ανορθολογικές μορφές γεννούσαν αντιθέσεις, οι οποίες δεν μπορούσαν να λυθούν στο έδαφος του σοσιαλισμού. Αυτό το ζήτημα αρκετά ολοκληρωμένα διατυπώθηκε στην εργασία του Μ. Β. Ποπόφ «Η σχεδιοποιημένη επίλυση των αντιθέσεων της ανάπτυξης του σοσιαλισμού» (1986). Και αντιθέτως, η αναγέννηση της εμπορευματικής παραγωγής με τον ιδιάζοντα σε αυτή μηχανισμό της αγοράς, μέσα σε 2-3 χρόνια οδήγησε τη χώρα σε κρίση (επίσημα το 1990) και στη συνέχεια στη διάλυση του σοβιετικού κράτους, σε πρωτοφανή πτώση της παραγωγής και του βιοτικού επιπέδου. Οι αποστάτες τύπου Γκορμπατσόφ ούτε κατανοούσαν καν το σύγχρονο μηχανισμό στις παλιές καπιταλιστικές χώρες και με την υποβολή ξένων συμβούλων βιαστικά εμφύτευσαν τον εμπορευματικό μηχανισμό της εποχής του Ανταμ Σμιθ. Η κρίση της πτώσης έγινε συνεχής, τράβηξε μαζί της λες με σχοινί και την επιστημονική σφαίρα, τη σφαίρα του πολιτισμού, της ψυχαγωγίας, της μόρφωσης. Τις βάσεις των κοινωνικο-οικονομικών γνώσεων με ορμητικότητα τις κατάπιε η ασέβεια, οι σοσιαλοσοφιστίες, ο κομπογιαννιτισμός, η μυθολογία των παλιών θρησκευτικών πίστεων, η εξύμνηση του ατομισμού σαν ηθική επιλογή της εμπορευματικής παραγωγής και της επιθετικότητας της αγοράς.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="72" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_72" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Κατ' αυτόν τον τρόπο, η τοποθέτηση του Στάλιν στα πλαίσια του προβλήματος της «εμπορευματικής παραγωγής», που δεν ήταν κατανοητή από τον Μπουντάριν (και από πολλούς σοβιετικούς οικονομολόγους πριν από αυτόν!), περιείχε ασυνήθιστη προοπτική για την κατανόηση της σοσιαλιστικής πραγματικότητας, αν και στη διάθεση του Στάλιν δεν υπήρχαν πολλές από τις εργασίες του Μαρξ που εκδόθηκαν αργότερα. Δυστυχώς, στη σοβιετική οικονομική θεωρία κυριάρχησε στη συνέχεια η δογματική-αναθεωρητική γραμμή, η οποία μετέτρεψε σε φετίχ - τον όρο «εμπορευματική παραγωγή» - σε πρακτική στρατηγικής αναγέννησης αυτής της παραγωγής. Και η συζήτηση των «εμπορευματιστών» και «μη εμπορευματιστών» που διήρκεσε πάνω από 30 χρόνια μετά το θάνατο του Στάλιν, οδήγησε -το λιγότερο- στη νίκη κατ' αρχάς της τυπολατρείας και στη συνέχεια της αναθεώρησης που καταπόντισε τη χώρα. Εμπορευματική παραγωγή πλέον δεν υπήρχε, διατηρήθηκαν μόνο οι μεταμορφωμένες μορφές (κάτι σαν απομιμήσεις), όμως η θεωρία τράβηξε την πρακτική προς τα πίσω, την ωθούσε πέρα από τις ανάγκες.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="73" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_73" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Η απαραίτητη εργασία για μια διερμήνευση σε βάθος των χρηματικών μορφών σαν «μεταμορφωμένες ή ανορθολογικές» (δηλαδή μη σχετιζόμενες με το νόμο της αξίας) δεν ακούμπησε σχεδόν καθόλου την επίσημη πολιτική οικονομία, ακόμα και 40 χρόνια μετά το Στάλιν. Και εδώ βεβαίως δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε το Στάλιν, ο οποίος είχε μια βασική διόραση, η οποία και αγνοήθηκε από τη μεταγενέστερη επιστήμη. Σε αυτό βεβαίως φταίνε και οι κορυφαίοι παράγοντες της οικονομικής επιστήμης και οι μεταγενέστεροι καθοδηγητές του Κόμματος, οι οποίοι μη έχοντας το επίπεδο του Στάλιν (συμπεριλαμβανομένου και του θεωρητικού) επέτρεψαν να νικήσουν οι αντιλήψεις του «σοσιαλισμού με αγορά» (αγορά-μηχανισμός της εμπορευματικής παραγωγής), επέτρεψαν την ήττα του σοσιαλισμού.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="74" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_74" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Σταδιακά, σε όλες τις εποχές του επιστημονικο-οικονομικού δυναμικού συναθροίστηκαν άνθρωποι με αντισοσιαλιστικό προσανατολισμό, με αγοραίο προσανατολισμό. Αυτό έγινε ήδη στις αρχές της δεκαετίας του '80 και στο Τμήμα Οικονομικών της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ (εξαιρουμένου ίσως του ακαδημαϊκού Α. Μ. Ρουμιάντσεφ). Αργότερα, η πλειοψηφία από αυτούς αποκόπηκε τελείως από το μαρξισμό. Στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας επικεφαλής έδρας και μάλιστα διευθυντής της Οικονομικής Σχολής έγινε ο αρκετά ευέλικτος επιχειρηματίας σε ζητήματα επιστήμης Γ. Χ. Ποπόφ, ο οποίος αργότερα αποδείχτηκε «σοσιαλδημοκράτης». Στο «Πλεχάνοφ» επικεφαλής έδρας ήταν ο Ρ. Ι. Χασμπουλάτοφ, «δημοκράτης», ο οποίος από έδρας τον Ιούλη του 1993 αναγνώρισε: «Εγώ <em style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;">πάντα ήμουν</em> οπαδός των μεταρρυθμίσεων στην κατεύθυνση της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς». Δηλαδή όχι στην κατεύθυνση του σοσιαλισμού. Είναι κατανοητό ότι η υπόθεση δεν αφορά απλά αυτά τα πρόσωπα, τους οποίους το λιγότερο που μπορούμε να τους χαρακτηρίσουμε είναι διπρόσωπους και υπονομευτές. Στο περιοδικό «Κομμουνίστ» μπορούσαν να δουλεύουν αντιδραστικοί αντικομμουνιστές, οι Ο. Λάτσις και Ε. Γκαϊντάρ. Ομως είναι λογικό το ερώτημα: Πού ήταν οι ιδεολόγοι του ΚΚΣΕ;</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="75" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_75" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Η μετασταλινική περίοδος της οικονομικο-θεωρητικής κατάστασης αξίζει ιδιαίτερης ανάλυσης, όμως κλείνοντας μπορούμε να συμπληρώσουμε μόνο ότι ακριβώς ο μη εμπορευματικός χαρακτήρας της σοσιαλιστικής παραγωγής εξασφάλισε όλα τα πλεονεκτήματα του σοσιαλισμού, τη μεγαλύτερη (σε σύγκριση με τον καπιταλισμό) εξοικονόμηση πόρων στην παραγωγή, τη δυνατότητα η ΕΣΣΔ να γίνει μία από τις δύο υπερδυνάμεις, την αυξανόμενη ισχύ και επιρροή της στα τέλη της δεκαετίας του '70, την οποία υπολόγιζαν τα παγκόσμια κέντρα του ιμπεριαλισμού. Η ιδεολογική επανάπαυση και η επιλογή πρακτόρων επιρροής με σάπιες αντιλήψεις περί αστικής δημοκρατίας και «σοσιαλισμού της αγοράς» έπαιξε θλιβερό ρόλο στο ότι ο σοσιαλισμός προσωρινώς, έχασε...</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="76" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_76" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Παρ' όλα αυτά, από τα αναφερθέντα προκύπτει η ανάγκη αναγέννησης των μαρξιστικο-λενινιστικών θεωρητικών ερευνών (συμπεριλαμβανομένων και συζητήσεων) στις οποίες -κατά την άποψή μας- δε δίνεται προς το παρόν η απαιτούμενη προσοχή στο σύγχρονο κομμουνιστικό κίνημα, γεγονός που αρνητικά εκφράζεται και στα κομματικά προγράμματα, και στην ετοιμότητα να τεθεί η γραμμή αναγέννησης της οικονομίας του σοσιαλισμού στο μέλλον, χωρίς να επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="77" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_77" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">Το παρόν άρθρο αναδημοσιεύεται από το περιοδικό της Ενωσης Κομμουνιστών Ουκρανίας «Μαρξισμός και Σύγχρονη Εποχή», τεύχος 1/2000. Είναι ένα από τα τελευταία άρθρα του Αλμπερτ Μιχάιλοβιτς Εριόμιν, γνωστού σοβιετικού οικονομολόγου - μαρξιστή, που απεβίωσε στις 5 Μάρτη του 2000. Στην Ελλάδα έχει εκδοθεί από τη «Σύγχρονη Εποχή» το βιβλίο του «Η Διαδικασία παλινόρθωσης του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ», Αθήνα 1994.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="78" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_78" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[1]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Βλέπε πιο αναλυτικά Εριόμιν Α.: «Στο λαβύρινθο της καπιταλιστικοποίησης». 1977, κεφ. ΙΙ.1.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="79" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_79" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[2]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Πιο αναλυτικά γι' αυτό βλέπε: Εριόμιν Α. Ι. «Μεθοδολογία ορισμού της αφετηριακής και της βασικής σχέσης της οικονομίας του σοσιαλισμού», Καζάν, 1980.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="80" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_80" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[3]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Πιο αναλυτικά γι' αυτό βλέπε: Εριόμιν Α. Ι.: «Μεθοδολογία ορισμού της αφετηριακής και της βασικής σχέσης της οικονομίας του σοσιαλισμού», Καζάν, 1980, σελ. 61-107. Εριόμιν Α. Ι.: «Η ιδιοκτησία - βάση όλου του κοινωνικού καθεστώτος» (στο βιβλίο: Εναλλακτικά - επιλογή δρόμου, «Μισλ», 1990, σελ. 146-178. Εριόμιν Α. Ι.: «Η ανάπτυξη του συμπλέγματος σχέσεων των σοσιαλιστικής ιδιοκτησίας», Ινστιτούτο Οικονομίας Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, 1984, σελ. 5-32).</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="81" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_81" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[4]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Ιστορικά σημεία αυτής της διαδικασίας εξετάστηκαν στη βιβλιογραφία. Βλ. εν μέρει:<br style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;" />«Παγκόσμια ιστορία των οικονομικών εννοιών», τ. 6, βιβλίο 1, Μόσχα, «Μισλ», 1997.<br style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;" />«Ιστορία της πολιτικής οικονομίας του σοσιαλισμού», Λένινγκραντ, Εκδόσεις: Κρατικό Πανεπιστήμιο Λένινγκραντ, 1983.<br style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;" />Ντζιμπούτι Μ. Τσ. «Επιστημονικό σύστημα της πολιτικής οικονομίας του σοσιαλισμού: προβλήματα μορφοποίησης», Τυφλίδα, 1989.<br style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box;" />Οπένκιν Λ.: Στάλιν. «Τελευταία πρόγνωση του μέλλοντος», «Ζητήματα Ιστορίας του ΚΚΣΕ», 1991, Νο 7.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="82" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_82" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[5]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Σε αυτό το ζήτημα υπάρχει διάσταση ανάμεσα στην «Παγκόσμια Ιστορία της οικονομικής σκέψης» (στον προαναφερθέντα τόμο, στη σελ. 16) και στο άρθρο του Λ. Οπένκιν. Σύμφωνα με την «Παγκόσμια Ιστορία ...», του Ιανουαρίου του 1946, δημιουργήθηκε κολλεκτίβα συγγραφέων (χωρίς τον Λεόντιεφ) υπό την καθοδήγηση του Οστροβιτιάνοφ. Σύμφωνα με τον Οπένκιν, ο Λεόντιεφ καθοδηγούσε την παραπέρα επεξεργασία και το 1946, ενώ στην κολλεκτίβα των συγγραφέων βρισκόταν και το 1947 (βλ. σελ. 116-117).</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="83" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_83" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[6]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Βλ. Πασκόφ Α. Ι: «Οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού», Μόσχα, «Ναούκα», 1970, σελ. 211.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="84" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_84" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[7]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Βοζνεσένσκι Ν. «Η πολεμική οικονομία της ΕΣΣΔ στην περίοδο του Πατριωτικού πολέμου», ΓκΙΠΛ, σελ. 145-146, 175.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="85" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_85" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[8]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Κ. Μαρξ - Φρ. Ενγκελς: «Εργα», 2η ρωσική έκδοση, τ. 39, σελ. 139.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="86" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_86" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[9]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Κ. Μαρξ - Φρ. Ενγκελς: «Εργα», 2η ρωσική έκδοση, τ. 39, σελ. 355.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="87" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_87" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[10]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Βλέπε γι' αυτό αναλυτικότερα στο βιβλίο: «Θεωρητικά προβλήματα της σχεδιασμένης οργάνωσης της κοινωνικής παραγωγής», υπό την εποπτεία του Α. Μ. Εριόμιν, Μόσχα, Ινστιτούτο Οικονομίας της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, 1973.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="88" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_88" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[11]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Κ. Μαρξ - Φρ. Ενγκελς: «Εργα», 2η ρωσική έκδοση, τ. 46, τμήμα ΙΙ, σελ. 460-461.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="89" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_89" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[12]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Βλέπε για παράδειγμα: Εριόμιν Α. Μ.: «Μεθοδολογία ορισμού της αφετηριακής και βασικής σχέσης στην οικονομία» - Καζάν, 1980. Εριόμιν Α. Μ.: «Η ιδιοκτησία - βάση της οικονομίας» στο βιβλίο: Εκλογή-επιλογή δρόμου - «Μισλ», 1990. Εριόμιν Α.: «Στο λαβύρινθο της παλινόρθωσης του καπιταλισμού» - ΙΖΜ, Νο 2, 1997.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="90" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_90" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[13]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Κ. Μαρξ - Φρ. Ενγκελς: «Εργα», 2η ρωσική έκδοση, τ. 48, σελ. 457-458.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="91" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_91" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[14]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Βλ. άρθρο μας στη συλλογή «Πολιτικοοικονομικές πλευρές του ενιαίου λαϊκοοικονομικού συμπλέγματος» -Ινστιτούτο Οικονομίας Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, 1982, το άρθρο του Β. Περβούσιν στο περιοδικό «Οικονομικές Επιστήμες», Νο 2, 1982, το άρθρο μας στο περιοδικό «Οικονομικές Επιστήμες», Νο 3, 1985 και άλλα.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="92" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_92" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[15]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Β. Ι. Λένιν: Απαντα, ρωσική έκδοση, τ. 44, σελ. 227.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="93" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_93" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">[16]</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;"> Βλ. γι' αυτό: Εριόμιν Α.: «Στο λαβύρινθο της παλινόρθωσης του καπιταλισμού», 1997, κεφ. ΙΙ.2.</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="94" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_94" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px 0px 1rem;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #333333;">ΚΟΜΕΠ : </span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #444444;">Τεύχος:</span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #444444;"> </span><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #095197;">2000 Τεύχος 6</span></span></p><p data-wnd_is_separable="1" data-wnd_separable_id="wnd_TextBlock_738415042" data-wnd_separable_index="95" id="wnd_TextBlock_738415042_inner_95" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans Flex", Open-Sans-Flex-Fallback, sans-serif; font-size: 17.2px; margin: 0px; max-width: 64rem; padding: 0px;"><span class="wsw-02 wnd-font-size-110" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-color: rgba(0, 0, 0, 0.5); box-sizing: border-box; color: black; font-size: 18.92px;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #444444;">του Α. Μ. Εριόμιν</span></span></p>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-48506475296524122592023-12-17T18:48:00.000-08:002023-12-17T18:51:18.119-08:00«Επιχείρηση Al-Aqsa Flood» Ημέρα 72: Ισραηλινές δυνάμεις σκοτώνουν Παλαιστίνιους στην εκκλησία, η UNRWA προειδοποιεί για μαζική φυγή στην Αίγυπτο<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikxAVY5Bmq-_qJcixfsY4BuZkvr1xV75Q9MGtBnB-TgCMiWtEZLbbC_JV9wK5bVSwxjgB9oSgt-w2Y2SM-hPFy4QLR6AaDXNPJwHXv_GqL1GmLjC6Dc1IAHe8sFuDdLqXriQn6DA9xaJLJuuKD0eToc6HGICqxP_a_DMiOCRG2GxV0lpi5co_ncMzAdFOp/s769/MUSTAFA.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="569" data-original-width="769" height="474" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikxAVY5Bmq-_qJcixfsY4BuZkvr1xV75Q9MGtBnB-TgCMiWtEZLbbC_JV9wK5bVSwxjgB9oSgt-w2Y2SM-hPFy4QLR6AaDXNPJwHXv_GqL1GmLjC6Dc1IAHe8sFuDdLqXriQn6DA9xaJLJuuKD0eToc6HGICqxP_a_DMiOCRG2GxV0lpi5co_ncMzAdFOp/w640-h474/MUSTAFA.png" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Απο: <strong style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: small;"><a href="https://mondoweiss.net/author/mustafa-abu-sneineh/" target="_blank">MUSTAFA ABU SNEINEH</a></span></strong></p><p><strong style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: 30px;"><br /></span></strong></p><p><strong style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: 30px;">Θύματα</span></strong></p><ul style="background-color: clear; border: 0px; box-sizing: border-box; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; list-style: none; margin: 1.65em 0px 1.65em 35px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><li style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px 0px 0.8em; padding: 0px 0px 0px 5px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">18.800+ νεκροί* και περισσότεροι από 51.000 τραυματίες στη Λωρίδα της Γάζας.</span></li><li style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px 0px 0.8em; padding: 0px 0px 0px 5px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">297 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ</span></li><li style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px 0px 0.8em; padding: 0px 0px 0px 5px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Το Ισραήλ αναθεωρεί τον εκτιμώμενο αριθμό των νεκρών στις 7 Οκτωβρίου από 1.400 σε 1.147.</span></li><li style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px 0px 0.8em; padding: 0px 0px 0px 5px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">450 Ισραηλινοί στρατιώτες σκοτώθηκαν από τις 7 Οκτωβρίου και τουλάχιστον 1.682 τραυματίστηκαν.</span></li></ul><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">*</span><em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Αυτός ο αριθμός επιβεβαιώθηκε από το Υπουργείο Υγείας της Γάζας στις 16 Δεκεμβρίου. Λόγω βλαβών στα δίκτυα επικοινωνίας εντός της Λωρίδας της Γάζας, το Υπουργείο Υγείας στη Γάζα δεν μπόρεσε να ενημερώνει τακτικά και με ακρίβεια τους απολογισμούς του από τα μέσα Νοεμβρίου. Ορισμένες οργανώσεις για τα δικαιώματα ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών σε 20.000.</em></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br /></em></p><h2 class="wp-block-heading" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: clear; border: 0px; color: var(--c-gray-1400); font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 30px; line-height: 1.5; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin: calc(13px + 1.2em) 0px calc(10px + 0.2em); padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Βασικές Εξελίξεις</strong></h2><ul style="background-color: clear; border: 0px; box-sizing: border-box; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; list-style: none; margin: 1.65em 0px 1.65em 35px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><li style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px 0px 0.8em; padding: 0px 0px 0px 5px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Ισραηλινά τανκς και ελεύθεροι σκοπευτές περικυκλώνουν την καθολική εκκλησία της Αγίας Οικογένειας στη βόρεια Γάζα, πυρά εναντίον Παλαιστινίων, σκοτώνοντας μητέρα και κόρη που βρίσκονταν μέσα.</span></li><li style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px 0px 0.8em; padding: 0px 0px 0px 5px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Οι ισραηλινές δυνάμεις βομβαρδίζουν την YMCA στη Γάζα, η οποία φιλοξενεί 300 εκτοπισμένους, τραυματίζοντας και σκοτώνοντας αρκετούς Παλαιστίνιους.</span></li><li style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px 0px 0.8em; padding: 0px 0px 0px 5px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει τον «πόλεμο μέχρι τη νίκη, παρά τη διεθνή πίεση», υπερηφανεύεται για την αποτροπή δημιουργίας ενός παλαιστινιακού κράτους.</span></li><li style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px 0px 0.8em; padding: 0px 0px 0px 5px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Οι Παλαιστίνιες γυναίκες και τα παιδιά αποτελούν το 70 τοις εκατό των θυμάτων στη Λωρίδα της Γάζας, χιλιάδες εξακολουθούν να αγνοούνται κάτω από τα ερείπια.</span></li><li style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px 0px 0.8em; padding: 0px 0px 0px 5px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Ο διευθυντής της UNRWA λέει ότι ο βομβαρδισμός του Ισραήλ δημιούργησε μια πραγματικότητα στο έδαφος «η οποία στην πραγματικότητα θα απωθήσει όλο και περισσότερους Παλαιστίνιους από τη Γάζα».</span></li><li style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px 0px 0.8em; padding: 0px 0px 0px 5px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Το Υπουργείο Υγείας της Παλαιστινιακής Αρχής λέει ότι το Ισραήλ σκότωσε 505 Παλαιστίνιους στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και την Ιερουσαλήμ από τον Ιανουάριο, 111 εκ των οποίων παιδιά.</span></li><li style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px 0px 0.8em; padding: 0px 0px 0px 5px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Η PA </span><a href="https://www.wafa.ps/Pages/Details/86550" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="vertical-align: inherit;">Η Επιτροπή Υποθέσεων Κρατουμένων και Πρώην Κρατουμένων</span></a><span style="vertical-align: inherit;"> λέει ότι οι γυναίκες κρατούμενες από τη Γάζα που κρατούνται στις φυλακές Damoun αντιμετωπίζουν καθημερινή τιμωρία, συμπεριλαμβανομένου ξυλοδαρμού και σωματικής έρευνας.</span></li><li style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px 0px 0.8em; padding: 0px 0px 0px 5px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Ισραηλινοί πύραυλοι drone βομβαρδίζουν το σπίτι του Mahmoud Samer Jaber και τη συνοικία Al-Manshiya στον προσφυγικό καταυλισμό Nour Shams στο Tulkarem.</span></li></ul><h2 class="wp-block-heading" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: clear; border: 0px; color: var(--c-gray-1400); font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 30px; line-height: 1.5; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin: calc(13px + 1.2em) 0px calc(10px + 0.2em); padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Οι ισραηλινές δυνάμεις σκοτώνουν δύο Παλαιστίνιους μέσα σε καθολική εκκλησία στη Γάζα</strong></h2><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Οι ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν δύο Παλαιστίνιους με σφαίρες ελεύθερου σκοπευτή το Σάββατο στη συνοικία Al-Zaytoun και τραυμάτισαν άλλους επτά ενώ βρίσκονταν καταφύγιο μέσα στην εκκλησία της Αγίας Οικογένειας στη Γάζα.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;"><span style="vertical-align: inherit;">Ισραηλινά τανκς περικύκλωσαν την καθολική ενορία και πυροβόλησαν εναντίον Παλαιστινίων που κινούνταν μέσα στην αυλή της, μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Wafa</span><span style="vertical-align: inherit;">. Ισραηλινά πυρά σκότωσαν τη Nahida Khalil Boulos Anton και την κόρη της, Samar Kamal Anton, μέσα στο συγκρότημα της εκκλησίας, όπου 600 εκτοπισμένοι, οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι Χριστιανοί, βρήκαν καταφύγιο από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς.</span></span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Οι ισραηλινές δυνάμεις στοχεύουν να εκδιώξουν Παλαιστίνιους από την ενορία της Αγίας Οικογένειας και την Κυριακή βομβάρδισαν τη Χριστιανική Ένωση Νέων Ανδρών (YMCA) στη Γάζα, η οποία φιλοξενεί 300 εκτοπισμένους, τραυματίζοντας και σκοτώνοντας αρκετούς Παλαιστίνιους.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Το </span><a href="https://www.cbcew.org.uk/cardinal-vincent-nichols-statement-on-holy-family-parish-in-gaza/" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="vertical-align: inherit;">Λατινικό Πατριαρχείο Ιεροσολύμων</span></a><span style="vertical-align: inherit;"> καταδίκασε την επίθεση στην Καθολική Εκκλησία. «Η Nahida και η κόρη της Samar πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν καθώς πήγαιναν στο Μοναστήρι της Αδελφής», ανέφερε σε ανακοίνωσή της. «Η μία σκοτώθηκε καθώς προσπαθούσε να μεταφέρει την άλλη σε ασφαλές μέρος. Άλλοι επτά άνθρωποι πυροβολήθηκαν και τραυματίστηκαν καθώς προσπαθούσαν να προστατεύσουν άλλους μέσα στο συγκρότημα της εκκλησίας.»</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">«Δεν δόθηκε καμία προειδοποίηση, δεν υπήρξε καμία ενημέρωση. Πυροβολήθηκαν εν ψυχρώ μέσα στις εγκαταστάσεις της ενορίας, όπου δεν υπάρχουν εμπόλεμοι», προστίθεται στην ανακοίνωση.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Το Πατριαρχείο είπε ότι ένας ισραηλινός πύραυλος κατέστρεψε την ηλεκτρική γεννήτρια και τη δεξαμενή καυσίμου της μονής, όπου στεγάζονται 54 άτομα με αναπηρία.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Το περιστατικό προκάλεσε ευρεία καταδίκη και περιγράφηκε ως "</span><a href="https://catholicherald.co.uk/senseless-attacks-in-gaza-christians-shot-and-killed-at-holy-family-church-and-missionaries-of-charity-targeted-by-tanks/" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="vertical-align: inherit;">άλογη επίθεση</span></a><span style="vertical-align: inherit;">." Στις 19 Οκτωβρίου, οι ισραηλινές δυνάμεις βομβάρδισαν την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία στο κέντρο της πόλης της Γάζας, όπου στεγάζονταν εκατοντάδες Παλαιστίνιοι, σκοτώνοντας 18 άτομα.</span></p><h2 class="wp-block-heading" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: clear; border: 0px; color: var(--c-gray-1400); font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 30px; line-height: 1.5; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin: calc(13px + 1.2em) 0px calc(10px + 0.2em); padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ο Νετανιάχου του Ισραήλ είναι περήφανος που μπλοκάρει το παλαιστινιακό κράτος</strong></h2><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Τουλάχιστον 19.000 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί από την έναρξη της ισραηλινής επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας τον Οκτώβριο. Αν και ορισμένοι δυτικοί ηγέτες ζητούν τώρα μια «</span><a href="https://www.thetimes.co.uk/article/we-need-a-sustainable-ceasefire-in-gaza-says-david-cameron-fxbt3s7kp" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="vertical-align: inherit;">βιώσιμη κατάπαυση του πυρός</span></a><span style="vertical-align: inherit;">» στη Γάζα, οι υπουργοί πολέμου του Ισραήλ φαίνεται να είναι ανένδοτοι στο να συνεχίσουν να χτυπούν τη Λωρίδα της Γάζας. απαρουσιάζοντας τη στρατιωτική τους εκστρατεία ως τον «δεύτερο πόλεμο της ανεξαρτησίας».</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου είπε το </span><a href="https://twitter.com/netanyahu/status/1736139333378142706" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="vertical-align: inherit;">Σάββατο</span></a><span style="vertical-align: inherit;"> σε τηλεοπτική ομιλία του ότι «αυτόν τον πόλεμο πρέπει να τον συνεχίσουμε μέχρι τη νίκη, παρά τις διεθνείς πιέσεις και παρά το αφόρητα βαρύ τίμημα που μας επιβάλλει ο πόλεμος στην πτώση των αγαπημένων μας γιων και θυγατέρων.»</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Μέχρι το πρωί της Κυριακής, 450 Ισραηλινοί στρατιώτες σκοτώθηκαν, οι περισσότεροι από τους οποίους κατά τη διάρκεια μαχών και ένοπλων συγκρούσεων με Παλαιστίνιους μαχητές, από τις 7 Οκτωβρίου. Οι παλαιστινιακές ομάδες αντίστασης κρατούν ακόμη 130 Ισραηλινούς αιχμάλωτους.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Ο τυχαίος πυροβολισμός και η δολοφονία τριών Ισραηλινών αιχμαλώτων από τον ισραηλινό στρατό στη Λωρίδα της Γάζας προκάλεσε τεράστια αμηχανία στην κυβέρνηση και στον Νετανιάχου, ο οποίος είπε ότι «σοκαρίστηκε» όταν άκουσε την είδηση.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">«Ήταν μόλις ένα βήμα μακριά από την ελευθερία, άγγιξαν πραγματικά τη λύτρωση και τότε συνέβη η καταστροφή. Μου ράγισε την καρδιά. Έσπασε την καρδιά ολόκληρου του έθνους», είπε.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Ο Νετανιάχου πρόσθεσε επίσης: «Είμαι πολύ περήφανος που απέτρεψα τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους».</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Η πολιτική του καριέρα διακυβεύεται καθώς η δημοτικότητα του </span><a href="https://www.timesofisrael.com/as-netanyahus-popularity-wanes-likud-mk-danny-danon-prepares-to-mount-challenge/" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="vertical-align: inherit;">Likud Party</span></a> <span style="vertical-align: inherit;">έπεσε κατακόρυφα και οι διαδηλώσεις που ζητούσαν την παραίτησή του επέστρεψαν στους δρόμους της Τηλ. Aviv. </span></p><h2 class="wp-block-heading" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: clear; border: 0px; color: var(--c-gray-1400); font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 30px; line-height: 1.5; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin: calc(13px + 1.2em) 0px calc(10px + 0.2em); padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Στη Γάζα, οι γυναίκες και τα παιδιά αποτελούν το 70 τοις εκατό των θυμάτων</strong></h2><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Το Υπουργείο Υγείας της Παλαιστινιακής Αρχής (PA) δήλωσε το βράδυ του Σαββάτου ότι 18.800 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν στην ισραηλινή επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας και σχεδόν 51.000 τραυματίστηκαν από τις 7 Οκτωβρίου. Οι γυναίκες και τα παιδιά αποτελούν το 70% των θυμάτων, ενώ χιλιάδες εξακολουθούν να αγνοούνται στα ερείπια.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Το υπουργείο πρόσθεσε ότι λειτουργούν 11 ιατρικές εγκαταστάσεις από τις συνολικά 36 που λειτουργούσαν στη Λωρίδα της Γάζας. Τρεις από αυτές τις επιχειρησιακές εγκαταστάσεις βρίσκονται στη βόρεια Γάζα.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a href="https://www.wafa.ps/Pages/Details/86533" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="vertical-align: inherit;">Η Wafa</span></a><span style="vertical-align: inherit;"> ανέφερε το πρωί της Κυριακής ότι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές σε σπίτια στη Jabalia σκότωσαν τουλάχιστον 35 άτομα.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Ο βομβαρδισμός του Ισραήλ στην οικογένεια Σιχάμπ στη Τζαμπαλία σκότωσε 24 άτομα και τραυμάτισε άλλους 90. Μια άλλη βομβιστική επίθεση στο σπίτι της οικογένειας Khalla στην πόλη άφησε πίσω του 11 νεκρούς. Οι παλαιστινιακές ομάδες διάσωσης ανέσυραν 23 πτώματα μαρτύρων που ήταν θαμμένα στα ερείπια, μετά τον ισραηλινό βομβαρδισμό στην περιοχή Al-Nazla στη Jabalia.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Στην Παλιά Πόλη της Γάζας, μια αεροπορική επιδρομή σκότωσε 20 άτομα, ενώ οι ισραηλινές δυνάμεις παραμένουν σταθμευμένες στην Πλατεία Παλαιστίνης στο κέντρο της πόλης, κοντά στο Αραβικό Νοσοκομείο Al-Ahli και το Μεγάλο Τζαμί Ομάρι, τα οποία και τα δύο ήταν στόχοι καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου. </span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Στη συνοικία Al-Zaytoun, ισραηλινοί βομβαρδισμοί και επιθέσεις drone σκότωσαν εννέα μέλη των οικογενειών Al-Amarin και Hamouda στη νοτιοανατολική πόλη της Γάζας.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Οι ισραηλινές δυνάμεις βομβάρδισαν επίσης τις γειτονιές Al-Nasr, Tel Al-Hawa, Sheikh Radwan και Beit Lahia στη βόρεια Γάζα. Παλαιστίνιοι έθαψαν 20 μέλη της οικογένειας Σάλεμ σε ένα αυτοσχέδιο νεκροταφείο αφού ένα ισραηλινό F-16 βομβάρδισε και ισοπέδωσε το τετραώροφο σπίτι τους στην πόλη της Γάζας, ανέφερε η </span><a href="https://www.wafa.ps/Pages/Details/86539" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="vertical-align: inherit;">Wafa</span></a><span style="vertical-align: inherit;"> .</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Στη Beit Lahia, βομβάρδισε το σπίτι της οικογένειας Al-Barawi, σκοτώνοντας δύο άτομα και τραυματίζοντας δεκάδες.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Στα νότια της Γάζας, οι ισραηλινές δυνάμεις βομβάρδισαν και επιτέθηκαν στις πόλεις Khuzaa, Al-Qarara, Sheikh Nasser και την περιοχή Al-Satar Al-Gharbi και εξαπέλυσαν τέσσερις αεροπορικές επιδρομές στον προσφυγικό καταυλισμό Yebna, κοντά στη Ράφα στα σύνορα με την Αίγυπτο. </span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Τα πολεμικά αεροσκάφη του Ισραήλ βομβάρδισαν επίσης τον καταυλισμό Dier Al-Balah στο κέντρο της Γάζας, σκοτώνοντας 12 ανθρώπους και τραυματίζοντας δεκάδες. Στο Khan Yunis, νότια της Λωρίδας της Γάζας, το πυροβολικό του Ισραήλ βομβάρδισε την αυλή του νοσοκομείου Nasser, τραυματίζοντας δύο Παλαιστίνιους το πρωί της Κυριακής.</span></p><h2 class="wp-block-heading" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: clear; border: 0px; color: var(--c-gray-1400); font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 30px; line-height: 1.5; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin: calc(13px + 1.2em) 0px calc(10px + 0.2em); padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Αξιωματούχος του ΟΗΕ: «Ο πειρασμός να φύγουμε από αυτή την γήινη κόλαση είναι πολύ ισχυρός»</strong></h2><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Ο Philippe Lazzarini, ο γενικός διευθυντής της υπηρεσίας προσφύγων του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους (UNRWA) είπε ότι υπάρχουν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιοι στη Ράφα, μια πόλη όπου ζούσαν σχεδόν 200.000 άνθρωποι πριν από τις 7 Οκτωβρίου.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Η UNRWA βλέπει επίσης μια «κατακόρυφη αύξηση» ασθενειών όπως η διάρροια και η εμφάνιση ηπατικής λοίμωξης από ηπατίτιδα.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">«Πολλές δερματικές ασθένειες επίσης, λόγω των φρικτών συνθηκών υγιεινής, καθώς πολλοί άνθρωποι δεν μπορούσαν να αλλάξουν τα ρούχα τους για εβδομάδες», είπε.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Ο Lazzarini προειδοποίησε κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχ’ωρησε στο </span><a href="https://www.newstatesman.com/world/middle-east/2023/12/philippe-lazzarini-gaza-hunger-starvation?utm_medium=Social&utm_source=Twitter#Echobox=1702670072" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">The New Statesman</em></a><em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> </em><span style="vertical-align: inherit;">ότι οι ανθρωπιστικές οργανώσεις τρέχουν ενάντια στον χρόνο καθώς το Ισραήλ συνεχίζει να εμποδίζει την είδοσο επαρκών ιατρικών και ανθρωπιστικών προμηθειεών στη Γάζα.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">«Όσο περισσότερο περιμένουμε τόσο περισσότεροι άνθρωποι θα πεθαίνουν, όχι μόνο λόγω των στρατιωτικών βομβαρδισμών αλλά και λόγω των επιπτώσεων της πολιορκίας. Αυτός είναι ένας αγώνας ενάντια στον χρόνο», είπε ο Lazzarini.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Πρόσθεσε ότι οι βομβαρδισμοί του Ισραήλ δημιούργησαν μια πραγματικότητα στο έδαφος «η οποία στην πραγματικότητα θα απωθήσει όλο και περισσότερους Παλαιστίνιους από τη Γάζα».</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Εξήγησε ότι η παλαιστινιακή μεσαία τάξη «μπορεί να θέλει να δώσει στα παιδιά της ένα μέλλον. Έχουμε ήδη δει ότι οι άνθρωποι δεν επιτρέπεται να επιστρέψουν στο βορρά και ωθούνται συνεχώς πιο νότια».</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: 19px; vertical-align: inherit;"><span face="ff-more-web-pro, PT Serif, Georgia, serif">«Ο </span><span style="font-family: courier;">πειρασμός</span><span face="ff-more-web-pro, PT Serif, Georgia, serif"> να φύγουμε από αυτή την κόλαση στη Γη είναι πολύ δυνατός», είπε. «Μπορεί να φτάσουμε σε ένα οριακό σημείο και οι άνθρωποι θα δοκιμάσουν τις ευκαιρίες τους. </span></span><span face="ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif" style="color: #050505; font-size: 11pt;">[ΣΗΜ. Στο να παραβιάσουν τα σύνορα]. </span><span face="ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif" style="color: #050505;"><span style="font-size: medium;">Μπορεί να μην είναι μια σκόπιμη πολιτική, αλλά δημιουργείται μια πραγματικότητα στο έδαφος» </span></span><span face="ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif" style="color: #050505; font-size: 11pt;">[ΣΗΜ. Προφανώς και είναι σκοπιμότατη πολιτική εκδίωξης όλων των Παλαιστινίων από τη Γάζα].</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Το Σάββατο, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο διαδήλωσαν σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τη Λωρίδα της Γάζας της Παλαιστίνης και ζητώντας κατάπαυση του πυρός. Στις αμερικανικές πόλεις Σικάγο, Νέα Υόρκη, Λος Άντζελος και Χιούστον, μεταξύ άλλων, διαδηλωτές κάλεσαν την αμερικανική κυβέρνηση να σταματήσει να εξοπλίζει το Ισραήλ και να πιέσει για άμεση διακοπή των βομβαρδισμών του Ισραήλ στη Γάζα.</span></p><h2 class="wp-block-heading" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: clear; border: 0px; color: var(--c-gray-1400); font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 30px; line-height: 1.5; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin: calc(13px + 1.2em) 0px calc(10px + 0.2em); padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Οι ισραηλινές δυνάμεις σκοτώνουν εννέα Παλαιστίνιους μέσα σε 24 ώρες στη Δυτική Όχθη</strong></h2><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Το υπουργείο Υγείας της Παλαιστινιακής Αρχής ανακοίνωσε την Κυριακή ότι 505 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί από Ισραηλινούς στρατιώτες ή εποίκους στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και την Ιερουσαλήμ από τον Ιανουάριο, εκ των οποίων 111 είναι παιδιά.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Ωστόσο, από τις 7 Οκτωβρίου, η ισραηλινή κατοχή έχει σκοτώσει 297 Παλαιστίνιους, 70 εκ των οποίων είναι παιδιά.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Μέχρι το πρωί της Κυριακής, οι ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν εννέα Παλαιστίνιους και τραυμάτισαν δεκάδες στη Ναμπλούς, το Τουλκαρέμ και τη Χεβρώνα. </span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Οι ισραηλινές δυνάμεις εξαπέλυσαν βαριά στρατιωτική επιδρομή στην πόλη Τουλκαρέμ και τον προσφυγικό καταυλισμό Νουρ Σαμς, σκοτώνοντας πέντε Παλαιστίνιους, που ταυτοποιούνται ως Τζιχάντ Χατέμ Αμαρνέ, 23 ετών, Ουαλίντ Αμπντέλ Ραζάκ Ασάαντ Ζαχρά, 22, Ασάαντ Φάθι Ασάαντ Ζαχρά, 33, Μαχμούντ Σαμέρ Τζαμπέρ, 22 ετών , και Ghaith Yasser Shehadeh, 25.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a href="https://www.wafa.ps/Pages/Details/86537" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="vertical-align: inherit;">Η Wafa</span></a><span style="vertical-align: inherit;"> ανέφερε ότι οι ισραηλινές δυνάμεις βομβάρδισαν τον καταυλισμό Nour Shams τα ξημερώματα της Κυριακής και μετέτρεψαν την περιοχή σε στρατιωτική ζώνη, εμποδίζοντας την είσοδο ασθενοφόρων στον καταυλισμό.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Ισραηλινοί πύραυλοι drone βομβάρδισαν το σπίτι του Mahmoud Samer Jaber και τη συνοικία Al-Manshiya στο στρατόπεδο Nour Shams. Οι ισραηλινές δυνάμεις εισέβαλαν επίσης σε πολλά σπίτια και συνέλαβαν δεκάδες άτομα ενώ τοποθέτησαν ελεύθερους σκοπευτές σε στέγες σπιτιών που ανήκουν στις οικογένειες Al-Batta και Al-Saida στον καταυλισμό.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Το βράδυ του Σαββάτου, οι ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν τον Aziz Abd al-Rahim Aziz Ekhailil, 20 ετών, με σφαίρες στην κοιλιά στην πόλη Beit Ummar, νότια της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Στον προσφυγικό καταυλισμό Deir Ammar, δυτικά της Ραμάλα, οι ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν τον 16χρονο Atallah Ziad Badha με πραγματικές σφαίρες όταν ξέσπασαν συγκρούσεις το βράδυ του Σαββάτου. </span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Τρεις Παλαιστίνιοι τραυματίστηκαν στην κοιλιά, το στήθος και το πόδι, όταν οι ισραηλινές δυνάμεις εισέβαλαν στον καταυλισμό, ανέφερε η </span><a href="https://www.wafa.ps/Pages/Details/86513" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="vertical-align: inherit;">Wafa</span></a><span style="vertical-align: inherit;">. Οι ισραηλινές δυνάμεις συνέλαβαν επίσης δεκάδες Παλαιστίνιους κατά τη διάρκεια της νύχτας από τις πόλεις </span><a href="https://www.wafa.ps/Pages/Details/86529" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="vertical-align: inherit;">Nablus</span></a><span style="vertical-align: inherit;">, </span><a href="https://www.wafa.ps/Pages/Details/86530" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="vertical-align: inherit;">Al-Aroub</span></a><span style="vertical-align: inherit;"> στο στρατόπεδο προσφύγων στη Χεβρώνα και στο </span><a href="https://www.wafa.ps/Pages/Details/86531" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="vertical-align: inherit;">στρατόπεδο Al-Jalazoun</span></a><span style="vertical-align: inherit;"> στη Ραμάλα.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Η </span><a href="https://www.wafa.ps/Pages/Details/86550" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="vertical-align: inherit;">Επιτροπή Κρατουμένων και Υποθέσεων Πρώην Κρατουμένων της Παλαιστινιακής Αρχής</span></a><span style="vertical-align: inherit;"> δήλωσε την Κυριακή ότι οι γυναίκες κρατούμενες από τη Λωρίδα της Γάζας που κρατούνται στις φυλακές Damoun αντιμετωπίζουν σκληρή καταστολή, συμπεριλαμβανομένων ξυλοδαρμών και σωματικής έρευνας, σε καθημερινή βάση.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">Η Επιτροπή κατέγραψε την περίπτωση μιας 80χρονης γυναίκας από τη Γάζα που συνελήφθη από τις ισραηλινές δυνάμεις.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 1.65em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">«Περπατούσε με δεκανίκι και χωρίς κάλυμμα στο κεφάλι της. Το σώμα και τα ρούχα της ήταν γεμάτα αίματα και δεν ήξερε τίποτα. Φαινόταν ότι έπασχε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ», είπε ο δικηγόρος της στην Επιτροπή.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 2.2em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;">«Όλες οι κρατούμενες γυναίκες από τη Λωρίδα της Γάζας έφτασαν στη φυλακή, με την υγεία τους να βρίσκεται σε άθλια κατάσταση, από κάθε άποψη, σωματική και ψυχολογική», πρόσθεσε η </span><a href="https://www.wafa.ps/Pages/Details/86550" style="border-bottom-style: solid; border-color: rgb(3, 100, 170); border-image: initial; border-left-style: initial; border-right-style: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 2px; box-shadow: none; font-family: inherit; margin: 0px; opacity: initial; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="vertical-align: inherit;">Η Επιτροπή</span></a> <span style="vertical-align: inherit;">.</span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.74); font-family: ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif; font-size: 19px; margin: 0px 0px 2.2em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="vertical-align: inherit;"><br /></span></p><p style="background-color: clear; border: 0px; margin: 0px 0px 2.2em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span color="rgba(0, 0, 0, 0.74)" face="ff-more-web-pro, "PT Serif", Georgia, serif" style="font-size: medium;"><b>Πηγή: </b></span><span color="rgba(0, 0, 0, 0.74)" face="ff-more-web-pro, PT Serif, Georgia, serif" style="font-size: medium;"><b><a href="http://mondoweiss.net" target="_blank">mondoweiss.net</a></b></span></p>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-53537150260601075862023-12-17T16:38:00.000-08:002023-12-17T16:51:53.395-08:00HUEY P. NEWTON - REVOLUTIONARY SUICIDE - Introduction by Fredrika Newton<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAzGQOgQTpiEnjwpEUPnarqmffRvMY5UKGLIkT5i58BkyJgCf0bD6Knh9082frNzOAWha8oiA_WafsmIUWVv__eSEuXUVpRh-ZMtMToUXqmAOT7yodSKyC7MU5U8MPzOq-p4biwStIMwaeyFhLxQuPwi5twZEmTxNORTWhm9ZzxlS9fr6YRUTt2ZXzd0eL/s472/introduction%20by%20Fredrika%20Newton.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="472" data-original-width="364" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAzGQOgQTpiEnjwpEUPnarqmffRvMY5UKGLIkT5i58BkyJgCf0bD6Knh9082frNzOAWha8oiA_WafsmIUWVv__eSEuXUVpRh-ZMtMToUXqmAOT7yodSKyC7MU5U8MPzOq-p4biwStIMwaeyFhLxQuPwi5twZEmTxNORTWhm9ZzxlS9fr6YRUTt2ZXzd0eL/w494-h640/introduction%20by%20Fredrika%20Newton.png" width="494" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><b><span style="font-size: medium;"><a href="https://www.kepplerspeakers.com/speakers/fredrika-newton" target="_blank">Fredrika Newton</a></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div><p></p>
<iframe frameborder="0" height="1123px" src="https://docs.google.com/viewer?srcid=1JrTzqhceR9LheEV8U7nOUIHOJczZhNhi&pid=explorer&efh=false&a=v&chrome=false&embedded=true" width="794px"></iframe>
* <div><span style="font-size: medium;"><b>More:</b></span> <a href="https://communarios.blogspot.com/2023/12/the-assassination-of-fred-hampton-how.html" target="_blank">The Assassination of Fred Hampton - How the FBI and the Chicago Police Murdered a Black Panther - Jeffrey Haas</a>
</div>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-64475445539064440372023-12-17T16:28:00.000-08:002023-12-17T16:41:16.025-08:00The Assassination of Fred Hampton - How the FBI and the Chicago Police Murdered a Black Panther - Jeffrey Haas<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgy6n-DFJvq81x88Rbf05ZlRpLl8nIPuDfurqH9sQwi8E0ccS8-om6uY9WnnphbCZdPkq0LGngfM5TYdejNw9Xsfodm-pDxB44dxKLxdVuCAtDmAj9prHH7ug3Yw45PMU97QsMpAL-ImSaO_vRnbfU3yqsWy9MTE6r3rGK5GxvUAn7sQh4skNt_8FV_MvxQ/s594/Jeffrey%20Haas.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="594" data-original-width="383" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgy6n-DFJvq81x88Rbf05ZlRpLl8nIPuDfurqH9sQwi8E0ccS8-om6uY9WnnphbCZdPkq0LGngfM5TYdejNw9Xsfodm-pDxB44dxKLxdVuCAtDmAj9prHH7ug3Yw45PMU97QsMpAL-ImSaO_vRnbfU3yqsWy9MTE6r3rGK5GxvUAn7sQh4skNt_8FV_MvxQ/w412-h640/Jeffrey%20Haas.png" width="412" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><b><a href="https://www.chicagoreviewpress.com/haas--jeffrey-contributor-194113.php" target="_blank"><br /></a></b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><b><a href="https://www.chicagoreviewpress.com/haas--jeffrey-contributor-194113.php" target="_blank">Jeffrey Haas</a></b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><p></p>
<iframe frameborder="0" height="1123px" src="https://docs.google.com/viewer?srcid=1hlsajFiG0HF-WgjXaZpkAeQM4tj_aZqj&pid=explorer&efh=false&a=v&chrome=false&embedded=true" width="794px"></iframe>
*
<div><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: clear; color: #4b4b4b; font-family: Georgia, Utopia, "Palatino Linotype", Palatino, serif; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px; position: relative;"><span style="font-size: small;">More:<span style="font-weight: normal;"> </span><a href="https://communarios.blogspot.com/2023/12/huey-p-newton-revolutionary-suicide.html" style="font-weight: normal;" target="_blank">HUEY P. NEWTON - REVOLUTIONARY SUICIDE - Introduction by Fredrika Newton</a></span></h3></div>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-66428885970538566762023-12-05T16:55:00.000-08:002023-12-05T17:19:48.207-08:00ΛΕΝΙΝ - Για τις απεργίες (Pdf. Ελληνικά & video English)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5fBGTC5k2csEF_uz6wdKaS6NoCV36Xob7YApxeMrTLxDjh7YyoGp0YIvHtqQ9xofOpLm1VojMjVt-PAVvSGwi479xGONrhEmdPpYwZV4LthR2Nlwk8Ky4IS8KE3jXssB-GPgjLQvNkFhFHG96zxEmY-u7lGQinVdPRJcbMO2qrYIe6KI1aBqNo5XcHJXd/s478/Screenshot%20at%20Dec%2006%2002-41-44.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="271" data-original-width="478" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5fBGTC5k2csEF_uz6wdKaS6NoCV36Xob7YApxeMrTLxDjh7YyoGp0YIvHtqQ9xofOpLm1VojMjVt-PAVvSGwi479xGONrhEmdPpYwZV4LthR2Nlwk8Ky4IS8KE3jXssB-GPgjLQvNkFhFHG96zxEmY-u7lGQinVdPRJcbMO2qrYIe6KI1aBqNo5XcHJXd/w640-h362/Screenshot%20at%20Dec%2006%2002-41-44.png" width="640" /></a></div><br /><p></p><p><span style="font-size: large;"><b>ΛΕΝΙΝ - Μπροσούρα Για τις απεργίες </b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br /><p><iframe frameborder="0" height="1123px" src="https://docs.google.com/viewer?srcid=1D4fY7LQztkf7HhX-oefERUqV4DH8M9X0&pid=explorer&efh=false&a=v&chrome=false&embedded=true" width="794px"></iframe></p><div style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="361" src="https://www.youtube.com/embed/est9aqdlKlg" width="640" youtube-src-id="est9aqdlKlg">
</iframe></div>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-52142169792795949662023-12-01T18:40:00.000-08:002023-12-01T18:55:33.032-08:00Μια μοναδική συνέντευξη του Roger Waters στον Πάνο Χαρίτο <p><span style="color: black;"></span></p><p><span style="font-family: Calibri;"><span style="color: black;"></span><span style="color: black;"><span><span style="font-size: 14pt;"><span style="background: clear;">«Το </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration-line: none;"><span><span style="font-size: 14pt;">Ισραηλ</span></span></span></span><span style="color: black;"><span><span style="background: clear;"> </span></span></span><span style="color: black;"><span><span style="font-size: 14pt;"><span style="background: clear;">διαπράττει γενοκτονία απέναντι στους Παλαιστίνιους. Δεν μπορούν να βγάλουν από το μυαλό μας τις εικόνες με τα νεκρά παιδιά στην </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration-line: none;"><span><span style="font-size: 14pt;">Παλαιστινη</span></span></span></span><span style="color: black;"><span><span style="font-size: 14pt;"><span style="background: clear;">. Τα σιωνιστικά λόμπι προσπαθούν να μου κάνουν τη ζωή δύσκολη. Αλλά δεν μπορούν να με σταματήσουν. </span></span></span></span></span></p><p><span style="color: black;"><span><span style="font-size: 14pt;"><span style="background: clear; font-family: Calibri;">Ένα μήνυμα έχω. Αντισταθείτε»</span></span></span></span></p><p><span face=""><span style="font-size: 14pt;"><span style="background: rgb(255, 255, 255);"><br /></span></span></span></p><p><span face=""><span style="font-size: 14pt;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='604' height='422' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dzb08-T4P5P5Y5yKnX6LerNd72xD-nB6y5hdIUNfL5KTzwD49HQDO6Rwh7K-lWXzJZefKpSQGh27pWoI5tsCg' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><br /> </div><p><span face=""><span style="font-size: 14pt;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span face=""><span style="font-size: 14pt;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjlY-s2GeP2OcQ5Cp7dqoQudLAzgHwiYLeNeh8erwkBpB1tlNOVn3kLX9y2TpsSR6iDp56LRCTsIrCcZqwsmL9uJtTtXAFkiBjcsl0HZBFrAsxIBJeNGxhfsU5LD13KG8Yazk4MOJxvcAthSzNr9cRgZrUtK1tgAXAaw-_QECq7zxgW0JEnl0xGwQJSIoq/s672/Screenshot%20at%20Dec%2002%2004-53-31.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="410" data-original-width="672" height="390" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjlY-s2GeP2OcQ5Cp7dqoQudLAzgHwiYLeNeh8erwkBpB1tlNOVn3kLX9y2TpsSR6iDp56LRCTsIrCcZqwsmL9uJtTtXAFkiBjcsl0HZBFrAsxIBJeNGxhfsU5LD13KG8Yazk4MOJxvcAthSzNr9cRgZrUtK1tgAXAaw-_QECq7zxgW0JEnl0xGwQJSIoq/w590-h390/Screenshot%20at%20Dec%2002%2004-53-31.png" width="590" /></a></span></span></div><span face=""><span style="font-size: 14pt;"><br /><span style="background: clear;"><br /></span></span></span><p></p><p><span face=""><span style="font-size: 14pt;"><span style="background: clear;"><br /></span></span></span></p><p><span face=""><span style="font-size: 14pt;"><span style="background: clear;"><br /></span></span></span></p><p><span face=""><span style="font-size: 14pt;"><span style="background: clear;">Πηγή: Kontra news</span></span></span></p>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-11957361681743366702023-11-04T11:25:00.003-07:002023-11-04T11:26:28.079-07:00Η επικούρεια άποψη περί θεών <p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><span style="color: #050505;"><span> </span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><span style="color: #050505;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoaoZPZLs7N-dI6swwFRswueQw-xjyUcUdaoTqa_G1Bei0vKZP7_ZdScmHWnfwHHgyXy6XiadwzTN3p6lO2jeXA-cbGRVA-YMABMQ4vpisnbw6iVUoscAhqCrbiXXxaz_Lp1VJ2AxHPQS9yMqhc6UckPPDJ_1qRA2_o8ABrgyxO3H_ZtZI5H7aVnzre-r0/s640/81445060_2747269858654024_5940784238247804928_n.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="392" data-original-width="640" height="437" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoaoZPZLs7N-dI6swwFRswueQw-xjyUcUdaoTqa_G1Bei0vKZP7_ZdScmHWnfwHHgyXy6XiadwzTN3p6lO2jeXA-cbGRVA-YMABMQ4vpisnbw6iVUoscAhqCrbiXXxaz_Lp1VJ2AxHPQS9yMqhc6UckPPDJ_1qRA2_o8ABrgyxO3H_ZtZI5H7aVnzre-r0/w664-h437/81445060_2747269858654024_5940784238247804928_n.jpeg" width="664" /></a></span></span></span></div><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><span style="color: #050505;"><span><br /></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Από τα βάθη της αρχαιότητας οι λαοί όλου του κόσμου εξέφρασαν το θρησκευτικό συναίσθημα, πίστεψαν και πιστεύουν στο θείο. Στην Ελλάδα το θείο εκφράστηκε μέσω των θεών που λογίζονταν ως μακάρια και άφθαρτα όντα, δηλαδή αθάνατες κι ευτυχισμένες υπάρξεις. Οι Θεοί κατά την κοινή αντίληψη της εποχής του Επίκουρου είχαν παρεμβατικότητα στη φύση και τη ζωή των ανθρώπων, καθόριζαν τα συμβαινόμενα καλά και κακά, τίθονταν ευνοϊκά προς κάποιους ενώ κάποιους άλλους τους τιμωρούσαν ή απλά δεν τους ευνοούσαν. Ακόμη και σήμερα δε θα λέγαμε ότι έχουν αλλάξει πολλά από τα προαναφερόμενα. Από που όμως προέκυψε αυτή η αντίληψη για το θείο; Από την ανθρώπινη αδυναμία κατά πρώτον της εξήγησης των φυσικών φαινομένων και γενικότερα της φύσης του σύμπαντος κόσμου, και κατά δεύτερον από την επιθυμία κάποιων ανθρώπων να υποτάξουν τους υπόλοιπους στηριζόμενοι στον φόβο αυτόν.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Ο Επίκουρος που με την μελέτη της φύσης, την φυσιολογία δηλαδή, εξήγησε τα φυσικά φαινόμενα και τα απέδωσε εκεί που πραγματικά ανήκουν δηλαδή στις μηχανικές και χημικές ιδιότητες των ατόμων, έφτασε σε τέτοια ακλόνητα συμπεράσματα βασιζόμενος στα κριτήρια της αληθείας, ώστε κατέρριψε την τότε και τώρα κρατούσα δυστυχώς άποψη για τον φόβο του Θεού όπως πολύ όμορφα μας περιγράφει ο Λουκρήτιος στο De rerum natura .</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Η αφοβία αυτή δε, ενισχύεται με την επικούρεια άποψη και βεβαιότητα για τη θνητότητα της ψυχής που αναγκαστικά οδηγεί στην μη ύπαρξη μεταθανάτιας ζωής, όπου η ψυχή τιμωρείται ή επιβραβεύεται από τον Θεό, μια άποψη που επικράτησε κυρίως στα ελληνιστικά χρόνια και μετέπειτα και συνεχίζει βέβαια έως σήμερα. Και λέω κυρίως ελληνιστικά χρόνια διότι τα προηγούμενα χρόνια η ελληνική αντίληψη ήταν ότι η ψυχή μετά θάνατον περιφέρονταν ως σκιά στον κάτω κόσμο δίχως συνείδηση και δίχως επιβράβευση ή τιμωρία. Από τότε όμως που επικράτησε η άλλη άποψη βάρυνε τις ψυχές εν ζωή με έντονο φόβο, διότι ο άνθρωπος πια δεν έχει να ανησυχεί μόνον για τα τρέχοντα μιας πεπερασμένης ζωής, αλλά και για αυτά τα πράγματα σε μια κατάσταση αθανασίας που περιέχεται κατά κάποιους η ψυχή.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Ο Επίκουρος λοιπόν στην επιστολή προς Ηρόδοτο καταρρίπτει τον φόβο του Θεού για τη μεταθάνατο ζωή με την επιβεβαίωση της θνητότητας της ψυχής τα άτομα της οποίας διαλύονται και σκορπίζονται όπως ακριβώς τα άτομα του σώματος με τον θάνατο και και την την ουκ αντιμαρτύρηση του αντιθέτου.</span></span></span><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Τι γίνεται όμως με τον εν λόγω φόβο εν ζωή;</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Ο Διογένης Οινοανδέας τετρακόσια χρόνια μετά τον Επίκουρο έλεγε ότι “τα αγάλματα των Θεών πρέπει να τα κατασκευάζουμε (με πρόσωπα) χαρούμενα και γελαστά για να μπορούμε να τους ανταποδίδουμε το χαμόγελο και όχι να τους φοβόμαστε”.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Μας λέει λοιπόν ο Επίκουρος ότι “το μακάριο και το άφθαρτο ούτε το ίδιο έχει έγνοιες ούτε σε άλλον προκαλλεί. Έτσι δεν περιέχει ούτε θυμούς ούτε συμπάθειες γιατί αυτά ανήκουν στον αδύναμο”. “Mην του προσάπτεις τίποτα ξένο προς την αφθαρσία του και μη οικείο προς τη μακαριότητά του”. “Διότι οι ασχολίες , οι φροντίδες , οι χάρες και η οργή(του θείου) δεν συμφωνούν με τη μακαριότητα, αλλά συμβαίνουν λόγω αδυναμίας , του φόβου και της εξάρτησης από τους άλλους”.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Ασεβής εν τέλη κατά τον Επίκουρο είναι αυτός που προσάπτει στο μακάριο και άφθαρτο ον ότι προκαλεί μέγιστες βλάβες και ότι είναι αιτία κακών ή ότι είναι πηγή ωφελειών προς κάποιους, διότι πολύ απλά έτσι χάνει την θεία ουσία του. Συνεπώς το μακάριο και άφθαρτο δηλαδή ο Θεός, δεν ασχολείται με τίποτε άλλο εκτός του εαυτού του, διότι κάτι τέτοιο πολύ απλά θα υποβίβαζε την ιδιότητά του.Εφόσον το μακάριο δεν ασχολείται με τίποτε άλλο εκτός του εαυτού του, δεν υφίσταται θεϊκός προακαθορισμός, θεία πρόνοια, ειμαρμένη, πεπρωμένο και άρα δεν υφίσταται σίγουρη πρόβλεψη για μελλοντικές καταστάσεις δηλαδή η μαντική.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Τι είναι όμως αυτό που τρέπει τα πάντα να συμβαίνουν; Τα πάντα στον σύμπαντα κόσμο άρα και στον άνθρωπο συμβαίνουν από τρεις αιτίες κατά τον Επίκουρο. Είτε από ανάγκη, είτε από τύχη είτε από προαίρεση δηλαδή από επιλογή, δίχως θεία παρέμβαση και προκαθορισμό. Ο Θεός λοιπόν δεν είναι για φόβο. “ΑΦΟΒΟΝ Ο ΘΕΟΣ”. Έτσι ξεκινά η τετραφάρμακος και δεν είναι τυχαίο αυτό. Ο Επίκουρος, ο μέγας διαφωτιστής και ανθρωπιστής φιλόσοφος κατανόησε ότι για να διάγει ο άνθρωπος έναν ευδαίμονα βίο, θα πρέπει να παραμερίσει τους αστήριχτους φόβους που τον κατατρέχουν.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Από που όμως προέκυψαν οι δοξασίες που είναι τόσο αταίριαστες με τη φύση του θείου; Ενώ λοιπόν κατά τον Επίκουρο οι Θεοί υπάρχουν μιας και η γνώση που έχουμε γι αυτούς είναι εναργής, δεν συμβαίνει το ίδιο για την γνώμη που έχουμε γι αυτούς. Αυτό συμβαίνει διότι ενώ η φύσις ενέγραψε την έννοιά τους στο πνεύμα των ανθρώπων (δηλαδή η παράσταση του Θεού έχει αποτυπωθεί στο νου των ανθρώπων) δηλαδή υπάρχει καθολική συγκατάθεση περί τούτου, οι ίδιοι οι άνθρωποι στην συνέχεια προσάπτουν φαντασιακώς αλλοιώσεις και προσδίδουν άλλες ιδιότητες πέραν της μακαριότητητος και αφθαρσίας των.</span></span></span><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Έτσι δίχως να έχουν οι Θεοί την ευθύνη, οι πολλοί άνθρωποι από μόνοι τους τους προσδίδουν την εξουσία των φαινομένων φυσικών και ηθικών. Έτσι λοιπόν καταλήγει ο Επίκουρος ότι οι Θεοί δεν είναι όπως τους πιστεύει ο πολύς ο κόσμος, γιατί δεν υπάρχει λογική συνοχή σε ότι πρεσβεύει ο πολύ κόσμος γι αυτούς.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Έτσι λοιπόν ο Επίκουρος έρχεται μέσα από τις επιτομικές επιστολές του που ευτυχώς μας έχουν διασωθεί μέσω του Διογένη Λαέρτιου και διαφωτίζει το θέμα εκφράζοντας προς τους Θεούς μια πραγματικά ευσεβή άποψη που όμως δεν είναι κοινά αποδεκτή.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Παρόλο την ευσέβεια του Επίκουρου, οι σχετικές απόψεις του αλλά και των επικουρείων που ακολούθησαν μέχρι τα χρόνια της ύστερης αρχαιότητας, ξεσήκωσαν πλήθος διαμαρτυρίες από τους αντιπάλους της σχολής και στοιχειοθέτησαν κατηγορίες περί αθεΐας. Αυτές είχαν να κάνουν κυρίως με την θέση της μη παρεμβατικότητας των θεών στα ανθρώπινα και φυσικά τεκταινόμενα, δηλαδή την απουσία της θείας πρόνοιας και της επιβράβευσης ή τιμωρίας των αγαθών ή κακών πράξεων εν ζωή ή και μεταθανάτια. Έτσι ο Ρωμαίος Κικέρων είπε ότι “ο Επίκουρος στην πραγματικότητα αρνείται τους Θεούς”.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Ο στωικός Ποσειδώνιος ισχυρίστηκε πολύ αργότερα ότι ο Επίκουρος ήταν ένας κόλακας που προσπάθησε να καλύψει τον αθεϊσμό του με μια λειψή θεολογία. Είναι ο ίδιος που λασπολογούσε τον Επίκουρο με φαιδρές εκφράσεις σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο. Όμως σύμφωνα με τις πηγές βλέπουμε σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξης των επικουρείων να γίνεται προσπάθεια αντίκρουσης των κατηγοριών περί αθεΐας. Εκτός του Επίκουρου, ο Φιλόδημος διακόσια χρόνια μετά, έγραψε το Περί Ευσέβειας όπου εξετάζει σχετικά θέματα. Ο Διογένης Οινοανδέας τετρακόσια χρόνια μετά τον Επίκουρο απολίθωνε στην Μεγάλη Επιγραφή το παρακάτω:</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>«…και τους καλύτερους τους κατατρέχουν ως άθεους και γι αυτό θα δηλώσω ότι δεν είμαστε εμείς (οι επικούρειοι) που αναιρούμε τους Θεούς, αλλά άλλοι…».</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Είναι σημαντικό το να ξεκαθαρίζουμε κάποια πράγματα που είπαν ή δεν είπαν ο Επίκουρος και οι υπόλοιποι φιλόσοφοί μας, αλλά το κυριότερο είναι το να μην εισάγουμε έννοιες που ποτέ δεν υποστηρίχθηκαν από αυτούς και μάλιστα στο όνομά τους, για να καλύψουμε προσωπικές μας πεποιθήσεις, που βεβαίως είναι σεβαστές ως τέτοιες. Με τον τρόπο αυτό η επικούρεια φιλοσοφία προστατεύεται και δε κινδυνεύει να αλλοιωθεί ως προς την ουσία της. Και βέβαια, όπως γράφει ο Eric Anderson στο βιβλίο του «Ο ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ τον 21ο ΑΙΩΝΑ», «οι αναθεωρήσεις είναι πάντα αναγκαίες, αλλά ως επί το πλείστον, η προσαρμογή του επικουρισμού στον 21ο αιώνα είναι μια διαδικασία διερεύνησης ή περιορισμού των αρχαίων απόψεων – πάντα σε συμφωνία με τα πρόσφατα δεδομένα – και όχι ανατροπής τους».</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Ευτυχώς όμως από τύχη αγαθή εκτός των επιστολών του Επίκουρου η ηφαιστειακή τέφρα του Βεζούβιου προστάτεψε έναν μεγάλο αριθμό επικούρειων έργων που σε συνδυασμό με σχετικές αναφορές σε έργα άλλων συγγραφέων της αρχαιότητας μας δίνουν πολύτιμες πληροφορίες επί του θέματος. Κι αυτό διότι τα εκτεταμένα έργα του Επίκουρου επί του θέματος τα Περί Ευσεβείας και Περί Θεών δεν έχουν φτάσει έως εμάς αυτούσια.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Ας εξετάσουμε στα πλαίσια αυτά την επικούρεια άποψη για τη φύση των θεών.</span></span></span><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Ο Επίκουρος ως φιλόσοφος όφειλε και προχώρησε στην αναζήτηση της φύσης των Θεών. Χρησιμοποίησε γι αυτό τα κριτήρια της αλήθειας, εντάσσοντας την έρευνά του στον τομέα της φυσιολογίας. Θα αναφερθώ στα βασικά σημεία επ' αυτού του θέματος.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Οι Θεοί δεν γίνονται αντιληπτοί μέσω του αισθητηριακού περιβάλλοντος αφού κανείς δεν έχει πιάσει ή ακούσει ή γευθεί κλπ Θεό, αλλά μέσω της νοήσεως, «λόγω θεωρητοί» όπως ακριβώς είπε ο Επίκουρος, μέσω της επιβολής της διανοίας που είναι ένα από τα τέσσερα επικούρεια κριτήρια αληθείας. Ότι γίνεται αντιληπτό μέσω της ενοράσεως είναι υπαρκτό και ιδιαίτερα εφόσον είναι καθολικό, είναι εναργές. Οι Θεοί είναι όντα ενσώματα, διότι μόνον το κενό είναι μη ενσώματο. Όμως το γεγονός ότι δεν μπορούμε να τους αντιληφθούμε με τις αισθήσεις οδηγεί τον Επίκουρο στο συμπέρασμα ότι οι Θεοί αποτελούνται από λεπτότερα αιθέρια θα λέγαμε άτομα τα οποία όμως οπωσδήποτε έχουν υλική υπόσταση. Την υλική αυτή υπόσταση είναι που αντιλαμβανόμαστε μέσω της νοήσεως με τη μορφή απορρεουσών ειδώλων από εκείνους προς εμάς.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Ο Επίκουρος αντιλαμβάνεται τους Θεούς ως ανθρωπόμορφους διότι έτσι τους αντιλαμβάνονται και τους αναπαριστούν οι άνθρωποι. Εξάλλου η μακαριότητα και η αφθαρσία απαιτεί την κάλλιστη εμφάνιση και απεικόνισή τους.Η τοποθεσία που εκδηλώνουν την ύπαρξή τους είναι τα μετακόσμια διότι αν ήταν οπουδήποτε αλλού θα παρέμβαιναν στην λειτουργία του κόσμου κάτι όμως που δεν επιμαρτυρείται από κανένα φαινόμενο. Τα μετακόσμια κατά τον Επίκουρο είναι το διάστημα μεταξύ των κόσμων, ένας χώρος αρκετά κενός όχι όμως τεράστιος και εντελώς κενός.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Ο Επίκουρος τοποθετήθηκε αναφορικά με την συμπεριφορά των ανθρώπων προς το Θείο, εντός του πλαισίου περί των προτιμήσεων και αποφυγών για το ηδέως ζην. Στο σημείο αυτό αξίζει να εξετάσουμε την ατμόσφαιρα της εποχής του. Είναι γνωστό ότι ο φιλόσοφος μετά τον οριστικό του επαναπατρισμό, απόκτησε οικία στο Δήμο Μελίτης, δίπλα στο λόφο των Νυμφών (αστεροσκοπείου). Ο Κήπος η σχολή του, βρίσκονταν λίγο παραδίπλα ανάμεσα στο Δίπυλο και στην Ακαδημία. Ο Παρθενών και η Πρόμαχος Αθηνά προσέφεραν τη θέα τους και στα δυο αυτά σημεία. Αλλά η πόλη δεν ανήκε μόνον στην Θεά της. Ανήκε πρωτίστως στους πολίτες, τους Αθηναίους Πολίτες που τιμούσαν την πόλη τους μέσω της λατρείας της πολιούχου Θεάς και των άλλων Θεών και Θεοτήτων. Η τιμή στους Θεούς γίνονταν τόσο μέσω της έκφρασης της λαϊκής λατρείας, οικιακής και μαζικής αλλά και της πολιτειακής, μέσω των οικιακών τελετών και των πάνδημων εορτών όπως των Ανθεστηρίων, των Διονυσίων κα. Ο κάθε οίκος είχε τον βωμό του και τα ιερά των Θεών όπως και τα αγάλματα αυτών βρίσκονταν διάσπαρτα σε όλη την Αττική. Με την κορύφωση της κλασικής περιόδου οι Θεοί δεν περιορίστηκαν στον μύθο αλλά σφιχτοαγκαλιάστηκαν με την πόλη.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Η λαϊκή θρησκεία όπως εκφράζονταν στις παραδοσιακές εορτές αλλά κυρίως στον οίκο, έμενε αναλλοίωτη στην πορεία της ιστορίας. Η πολιτειακή είχε τις διαδρομές της αναλόγως της πολιτικής κατάστασης της εποχής.Υπό αυτό το πρίσμα βλέπουμε τις παρακάτω επικούρειες απόψεις που έχουν να κάνουν με την συμπεριφορά των ανθρώπων προς το Θείο.Ο Φιλόδημος στο έργο του Περί Ευσεβείας αναφέρει τα εξής:</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;">“</span><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Το ότι οι Θεοί της Πόλης πρέπει να τιμούνται, δεν ήταν κάτι που απλώς δίδασκε ο Επίκουρος αλλά είναι φανερό από τη διαγωγή του πως τηρούσε πιστά όλες τις παραδοσιακές εορτές και θυσίες”.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Ο Φιλόδημος στο ίδιο έργο μας παραθέτει ένα γράμμα του Επίκουρου που λέει τα εξής:</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;">“</span><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Όσο για εμάς ας θυσιάζουμε ευσεβώς και όπως αρμόζει τις κατάλληλες μέρες και ας εκτελούμε όλες τις άλλες πράξεις λατρείας σύμφωνα με τα έθιμα, χωρίς να αφήνουμε την κρίση μας σχετικά με τις ανώτατες και πιο σεπτές υπάρξεις να επηρεάζεται με τις συνηθισμένες αντιλήψεις. Επιπλέον, ας τηρούμε τα έθιμα για τον λόγο που ανέφερα γιατί έτσι μπορούμε να ζήσουμε σε συμφωνία με τη φύση”.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Ο Φιλόδημος αναφέρει πάλι στο Περί Ευσεβείας ότι σε επιστολή του προς τον Φύρσονα ο ίδιος ο Επίκουρος αναφέρει ότι συμμετείχε με το λαό στην εορτή των Χοών (η δεύτερη μέρα των Ανθεστηρίων) και πως είχε μυηθεί στα αστικά μυστήρια. Και συνεχίζει με το ότι “ο Επίκουρος λέει ότι η προσευχή ταιριάζει στη Σοφία. Όχι επειδή στεναχωριούνται οι Θεοί εάν δεν προσευχηθούμε αλλά λόγω της σαφούς αντίληψης ότι είναι φύσεις ανώτερες σε δύναμη και σπουδαιότητα”.</span></span></span><br /><span style="color: #050505;">“</span><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Ο Σοφός απευθύνει προσευχές στους Θεούς, θαυμάζει τη φύση και την κατάστασή τους , αγωνίζεται να τους πλησιάσει, λαχταρά να τους αγγίξει και να ζήσει με αυτούς...”</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Ο βιογράφος του Επίκουρου Διογένης Λαέρτιος αναφέρει για τον Επίκουρο ότι “Ο σεβασμός του προς τους Θεούς και η φιλία του προς την πατρίδα, δεν είναι δυνατόν να περιγραφούν”.Αυτά λοιπόν μας είπε ο μεγάλος φιλόσοφος Επίκουρος περί Θεών και Ευσεβείας.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε ότι η επικούρεια θεολογία για το μακάριο και άφθαρτο ον, το Θεό μας λέει ότι:</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Δεν προκαλεί το κακό ούτε στον εαυτό του ούτε σε άλλους.</span></span></span><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Δεν προκαθορίζει.</span></span></span><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Δεν τιμωρεί.</span></span></span><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Δεν δωροδοκείται με ανταλλάγματα.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Είναι πρότυπο για τον μακάριο και ατάραχο βίο των ανθρώπων, ο Διογένης Οινοανδέας έλεγε κάποτε για τους επικούρειους «…όσο ζούμε, χαιρόμαστε ομοίως με τους Θεούς»</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Είναι λοιπόν άφοβον.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Φθάνοντας στο σήμερα του 21ου αιώνα, σ’ αυτό το διαμορφωμένο περιβάλλον και με αυτές τις ιδιαίτερες και όχι ευχάριστες συνθήκες που βιώνουμε καθημερινά, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η επικούρεια φιλοσοφία με τις ξεκάθαρες έννοιες και αντιλήψεις, δείχνει αισιόδοξα τον δρόμο για την βίωση μιας τέτοιας ζωής, ώστε και το σώμα μας να μην υποφέρει και η ψυχή μας να μην είναι ταραγμένη.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Άφοβον ο Θεός.</span></span></span><br /><br /><span style="color: #050505;"><span face="system-ui, apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif"><span>Oμιλία του Κου Τάκη Παναγιωτόπουλου, στο 1ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Επικούρειας Φιλοσοφίας, 12-13 Φεβρουαρίου 2011, Γέρακας Αττικής.</span></span></span></span><p></p>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-47427797085566621352023-10-18T03:18:00.003-07:002023-10-18T03:18:48.803-07:00Απομνημονεύματα Θεόδωρου Κολοκοτρώνη - Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836 <div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5xgjLPMRMNF65qyyvD-3S-fni5dOekb14OwzoFuf5Es9zBc0VEHWrnbFaaM2Rc1Icjb5Y42y_bL2H_OVNkCnuUy0kzjb8jPkB8aPY4cu_BPLtfZI_OFiY-kVAn88SaLrwKSml3p11xnLF0VKN9udAciQfth5umETvuM9T4ZuPL2YYHiOYMXGAghywiGGu/s387/Screenshot%20at%20Oct%2018%2013-08-29.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="387" data-original-width="327" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5xgjLPMRMNF65qyyvD-3S-fni5dOekb14OwzoFuf5Es9zBc0VEHWrnbFaaM2Rc1Icjb5Y42y_bL2H_OVNkCnuUy0kzjb8jPkB8aPY4cu_BPLtfZI_OFiY-kVAn88SaLrwKSml3p11xnLF0VKN9udAciQfth5umETvuM9T4ZuPL2YYHiOYMXGAghywiGGu/w338-h400/Screenshot%20at%20Oct%2018%2013-08-29.png" width="338" /></a></div><div><br /></div><iframe height="960px" src="https://docs.google.com/viewer?srcid=1vTGMegS2rCA8uZC_xVyTR5OXT_4njKEA&pid=explorer&efh=false&a=v&chrome=false&embedded=true" width="720px"></iframe> <div><b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div><div><b><span style="font-size: medium;"> Βίντεο:</span></b></div><div><span style="font-size: medium;"><b><br /></b></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="479" src="https://www.youtube.com/embed/NtN0IB_NXLA" width="634" youtube-src-id="NtN0IB_NXLA"></iframe></div><br /> </div><div><br /></div><div><span style="font-size: medium;"><b>Πηγή: </b>Ψηφιακή βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης</span></div>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-87864414919908237532023-09-13T20:03:00.002-07:002023-09-13T20:06:43.424-07:00Παλαμάς Καρδίτσας - Ποιος έδωσε την εντολή στον χειριστή του σκαπτικού μηχανήματος να σπάσει το ανάχωμα ; <p><span style="color: #222222;"><span><span style="color: #050505;"><span><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><br /></span></span></span></span></span></p><p><span style="color: #222222;"><span><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"></span></span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #222222;"><span><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqy6uUfZCYfZLaM9JCHSSwfsXEW71PY1FCwxC4-4Y4SWQu0kC5zBw7hHKvWViwPar5bqGELgv0CMzPPCubgEJLaZuTvsiUNUFIDW2RWHaDs0TOp2mNkMvhniVrbOXCTJRsVnG7z7LTOGT_4r8xcITIkbipOQ3CROr8nO78jlQwfvxyvXf2A0biZOpi5asQ/s875/Screenshot%20at%20Sep%2014%2005-15-19.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="421" data-original-width="875" height="308" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqy6uUfZCYfZLaM9JCHSSwfsXEW71PY1FCwxC4-4Y4SWQu0kC5zBw7hHKvWViwPar5bqGELgv0CMzPPCubgEJLaZuTvsiUNUFIDW2RWHaDs0TOp2mNkMvhniVrbOXCTJRsVnG7z7LTOGT_4r8xcITIkbipOQ3CROr8nO78jlQwfvxyvXf2A0biZOpi5asQ/w640-h308/Screenshot%20at%20Sep%2014%2005-15-19.png" width="640" /></a></span></span></span></span></div><span style="color: #222222;"><span><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><br /><br /></span></span></span></span><p></p><p><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Ποιος έδωσε την εντολή στον χειριστή του σκαπτικού μηχανήματος να σπάσει το ανάχωμα στον ποταμό Καλέντζη, για να προστατευτεί η Λάρισα και η Καρδίτσα, αλλάζοντας την ροή και στέλνοντας τα νερά στην κωμόπολη του Παλαμά που κυριολεκτικά την έπνιξε και την έθαψε την πρώτη νύχτα της κακοκαιρίας Daniel; Οι κάτοικοι καταγγέλλουν εγκληματική ενέργεια σε βάρος τους.Σε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του ALPHA, ο χειριστής του μηχανήματος που ήταν μισθωμένος από την Περιφέρεια και ήταν σε επιφυλακή δίπλα στο ανάχωμα, απαντά πως πήρε εντολή να σπάσει το δίπλα στο ανάχωμα και να αλλάξει τη ροή του νερού.</span></span></p><p><span style="color: #050505; font-family: Calibri; font-size: large;"><br /></span><span style="color: #222222;"><span><span style="color: #050505;"><span><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"></span></span></span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #222222;"><span><span style="color: #050505;"><span><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='655' height='346' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dwO6GTcfFOLMVzBw4MjLcRtP21oVYf1RvKmwk_jkLxKRJ-EkM9GZyN0wUenR2UXxK-YT4NNkEir3wPZ29oMcw' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></span></span></span></span></span></div><p></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Δημοσιογράφος:</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">-«Σας δόθηκε εντολή να κάνετε παρεμβάσεις σε ανάχωμα;»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">-«Ναι μου δόθηκε η εντολή να κάνω παρέμβαση.»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Δημοσιογράφος:</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">-«Από ποιον σας δόθηκε αυτή η εντολή;»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">-«Εντάξει, τώρα αυτά είναι, αυτά είναι… Από εκεί που είμαι μισθωμένος.»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Δημοσιογράφος:</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">-«Από τον κ. Νούσιο δηλαδή; Από την αντιπεριφέρεια;»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">-«Ακούστε με. Εμείς πάντοτε μας καλεί, μας επιτάσσει η Περιφέρεια για επιφυλακή. Από εκεί παίρνουμε και τις εντολές μας.»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Δημοσιογράφος:</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">- Άρα η περιφέρεια σας έδωσε την εντολή, μου λέτε, να ανοίξετε αυτό το ανάχωμα, να σπάσετε αυτό το ανάχωμα;»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">-«Εγώ σας είπα τι ακριβώς γίνεται και από πού παίρνουμε τις εντολές μας και από που είμαστε καθοδηγούμενοι...»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Δημοσιογράφος:</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">«Άρα όντως έγινε άνοιγμα τρύπας σε αυτό το ανάχωμα για να παροχετευτούνε νερά...»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">-«Έγινε κάποια ελεγχόμενη τομή…»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Από την πλευρά του ο αντιπεριφερειάρχης Κώστας Νούσιος αρνείται τα πάντα:</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">- «Ουδέποτε έδωσα εντολή για να ανοιχτεί το ανάχωμα στον ποταμό Καλέντζη. Ουδέποτε. Εμένα μου ζήτησαν απλά ένα μηχάνημα. Ανάμεσα στα 30 μηχανήματα που έδωσα εκείνο το βράδυ σε όλα τα χωριά μου ζήτησαν ένα μηχάνημα...»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Δημοσιογράφος:</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">«Το ανάχωμα ποιος το άνοιξε δηλαδή;»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Κώστας Νούσιος:</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">«Δε γνωρίζω. Εγώ δεν έδωσα εντολή πάντως. Εγώ ουδέποτε έδωσα εντολή να σπάσει το ανάχωμα στον Κοσκινά...»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Δημοσιογράφος:</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">-«Και ποιος το έσπασε το ανάχωμα;»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Κώστας Νούσιος:</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">-«Δεν γνωρίζω.»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Ο ιδιοκτήτης της τσάπας αρνείται να πει ακόμη και το όνομα του Αντιπεριφερειάρχη και ο Κώστας Νούσιος αρνείται ότι έδωσε εντολή.</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Όμως μια ανάρτηση στο facebook από την ίδια ημέρα, λίγο πριν την καταστροφή, έχει ξεσηκώσει τους κατοίκους, αφού τους εμφανίζει να βρίσκονται μαζί στο σημείο.»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Δημοσιογράφος:</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">-«Εγώ γνωρίζω από το ρεπορτάζ που έχω κάνει ότι στο σημείο βρισκόταν μηχάνημα μισθωμένο από εσάς, το οποίο ήταν εκεί καθ’ όλη την διάρκεια του φαινομένου και λίγη ώρα αργότερα το μηχάνημα αυτό- και υπάρχουν φωτογραφίες γι’ αυτό- έκανε τη συγκεκριμένη διατομή. Εσείς λέτε ότι δε δώσατε εντολή.»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Αντιπεριφερειάρχης:</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">-«Με ρωτήσατε αν έδωσα εντολή και σας είπα ότι δεν έδωσα εντολή να κοπεί το ανάχωμα. Εμένα μου ζητήθηκε ένα μηχάνημα για να βοηθήσει την περιοχή.»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Δημοσιογράφος:</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">-«Άρα την εντολή την έδωσε κάποιος άλλος ή αυτοβούλως προχώρησε ο χειριστής του μηχανήματος σ’ αυτή την κίνηση.»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Αντιπεριφερειάρχης:</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">-«Αυτοβούλως ο χειριστής αποκλείεται.</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Αυτοβούλως ο χειριστής αποκλείεται.»</span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><br /></span></span></p><p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #050505;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Πηγή: <a href="http://alphatv.gr" target="_blank">alphatv.gr</a></span></span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><br /></span><br /></p>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-55356441296333850052023-09-13T01:23:00.005-07:002023-09-13T02:19:26.365-07:00“Ιδιωτικοποιήστε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε…” - Μεγάλα Καλύβια Tρικάλων -Tαφή ζώων, άγνωστο υπό ποια υγειονομικά πρωτόκολλα.<p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Μέσα σε αυτή τη λαίλαπα του νεοφιλελεύθερου δόγματος, δεν θα μπορούσε να μην παραμένει διαχρονικά επίκαιρος, ο μεγάλος Ζοζέ Σαραμάγκου: <b>“Ιδιωτικοποιήστε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε…”</b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="341" src="https://www.youtube.com/embed/LR7HOMxsRIM" width="575" youtube-src-id="LR7HOMxsRIM"></iframe></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="font-family: georgia; font-size: large; text-align: left;"><span style="background-color: clear; color: #cc0000;">Commun✮</span><span style="background-color: clear; color: #cc0000;">rios</span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><p style="text-align: start;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><br /></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Αντιπεριφερειάρχης Τρικάλων Χρήστος Μιχαλάκης:</span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222; font-family: Calibri; font-size: large;">“ <span><b>..</b> <b>Η κτηνιατρική υπηρεσία είναι ξεχωριστό κομμάτι ...αυτό το κομμάτι το πήρε ένας ιδιώτης, αυτός ο ιδιώτης έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά, η Γυρτώνη λέει είναι κλειστή .. και σηκώθηκε κι έφυγε..”</b></span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><br /></span></p><p style="text-align: start;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><br /></span></p><p style="text-align: start;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Η άμεση ταφή των χιλιάδων ζώων που έχουν πνιγεί στα πλημμυρισμένα χωριά της Περιφερειακής Ενότητας Τρικάλων, φαίνεται να προκρίνεται ως η πλέον επείγουσα λύση για να μην αποτελέσει η περιοχή μία “υγειονομική βόμβα”. </span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><span>Η </span><span><b>Επιτροπή Αγώνα των Μεγάλων Καλυβίων</b></span>, στον Δήμο Τρικκαίων, όπου έχουν πνιγεί πάνω από 2.000 ζώα, εξέφρασαν χθες την αγανάκτησή τους τόσο στον δήμαρχο Τρικκαίων όσο και στον αντιπεριφερειάρχη Τρικάλων Χρήστο Μιχαλάκη, «για την καθυστέρηση επίλυσης των τεράστιων προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί στην Κοινότητα», όπως δήλωσαν.</span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222; font-family: Calibri; font-size: large;">Όπως μετέφεραν στους δύο αυτοδιοικητικούς, κάτοικοι έχουν μείνει άστεγοι, κτηνοτρόφοι και αγρότες βρίσκονται σε απόγνωση, ενώ ολόκληρη η Κοινότητα έχει κυριολεκτικά παραλύσει οικονομικά και κοινωνικά. Στο μείζον, δε, ζήτημα της απομάκρυνσης του ζωικού κεφαλαίου που παραμένει στην περιοχή σε κατάσταση σήψης, αποφασίστηκε λόγω του επείγοντος, η ταφή τους, με βάση σχετική απόφαση που εκδόθηκε από την Διεύθυνση Κτηνιατρικής Υπηρεσίας της Περιφέρειας Θεσσαλίας, κατά παρέκλιση της νομοθεσίας που προβλέπει καύση, όπως δήλωσε και ο δήμαρχος Τρικκαίων.</span></p><p style="text-align: start;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><span style="color: #222222;">Ήδη, σε κοινότητες όπως στο Βαλτινό, το Δενδροχώρι και τη Φωτάδα έχει ήδη ξεκινήσει η ταφή ζώων, </span><b style="color: #222222;">άγνωστο υπό ποια υγειονομικά πρωτόκολλα</b><span style="color: #222222;">. Αντίθετα, σε άλλες περιοχές τα ζώα εξακολουθούν να κείτονται νεκρά μέσα και έξω από τα ποιμνιοστάσια ή και σε χωράφια, ενώ ειδικά στα Μεγάλα Καλύβια επιχειρήθηκε χθες η ταφή περίπου 60 με 80 ζώων, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω ασυνενοησίας για την διαδικασία και την έκδοση σχετικών αποφάσεων και αρμοδιοτήτων φορέων.</span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><span style="color: #222222;">Σε ερωτήσεις μελών της επιτροπής αγώνα, </span><b style="color: #222222;">“τα ζώα που θα τα πάμε”</b><span style="color: #222222;">, ο Αντιπεριφερειάρχης απάντησε: “Θα γίνει ταφή” ..”</span><b style="color: #222222;">θα ψάξουμε</b><span style="color: #222222;"> και θα βρούμε μέρος” ..”εχω δεσμεύσει εκατό τόνους ασβέστη”.</span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Σχετικά με τις αποζημιώσεις μέσω της πλατφόρμας “<b><a href="https://arogi.gov.gr/" target="_blank">arogi.gov.gr</a></b>“ για το ποσό των 6.600 ευρώ (6.000 ευρώ για το <b>μέγιστο</b> της οικοσκευής και 600 ευρώ ως “πρώτο βοήθημα”, μέλος της επιτροπής δήλωσε οτι έκανε όλα τις απαραίτητες ενέργειες, αλλά η πλατφόρμα του έβγαλε 2.400 ευρώ. Επικράτησε σχετική αμηχανία (με τις σχετικές και γνωστές δικαιολογίες..) και στην συνέχεια η συζήτηση εξελίχθηκε γύρω απο το ζήτημα της αποκατάστασης των σπιτιών με κρατική κάλυψη 80% σε όσους αποφασίσουν να επισκεύασουν το σπίτι τους. Επικράτησε μια σειρά ερωτήσεων απο τα μέλη της επιτροπής αγώνα, τι σημαίνει αυτό πρακτικά για την ζωή τους, αλλά και σχετικά με τους δρόμους του χωριού, την υγιεινή του χωριού, για την λειτουργία των σχολείων του χωριού, για τα κέντρα περίθαλψης του χωριού, για ανθρώπους που έχουν ξεσπιτωθεί εντελώς.</span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Για το που θα πάνε τα παιδιά του χωριού σχολείο, ο Αντιπεριφερειάρχης πρότεινε λεωφορείο για την πόλη των Τρικάλων, ενώ η επιτροπή αγώνα αρνήθηκε <b>κατηγορηματικά</b>, να πάνε σε άλλο σχολείο τα παιδιά τους, με τον φόβο της μονιμοποίησης αυτής της κατάστασης.</span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Στην ερώτηση του Προέδρου της κοινότητας Μ. Καλυβίων, Παναγιώτη Λαγαρα “που είναι το υπόλοιπο <b>άφαντο </b>προσωπικό διαχείρισης της Περιφέρειας, επίσης στο ποιος είναι υπεύθυνος για τα ζώα” ..η απάντηση που δόθηκε απο τον κ. Χρήστο Μιχαλάκη ήταν η ακόλουθη:</span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222; font-family: Calibri; font-size: large;">“ <span><b>..</b> <b>Η κτηνιατρική υπηρεσία είναι ξεχωριστό κομμάτι ...αυτό το κομμάτι το πήρε ένας ιδιώτης, αυτός ο ιδιώτης έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά, η Γυρτώνη λέει είναι κλειστή .. και σηκώθηκε κι έφυγε..” ..” η Γυρτώνη είναι το μεγαλύτερο σφαγείο, που μπορεί να κάνει αυτές τις αποτεφρώσεις και έχει κλείσει..”.</b></span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Ακολούθησε ένταση σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις γενικότερα και η συζήτηση εξελίχθηκε με μια σειρά ερωτήσεων απο τα μέλη της Επιτροπής Αγώνα, σχετικά με τα αναχώματα στον ποταμό Πάμισο. Ο Αντιπεριφερειάρχης παραδέχθηκε on camera, λέγοντας οτι απο τον “<b>Ιανό</b> <b>δεν έγινε κανένα έργο που να μην είναι μελετημένο και δημοπρατημένο!Τι σημαίνει αυτό; Οτι οι μελετητές που κατασκεύασαν αυτά τα έργα, θεωρούσαν οτι τα αναχώματα ήταν επαρκή για τα χιλιοστά νερού που έρχονται. Αποδείχθηκε οτι τα έργα δεν ήταν αρκετά για να συγκρατήσουν τα νερά και άρα χρειάζεται εκ νέου μελέτη και ριζική ανακατασκευή, ώστε να ανασηκωθούν τα αναχώματα”</b><b>.</b></span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Επίσης αναφερόμενος στον Πηνειό είπε με έμφαση: “<b>Αν ο Πηνειός είχε βγεί, τα Τρίκαλα δεν θα υπήρχαν πλέον! Θα είχαμε εκατόμβη νεκρών!”</b></span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Σχετικά με τις απολυμάνσεις και τις ερωτήσεις των μελών της Επιτροπής Αγώνα, τόσο του χωριού αλλά και των σπιτιών των κατοίκων, “<b>τα σπίτια μας ποιος θα τα απολυμάνει, θα πληρώσουμε απο την τσέπη μας;</b>”, η αμηχανία από πλευράς του κ. Μιχαλάκη εντάθηκε, λέγοντας “<b>μου το είπατε τώρα</b>”, καθώς επίσης στην απαίτηση των κατοίκων για μόνιμη παρουσία υγειονομικού επόπτη <b>αποκάλυψε</b> λέγοντας τα εξής:</span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222; font-family: Calibri; font-size: large;">“ <span><b>Η Πολιτεία διαθέτει μόνο 3 επόπτες υγείας για όλη την περιοχή του νομού Τρικάλων”..</b></span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Ακολούθησε<b> </b>η απαίτηση της Επιτροπής Αγώνα για προσλήψεις, όπως ήταν φυσικό.</span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Η απάντηση που έλαβαν απο τον Αντιπεριφερειάρχη ήταν: “<b>Σας υπόσχομαι έναν επόπτη υγείας να βρίσκεται στα Μ. Καλύβια ..κι ας με κάψουν</b>”!</span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Τα μέλη της Επιτροπής Αγώνα εξέφρασαν την αγανάκτισή τους για το <b>112,</b> το οποίο δεν λειτούργησε για την κοινότητα των Μεγάλων Καλυβίων.</span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><span><br /></span><span style="color: #222222;">Να σημειωθεί τέλος ότι και στην Ζηλευτή Τρικάλων, κάτοικοι </span><b style="color: #222222;">μπλόκαραν</b><span style="color: #222222;"> χθες δύο φορτηγά οχήματα φορτωμένα με νεκρά ζώα, που είχαν ως προορισμό τον Χώρο Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων στο Ημερόκλιμα Παλαιοσαμαρίνας, χωρίς να είναι γνωστό από ποιες περιοχές είχαν απομακρυνθεί τα κουφάρια των ζώων και ποιος φορέας είχε δώσει τη σχετική εντολή.</span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><br /></span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="color: #222222;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Πηγές: Trikalaola.gr / Ertnews.gr</span></span></p><p style="text-align: start;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><br /><br /></span></p><p style="text-align: start;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><br /><br /></span></p><p style="text-align: start;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><br /><br /></span></p><p style="text-align: start;"><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><br /><br /></span></p></div><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"><br /></span><p><br /></p>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-72387112145388887522023-09-11T14:55:00.003-07:002023-09-11T14:55:56.640-07:00Η υποδοχή των συνδικάτων της Αττικής από τους αγρότες του Παλαμά (VIDEO)<p>
</p><p><span style="color: #050505; font-family: Calibri; font-size: medium;"><span><span style="font-style: normal;"></span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #050505; font-family: Calibri; font-size: medium;"><span><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='577' height='407' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dxQOE3058oM72i7iJmIblXJY0UG6pEJFgB7ZuaBvTCIjV9q5xgeUTRJIBKYjk3G0CVfO-DGF6uyXw_khtsZpg' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></span></span></div><span style="color: #050505; font-family: Calibri; font-size: medium;"><span><br /><span style="font-weight: normal;"><br /></span></span></span><p></p><p><span style="color: #050505; font-family: Calibri; font-size: medium;"><span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"><br /></span></span></span></span></p><div style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; text-align: left; widows: 2;"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><span style="color: #050505;"><span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Μια
συγκλονιστική στιγμή αλληλεγγύης: Η
υποδοχή των συνδικάτων της Αττικής από
τους αγρότες του Παλαμά.<br /></span></span></span></span><span style="color: black;">Αυτές
τις ημέρες μαζί με τα σφιγμένα στομάχια
από τις εικόνες στην Καρδίτσα, την
Λάρισα, τον Βόλο δεν είναι λίγες οι φορές
που πήραμε δύναμη για να σφίξουμε ξανά
τις γροθιές μας, για να «υποκλιθούμε»
στην δύναμη του εργατικού κινήματος,
στα εκατοντάδες χιλιάδες απλωμένα χέρια
προς τον λαό της Θεσσαλίας, που τον
ξεκολλάνε από τις λάσπες και του δίνουν
βαθιές ανάσες για να συνεχίσει να ζει.</span></span><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Ένα
τέτοιο συγκλονιστικό στιγμιότυπο
κατέγραψε η κάμερα του 902.gr που βρισκόταν
στον Παλαμά Καρδίτσας τις προηγούμενες
ημέρες.</span></div><div style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; text-align: left; widows: 2;"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><span style="color: black;">Είναι
Κυριακή το πρωί. Ο κόσμος έχει ήδη αρχίσει
να συγκεντρώνεται στο Στέκι αλληλεγγύης
και διεκδίκησης πλημμυροπαθών, που
στεγάζεται στον Αγροτικό Σύλλογο Παλαμά.
Καταφτάνει το πούλμαν και αρχίζουν να
κατεβαίνουν οικοδόμοι, ηλεκτρολόγοι,
γιατροί. Από δίπλα και αμάξια μεμονωμένα.<br /></span><span style="color: black;">Εργάτες
και εργάτριες από την Αττική που φτάνουν
με όλα τα απαραίτητα εργαλεία για να
βοηθήσουν τον καθαρισμό των σπιτιών
του χωριού, την απάντληση υδάτων. Να
στηρίξουν τον κόσμο της περιοχής που
ψάχνει στο βιος του να δει τι σώνεται,
πως θα συνεχίσει να ζει.<br /></span><span style="color: black;">Μέχρι
εκείνη τη στιγμή καμία οργανωμένη ομάδα
με ευθύνη του κράτους δεν έχει φτάσει
στα χωριά να βοηθήσει. Οι πρώτοι που
οργανωμένα συνέβαλαν σε αυτή την μεγάλη
υπόθεση είναι οι αντιπροσωπείες των
συνδικάτων της Αττικής...<br /></span><span style="color: black;">Τα λόγια
του Κ. Τζέλλα, προέδρου της Ενωτικής
Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας
και μέλους του αγροτικού συλλόγου Παλαμά
απλά και ζεστά: «Σας ευχαριστούμε πάρα
πολύ. Δεν θέλουμε να ανταποδώσουμε σε
μία καταστροφή. Σε αγώνες που θα κάνετε
σαν αγρότες είμαστε δίπλα σας. Γιατί
μαζί παλεύουμε ούτως ή άλλως! Σας
ευχαριστώ πάρα πολύ. Ο Παλαμάς, η Καρδίτσα
σας ευχαριστούμε...».</span></span></div>
<p align="LEFT" style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span></span></p><p align="LEFT" style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Πηγή: <a href="https://www.902.gr/eidisi/koinonia/340573/i-ypodohi-ton-syndikaton-tis-attikis-apo-toys-agrotes-toy-palama-video?fbclid=IwAR1gYR80Wy3yNoVzNl2p37vyviRT7c_lCP2YoYgDkzX1_Zqyj34Ll00vUTU" target="_blank">902.gr </a></span></span></p>
<p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /><br />
</span></p><br /><p></p>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-19485580065942843762023-05-05T00:30:00.000-07:002024-03-03T13:45:14.790-08:00ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ<p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"><br /></span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZGmnC0eezLz1-E-mRdRcK_wPtTF_O6FDjvxXwADRcit-bczWVJ_yM_tANCM6CUmCK-XWqehLCWYzPAoIkNHy1Nsk5S-qNgnZJ3-3BGTGqslMxeW3aSk_AZuWO2Q9YwooQlRPs1m7lMjw36eGZYnsmj16pNgl9sTOC7qQvi5DqF-kO2Ooxcxg6JXRETBGz/s486/ancient-greek-music-e1383103912285.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="486" data-original-width="480" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZGmnC0eezLz1-E-mRdRcK_wPtTF_O6FDjvxXwADRcit-bczWVJ_yM_tANCM6CUmCK-XWqehLCWYzPAoIkNHy1Nsk5S-qNgnZJ3-3BGTGqslMxeW3aSk_AZuWO2Q9YwooQlRPs1m7lMjw36eGZYnsmj16pNgl9sTOC7qQvi5DqF-kO2Ooxcxg6JXRETBGz/w632-h640/ancient-greek-music-e1383103912285.jpeg" width="632" /></a></div><br /><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"><br /></span><p></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Albrecht, Michael von et Werner Schubert, edd., <em style="box-sizing: inherit;">Musik in Antike und Neuzeit </em>(Bern: Lang, 1987)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Η πρωτοβουλία έκδοσης του συλλογικού αυτού τόμου προέρχεται από το Σεμινάριο Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπ/ου της Χαϊδελβέργης και αποτελεί τη συνεισφορά του τελευταίου στον εορτασμό των 600 χρόνων του ιδρύματος. Τα κείμενα τεκμηριώνουν τη δραστηριότητα του εκεί ευρισκομένου ‘Αρχείου Παρτιτουρών για τις Επιδράσεις της Αρχαιότητας στη Μουσική των Νέων Χρόνων’ (Notenarchiv zum Fortwirken der Antike in der Musik der Neuzeit) που ίδρυσε ο Joachim Draheim. Η θεματολογία των άρθρων περιλαμβάνει ζητήματα Μουσικής Αρχαιολογίας (Ε. Eibner, “Η μουσική ζωή στην εποχή Hallstatt: σκέψεις για τη μουσική με βάση τις αναπαραστάσεις”)· αρχαίας μουσικής θεωρίας (F. Zaminer, “Περί του προβλήματος της έννοιας του ‘τονικού ύψους’ από την Αρχαιότητα [έως τους Νέους Χρόνους]”)· οργανολογίας (E. Poehlmann, “Οι δύο «λύρες του Ελγίνου» στο Βρετανικό Μουσείο”)· έως ζητήματα αφομοίωσης αρχαιο-ελληνικών επιδράσεων στους Νέους Χρόνους (M. Von Albrecht, “Μουσική και Ρητορική στον Goethe και τον Κοϊντιλιανό”).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Anderson, Warren D., <em style="box-sizing: inherit;">Ethos and Education in Greek Music: The Evidence of Poetry and Philosophy </em>(Cambridge, MA: Harvard University Press, c1966)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">H κλασική μονογραφία του Anderson εξετάζει την εκπαιδευτική, ηθική και φιλοσοφική διάσταση της μουσικής των Ελλήνων από τον Πίνδαρο, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη έως τον Πάπυρο Hibeh 13 και τον Φιλόδημο. Ο Anderson πρώτος αμφισβήτησε ως υπερβολική τη σημασία που αποδιδόταν στο Δάμωνα, στα πλαίσια της ιστορία της περί ήθους θεωρίας (π.χ. στον Abert, αλλά και στον Lasserre, βλ. τίτλο αρ. 34).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span id="more-4165" style="box-sizing: inherit;"></span><br style="box-sizing: inherit;" /><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"> <em style="box-sizing: inherit;">Music and Musicians in Ancient Greece </em>(Ithaca: Cornell University Press, 1994)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">To νεώτερο βιβλίο του Anderson συμπληρώνει το πρώτο, εξετάζοντας τις μαρτυρίες για την <em style="box-sizing: inherit;">πράξη</em> της μουσικής. Στο επίκεντρο τοποθετείται ο 5ος αιώνας π.Χ., πλαισιωνόμενος από αναφορές για τα πριν και τα μετά. Έτσι, η πραγμάτευση ακολουθεί τον ιστορικό χρόνο, από τη Λίθινη Εποχή και τους λεγόμενους ‘Σκοτεινούς Χρόνους’ (το διάστημα από το 1100 έως το 900 π.Χ.) έως την εποχή του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Arrighetti, Graziano, Gigante, Marcello et Kleve, Knut, edd., <em style="box-sizing: inherit;">Cronache Ercolanesi no. 19 </em>(Napoli: Gaetano Macchiaroli, 1989)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Στην επετηρίδα του 1989 του Διεθνούς Κέντρου Μελέτης των Παπύρων του Herculaneum δημοσιεύεται το κείμενο του Daniel Delattre “Το <em style="box-sizing: inherit;">Περί μουσικής </em>του Φιλοδήμου: 4ο Βιβλίο, στήλες 40 έως 109” και το κείμενο του James Porter “Ο Φιλόδημος για την υλική διαφορά”, με θέμα την πολύ ενδιαφέρουσα αισθητική και ποιητική θεωρία του Φιλοδήμου και των αντιπάλων του (των καλουμένων ‘κριτικών’).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Barbera, André, <em style="box-sizing: inherit;">The Euclidian Division of the Canon: Greek and Latin Sources </em>(Lincoln: University of Nebraska Press, 1991)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Η νέα κριτική έκδοση του κειμένου συνεξετάζει πηγές, που ήταν άγνωστες την εποχή της τελευταίας προηγούμενης έκδοσης, του Menge το 1916 και προχωρεί στην ασφαλέστερη ανασύσταση των τριών παραδόσεων του κειμένου: της μεγάλης εκδοχής στα Ελληνικά με τη συγγραφική απόδοση στον Ευκλείδη ή τον Κλεονείδη, της μικρότερης εκδοχής στα Ελληνικά που περιέχεται στα σχόλια του Πορφύριου στα <em style="box-sizing: inherit;">Αρμονικά </em>του Πτολεμαίου και της λατινικής εκδοχής του Βοήθιου που περιέχεται στην <em style="box-sizing: inherit;">Institutio Musica.</em></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"><em style="box-sizing: inherit;">Music Theory and its Sources: Antiquity and the Middle </em>Ages, Notre Dame Conferences in Medieval Studies I (Notre Dame, Indiana: University of Notre Dame Press, 1990)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"> </span>Ο τόμος περιέχει σημαντικότατα άρθρα των A. Barbera, Thomas Mathiesen και Jon Solomon πάνω στα καθήκοντα και τους προβληματισμούς του σύγχρονου επιμελητή αρχαιο-ελληνικών μουσικο-θεωρητικών κειμένων. Η ανασύσταση του ιδανικού πρωτότυπου είναι μια χίμαιρα, συνοψίζει ο Barbera: τα «κείμενα» είναι ‘οργανικές’ συνθέσεις, ‘ιστορίες μάθησης’ με αλλεπάλληλα στρώματα, κάτι που πρέπει να αναδεικνύεται μέσα από τις σύγχρονες εκδόσεις τους.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Barker, Andrew, <em style="box-sizing: inherit;">Greek Musical Writings </em>(Cambridge: Cambridge University Press, 1990)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"> </span>Συλλογή, μετάφραση και σχόλια των πηγών για την Αρχαία Ελληνική Μουσική. Στόχος του Barker ήταν να προσφέρει πρόσβαση σε όλες τις σχετικές με την ΑΕΜ πηγές στον ενδιαφερόμενο μη γνώστη της αρχαίας Ελληνικής.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Bélis, Annie, <em style="box-sizing: inherit;">Aristoxene de Tarante et Aristote: Le Traité d’harmonique</em>, Études et commentaires 100 (Paris: Klincksieck, 1986)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"> </span> σύγχρονη μελέτη αναφοράς για τον Αριστόξενο και τα <em style="box-sizing: inherit;">Αρμονικά </em>του, μετά την προηγούμενη του Laloy με το ίδιο θέμα (Paris, 1904). Η Bélis αναλύει διεξοδικά το περιεχόμενο της πραγματείας του Αριστόξενου, διαπιστώνει την ενότητα της σκέψης του παρά τον αποσπασματικό χαρακτήρα του σωζομένου κειμένου, καταδεικνύει τις Αριστοτελικές του καταβολές και υπογραμμίζει το ρόλο του Αριστόξενου ως θεμελιωτή της Αρμονικής ως ξεχωριστής επιστήμης.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"><em style="box-sizing: inherit;">Les Hymnes á Apollon</em>, École Francaise d’Athènes. Corpus des inscriptions de Delphes III (Paris: Diffusion de Boccard, 1992)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Eίκοσι περ. χρόνια μετά την έκδοση των <em style="box-sizing: inherit;">Denkmaeler der altgriechischen Musik</em> (1970), την πρώτη όπου οι Δελφικοί Ύμνοι παρουσιάζονται ‘όπως πράγματι ήσαν και όχι όπως θα ήθελε κάποιος να είναι’ (σ. 24), η Bélis εκμεταλλεύεται τεχνικές και μέσα που ο Poehlmann δεν μπορούσε να έχει στη διάθεσή του και παρουσιάζει μια βελτιωμένη έκδοση των δύο ύμνων, με εκτεταμένα σχόλια για το κείμενο, τη μουσική και τη σημειογραφία. H Bélis ταύτισε το συνθέτη του ‘Α Ύμνου (αρ. 19 στην έκδ. Poehlmann): <em style="box-sizing: inherit;">Αθηναίος Αθηναίου </em>και χρονολόγισε και τους δύο ύμνους στο 128 π.Χ..</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Η καθημερινή ζωή των μουσικών στην αρχαιότητα [Les musicians dans l’antiquité], μτφρ. Σταύρος Βλοντάκης (Αθήνα: Παπαδήμας, 2004· ά έκδ.: Paris: Puf, 1999)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Η πιο πρόσφατη μονογραφία της γαλλίδας ερευνήτριας της ΑΕΜ, γνωστής από την έκδοση των Δελφικών Ύμνων, τη μονογραφία της με θέμα τον Αριστόξενο, καθώς και για την ίδρυση και διεύθυνση του συγκροτήματος ‘Κήρυλος’, που είναι αφιερωμένο στην εκτέλεση αποσπασμάτων της ΑΕΜ. Το βιβλίο είναι το πρώτο που προσεγγίζει τη μουσική ζωή της Ελληνο-Ρωμαϊκής αρχαιότητας (στο διάστημα από τον 5ο αι. π.Χ. έως τον 3ο αι. μ. Χ.) μέσα από το προνομιακό αυτό πρίσμα, το οποίο επιτρέπει στην Bélis, πέρα από τις ειδικές πληροφορίες γύρω από την επαγγελματική κατάσταση των διαφόρων τύπων επαγγελματιών μουσικών (αυλητές πολεμικών πλοίων και κηδειών, δεξιοτέχνες κιθαριστές και πολυτάλαντες εταίρες), να συναγάγει κρίσιμες πληροφορίες για τη μουσική ζωή γενικότερα, αλλά και για τη θέση της μουσικής στην εκπαίδευση και την κοινωνία· της επιτρέπει επίσης να αναφερθεί μέσα από μια νέα οπτική γωνία σε σημαντικά και αμφιλεγόμενα ιστορικά ζητήματα, όπως αυτό της αντιπαράθεσης συντηρητικών και νεωτεριστών (όπως ο Τιμόθεος από τη Μίλητο) στα τέλη του 5ου και στις αρχές του 4ου αι. π.Χ. και σε αυτό της εξέλιξης της μουσικής μετά τον ‘χρυσό αιώνα΄. Δυστυχώς, και εδώ, η μετάφραση δεν βοηθά πάντα στην απρόσκοπτη κατανόηση του κειμένου (ενδεικτικά του ύφους: «σωριάζουν περιουσίες», σ. 87 (αντί «συσσωρεύουν»), «στρίγλικων μεταβάσεων» (;), σ. 295 κ.ά.).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Boldrini, Sandro, <em style="box-sizing: inherit;">Prosodie und Metrik der Roemer</em>, Teubner-Studienbuecher (Stuttgart:Teubner, 1999)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Εξαιρετικό εγχειρίδιο για την Μετρική της κλασικής λατινικής ποίησης, με συνοπτική αναφορά στη μουσική.<br style="box-sizing: inherit;" /><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"> Brancacci, Aldo et al., <em style="box-sizing: inherit;">Aristoxenica, Menandrea Fragmenta</em>, Philosophica, Studi e testi per il Corpus dei Papiri Filosofici Greci e Latini XCI (Firenze: Olschki,1988)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Κριτική έκδοση από τον Luigi Enrico Rossi δύο Αριστοξενικών αποσπασμάτων σε πάπυρο, ενός αρμονικού και ενός μετρικού-ρυθμικού. Πιθανολογείται ότι προέρχονται από το χέρι μεταγενέστερου συγγραφέα, ίσως κάποιου γραμματικού των Ελληνιστικών χρόνων. Στον ίδιο τόμο περιλαμβάνεται η εξαιρετική μελέτη του Πάπυρου Hibeh 13 από τον Aldo Brancacci. ο συγγραφέας αναλύει το περιεχόμενο του αποσπάσματος και αντιπαρατίθεται με την παραδεδομένη χρονολόγηση και συγγραφική του απόδοση στο σοφιστή Ιππία. Με καθόλα πειστικά επιχειρήματα υποστηρίζει ως πιθανότερο συντάκτη του κειμένου το ρήτορα Αλκιδάμαντα , μαθητή του Γοργία, συνομήλικο του Αντισθένη και του Ισοκράτη, ο οποίος έδρασε στην Αθήνα μεταξύ του 390 και του 365 π.Χ.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Calame, Claude, Choruses of Young Women in Ancient Greece: The Morphology, Religious Role, and Social Functions [Les Choeurs de Jeunes Filles en Grèce Archaiqe], μτφρ. Derek Collins & James Orion (Lanham: Rowman & Littlefield, 2001· ά έκδ.: Roma: Edizioni dell’Ateneo e Bizzarri, 1977)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"> </span>Η διατριβή του 1977 του Claude Calame στάθηκε ορόσημο στη μελέτη της ελληνικής ποίησης και μουσικής και σηματοδότησε αυτό που θα ονομάζαμε ‘ανθρωπολογική στροφή’ στη σχετική έρευνα. Η κατεύθυνση αυτή, με την επικέντρωση στην έννοια της ‘επιτέλεσης’ (performance) και την έμφαση στην οπτική του φύλου (gender), βρίσκεται πλέον σε πλήρη ακμή (πρβλ. Goldhill & Osborne 1999 και Murray & Wilson 2004). Ο τίτλος της -«νέας και αναθεωρημένης»- αγγλικής μετάφρασης είναι κάπως παραπλανητικός, μιας και η εξέταση των χορωδιών (‘χορών’) των νέων γυναικών και του ρόλου τους στην κοινωνικοποίηση και ενηλικίωση των τελευταίων, την οποία αναλαμβάνει ο Calame, αφορά κυρίως τον 7ο και 6ο αιώνα (εξ ού το “archaique” του πρωτότυπου τίτλου) και όχι γενικώς την «Αρχαία Ελλάδα» της αγγλικής μετάφρασης. Τα συμπεράσματα του Calame δεν έχουν χάσει τίποτε από την φρεσκάδα τους. Χαρακτηριστική είναι η επιασήμανση σε όλη την Ελλάδα της παρουσίας γυναικείων χορών υπό την αιγίδα της ‘Aρτεμης και της Ήρας: η πρώτη προστατεύει τις παρθένες, η δεύτερη τις ώριμες γυναίκες. Ιδιαίτερα για τη Λέσβο, ο Calame θεωρεί ότι ο ρόλος της Σαπφούς συνίστατο στη μύηση των κοριτσιών –γόνων αριστοκρατικών οικογενειών στο μελλοντικό ρόλο της συζύγου και μητέρας. Τα ομοερωτικά στοιχεία στη Σαπφική ποίηση, κατά την άποψή του, συνδέονται με τα αντίστοιχα –και καλύτερα τεκμηριωμένα- στοιχεία στη διαδικασία ενηλικίωσης των αγοριών. Πρόκειται για μια περιορισμένη, χρονικά και κοινωνικά, ομοφυλοφιλία, η οποία, όταν αναδύεται στην ποίηση, υπηρετεί κυρίως τον τελετουργικό αποχαιρετισμό των κοριτσιών που παραμένουν προς αυτά που ενηλικιώθηκαν. Το ίδιο πρωτότυπη είναι και η διερεύνηση του φαινομένου στην εντελώς διαφορετική κοινωνία της Σπάρτης. Γενικά, η μονογραφία του Calame αποτελεί και σήμερα απαραίτητο ανάγνωσμα κάθε ενδιαφερομένου για την ΑΕΜ. Πάντως, ύστερα και από αυτή την επανέκδοση, ζητούμενο παραμένει η εικονογράφηση, ώστε να παρακολουθούνται καλύτερα τα επιχειρήματα που ο συγγραφέας αντλεί από την εικονογραφία (παραστάσεις σε αγγεία, ειδώλια κ.λπ.).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Ceccarelli, Paola, <em style="box-sizing: inherit;">La Pirrica nell’Antichita greco-romana: studi sulla danza armata</em>, Filologia e critica. Collana diretta da Bruno Gentili (Pisa: IEPI, 1998)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Με θεματικό άξονα τον πυρρίχιο χορό ο συγγραφέας εξετάζει ένα μεγάλο αριθμό πηγών από όλο τον τότε Ελληνικό κόσμο (αναπαραστάσεις, κείμενα, επιγραφές). Ιδιαίτερα κεφάλαιο αφιερώνεται στη μουσική («κατόπιν της επιμονής του P. Vidal-Naquet», σ. 7), όπου εξετάζονται οι πληροφορίες των πηγών που αφορούν στη διάκριση μεταξύ πυρριχικών μέτρων και ποδών, στα όργανα και στο σχετικό ήθος.<br style="box-sizing: inherit;" /><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Comotti, Giovanni, <em style="box-sizing: inherit;">Music in Greek and Roman Culture, </em>transl. R. Munson (Baltimore: Johns Hopkins University Press, 1989) [τίτλος πρωτοτύπου: <em style="box-sizing: inherit;">La musica nella cultura greca e romana </em>(Torino: EDT, 1979)]</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Η εισαγωγή στην ΑΕΜ του Comotti αποτελεί τον πρώτο τόμο μιας σειράς αφιερωμένης στην Ευρωπαϊκή Ιστορία της Μουσικής, όπως τη συνέλαβε η Ιταλική Μουσικολογική Εταιρεία, με στόχο τη δημιουργία εγχειριδίων για το υπό διαμόρφωση curriculum της Μουσικολογίας στα ιταλικά πανεπιστήμια. Σύμφωνα με το πνεύμα της σειράς (πρβλ. το γενικό πρόλογο του Alberto Basso, που δυστυχώς δεν περιελήφθη στην αγγλ. μετάφραση), ο Comotti στοχεύει σε ένα πανόραμα της μουσικής του Ελληνικού και Ρωμαϊκού κόσμου υπογραμμίζοντας τη θέση της μουσικής στην κοινωνία και παρουσιάζει τα ειδικά θέματα (όργανα και θεωρία της μουσικής) με διαλεκτικό και
απορηματικό, παρά αφοριστικό, τρόπο. Τέλος, περιγράφει αναλυτικά τα μουσικά σωζόμενα τεκμήρια και παραθέτει σε μετάφραση επιλογή από κείμενα – πηγές.<br style="box-sizing: inherit;" /><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Dale, A.M., <em style="box-sizing: inherit;">The Lyric Metres of Greek Drama</em> (Cambridge: Cambridge University Press,1948)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Κλασική αναλυτική επισκόπηση των μέτρων σε χρήση στο Αττικό δράμα με καταληκτικά κεφάλαια για την κατασκευή της στροφής και πληροφορίες για την εκτελεστική πρακτική.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">D’Alfonso, Francesca, <em style="box-sizing: inherit;">Stesicoro e la performance: studio sulle modalita esecutive dei carmi stesicorei</em>, Filologia e critica 74 (Roma:Gruppo Editoriale Internazionale, 1994)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Άλλη μια ενδιαφέρουσα μελέτη από τον κύκλο επιρροής του μεγάλου σύγχρονου Ιταλού φιλολόγου Bruno Gentili γύρω από ζητήματα ‘performance’ στην Αρχαία Ελληνική ποίηση. Η D’Alfonso αναφέρεται στη σύγχρονη φιλολογική διαμάχη με θέμα τα όρια εφαρμογής του παραδοσιακού διαχωρισμού της Αρχ. Ελλ. ποίησης σε ‘χορική’ και ‘μονωδική’ (λυρική) και καταλήγει στην επιβεβαίωση των αρχαίων μαρτυριών για τον χορικό χαρακτήρα της ποίησης του Στησιχόρου.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Degering, Hermann, <em style="box-sizing: inherit;">Die Orgel: Ihre Erfindung und ihre Geschichte bis zur Karolingerzeit </em>(Muenster: Coppenrathsche Buchhandlung, 1905 / ανατ. της έκδ. Buren: Frits Knuf;1989)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Γερμανική μετάφραση των Ελληνικών και Λατινικών κειμένων και λεπτομερής παρουσίαση των εικονογραφικών πηγών σχετικά με το υδραυλικό όργανο της Αρχαιότητας.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Delavaud-Roux, Marie-Helene, <em style="box-sizing: inherit;">Les Danses Pacifiques en Grece Antique </em>(Aix-en-Provence: Publications de l’Universitι de Provence, 1994)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"> </span>Αναλυτική μελέτη με βάση τις εικονογραφικές μαρτυρίες διαφόρων τύπων αρχαιο-ελληνικού χορού που εντάσσονται σε ότι ο Πλάτων αποκαλεί ‘ειρηνική όρχησις’: δηλ. χοροί -γυναικείοι ως επί το πλείστον- που είναι μη πολεμικοί και μη εκστατικοί-διονυσιακοί, όπως ο <em style="box-sizing: inherit;">καλαθίσκος</em>, ο <em style="box-sizing: inherit;">γέρανος</em>, χοροί των παρθένων, των παντρεμένων γυναικών και του γάμου, χοροί νεκρικοί και χοροί του δράματος, κ.ά. Ο τόμος ολοκληρώνεται με τα εξαιρετικά χρήσιμα “lexique choregraphique” και “repertoire” τεχνικών όρων και ονομάτων χορών.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Drachmann, A.G., <em style="box-sizing: inherit;">Ktesibios, Philon, and Heron: A Study in Ancient Pneumatics</em>, Acta historica scientiarum naturalium et medicinalium IV (Copenhagen: Munksgaard, 1948)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Κλασική μελέτη και από τα σημαντικότερα βιβλία για την Αρχαία τεχνολογία γενικότερα, τα Πνευματικά και τις εφαρμογές τους ειδικότερα (π.χ. ύδραυλις). Στο κέντρο του ενδιαφέροντος του συγγραφέα βρίσκονται τα <em style="box-sizing: inherit;">Πνευματικά </em>του Ήρωνος, τα οποία ο Drachmann τελικώς αποτιμά ως μάλλον το ‘σημειωματάριο’ ενός τεχνικού παρά ως ολοκληρωμένη πραγματεία.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Drieberg, Friedrich von, <em style="box-sizing: inherit;">Die griechische Musik auf ihre Gesetze zurueckgefuehrt </em>(Berlin:Trautwein, 1841)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">O Drieberg (1780 – 1856) ήταν συνθέτης και ερασιτέχνης μελετητής με πολλές δημοσιεύσεις για την ΑΕΜ. Οι θεωρίες του θεωρήθηκαν αποκυήματα μιας ζωηρής φαντασίας από τους συγχρόνους του (Chladni, Marx κ.ά.). To συγκεκριμένο βιβλίο συντίθεται από τις απαντήσεις του Drieberg σε αποσπάσματα των επικριτών του, τα οποία παραθέτει αυτούσια.<br style="box-sizing: inherit;" /><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Duering, Ingemar, ed., <em style="box-sizing: inherit;">Die Harmonielehre des Klaudios Ptolemaios, </em>Elanders Goeteborgs Hoegskolas Arsskrift XXXVI (Goeteborg: Elanders Boktryckeri Aktiebolag, 1930)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Κριτική έκδοση του κειμένου του Πτολεμαίου.<br style="box-sizing: inherit;" /><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"><em style="box-sizing: inherit;">Porphyrios-Kommentar zur Harmonielehre des Ptolemaios</em>, Goeteborgs Hoegskolas Arsskrift XXXVIII (Goeteborg: Elanders Boktryckeri Aktiebolag, 1932)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"> </span>Κριτική έκδοση του κειμένου του Πορφύριου.<br style="box-sizing: inherit;" /><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"> <em style="box-sizing: inherit;">Ptolemaios und Porphyrios ueber die Musik</em>, Goeteborgs Hoegskolas Arsskrift XL (Goeteborg: Elanders Boktryckeri Aktiebolag, 1934)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Μετάφραση των <em style="box-sizing: inherit;">Αρμονικών </em>του Πτολεμαίου και εκτενής σχολιασμός των δύο κειμένων (Πτολεμαίου και Πορφύριου).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Gentili, Bruno et Perusino, Franca, edd., <em style="box-sizing: inherit;">Mousike: Metrica, ritmica e musica greca in memoria di Giovanni Comotti</em>, Studi di metrica classica 11 (Pisa:IEPI, 1995)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Συλλογικός τόμος αφιερωμένος στη μνήμη του σπουδαίου μελετητή της AEM Giovanni Comotti (1931 – 1990), σε επιμέλεια του Bruno Gentili, του κορυφαίου ίσως σήμερα Ιταλού φιλολόγου και κατά καιρούς συνεργάτη του Comotti. Περιλαμβάνονται άρθρα των E. Poehlmann, A. Barker, B. Gentili, D. Restani, R. Pretagostini κ.ά. Η συλλογή ξεχωρίζει για τον ‘ολιστικό’ χαρακτήρα της προσέγγισης που ανταποκρίνεται στο αρχαιο-ελληνικό περιεχόμενο του όρου <em style="box-sizing: inherit;">μουσική.</em></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Georgiades, Thrasybulos, <em style="box-sizing: inherit;">Musik und Rhythmus bei den Griechen: Zum Ursprung der abendlaendischen Musik</em>, Rowohlts deutsche Enzyklopaedie(Hamburg: Rowohlt, 1958) και</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"> <em style="box-sizing: inherit;">Greek music, verse and dance</em> [αγγλ. μτφ. του <em style="box-sizing: inherit;">Der griechische Rhythmus</em>] (New York: Merlin Press, c1955)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Οι θεωρίες του Γεωργιάδη, αν και δείχνουν πια τα χρόνια τους, διατηρούν το ενδιαφέρον τους για την ευρυμάθεια και τη δύναμη της επιχειρηματολογίας του. Και τα δύο βιβλία στηρίζονται στο ίδιο υλικό, από τη Habilitationsschrift του 1947 με θέμα τον ‘ελληνικό ρυθμό’: η προέλευση της σημερινής διάκρισης μουσική – πρόζα – ποίηση από την ενιαία αρχαιο-ελληνική μουσική· η επιβίωση της αρχαίας προσωδίας στον νεο-ελληνικό χορό και η σχέση καλαματιανού με το δακτυλικό εξάμετρο κ.λπ.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Gernet, Louis, Ανθρωπολογία της Αρχαίας Ελλάδας [Anthropologie de la Grece antique], μτφρ. Α. Μεθενίτη & Α. Στεφανής (Αθήνα: Πατάκης, 2000· ά έκδ.: Paris: Flammarion, 1982)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">O Gernet υπήρξε πρωτοπόρος στη χρήση της ανθρωπολογικής προσέγγισης για την καλύτερη κατανόηση του αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Ο συγγραφέας του «Νόμος και Θεσμοί στην Αρχαία Ελλάδα» συγκεντρώνει εδώ μελέτες του με θέματα: τη θρησκεία, τα συμπόσια, τη Διονυσιακή λατρεία, την οικονομική και νομική έννοια της αξίας, τις σχέσεις μύθου και ουτοπίας στην στωϊκής προέλευσης έννοια της ‘ουράνιας πολιτείας’, τους μύθους για τη λυκανθρωπία και τη ζωομορφία, με αφορμή την αναφορά, στον Ρήσο του Ευριπίδη, στον Δόλωνα (τον Τρώα, που μεταμφιεσμένος σε λύκο στάλθηκε από τον Έκτορα για να κατασκοπεύσει τους Έλληνες, αλλά έγινε αντιληπτός από τον Οδυσσέα και τον Διομήδη, ο οποίος και τον σκότωσε). Ο τόμος, ο οποίος προλογίζεται από τον Jean-Pierre Vernant, έναν από τους σημαντικότερους μαθητές του Gernet, ολοκληρώνεται με δύο φιλοσοφικές μελέτες: η πρώτη πάνω στην κρισιμότητα και την οικονομική-δικονομική καταγωγή της φιλοσοφικής διάκρισης ‘ορατό-αόρατο’, η δεύτερη πάνω στις απαρχές της ελληνικής φιλοσοφίας. Δυστυχώς, και εδώ πρέπει να εφιστήσουμε την προσοχή του αναγνώστη στην ελληνική μετάφραση: είναι συχνά ακατανόητη δίχως προσφυγή στο πρωτότυπο (διαθέσιμο και αυτό στη Βιβλιοθήκη μας).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Glau, Katherina, <em style="box-sizing: inherit;">Rezitation griechischer Chorlyrik: die Parodoi aus Aischylos’ Agamemnon und Euripides’ Bakchen als Tonbeispiel auf CD mit Text- und Begleitheft</em> (Heidelberg: Carl Winter, 1998)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Ηχογράφηση δύο χορικών του Αρχαίου Δράματος, της Παρόδου από τον <em style="box-sizing: inherit;">Αγαμέμνονα </em>του Αισχύλου και της Παρόδου από τις <em style="box-sizing: inherit;">Βάκχες </em>του Ευριπίδη με συνοδευτικό τόμο με τα κείμενα -στο πρωτότυπο και γερμ. μετάφραση- και σχόλια για την απόδοση. Οι φοιτητές του Κλασικού Σεμιναρίου της Χαϊδελβέργης επέλεξαν τα δύο χορικά ως τυπικούς εκπροσώπους του παλαιότερου και του νεώτερου ρυθμικού ύφους και τα απαγγέλουν σε μια προσπάθεια να προσεγγίσουν στην πράξη πρoβλήματα εκτέλεσης της χορικής ποίησης. Όπως εξηγεί η Glau η απόδοση στηρίχτηκε κατα πολύ στις “αν και θεωρούμενες εν μέρει ξεπερασμένες” (σ. 30) θεωρίες του Westphal.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Goldhill, Simon & Robin Osborne, edd., Performance Culture and Athenian Democracy (Cambridge: Cambridge University Press, 1999)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Πρακτικά του συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στο Cambridge τον Ιούλιο του 1996, με αντικείμενο την προσέγγιση του αρχαιο-ελληνικού πολιτισμικού φαινομένου (συγκεκριμένα: του 5ου και του 4ου αι. π.Χ.) μέσα από τη γόνιμη, σύγχρονη οπτική των ‘performance studies’ (η δόκιμη απόδοση του όρου ‘performance’ είναι: ‘επιτέλεση’). Ο Simon Goldhill (Εισαγωγή) ανιχνεύει την ιστορία της έννοιας της επιτέλεσης στο έργο φιλοσόφων όπως ο Μπαχτίν, ο Foucault και ο J. L. Austin, και ανθρωπολόγων, όπως ο E. Goffman και ο V. Turner· καταγράφει τη διεύρυνση του νοήματος που έχει υποστεί ο όρος τα τελευταία χρόνια, έτσι ώστε να συμπεριλαμβάνει όψεις όχι μόνον της θεατρικής παράστασης ή της θρησκευτικής τελετουργίας, αλλά και της καθημερινής ζωής· τέλος, υπογραμμίζει την ευελιξία του και την ικανότητά του να συνδέει διαφορετικά γνωστικά πεδία: ανθρωπολογία, φιλολογία, θεατρολογία, μουσικολογία, κοινωνιολογία, ψυχανάλυση. Τα κείμενα που ακολουθούν, και τα οποία υπογράφονται από τον Peter Wilson (σημαντικότατο το κείμενό του για τη θέση του αυλού στην αθηναϊκή ζωή), τον Oliver Taplin, τον Andrew Ford, τον Claude Calame, την Αθηνά Καβουλάκη κ.ά., αναδεικνύουν διάφορες όψεις της αθηναϊκής δημοκρατίας ως ‘performance culture’, και περιγράφουν τους επιτελεστικούς μηχανισμούς στο θέατρο, τη γιορτή, το συμπόσιο, το γυμναστήριο και το δικαστήριο, μέσα από τους οποίους ‘κατασκευάζεται’ ο (επιτελεστικός) ρόλος του καλού πολίτη, του αρσενικού ή του θηλυκού, του μουσικού, του ρήτορα και του φιλοσόφου.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Gottschalk, H. B., Heraclides of Pontus (Oxford: Clarendon Press, c1980)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Αν και είναι γνωστός κυρίως για τη θεωρία του περί ύλης και τις αστρονομικές του υποθέσεις (που φαίνεται ότι τον αναδεικνύουν πρόδρομο του Αρίσταρχου και του Κέπλερ), ο Ηρακλείδης αφιέρωσε μεγάλο κομμάτι του έργου του στις λογοτεχνικές σπουδές και τη μουσική. Μεγάλο μέρος της Περί μουσικής πραγματείας του ψευδο-Πλούταρχου, σχετικά με την ιστορία των απαρχών ποίησης και μουσικής, αποδίδεται στον Ηρακλείδη. Ο Gottschalk ανασυστήνει με θαυμαστό τρόπο και όσο είναι δυνατόν –εάν λάβει κανείς υπόψη την αποσπασματικότητα των σωζομένων- τα σχετικά έργα: στο εκτεταμένο Περί μουσικής βιβλίο του, μαθαίνουμε, επιχειρείται η θεμελίωση της θεϊκής καταγωγής της μουσικής με την αναγωγή κάθε είδους σε έναν θεό-ευρέτη. Σε αυτό το σχήμα οι Μούσες κατέχουν κεντρική θέση. Ακολουθούν οι επικοί ποιητές, όπως ο Φήμιος και ο Δημόδοκος, οι οποίοι αντιμετωπίζονται από τον Ηρακλείδη ως ιστορικά πρόσωπα. Τέλος, αναφέρονται τα ιστορικά πρόσωπα, όπως ο Τέρπανδρος και οι ποιητές της γενιάς του Ηρακλείδη. Πάντως είναι σαφές, επισημαίνει ο Gottschalk, ότι ο Ηρακλείδης, όπως και οι περισσότεροι από τους στοχαστές της Ακαδημαϊκής και της Περιπατητικής παράδοσης, προτιμούσε εμφατικά το παλαιό ύφος και απέρριπτε τις καινοτομίες της ‘Νέας Μουσικής’. Ο H. B. Gottschalk (πέθανε τον Απρίλιο του 2004), ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την μετα-αριστοτελική φιλοσοφία και ιδιαίτερα με την Περιπατητική σχολή.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Οι μονογραφίες του για τις αινιγματικές –σήμερα- μορφές του Ηρακλείδη, αλλά και του Στράτωνα του Λαμψακηνού, παραμένουν πολύτιμες και –ακόμη- μοναδικές.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Goutas, Dimitri & Andrew Barker et al., επιμ. & μτφρ., Theophrastus of Eresus: Sources for his Life, Writings, Thought and Influence (Leiden: Brill, 1993), 2 τ.<br style="box-sizing: inherit;" /></span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Ο Θεόφραστος από την Ερεσό της Λέσβου (περ. 370 – 285), μαθητής και διάδοχος του Αριστοτέλη στη διεύθυνση του Περιπάτου, ασχολήθηκε, όπως και ο δάσκαλός του, με το σύνολο της τότε δυνατής έρευνας (σε αντίθεση με τους μεταγενέστερους Περιπατητικούς, που συνήθως εξειδικεύονταν σε κάποιον τομέα). Η μνημειώδης αυτή έκδοση αποτελεί την κατάληξη ενός ‘Project Theophrastus’, το οποίο συστράτευσε κορυφαίους ειδικούς από το χώρο της ιστορίας της αρχαίας επιστήμης και φιλοσοφίας, και παρουσιάζει για πρώτη φορά συγκεντρωμένες όλες τις –μέχρι στιγμής διαθέσιμες- μαρτυρίες και τα σωζόμενα από ελληνικές, λατινικές και αραβικές (επιμ. Δ. Γούτα) πηγές. Την επιμέλεια του σημαντικότατου κεφαλαίου με τα περί μουσικής σωζόμενα (2ος τ.) είχε ο Andrew Barker. Τρεις τίτλοι σχετικοί με τη μουσική αποδίδονται στον Θεόφραστο. Όπως μαθαίνουμε από τον Πτολεμαίο, που τον παραθέτει εκτεταμένα, ο Θεόφραστος άσκησε πολεμική στην Πυθαγόρειας προέλευσης θεωρία για την αριθμητική βάση της επίδρασης της μουσικής και υποστήριξε μια ποιοτική, παρά ποσοτική, ερμηνεία των μουσικών φαινομένων. Στον ίδιο αποδίδεται η αντίληψη ότι η μουσική είναι «κίνησις της ψυχής η κατ’απόλυσιν
γινομένη των δια τα πάθη κακών»· ενώ τα πάθη ορίζονται ως «αρχαί της μουσικής», ότι δηλ. αποτελούν την αιτία και παρέχουν την εξήγηση για τη δημιουργία της μουσικής, συγκεκριμένα: η λύπη, η ηδονή και ο ενθουσιασμός.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Greaves, Denise Davidson, ed., <em style="box-sizing: inherit;">Sextus Empiricus: </em><em style="box-sizing: inherit;">ΠΡΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ. Α new critical text and translation on facing pages, with an introduction, annotations, and indices </em>verborum<em style="box-sizing: inherit;"> and </em>nominum<em style="box-sizing: inherit;"> et </em>rerum, Greek and Latin Music Theory (Lincoln: University of Nebraska Press, 1986)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Νέα κριτική έκδοση, που στηρίζεται στη σύγκριση 25 –έναντι μόλις 8 των παλαιοτέρων εκδόσεων- χειρογράφων του περί μουσικής βιβλίου του Σέξτου Εμπειρικού, Σκεπτικού φιλοσόφου του 2ου αιώνα µ.Χ..</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Grenfell, Bernard et Hunt, Arthur, edd., <em style="box-sizing: inherit;">The Hibeh Papyri Part I </em>(London: Egypt Exploration Society, 1906)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Η πρώτη περιγραφή, δημοσίευση και μετάφραση (αγγλ.) του περίφημου παπύρου Hibeh 13 με αποσπάσματα πραγματείας κατά των <em style="box-sizing: inherit;">αρμονικών </em>και της θεωρίας για την ηθική δύναμη της μουσικής. Οι επιμελητές πρότειναν τον Ιππία ως πιθανό συγγραφέα, θέση που αντέκρουσε ο Croenert αντιπροτείνοντας τον νεαρό Ισοκράτη και χρονολογία περί το 390. Πρόσφατα προτάθηκε ο Αλκιδάμας ως πιθανός συγγραφέας (βλ. τίτλο αρ. 11).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Heinrichs, Albert, <em style="box-sizing: inherit;">«Warum soll ich denn tanzen?»: Dionysisches im Chor der griechischen Tragoedie</em>, Lectio Teubneriana IV (Stuttgart: Teubner, 1996)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Κείμενο διάλεξης που διοργάνωσε ο γνωστός οίκος Teubner στις 24.3.1995. Ο συγγραφέας εξετάζει τον τραγικό χορό υπό το πρίσμα του ομαδικού χορού ως κεντρικού διαχρονικού φαινομένου του Ελληνικού βίου.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Jan, Carl von, ed., <em style="box-sizing: inherit;">Musici scriptores graeci</em> (Stuttgart: Teubner, 1995, ανατ. ά έκδ.1895)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Η έκδοση του Jan αποτελεί την πρώτη σύγχρονη φιλολογική έκδοση των αρχαιο-ελληνικών μουσικο-θεωρητικών κειμένων που αντικατέστησε την έκδοση του Meibom (1652). Περιλαμβάνονται: Αριστοτελικά χωρία περί μουσικής, τα σχετικά με τη μουσική ψευδο-Αριστοτελικά <em style="box-sizing: inherit;">Προβλήματα</em>, η <em style="box-sizing: inherit;">Κατατομή κανόνος </em>του Ευκλείδη, η <em style="box-sizing: inherit;">Εισαγωγή αρμονική </em>του Κλεονείδη, το <em style="box-sizing: inherit;">Αρμονικόν εγχειρίδιον </em>του Νικομάχου του Γερασηνού, η <em style="box-sizing: inherit;">Εισαγωγή τέχνης μουσικής </em>του Βακχείου του Γέροντος, η <em style="box-sizing: inherit;">Αρμονική εισαγωγή </em>του Γαυδεντίου, η <em style="box-sizing: inherit;">Εισαγωγή μουσική </em>του Αλύπιου και κάποια αποσπάσματα (‘excerpta Neapolitana’). Τέλος, παρατίθενται τα γνωστά έως την εποχή του Jan μουσικά αποσπάσματα με σύγχρονη μεταγραφή.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Jonker, G.H., ed. & transl., <em style="box-sizing: inherit;">The Harmonics of Manuel Bryennius </em>(Groningen:Wolters – Noordhoff, 1970)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Σύγχρονη έκδοση (μετά την πρώτη του John Wallis το 1699) των <em style="box-sizing: inherit;">Αρμονικών </em>του Μανουήλ Βρυέννιου. Στην “Εισαγωγή” του ο Jonker εκθέτει τις μαρτυρίες για τη ζωή, το έργο και την επίδραση του Βρυέννιου, εξετάζει τις σύγχρονες γνώμες για τη σχέση των <em style="box-sizing: inherit;">Αρμονικών </em>με το περί μουσικής κεφάλαιο του Παχυμέρη και αξιολογεί τη θέση του ως φορέα της αρχαιο-ελληνικής μουσικο-θεωρητικής παράδοσης από τη μια, από την άλλη ως μάρτυρα της εποχής του (ιδ. στη σύγκριση του Βρυέννιου των αρχαιο-ελληνικών <em style="box-sizing: inherit;">τρόπων</em> με τους βυζαντινούς <em style="box-sizing: inherit;">ήχους</em>).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Koller, Ernst, <em style="box-sizing: inherit;">Musse und musische Paideia: ueber die Musikaporetik in der aristotelischen Politik</em> (Basel: Schwabe, 1956)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Εξέταση της θέσης της μουσικής στα <em style="box-sizing: inherit;">Πολιτικά </em>του Αριστοτέλη και των ρόλων που αυτή καλείται να παίξει στην ιδεώδη δημοκρατική πολιτεία (<em style="box-sizing: inherit;">προς παιδείαν, παιδιάν, διαγωγήν</em>).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Landels, John, <em style="box-sizing: inherit;">Music in Ancient Greece and Rome</em> (London: Routledge, 1999)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">O Landels, γνωστός για το ενδιαφέρον του στην Αρχαία Τεχνολογία, δίνει μια επισκόπηση της μουσικής στην ελληνική και ρωμαϊκή Αρχαιότητα με ιδιαίτερο βάρος στα τεχνικά και μουσικά χαρακτηριστικά των οργάνων.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Lasserre, Francois, <em style="box-sizing: inherit;">Plutarque: De la musique. Texte, traduction, commentaire précédés d’une étude sur L’ éducation musicale dans la Grece antique</em>, (Olten: Urs Graf,1954)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Η έκδοση του Lasserre λαμβάνει υπόψη της την κατά ένα μόλις χρόνο προηγηθείσα έκδοση του Ziegler (Teubner, 1953), η αξία της όμως έγκειται περισσότερο στη μελέτη για τη μουσική εκπαίδευση και την περί ήθους διδασκαλία με επίκεντρο το Δάμωνα, που συνοδεύει την κριτική έκδοση και μετάφραση του κειμένου. Το επιχείρημα του Lasserre, περί εξάρτησης του κειμένου από τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα και συνεπώς περί μετάθεσης της χρονολογίας συγγραφής του στο διάστημα 170-300 μ.Χ. δεν έχει τύχει γενικής αποδοχής.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Lawler, Lilian B., <em style="box-sizing: inherit;">The Dance in Ancient Greece </em>(London: Adam & Charles Black, 1964)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Η κλασική μελέτη της Lawler πραγματοποιεί μια διαχρονική επισκόπηση του Ελληνικού χορού, από την προ-ιστορική Κρήτη έως
τους ύστερους Ρωμαϊκούς χρόνους καθώς και συγχρονικές αναλύσεις για τους διαφορετικούς ρόλους του χορού στο όργιο, στο δράμα και στον επαγγελματικό θίασο.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Levin, Flora R., <em style="box-sizing: inherit;">The Manual of Harmonics of Nicomachus the Pythagorean. </em><em style="box-sizing: inherit;">Translation and Commentary </em>(Grand Rapids, MI: Phanes Press, 1994)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Αγγλική μετάφραση, με εισαγωγή και εκτεταμένο σχολιασμό, του <em style="box-sizing: inherit;">Εγχειριδίου αρμονικής </em>του Νικομάχου του Γερασηνού.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Lippman, Edward A., <em style="box-sizing: inherit;">Musical Thought in Ancient Greece </em>(New York: Columbia University Press,1964)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Το γενικότερο ενδιαφέρον του Lippman για την Αισθητική της μουσικής τον οδηγεί στην αναζήτηση των απαρχών της αισθητικής, ηθικής και φιλοσοφικής θεώρησης της μουσικής στους Έλληνες. Το βάρος της επισκόπησης πέφτει στο έργο των Πυθαγορείων, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη και της Περιπατητικής Σχολής (Αριστόξενος, Θεόφραστος), ενώ παραλείπεται η αναφορά σε μεταγενέστερες εξελίξεις (Φιλόδημος, Σέξτος, ψευδο-Πλούταρχος).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Lohmann, Johannes, <em style="box-sizing: inherit;">Mousike und Logos: Aufsaetze zur griechischen Philosophie und Musiktheorie</em> (Stuttgart: Musikwissenschaftliche Verlags-Gesellschaft, 1970)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Ο τόμος -υπό την επιμέλεια του Αναστασίου Γιανναρά- συγκεντρώνει μελέτες του Lohmann με αντικείμενο την ΑΕΜ. Το ενδιαφέρον της προσέγγισης του γνωστού για τις δημοσιεύσεις του στο χώρο της Γλωσσολογίας και της Φιλοσοφίας της Γλώσσας συγγραφέα έγκειται στην αναζήτηση της ελληνικής αντίληψης περί μουσικής σε μια ετυμολογία, που είναι ταυτόχρονα μια ιστορία των ιδεών, οδηγώντας την αναζήτησή του στις αρχαϊκές απαρχές της ελληνικής σκέψης. Η επικέντρωση του Lohmann στην ιστορία των όρων ως κεντρικού ιστοριογραφικού άξονα προέκυψε στο πνευματικό περιβάλλον του Freiburg (Gurlitt, Eggebrecht), από όπου προέκυψε στη συνέχεια το <em style="box-sizing: inherit;">Handwoerterbuch der musikalischen Terminologie </em>(Freiburg, 1972 – ).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Lord, Albert B., The Singer of Tales, 2η έκδ. – επιμ. S. Mitchell & G. Nagy, Harvard Studies in Comparative Literature 24 (Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 2000) και Epic Singers and Oral Tradition, Myth and Poetics (Ithaca: Cornell University Press, 1991)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Το μνημειώδες Singer of Tales πρωτοεκδόθηκε το 1960 και η παρουσιαζόμενη έκδοση, με τη φροντίδα των επιμελητών του Αρχείου Milman Parry, του Gregory Nagy και του Stephen Mitchell, συνδυάζει τον επετειακό χαρακτήρα (40 χρόνια μετά) με τη δημοσίευση, για πρώτη φορά, του οπτικοακουστικού υλικού, πάνω στο οποίο στηρίχτηκε η εργασία του Parry και του βοηθού του Albert Lord. Μαζί με το Epic Singers and Oral Tradition δίνει ένα πανόραμα της σημαντικότερης θεωρίας του εικοστού αιώνα για την καταγωγή και κατασκευή των ομηρικών επών, αυτής που χρησιμοποίησε εργαλεία της εθνογραφίας και της ανθρωπολογίας, και η οποία εισήγε για πρώτη φορά τον παράγοντα της προφορικότητας (orality) και της επιτέλεσης (performance) στη διερεύνηση του Ομηρικού ζητήματος. Πέρα από την ίδια την υπόθεση της προφορικής προέλευσης και του ‘φορμουλαϊκού’ χαρακτήρα των Ομηρικών επών, η θεωρία Lord – Perry, όπως σημειώνουν ο Nagy και ο Mitchell, πρόσφερε και τα εργαλεία για την επαλήθευση αυτής της υπόθεσης, με μεγάλες συνέπειες για την έρευνα σε πλήθος άλλων ζητημάτων.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Mathiesen, Thomas, <em style="box-sizing: inherit;">Ancient Greek Music Theory: A Catalogue Raisonee of Manuscripts</em>, Repertoire International des Sources Musicales [RISM] B11 (Muenchen: Henle, 1988)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Πρόκειται για ένα από τα πιο πολύτιμα βοηθήματα της έρευνας στην ΑΕΜ. Ο Mathiesen συνέταξε έναν -κατά το δυνατόν- πλήρη κατάλογο των χειρογράφων που παραδίδουν κείμενα θεωρίας της ΑΕΜ, με αναλυτικές περιγραφές και χρονολογήσεις, καθώς και με αναφορά των incipit και explicit των κειμένων.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"><em style="box-sizing: inherit;">Greek Views On Music</em> (New York: Norton, 1998) από το: ed. Leo Treitler, <em style="box-sizing: inherit;">Source Readings In Music History </em>(τ. 1ος)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Στη νέα έκδοση της κλασικής ομώνυμης ανθολογίας του Oliver Strunk (Norton 1950) η επιμέλεια του 1ου τόμου, σχετικού με την ΑΕΜ, ανετέθη στον Mathiesen, o οποίος εξηγεί στην ‘Εισαγωγή’ του γιατί ο ενικός της παλαιάς έκδοσης (view) έδοσε τη θέση του στον πληθυντικό της καινούργιας (views).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Meibom, M., ed., <em style="box-sizing: inherit;">Antiquae Musicae Auctores Septem </em>(Amsterdam: Elzevir, 1652)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Η έκδοση του Meibom αποτέλεσε έως περ. το 1900 τη μοναδική στερεότυπη έκδοση των αρχαίων ελληνικών μουσικο-θεωρητικών κειμένων.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Monro, D. B., <em style="box-sizing: inherit;">The Modes of Ancient Greek Music </em>(Oxford: Clarendon Press,1894)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Σημαντική μελέτη του τονικού συστήματος της ΑΕΜ, που εγκαινίασε τη μελέτη του τονικού συστήματος της ΑΕΜ με σύγχρονα φιλολογικά εργαλεία. Ο Monro, αργότερα και ο Gombosi , υποστήριξε ότι οι <em style="box-sizing: inherit;">αρμονίες </em>του 5ου και 6ου π.Χ. αιώνα δεν είχαν καμμία σχέση με τα <em style="box-sizing: inherit;">είδη δια πασών </em>του Αριστόξενου, αντίθετα με την κοινή πεποίθηση ότι τα δεύτερα αποτελούσαν απλή κωδικοποίηση των πρώτων. Σήμερα οι <em style="box-sizing: inherit;">αρμονίες </em>θεωρούνται ως προδρομικό στάδιο των <em style="box-sizing: inherit;">ειδών δια πασών </em>με αντικείμενο έρευνας τη μεταξύ τους συγγένεια (βλ. τίτλο αρ. 74).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Morelli, J., ed., <em style="box-sizing: inherit;">Aristidis oratio adversus Leptinem. Libanii declamatio pro Socrate. Aristoxeni rhythmicorum elementorum fragmenta </em>(Venezia: C. Palesio, 1785)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Η πρώτη νεώτερη και για πολλά χρόνια μοναδική έκδοση των <em style="box-sizing: inherit;">Ρυθμικών </em>του Αριστόξενου.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Murr, Christoph G, von, <em style="box-sizing: inherit;">Philodem/ von der Musik./ Ein Auszug aus dessen viertem Buche./Ein Auszug aus dessen viertem Buche/Aus dem Griechischen einer Herkulanischen Papyrusrolle/uebersetzt/von/Christoph Gottlieb von Murr./Nebst einer Probe des Hymnenstils altgriechischer Musik./Mit zwo Kupfertafeln/Berlin 1806./Bei Heinrich Froehlich</em>.</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Στον απόηχο ακόμη της ισχυρής αίσθησης που προκάλεσε η ανακάλυψη των παπύρων του Ερκουλάνεουμ (1752/54), ο ιστορικός, νομικός και τεχνοκριτικός C.G. von Murr (1733 – 1811) δημοσιεύει, μεταφράζει και σχολιάζει αποσπάσματα από το 4ο Βιβλίο του <em style="box-sizing: inherit;">Περί μουσικής </em>του Φιλοδήμου (βλ. άλλο άρθρο μας στοΤετράδιο:</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><a href="http://www.mmb.org.gr/megaro/page/default.asp?id=805&la=1" style="background-color: transparent; box-sizing: inherit; color: #323a79; font-weight: 700; text-decoration-line: none;">http://www.mmb.org.gr/page/default.asp?la=1&id=805</a>). Στον ίδιο τόμο περιλαμβάνεται μελέτη για το ‘ύφος των ύμνων’ της ΑΕΜ, όπου διατυπώνεται με οξυδέρκεια -για πρώτη φορά- η καχυποψία απέναντι στην αυθεντικότητα της μουσικής της ‘Α Πυθικής Ωδής του Πινδάρου που περιέχεται στην <em style="box-sizing: inherit;">Musurgia Universalis </em>του Athanasius Kircher (Ρώμη, 1650), με βάση μουσικά υφολογικά κριτήρια.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Murray, Penelope & Peter Wilson, edd., Music and the Muses: The Culture of Mousike in the Classical Athenian City (Oxford: Oxford University Press, 2004)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Στα πρακτικά αυτά συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Warwick το 1999, συναντούμε συντελεστές του Performance Culture and Athenian Democracy (1999), όπως τον Claude Calame, τον Andrew Ford και τον Peter Wilson, αλλά και άλλους σπουδαίους ερευνητές της ΑΕΜ: την Eva Stehle, τον Robert Wallace, τον Eric Csapo και τον Andrew Barker. Αυτό που τεκμηριώνουν και οι δύο σημαντικότατοι αυτοί συλλογικοί τόμοι και αυτό που αναφαίνεται ως κοινή μεθοδολογική βάση των ερευνητών που προαναφέραμε, είναι η ανθρωπολογική,ως προς την προέλευση, διεπιστημονική ως προς την ουσία της, προσέγγιση στο φαινόμενο της ΑΕΜ. Η σύγχρονη κατανόηση του όρου ‘μουσική’ αποδεικνύεται μάλλον εμπόδιο -παρά κοινή λέξη- ανάμεσα σε μας και τους αρχαίους. Αν στον τόμο του 1999 άξονα της προσέγγισης αποτελούσε η έννοια της ‘επιτέλεσης’ (performance), σε αυτόν του 2004 η έμφαση δίνεται ακριβώς στο πλούσιο και όχι αυτονόητο περιεχόμενο της έννοιας της ‘μουσικής’ στο πλαίσιο του αρχαιο-ελληνικού πολιτισμού. Η διαπλοκή –στην ετυμολόγηση αλλά και στην τελετουργία- της μύησης, της μουσικής και των ιερών Μουσών, χαρακτηριστική ενός πολιτισμού μη διαφοροποιημένου κατά τη σύγχρονη, μεταβιομηχανική έννοια, αποτελεί το θέμα του κειμένου του Alex Hardie, που ανοίγει τη συλλογή με το πιστότερο στον τίτλο άρθρο. Η μουσική στο θέατρο απασχολεί την Eva Stehle, τον Claude Calame και τον Andrew Barker στα άρθρα της δεύτερης ενότητας. Στο μάλλον καλύτερο και, μέχρι στιγμής, διεξοδικότερο κείμενο που έχει γρταφτεί ποτέ για το θέμα του, ο Eric Csapo αντιστρέφει το κέντρο βάρος της Stehle αναφερόμενος στην επίδραση του θεατρικού στροιχείου στη μουσική και δίνει το ιστορικό, κοινωνικό, αισθητικό και πολιτικό στίγμα της ‘Νέας Μουσικής’, εισάγοντας την τρίτη ενότητα με θέμα τις πολιτικές όψεις της μουσικής. Το άρθρο του Robert Wallace, στην ίδια ενότητα, προτείνει μια εντελώς πρωτότυπη άποψη για τη σχέση του περίφημου μουσικοθεωρητικού Δάμωνα με τον πιο διάσημο μαθητή του, τον Περικλή, και τους λόγους που οδήγησαν στον εξοστρακισμό του ιδίου, μέσα από τα συμφραζόμενα της αθηναϊκής δημοκρατίας (το κοινό ενδιαφέρον του μουσικού και του πολιτικού για τους τρόπους επηρεασμού του δήμου). Ο τόμος ολοκληρώνεται με την –τέταρτη- ενότητα την αφιερωμένη στο ρόλο ‘μουσικής’ στην εκπαίδευση των νέων. Το κείμενο του Andrew Ford, σε ενδιαφέρουσα αντίστιξη με το κεντρικό θέμα του τόμου, ανατρέπει την παραδοσιακή ανάγνωση του κεφαλαίου 8 των Πολιτικών του Αριστοτέλη επαναφέροντας τη μουσική με τη στενή (σημερινή) έννοια ως κεντρικό εργαλείο του αριστοτελικών προγράμματος για την ηθική διαπαιδαγώγηση των νέων. Ο τόμος ολοκληρώνεται με το κείμενο της Victoria Wohl για τον χορό σο Συμπόσιο του Ξενοφώντος, και το κείμενο της Penelope Murray για τις αλλαγές έμφασης στην ιστορική πορεία του ελληνικού κόσμου ως προς τις τέχνες που προστάτευαν οι μούσες, «από τον τραγουδιστικό πολιτισμό της πρώϊμης Ελλάδας έως τους αιώνες της κυριαρχίας του πεζού λόγου, δηλ. τους αιώνες της Δεύτερης Σοφιστικής» (389).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Nagy, Gregory, Greek Mythology and Poetics , Myth and Poetics (Ithaca: Cornell University Press, 1990), και Poetry as Performance: Homer and Beyond (Cambridge: Cambridge University Press, 1996)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">O Nagy, καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας και Συγκριτικής Γραμματολογίας και δ/ντής του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπ/ιο του Harvard, συνδυάζει εργαλεία από τη Γλωσσολογία και την Ανθρωπολογία στην προσπάθεια να διατυπώσει μια θεωρία για τη δημιουργία, αποκρυστάλλωση και πρόσληψη των ομηρικών επών. Σε μια σειρά άρθρων και μονογραφιών έχει επεξεργαστεί ό,τι ο ίδιος αποκαλεί ‘εξελικτικό’ μοντέλο για την ιστορία της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, χρησιμοποιώντας τις έννοιες της ‘συγχρονίας’ και της ‘διαχρονίας’, της ‘σήμανσης’ (markedness), αλλά και την εννοιολογική διάκριση μεταξύ ‘μεταγραφής’ (transcript), ‘καταγραφής’ (script) και ‘γραφής’ (scripture) για τη διαφοροποίηση φάσεων στη διάδοση των ομηρικών επών (βλ. για τις ‘5 εποχές του Ομήρου’ στο Nagy 1996: 110 επ.). Στην ίδια μονογραφία, επιχειρώντας να κατανοήσει τη θέση του τραγουδιού σε έναν πολιτισμό που καθορίζεται από την προφορικότητα (orality), αναζητεί αναλογίες στον πολιτισμό των τροβαδούρων και στη μεσαιωνική Προβηγκία. Γενικότερα, η εργασία του Nagy είναι εξαιρετικά χρήσιμη για την κατανόηση της λειτουργίας της μουσικής στο κοινωνικό σύστημα της Αρχαίας Ελλάδας, για τη σχέση μουσικής παράδοσης και προφορικότητας γενικότερα, αλλά και για τον τρόπο που η μουσική συναρθρώνεται με την ποίηση, το θέατρο και την τελετή, με άξονα την κεντρική έννοια της ‘επιτέλεσης’ (performance).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Neubecker, Annemarie Jeanette, <em style="box-sizing: inherit;">Die Bewertung der Musik bei Stoikern und Epikureern: Eine Analyse von Philodemus Schrift de Musica </em>Deutsche Akademie der Wissenschaften zu Berlin, Veroeffentlichung Nr. 5 (Berlin: Akademie-Verlag, 1956) και <em style="box-sizing: inherit;">Philodemus: ueber die Musik IV. Buch </em>(Napoli: Bibliopolis,1986)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Με διαφορά 30 χρόνων η Neubecker καταπιάνεται με την κριτική έκδοση του 4<span style="box-sizing: inherit; font-size: 12px; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">ου</span> βιβλίου του <em style="box-sizing: inherit;">Περί μουσικής </em>του Επικουρείου φιλοσόφου Φιλοδήμου (περ. 110 – 40 π.Χ.), το οποίο είχε αποτελέσει τη βάση της διατριβής της το 1956 για την ηθική αξιολόγηση της μουσικής στο έργο των Στωϊκών και των Επικουρείων.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"><em style="box-sizing: inherit;">Η μουσική στην Αρχαία Ελλάδα</em>, trans. Μ. Φιδετζή (Αθήνα: Οδυσσέας, 1986) [τίτλος πρωτοτύπου: <em style="box-sizing: inherit;">Altgriechische Musik: Eine Einfuehrung </em>(Darmstadt: WBG, 1977)]</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Έξαιρετική εισαγωγή στην
ΑΕΜ στο πνεύμα της σειράς των <em style="box-sizing: inherit;">Εισαγωγών</em> της Wissenschaftliche Buchgesellschaft (WBG) σε σύγχρονους τομείς έρευνας: αναλυτική αναφορά στις φιλολογικές πηγές και την έως τότε (1977) βιβλιογραφία με υποκεφάλαια για τη θέση της μουσικής στην καθημερινή ζωή, τη μουσική θεωρία και πράξη, καθώς και την ηθική αξιολόγηση της μουσικής.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Neumaier, Wilfried, <em style="box-sizing: inherit;">Antike Rythmustheorien: Historische Form und aktuelle Substanz </em>(Amsterdam: Gruener, 1989)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Χρήσιμη επισκόπηση των διαφόρων Αρχαίων θεωρητικών συστηματοποιήσεων περί μέτρων και ρυθμών από τον Πλάτωνα έως τον Αυγουστίνο. Η μελέτη αφορμάται από μια έντονα συστηματική προδιάθεση για την ανακάλυψη ενός κοινού υποστρώματος όλων των περί ρυθμού θεωριών (πρβλ. τίτλο τελευταίου κεφ.: “Η υπερ-ιστορική ουσία της Αρχαίας ρυθμικής”).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Paquette, Daniel, <em style="box-sizing: inherit;">L’instrument de musique dans la ceramique de la Grece antique</em>, Université de Lyon II – Publications de la Bibliothéque Salomon Reinach IV(Paris: Diffusion de Boccard, 1984)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Η πληρέστερη εικονογραφική τεκμηρίωση των αρχαιο-ελληνικών μουσικών οργάνων.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Paratore, Ettore, <em style="box-sizing: inherit;">Musica e poesia nell’antica Roma</em> (Cremona: Fondazione Claudio Monteverdi, 1981)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Προσπάθεια ανασύστασης στοιχείων της Ρωμαϊκής μουσικής μέσω της ανίχνευσης μουσικών ιχνών στη μετρική στο έργο θεατρικών (Πλαύτος, Σενέκας) και λυρικών (Κάτουλλος, Στάτιος) συγγραφέων.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Parker, LP.E., <em style="box-sizing: inherit;">The Songs of Aristophanes</em> (Oxford: Clarendon, 1997)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Με αφετηρία μια θεώρηση της Αθήνας των Κλασικών χρόνων ως ‘song culture’ και με στόχο να καλύψει το κενό στην κατανόηση της Παλαιάς Κωμωδίας που προκύπτει από την άγνοια της μουσικής που τη συνόδευε, ο Parker μελετά τα μέτρα που χρησιμοποεί ο Αριστοφάνης, δηλ. “ότι πλησιέστερο μπορούμε να έχουμε σε μια παρτιτούρα” (σ. 5).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Paul, Oscar, <em style="box-sizing: inherit;">Boethius und die griechische Harmonik: Des Anicius Manlius Severinus Boetius Fuenf Buecher ueber die Musik aus der lateinischen in die deutsche Sprache uebertragen und mit besonderer Beruecksichtigung der griechischen Harmonik sachlich erklaert</em> (Leipzig: Leuckart,1872; repr. Hildesheim: Olms, 1985)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">H κλασική μετάφραση (γερμ.) και μελέτη του Paul της <em style="box-sizing: inherit;">Institutio musica</em> του Βοήθιου.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Pearson, Lionel, ed., <em style="box-sizing: inherit;">Elementa rhythmica: the fragment of book II and the additional evidence for Aristoxenean rhythmic theory </em>(Oxford: Clarendon Press,1990)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Η έκδοση του Pearson αντικαθιστά την έκδοση του Pighi (Bologna, 1959) που απλά αντιγράφει την προβληματική έκδοση του Westphal (βλ. τίτλο αρ. 70). Πάντως, η χρησιμοποίηση της Αριστοξένιας θεωρίας σε χορικά της κλασικής εποχής (Ευριπίδης, Σοφοκλής, Πίνδαρος) δεν έτυχε γενικότερης αποδοχής (πρβλ. Poehlmann, λήμμα “Griechenland”, στη νέα <em style="box-sizing: inherit;">MGG </em>(Stuttgart κ.λπ., 1995)).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Perrot, Jean, <em style="box-sizing: inherit;">The Organ from its Invention in the Hellenistic Period to the End of the Thirteenth Century </em>(Oxford: Oxford University Press,1971)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">H μελέτη του Perrot παραμένει η πιο πλήρης και έγκυρη μονογραφία με αντικείμενο το υδραυλικό και πνευματικό όργανο, από την εφεύρεσή του κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους μέχρι το Μεσαίωνα (Ανατολικό και Δυτικό). Η χρησιμότητά της, εκτός των άλλων, έγκειται στη συγκέντρωση από των συγγραφέα όλων των πηγών, κειμενικών και εικονογραφικών.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Poehlmann, Egert, <em style="box-sizing: inherit;">Denkmaeler altgriechischer Musik: Sammlung, Uebertragung und Erlaeuterung aller Fragmente und Faelschungen </em>(Erlangen: Hans Carl, 1970)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Κριτική έκδοση όλων των έως τότε γνωστών αποσπασμάτων και ψευδεπιγράφων της ΑΕΜ. Αντικαταστάθηκε από την έκδοση Poehlmann και West για την Oxford University Press με όλα τα ανακαλυφθέντα εντωμεταξύ αποσπάσματα (βλ. σχετικό λήμμα).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Poehlmann, Egert & Martin West, Documents of Ancient Greek Music: The Extant Melodies and Fragments (Clarendon Press: Oxford, 2001)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">H πολύ αναμενόμενη, πλέον πρόσφατη και πλήρης έκδοση των σωζομένων της ΑΕΜ, με επιμέλεια, μεταγραφή και σχόλια των δύο διεθνώς κορυφαίων ειδικών της ΑΕΜ. Όπως σημειώνουν στην εισαγωγή τους ο West και ο Poehlmann, στην έκδοση δεν έχουν συμπεριληφθεί η ‘Ορμασία’ και τα specimina musicae antiquae (Kircher), καθώς και οι επιγραφές, τις οποίες ο Χ. Σπυρίδης και ο Δ. Θέμελης στη δεκαετία του ‘90 είχαν εσφαλμένα θεωρήσει ως μουσικές. Επίσης, σε σχέση με την έκδοση Poehlmann του 1970, την οποία η παρούσα έκδοση ήλθε να υποκαταστήσει, τα αποσπάσματα παρουσιάζονται σύμφωνα με τη χρονολογική σειρά, που πρότεινε ο Martin West στο βιβλίο του για την Αρχαία Ελληνική Μουσική (1992). Συνολικά, ο αριθμός των γνησίων αποσπασμάτων της ΑΕΜ ανήλθε από 35 σε 61. Μερικές από τις σημαντικότερες προσθήκες των τελευταίων ετών είναι: απόσπασμα επιγραφής από το ιερό της Καρικής θεότητας Σινούρι στη Μύλασα (1ος αι. π.Χ.), λυρικά αποσπάσματα από την Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη (3ος αι. π.Χ.), τραγικά αποσπάσματα από πάπυρους της Οξυρύγχου (3ος αι. μ. Χ.), επιγραφή με μουσική.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Reinach, Theodore, <em style="box-sizing: inherit;">La musique grecque </em>(Paris: Payot, 1926)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Κλασική γενική εισαγωγή στην ΑΕΜ που συνοψίζει όλες τις γνωστές πληροφορίες της εποχής γύρω από το θέμα.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Restani, Donatella, ed., <em style="box-sizing: inherit;">Musica e mito nella Grecia antica</em>, Polifonie: Musica e spettacolo nella storia (Bologna: Il Mulino, 1995)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Συλλογή άρθρων, παλαιών και νεώτερων, σε ιταλική μετάφραση. Η επιλογή και η θεματική διάρθρωση του τόμου, όπως εξηγεί η επιμελήτρια στην “Εισαγωγή” της, τοποθετούνται – σε διαφοροποίηση από την παραδοσιακή ιστορική μουσικολογική οπτική- στο πλαίσιο μιας ανθρωπολογικής προσέγγισης της ΑΕΜ. Περιέχονται άρθρα των H. Abert, H. Koller, G. Dumezil, J.-P. Vernant, A. Belis, M. Detienne κ.ά.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Rios, Rosetta da. ed., <em style="box-sizing: inherit;">Aristoxeni Elementa </em>Harmonica (Roma: POP,1954)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Η κριτική έκδοση των <em style="box-sizing: inherit;">Αρμονικών </em>του Αριστόξενου, που αντικατέστησε την έκδοση του Meibom (βλ. τίτλο αρ. 41). Σε ξεχωριστό τόμο παρατίθεται σχολιασμένη μετάφραση στα ιταλικά με πίνακες και μουσικά παραδείγματα.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Sachs, Carl, <em style="box-sizing: inherit;">Rise of Music in the Ancient World: East and West</em>, New York: Norton, 1943)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Το κλασικό βιβλίο του Sachs συνόψισε στην μορφή εγχειριδίου τα αποτελέσματα 40 περ. χρόνων έρευνας και δημοσιεύσεων στους σχετικούς τομείς. Χαρακτηριστικά της προσέγγισης του Sachs είναι η ένταξη της ΑΕΜ στο πλαίσιο της μελέτης όλων των μεγάλων πολιτισμών της Ανατολικής Μεσογείου και η ιδιαίτερη, γενετική/εξελικτική οπτική στη μελέτη των φαινομένων.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Schlesinger, Kathleen<em style="box-sizing: inherit;">, The Greek Aulos: A Study of its Mechanism and of its Relation to the Modal System of Ancient Greek Music</em> (London:Methuen, 1939)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Μνημειώδης μελέτη του ελληνικού <em style="box-sizing: inherit;">αυλού </em>που όμως σήμερα δεν μπορεί να διαβαστεί δίχως να ληφθούν υπόψη τα πορίσματα της μεταγενέστερης έρευνας· σε ότι αφορά τη θεωρία της ΑΕΜ, αλλά και σε ότι αφορά την ίδια τη βάση των υπολογισμών για την ανακατασκευή των αυλών (ιδ. η προϋπόθεση που η Schlesinger θέτει της ίσης απόστασης των οπών). Ενδιαφέρουσα ιστορικά είναι και η χρησιμοποίηση μαρτυριών από το χώρο της λαϊκής μουσικής άλλων πολιτισμών.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Schueller, Herbert M., <em style="box-sizing: inherit;">The Idea of Music: An Introduction to Musical Aesthetics In Antiquity and the Middle Ages</em>, Early Drama, Art, and Music Monograph Series 9(Kalamazoo, MI: Medieval Institute Publications, 1988)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">H επισκόπηση του Schueller αποτελεί ένα χρησιμότατο εγχειρίδιο τόσο για το σπουδαστή της μουσικής του Μεσαίωνα, που ενδιαφέρεται για τις πηγές της Μεσαιωνικής Αισθητικής της μουσικής, όσο και για αυτόν της ΑΕΜ (ιδ. το πρώτο μισό του βιβλίου: “The Idea of Music in Ancient Europe”). Πιο συγκεκριμένα, πρόθεση του συγγραφέα είναι να περιγράψει τις ‘περιπέτειες’ της «ιδέας της μουσικής» τηρώντας τη χρονολογική τάξη. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το υποκεφ. “Hebraism and Hellenism” για το σημαντικό ρόλο που αποδίδεται στην επίδραση του Φίλωνος του Ιουδαίου στην Πατερική αντίληψη για τη μουσική.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Scott, William C., <em style="box-sizing: inherit;">Musical Design in Aeschylian Theater</em>, (Hanover: University Press of New England, 1984) και</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"><em style="box-sizing: inherit;">Musical Design in Sophoclean Theater</em>, (Hanover: University Press of New England, 1996)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Ο συγγραφέας ξεκινά από το πρακτικό ενδιαφέρον σε προβλήματα του σύγχρονου ανεβάσματος των ελληνικών τραγωδιών που έχουν να κάνουν ιδίως με τον κρίσιμο ρόλο του χορού στην εξέλιξη του δράματος και στην επίτευξη του δραματικού αποτελέσματος. Μελετώντας τα χορικά στο έργο του Αισχύλου και του Σοφοκλή διαπιστώνει τη χρήση μουσικο-μετρικών τεχνικών (επαναλήψεις, μετρικές παραλλαγές) και αποτιμά τη συμβολή τους στη διαμόρφωση ή την ενίσχυση του νοήματος του ποιητικού κειμένου.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Sicking, C.M.J., <em style="box-sizing: inherit;">Griechische Verslehre</em>, Handbuch der Altertumswissenschaft II/4 (Muenchen: Beck,1993)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">O τίτλος ‘Ελληνική Στιχουργική’ -αντί Μετρική- δεν είναι τυχαίος: ο Sicking συνοψίζει κριτικά τις σχετικές θεωρίες από τον Westphal έως σήμερα και προτείνει να ξανασκεφθούμε την <em style="box-sizing: inherit;">κατά μέτρον</em> και <em style="box-sizing: inherit;">κώλα </em>αντίληψη που οδηγεί, όπως πειστικά αποδεικνύει, σε παρανοήσεις σχετικά με το “ρυθμικό προφίλ” των στίχων· χρήσιμη είναι η παρατήρησή του για τις τροποποιήσεις σε αυτό που οπωσδήποτε επέφερε η μελωδία. Αντιγράφουμε από τον “Επίλογο”: ‘Διαπιστώθηκε ότι το ρυθμικό προφίλ του στίχου δεν ορίζεται από την κατά μέτρα [με τη σύγχρονη τεχνική έννοια] διάταξη των στιχικών στοιχείων ή τη συνένωσή τους μέσω της επανάληψης σε μέτρα ή κώλα, αλλά [ορίζεται] κυρίως από την κατά μια γραμμική έννοια ακολουθία τους’. Η εργασία του Sicking, έκδοση ενταγμένη στο ιστορικό <em style="box-sizing: inherit;">Handbuch der Altertumswissenschaft</em>, αποτελεί την πιο ενημερωμένη μελέτη αναφοράς στο θέμα.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Torr, Cecil, <em style="box-sizing: inherit;">On the Intepretation of Greek Music </em>(London: Frowde, 1896· ανατ. Ann Arbor, MI: UMI)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Σύντομη επισκόπηση της σημειογραφίας της ΑΕΜ, με ιδιαίτερη αναφορά στον υπολογισμό των διαστημάτων και την σημείωση των διαρκειών. Ο συγγραφέας στρέφεται με πολεμική διάθεση κατά όσων εκφράζουν κρίσεις και αξιολογήσεις για την ΑΕΜ,
δίχως να γνωρίζουν τη μουσική αυτή από το πρωτότυπο.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Wallace, Robert W. και Bonnie MacLachlan, edd., <em style="box-sizing: inherit;">Harmonia Mundi: Musica e filosofia nell’ antichit</em><em style="box-sizing: inherit;">α</em>, Biblioteca di Quaderni Urbinati di Cultura Classica(Roma: Edizioni dell’ Ateneo, 1991)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Τα κείμενα του τόμου διαβάστηκαν για πρώτη φορά σε ένα συμπόσιο για την Αρχαία Ελληνική Μουσική και Φιλοσοφία που έλαβε χώρα στις 25 Μαίου 1989 στην Αμερικανική Ακαδημία της Ρώμης. Περιλαμβάνονται τα άρθρα: “Μουσική και φιλοσοφία στην Αρχαιότητα” και “Ο Δάμων και οι διάδοχοί του: Ανάλυση των πηγών” του R. W. Wallace· “Η Αρμονία των Σφαιρών: <em style="box-sizing: inherit;">dulcis sonus</em>” της B. MacLachlan· “O Πυθαγόρας, ο Ίππασος, ο Λάσος και η πειραματική μέθοδος” του Giovanni Comotti· “O Αριστόξενος και οι εθνο-ηθικοί τρόποι” του John Thorp· “Στοιχεία Επικούρειας φυσικής και ηθικής στη θεωρία της μουσικής του Φιλοδήμου Γαδαρηνού” της Gioia M. Rispoli· “Λόγος και αίσθηση στα <em style="box-sizing: inherit;">Αρμονικά </em>του Πτολεμαίου” του Andrew Barker· “O Πίνδαρος και η Σφίγγα: Κελτική πολυφωνία και Ελληνική μουσική” του Frederick Ahl.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Wegner, Max, <em style="box-sizing: inherit;">Musik und Tanz</em>, Archaeologia homerica – Band III, Kapitel U (Goettingen:Vandenhoeck & Ruprecht,1968)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Πρόκειται για το περί μουσικής κεφάλαιο σε ένα ευρύτερο εκδοτικό εγχείρημα, την Archaeologia homerica (άλλα κεφάλαια: Αθλητισμός, Γραφή, Λατρεία κ.ο.κ.), με αντικείμενο τον ‘υλικό πολιτισμό’ (materielle Kultur) του Ομηρικού κόσμου. Ο Wegner συνοψίζει τα αποτελέσματα της μελέτης του στη διαπίστωση του αποκλειστικά ‘χρηστικού’ χαρακτήρα της μουσικής (Gebrauchsmusik)και του χορού κατά τη Γεωμετρική περίοδο (περ. 900 – 700 π.Χ.). Η μελέτη του Wegner αποτελεί την εμβριθέστερη έως τώρα μελέτη της μουσικής του Ομηρικού κόσμου.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Wellesz, Egon, ed., <em style="box-sizing: inherit;">Ancient and Oriental Music</em>, New Oxford History of Music, τ. 1 (Oxford: Oxford University Press, c1957)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Στον πρώτο τόμο της <em style="box-sizing: inherit;">Νέας Ιστορίας της Μουσικής της Οξφόρδης</em>, η ελληνο-ρωμαϊκή αρχαιότητα εξετάζεται μαζί με τους Ανατολικούς πολιτισμούς. Το άρθρο για την ΑΕΜ της Isobel Henderson διατηρεί ακόμη τη χρηστικότητά του, μιας και διακρίνεται για τον συνοπτικό, σαφή και εποπτικό τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει τα ιδιαίτερα περίπλοκα ζητήματα της ΑΕΜ. Για ζητήματα όπως αυτό της σημειογραφίας παραμένει μια από τις καλύτερες εισαγωγές στο θέμα.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">West, Martin L., <em style="box-sizing: inherit;">Ancient Greek Music </em>(Oxford: Oxford University Press,1992)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Συνολική παρουσίαση της ΑΕΜ (η πιο πρόσφατη) που επιβεβαιώνει αποφασιστικά τη στροφή στις μουσικές πηγές –αντί της επικέντρωσης στα κείμενα- στην έρευνα των τελευταίων 20 περ. χρόνων· αποτέλεσμα –εν μέρει- της εμφάνισης νέων μουσικών αποσπασμάτων (περ. 80 πλέον αποσπάσματα ευρίσκονται υπό έκδοση στην Oxford University Press σε επιμέλεια των West και Poehlmann), αλλά και της υιοθέτησης εναλλακτικών μεθόδων (π.χ. από την Εθνομουσικολογία) στην προσέγγιση της ΑΕΜ.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Westphal, Rudolf, <em style="box-sizing: inherit;">Aristoxenos von Tarent: Melik und Rhythmik des classischen Hellenentums </em>(Leipzig: Teubner, 1883· ανατ. Hildesheim: Olms,1965)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Ο Αριστόξενος αποτέλεσε για τον Westphal κύριο αντικείμενο μελέτης (“επί τριάντα χρόνια δεν πέρασε σχεδόν ούτε μια εβδομάδα δίχως να ασχοληθώ με τον Αριστόξενο”, σ. V). Στη μελέτη των <em style="box-sizing: inherit;">Αρμονικών </em>και <em style="box-sizing: inherit;">Ρυθμικών στοιχείων </em>του στήριξε το κύριο βάρος των μελετών και θεωριών του για την ΑΕΜ. Στο δίτομο αυτό έργο παρουσιάζονται μεταφράσεις και κριτικές εκδόσεις των Αριστοξένιων κειμένων μαζί με τις θεωρητικές αναπτύξεις του Westphal.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"><em style="box-sizing: inherit;">Die Fragmente und die Lehrsaetze der griechischen Rhythmiker </em>(Leipzig: Teubner, 1861)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Κριτική έκδοση με λατινική μετάφραση και εκτενή σχολιασμό των <em style="box-sizing: inherit;">Ρυθμικών </em>του Αριστοξένου, καθώς και των περί τα ρυθμικά αποσπασμάτων των Διονυσίου, Βακχείου, Αριστείδου Κοϊντιλιανού, M. Capella, Μ. Ψελλού και των ‘Παρισινών αποσπασμάτων’.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Westphal, Rudolf et Hugo Gleditsch, <em style="box-sizing: inherit;">Allgemeine Theorie der griechischen Metrik</em>, Theorie der musischen Kuenste der Hellenen (Leipzig: Teubner, 1887)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Μνημειώδης και ακόμη χρήσιμη εργασία πάνω στην αρχαία Mετρική, παρά το γεγονός ότι το κεντρικό εγχείρημα του Westphal να υπαγάγει το σύνολο των μετρικών φαινομένων σε μια αρχή, αυτήν της ‘ομοιομετρίας’ (Gleichtaktigkeit), κατέρρευσε ύστερα από την κριτική του Wilamowitz. Έκτοτε προτιμάται μια περισσότερο ‘περιγραφική’ θεώρηση -έναντι της συστηματικής του Westphal-.</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Wille, Guenther, <em style="box-sizing: inherit;">Musica Romana: Die Bedeutung der Musik im Leben der Roemer</em> (Amsterdam: Schippers, 1967)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">To εγχείρημα του Wille παραμένει μνημειώδες (800 σ.), το αποτέλεσμα αναντικατάστατο, έως σήμερα. Η διατριβή του αποτελεί την πλουσιότερη συγκέντρωση στοιχείων για όλες τις εκφάνσεις –θεωρητικές και πρακτικές- της μουσικής στο Ρωμαϊκό κόσμο, την Ελληνική επίδραση, τη σχέση της μουσικής με τη λογοτεχνία, με αναφορά των σχετικών πηγών από τις πρώτες λατινικές επιγραφές έως τις <em style="box-sizing: inherit;">Etymologiae </em>του Ισιδώρου της Σεβίλλης (περ. 560 – 636 µ.Χ.).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Winnington-Ingram, R. P., <em style="box-sizing: inherit;">Mode in Ancient Greek Music </em>(Amsterdam: Hakkert,1968· ανατ.
της έκδ. Cambridge: Cambridge University Press, 1936)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Σημαντικότατη συμβολή στην κατανόηση του πλέγματος ερωτημάτων που αφορούν τη θεωρία της ΑΕΜ, όπως ποιές οι διαφορές μεταξύ <em style="box-sizing: inherit;">τόνου</em>, <em style="box-sizing: inherit;">τρόπου</em> και <em style="box-sizing: inherit;">είδους δια πασών</em>, ποιά η σχέση των Αριστοξένιων <em style="box-sizing: inherit;">τόνων</em> με τις κλασικές <em style="box-sizing: inherit;">αρμονίες</em>, κ.ο.κ. Ο φιλόλογος Winnington-Ingram εξετάζει τις μαρτυρίες των κειμένων, αλλά και των σωζομένων μουσικών αποσπασμάτων. Το ερευνητικό του πρόγραμμα (αναζήτηση αξιόπιστων μουσικών μαρτυριών για τις <em style="box-sizing: inherit;">αρμονίες </em>του 6ου και 5ου αιώνα, οι οποίες αντιμετωπίζονται ως πρόδρομοι των ειδών δια πασών) διατηρεί την ισχύ του έως σήμερα (π.χ. West, 1992).</p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"> </p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Μιχαηλίδης, Σόλων, <em style="box-sizing: inherit;">The Music of Ancient Greece: An Encyclopaedia </em>(London: Faber, 1978)</span></p><p style="background-color: clear; box-sizing: inherit; color: #0b0716; font-family: Lora, serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 24px;">Απαραίτητο βοήθημα για κάθε μελετητή της ΑΕΜ, το βιβλίο του Μιχαηλίδη (ελλ. έκδ.: Αθήνα, 1989) με τη δομή λεξικού με εκτενή λήμματα.</p>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-92148961692344672682023-04-06T03:54:00.001-07:002023-04-06T03:54:12.453-07:00Περί των πρώιμων και ύστερων σοσιαλιστικών επαναστάσεων και περί του υποκειμένου τους. Για τη σημασία των Ομίλων Επαναστατικής Θεωρίας - Βίκτορ Αλεξέγιεβιτς Βαζιούλιν<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGPl1I6MpktvDCWCBHGuM90q9XEy1O6yvrPQS_U2c3Q5u8Nr_yDlkh8Nm1y-tSxoP3dvLtY5AB7V9BR7x0BxTrfioBDYs3SWLFxL-DB1mfnBAk_3NDZ7adS2KXvRlQC1BMFvyWfnRomGTrlEUyVoN57B3aM98X_2y1UnuJ6KM4f03uAojmkoltO8pNXQ/s713/vav.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="713" data-original-width="530" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGPl1I6MpktvDCWCBHGuM90q9XEy1O6yvrPQS_U2c3Q5u8Nr_yDlkh8Nm1y-tSxoP3dvLtY5AB7V9BR7x0BxTrfioBDYs3SWLFxL-DB1mfnBAk_3NDZ7adS2KXvRlQC1BMFvyWfnRomGTrlEUyVoN57B3aM98X_2y1UnuJ6KM4f03uAojmkoltO8pNXQ/w476-h640/vav.jpg" width="476" /></a></div><br /> <p></p>
<div style="text-align: center;"><iframe height="480px" src="https://docs.google.com/viewer?srcid=1FF9T5MACTK0nkFg_IoY0O3zwpyIb4QDc&pid=explorer&efh=false&a=v&chrome=false&embedded=true" width="540px"></iframe></div>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-88277389076005612412023-03-25T01:19:00.003-07:002023-12-21T06:27:35.264-08:00Αποµνηµονεύµατα του Μακρυγιάννη - Το πλήρες κείµενο<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD1nAU-E8BeKrhWkeUCGv6_7G23zmqxjg77Bvc96wJkInYhECxl5mr7aLItd1PHBxhvjlk4moHyrHnLlJEod9JV9v3w_JS8P3QD703spdXpPRrCt4gT7TQ_FRyFkvle-IVwekosOCyiD0HNtkx6f4YIanKsc792YVe6d6ovTYa5Umpz1hzm7JtKW5ogw/s870/makrygiannis-nekros.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="571" data-original-width="870" height="420" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD1nAU-E8BeKrhWkeUCGv6_7G23zmqxjg77Bvc96wJkInYhECxl5mr7aLItd1PHBxhvjlk4moHyrHnLlJEod9JV9v3w_JS8P3QD703spdXpPRrCt4gT7TQ_FRyFkvle-IVwekosOCyiD0HNtkx6f4YIanKsc792YVe6d6ovTYa5Umpz1hzm7JtKW5ogw/w640-h420/makrygiannis-nekros.jpeg" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #454545; text-align: left;"><span style="font-family: Calibri; font-size: x-small;"><br /></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #454545; text-align: left;"><span style="font-family: times;">Το νεκρικό προσωπείο του Μακρυγιάννη. Φωτογραφία από βιβλίο της Ευθυμίας Παπασπύρου «Ιστορικά Προσωπεία» Συλλογή του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου,2010.</span></span></div><p></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><b>Μεταγραφή από το πρωτότυπο του Γιάννη Βλαχογιάννη, επεξεργασµένη από τον καθηγητή Γιάννη Καζάζη.</b></span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span></p><p><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Calibri;"><b>Πρόλογος</b>: </span></span><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b><span style="background-color: clear; color: #cc0000;">Commun✮</span><span style="background-color: clear; color: #cc0000;">rios</span></b></span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Ο Μακρυγιάννης άρχισε να γράφει τα Απομνημονεύματα στις 26 Φεβρουαρίου του 1829 στο Άργος όπου είχε οριστεί “Γενικός Αρχηγός της Εκτελεστικής Δυνάμεως της Πελοποννήσου”. Η συγγραφή συνεχίστηκε στο Ναύπλιο και κατόπιν στην Αθήνα.Το έργο του έφτασε χρονολογικά έως το 1850. Ωστόσο, γύρω στο 1840, οι Αρχές υποψιάστηκαν ότι κατέγραφε γεγονότα τα οποία δεν ήθελαν να δοθούν στη δημοσιότητα. Η εξέλιξη αυτή τον υποχρέωσε να σταματήσει το γράψιμο και να κρύψει τα χειρόγραφά του σε ασφαλές μέρος.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Το χειρόγραφο των Απομνημονευμάτων βρήκε ο Γιάννης Βλαχογιάννης το 1901, μέσα σε έναν τενεκέ, στο υπόγειο του σπιτιού του Κίτσου Μακρυγιάννη, γιου του Γιάννη Μακρυγιάννη. Αν και τα Απομνημονεύματα δημοσιεύτηκαν το 1907, έγιναν γνωστά και αναδείχθηκαν μέσα από τη γενιά του '30 και ιδιαίτερα τον ποιητή Γιώργο Σεφέρη. Το χειρόγραφο αποτελείται από 460 σελίδες· δεν έχουν τόνους και σημεία στίξης, γι' αυτό και ο Γιάννης Βλαχογιάννης κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια για να μπορέσει να αποδώσει με συνέπεια το περιεχόμενό τους.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη κατέχουν μια ξεχωριστή θέση στη βιβλιογραφία του είδους, καθώς δεν αποτελούν απλώς παράθεση πολιτικών και ιστορικών γεγονότων. Πρόκειται για κατάθεση ψυχής. Ο συγγραφέας τους και αφηγητής έζησε ως πρωταγωνιστής σε μια εποχή που ο κόσμος γύρω του διαμορφωνόταν μέσα από αιματηρούς αγώνες, έντονους ανταγωνισμούς και σκληρά πάθη. Μέσα από την αφήγηση του Μακρυγιάννη, αποκαλύπτεται ο απέραντος πόθος του για ελευθερία και ανεξαρτησία. Η ανιδιοτελής παρουσία του, σε όλες τις φάσεις του Αγώνα, αποτελεί τρανή απόδειξη για το ότι ο λόγος του στηρίζεται στην αγνότητα της ψυχής του.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"> </span></p>
<div style="text-align: center;"><iframe height="480px" src="https://docs.google.com/viewer?srcid=1g7-gjyVFEvUX0KU4qaz8z9PYdJLD35xX&pid=explore
r&efh=false&a=v&chrome=false&embedded=true" width="540px"></iframe></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">
<p><span style="color: #191919;"> </span><span style="color: #131313;"><span style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 11pt;">Ο
Μάνος Κατράκης απαγγέλλει από τα
Απομνημονεύματα του Στρατηγού Ιωάννου
Μακρυγιάννη! Από τον σπάνιο δίσκο 33 στρ:
"1821 είτε θάνατος είτε ελευθερία"
μοναδικό ηχητικό ντοκουμέντο ιστορικής
αξίας... Με τη μουσική επένδυση του Νίκου
Μαμαγκάκη... Εισαγωγή και σχόλια του
Ακαδημαϊκού Ηλία Βενέζη ... Επετειακός
Δίσκος του 1971 που είχε διανείμει η Esso
Pappas (σημερινή ΕΚΟ) για τα 150 χρόνια της
Επανάστασης του 1821...Πρώτο μέρος... Για
εκπαιδευτική χρήση... Σας το παρουσιάζουμε
ως εργασία αναπλάσεως βίντεο...</span></span></span></p></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="332" src="https://www.youtube.com/embed/M6vF1-H8444" width="536" youtube-src-id="M6vF1-H8444"></iframe></div><br /><div style="text-align: center;"><br /></div>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7404823118450399835.post-40353203551338919602023-03-01T22:07:00.001-08:002023-03-01T22:15:04.282-08:00Οι θεσμοί της Λαϊκής Αυτοδιοίκησης στην Ελεύθερη Ελλάδα 1841-1944<p>
</p><p style="text-align: center;"><span style="color: #12674c;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: 15pt;">του
Προκόπη Παπαστράτη</span></span></span></p><p><span style="color: #12674c;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: 15pt;"><br /></span></span></span></p><p><span style="font-size: medium;"><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span>Σε μία φτωχή χώρα στα Βαλκάνια, όπως η Ελλάδα την περίοδο του μεσοπολέμου, αλλά στην πραγματικότητα σε όλες τις φτωχές χώρες, η κεντρική εξουσία στην πρωτεύουσα σπάνια είναι ικανή ή ενδιαφέρεται να αντιμετωπίσει τοπικά προβλήματα σε απομονωμένες αγροτικές περιοχές. Αυτό ισχύει και για τα χωριά στην ορεινή περιοχή της Ευρυτανίας. Σε ένα από αυτά τα χωριά, το Καροπλέσι, ιδρύεται η «Φιλοπρόοδος Ένωσης Καροπλεσίου» το καλοκαίρι του 1933. Σκοπός του σωματείου είναι να επιλύσει τις ντόπιες αγροτικές διαφορές (βοσκοτόπια, ζωοκλοπές ξυλεία, ποτιστικά δικαιώματα, αγροτικοί δρόμοι, κλπ) που έχουν καταστρεπτικές συνέπειες στις σχέσεις των χωριανών οι οποίοι καταφεύγουν στα δικαστήρια, 15 ώρες πεζοπορία, ξοδεύοντας χρόνο και χρήμα. Έτσι συστήνεται «Η Συμβιβαστική Επιτροπή Καροπλεσίου» που γρήγορα εξελίσσεται σε παραδειγματικό «Λαϊκό Δικαστήριο» με μεγάλη επιτυχία. Αυτή η προσπάθεια υιοθετείται και από τα γειτονικά χωριά με αποτέλεσμα να αντιδράσουν οι δικηγόροι ζητώντας από τον εισαγγελέα να διατάξει τη διάλυση τους. Η Δικτατορία του Μεταξά διαλύει το 1937 αυτά τα λαϊκά δικαστήρια μετά από επιτυχημένη τετραετή λειτουργία τους.</span></span></span><span style="color: #12674c;"><span style="text-decoration-line: none;"><span style="font-family: inherit;"><span>[1]</span></span></span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><a name="more-868"></a><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span>Η Κατοχή που ακολουθεί δημιουργεί νέες καταστάσεις με την αναχώρηση των κρατικών λειτουργών για τα μεγάλα αστικά κέντρα. Με αυτές τις συνθήκες, οι ζωοκλοπές και ληστείες ξαναεμφανίστηκαν, παραδοσιακές συνήθειες στις αγροτικές περιοχές που είχαν τα τελευταία χρόνια εξαφανιστεί.</span></span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span>Η αντίδραση είναι γρήγορη. Η πρώτη επιτροπή ιδρύεται τέλη Ιουλίου με αρχές Αυγούστου του 1941 και αρχίζει τη δράση της στην ίδια περιοχή όπου λειτούργησε επί 4 χρόνια η «Φιλοπρόοδος Ένωσης» Καροπλεσίου. Ονομάζεται «Επιτροπή Επίλυσης Προβλημάτων του χωριού της Κόριτσας-Κτημενίων» και χρησιμοποιώντας την εμπειρία της Φιλοπρόοδου Ένωσης επεκτείνει τις εξουσίες της για να καλύψει όλες τις δραστηριότητες που συμβάλλουν στη καλύτερη ποιότητα ζωής του χωριού. Δεν είναι σύμπτωση, ότι ο Γιώργος Μπέϊκος, τοπικός δημοσιογράφος και κομμουνιστής αλλά και ιδρυτικό μέλος της κίνησης για λαϊκή αυτοδιοίκηση στη δεκαετία του 1930, είναι ο πρωταγωνιστής αυτής της νέας προσπάθειας. Οι βασικές ιδέες δοκιμάστηκαν με επιτυχία όταν η Ελλάδα ήταν δημοκρατία αλλά τώρα οι συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές και επικίνδυνες και συγχρόνως αποτελούν και πρόκληση. Η Επιτροπή του Χωριού συντάσσει ένα Ιδιωτικό Συμφωνητικό που υπογράφεται από τον ανδρικό πληθυσμό. Σύμφωνα με αυτό η Επιτροπή αναλαμβάνει όλες τις λειτουργίες του Δημοτικού Συμβουλίου. Αυτό είναι στην πραγματικότητα το πρώτο βήμα να αντικατασταθεί η μέχρι τώρα δομή της κρατικής διοίκησης. Είναι το πρότυπο που εφαρμόζεται βαθμιδόν σε όλες τις περιοχές της απελευθερωμένης Ελλάδας. Ο Γ.Μπέϊκος προτείνει, και γίνεται δεκτό, να υπογράψουν εκτός από όλους του άνδρες και οι χήρες του χωριού ως κεφαλές της οικογένειας, υποστηρίζοντας ότι οι γυναίκες αυτές είχαν επωμιστεί όλα τα οικονομικά βάρη, για να στηρίξουν την οικογένεια τους και συνεισέφεραν εξ ίσου στα έξοδα του χωριού.</span></span></span><span style="color: #12674c;"><span style="text-decoration-line: none;"><span style="font-family: inherit;"><span>[2]</span></span></span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><a name="inline-ad-0__privacy-btn"></a><a name="inline-ad-0__complain-btn"></a><a name="inline-ad-0"></a><br /></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Ένα χρόνο αργότερα, στις αρχές Δεκεμβρίου 1942, το θέμα της Λαϊκής Αυτοδιοίκησης παίρνει μία πιο συγκεκριμένη μορφή. Οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες έχουν αλλάξει. Το καλοκαίρι του 1941 δεν υπήρχε οργανωμένη Αντίσταση. Μικρές ομάδες οπλισμένων ανδρών, που είχαν επιστρέψει στα χωριά τους με τα όπλα τους, μετά την κατάρρευση του Μετώπου τον Απρίλιο του 1941, δρούσαν κυρίως στη Μακεδονία χωρίς όμως μεγάλη αποτελεσματικότητα. Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου το 1942 σηματοδοτεί τις νέες συνθήκες και δημιουργεί πρόσθετες ευθύνες στις κύριες αντιστασιακές οργανώσεις. Το ζήτημα της Λαϊκής Αυτοδιοίκησης παύει να είναι αποτέλεσμα τοπικής πρωτοβουλίας και αποκτά νέες διαστάσεις. Καθώς το κίνημα της Αντίστασης εδραιώνει την παρουσία του στην ύπαιθρο, η αυτοδιοίκηση γίνεται αναπόσπαστο μέρος του απελευθερωτικού αγώνα και βαθμιαία οι ίδιοι νόμοι και κανονισμοί θα εφαρμοστούν σε όλες τις απελευθερωμένες περιοχές.</span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Το ΕΑΜ δραστηριοποιείται έντονα σ’ αυτόν τον τομέα. Έτσι λοιπόν η αυτοδιοίκηση αρχίζει να λειτουργεί ξανά, από τις ίδιες περιοχές που είχε προσπαθήσει να λειτουργήσει το καλοκαίρι και φθινόπωρο του 1941. Οι ίδιοι άνθρωποι δείχνοντας μία θαυμαστή επιμονή συγκροτούν τον πυρήνα αυτής της νέας προσπάθειας, στηρίζοντας παράλληλα τους πολιτικούς καθοδηγητές του ΕΑΜ της περιοχής. Δύο έγγραφα συντάσσονται στις αρχές Δεκεμβρίου του 1942 και περιλαμβάνουν ένα εισαγωγικό υπόμνημα για την ανάγκη ύπαρξης τοπικής αυτοδιοίκησης και το βασικό νομικό κείμενο με τίτλο «Εντολές», με οκτώ άρθρα. Το πρώτο άρθρο διακηρύσσει ότι η Γενική Συνέλευση όλων των ενηλίκων κατοίκων εκλέγει τα όργανα που θα ασκήσουν την Λαϊκή Εξουσία. Αυτά τα όργανα ήταν, η Επιτροπή Λαϊκής Αυτοδιοίκησης και το Λαϊκό Δικαστήριο. Η συμμετοχή σ΄αυτές είναι υποχρεωτική, τιμητική και χωρίς αμοιβή. Η Επιτροπή έχει τέσσερεις υποεπιτροπές: την Επισιτιστική, τη Σχολική, την Εκκλησιαστική, και της Λαϊκής Ασφάλειας., υπεύθυνες για όλα τα προβλήματα του χωριού. Η Γενική Συνέλευση έχει την εξουσία να ανακαλεί όλα τα μέλη της Γενικής Συνέλευσης και να επανεκλέγει νέα. Οι συντάκτες αυτών των «Εντολών» ενεργοί κομμουνιστές οι ίδιοι, πιστεύουν ότι η δικαιοσύνη είναι ταξική δικαιοσύνη. Αυτή η πεποίθηση είναι ενσωματωμένη στο δεύτερο άρθρο που διακηρύσσει ότι «Η Δικαιοσύνη είναι στην πραγματικότητα Λαϊκή Δικαιοσύνη». Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Λαϊκής Αυτοδιοίκησης είναι επίσης και Πρόεδρος του Λαϊκού Δικαστηρίου.</span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span>Τον Εισαγγελέα αντικαθιστά ο Λαϊκός Επίτροπος που «εισάγει την υπόθεση και εκφέρει τη γνώμη του αιτιολογών αυτήν περί της ενοχής ή μη του κατηγορουμένου αλλά ουχί περί της ποινής»</span></span></span><span style="color: #12674c;"><span style="text-decoration-line: none;"><span style="font-family: inherit;"><span>[3]</span></span></span></span><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span>. Ο Λαϊκός Επίτροπος δεν έχει ψήφο και λειτουργεί περισσότερο σαν σύμβουλος παρά ως εισαγγελέας. Τη θέση του Λαϊκού Επιτρόπου κατέχει ο πολιτικός υπεύθυνος του ΕΑΜ για το χωριό. Είναι φανερό ότι το ΕΑΜ θέλει να παρακολουθεί από κοντά τα γεγονότα και να επηρεάζει όποια απόφαση θεωρεί ότι είναι απαραίτητο. Ο μάρτυρας που εξετάζεται ορκίζεται στο Ευαγγέλιο. Το Λαϊκό Δικαστήριο πριν εκδώσει απόφαση ζητάει από τους διάδικους να συμβιβαστούν, ακολουθώντας έτσι μία μακροχρόνια παράδοση στις αγροτικές περιοχές. Στα Λαϊκά δικαστήρια οι ποινές που επιβάλλονται με βάση τις «Εντολές» είναι η αποζημίωση και το πρόστιμο, όλα σε είδος. Το Λαϊκό Δικαστήριο δικάζει όλες τις υποθέσεις εκτός από διαζύγια, ζωοκλοπές, κατασκοπεία και στρατιωτικά αδικήματα που αρμόδια είναι τα Ανταρτοδικεία. Εναντίον των αποφάσεων του Λαϊκού Δικαστηρίου μπορεί να γίνει έφεση στο Τομεακό Δικαστήριο που συγκροτείται από τους προέδρους των Λαϊκών Δικαστηρίων των χωριών.</span></span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span>Το 1943 αυτός ο θεσμός με την εισαγωγή των νέων νομικών κειμένων των «Εντολών» γίνεται περισσότερο ακριβής και λεπτομερής. Έχει δοκιμαστεί στην πράξη και γίνεται ευρύτερα αποδεκτός. Αυτά τα νομικά κείμενα με την ονομασία «Κώδικας Ποσειδών» αποτελούν το θεμέλιο λίθο των νόμων και κανονισμών των Λαϊκών Δικαστηρίων. Ως την άνοιξη αυτός ο θεσμός έχει επεκταθεί σε περιοχές της Δυτικής Θεσσαλίας και της Κεντρικής Ελλάδας. Τον Αύγουστο ένας νέος «Κώδικας Αυτοδιοίκησης και Λαϊκής Δικαιοσύνης» αντικαθιστά τους παλαιότερους και εφαρμόζεται στο μεγαλύτερο μέρος της Κεντρικής Ελλάδα. Εισάγει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το δικαίωμα ψήφου για όλους τους άνδρες και τις γυναίκες από την ηλικία των 17 ετών. Επίσης θεσπίζει ότι η συνεργασία με τον εχθρό και η κερδοσκοπία αποτελούσαν εγκληματικές πράξεις. Η νομοθεσία αυτή εφαρμόζεται στις περιοχές όπου έχει δικαιοδοσία το ΕΑΜ. Μερικές μέρες όμως αργότερα το Κοινό Στρατηγείο Ανταρτών όπου συμμετέχουν η Βρετανική Στρατιωτική Αποστολή, το ΕΑΜ, το ΕΔΕΣ και η ΕΚΚΑ εκδίδουν την Απόφαση 6 που περιέχει 15 άρθρα για τη Αυτοδιοίκηση και τη Λαϊκή Δικαιοσύνη.</span></span></span><span style="color: #12674c;"><span style="text-decoration-line: none;"><span style="font-family: inherit;"><span>[4]</span></span></span></span><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span> Για πρώτη φορά οι κύριες Αντιστασιακές Οργανώσεις συμφωνούν να εφαρμόσουν τις ίδιες νομοθετικές διατάξεις στις περιοχές τους, δηλαδή στο μεγαλύτερο μέρος της ηπειρωτικής Ελλάδας. Στο πλαίσιο αυτό οι θεσμοί της Αυτοδιοίκησης και της Λαϊκής Δικαιοσύνης εφαρμόστηκαν και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας όπως π.χ. στην επαρχία Γορτυνίας του νομού Αρκαδίας</span></span></span><span style="color: #12674c;"><span style="text-decoration-line: none;"><span style="font-family: inherit;"><span>[5]</span></span></span></span><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span>. Στη Λακωνία από τις αρχές του β’ εξαμήνου του 1943 εφαρμόστηκε «Κώδικας Λαϊκής Δικαιοσύνης» με 15 άρθρα δικονομικού και ουσιαστικού περιεχομένου, προέβλεπε και Αναθεωρητικά δικαστήρια β’ βαθμού. Πριν από την εμφάνιση αυτού του Κώδικα λειτούργησαν πρωτοβάθμια Λαϊκά Δικαστήρια, πενταμελής «Διοικητικαί Επιτροπαί» </span></span></span><span style="color: #12674c;"><span style="text-decoration-line: none;"><span style="font-family: inherit;"><span>[6]</span></span></span></span><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span>.</span></span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">υποσημειώσεις:</span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #12674c;"><span style="text-decoration-line: none;"><span style="font-family: inherit;"><span>[1]</span></span></span></span><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span> Τσουπαρόπουλος Θ </span></span></span><em><span style="color: #444444;"><span style="font-family: inherit;"><span>.Οι Λαοκρατικοί Θεσμοί της Εθνικής Αντίστασης</span></span></span></em><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span>, Εκδόσεις Γλάρος, Αθήνα 1989 σ.21-24</span></span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><em><span style="color: #444444;"> </span></em><span style="color: #12674c;"><span style="text-decoration-line: none;"><span style="font-family: inherit;"><span>[2]</span></span></span></span><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span> Μπεϊκός Γ., </span></span></span><em><span style="color: #444444;"><span style="font-family: inherit;"><span>Η λαϊκή εξουσία στην Ελεύθερη Ελλάδα, </span></span></span></em><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span> τόμος Ι, Αθήνα Θεμέλιο 1979, σ.174-179</span></span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #12674c;"><span style="text-decoration-line: none;"><span style="font-family: inherit;"><span>[3]</span></span></span></span><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span> Τσουπαρόπουλος Θ., σ.27</span></span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #12674c;"><span style="text-decoration-line: none;"><span style="font-family: inherit;"><span>[4]</span></span></span></span><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span> Δ.Ζέπου, </span></span></span><em><span style="color: #444444;"><span style="font-family: inherit;"><span>Λαϊκη Δικαιοσύνη εις τας ελευθέρας περιοχάς της υπό Κατοχήν Ελλάδος, </span></span></span></em><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span>Αθήναι 1945</span></span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="color: #444444; font-size: medium;"> <span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span>σ.5-7 Εξακολουθεί να είναι η περισσότερο εμπεριστατωμένη μελέτη για το θέμα αυτό. Επανεκδόθηκε από το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης το 1986.</span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #12674c;"><span style="text-decoration-line: none;"><span style="font-family: inherit;"><span>[5</span></span></span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #12674c;"><span style="text-decoration-line: none;"><span style="font-family: inherit;"><span><br /></span></span></span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #12674c;"><span style="text-decoration-line: none;"><span style="font-family: inherit;"><span>]</span></span></span></span><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span> Χρ..Κωνσταντινόπουλος, </span></span></span><em><span style="color: #444444;"><span style="font-family: inherit;"><span>Η εφαρμογή των θεσμών της Αυτοδιοίκησης και της Λαϊκής Δικαιοσύνης στη Γορτυνία (1943-1944) </span></span></span></em><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span>. Οδυσσέας, Αθήνα 1995</span></span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #12674c;"><span style="text-decoration-line: none;"><span style="font-family: inherit;"><span>[6]</span></span></span></span><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span> Ζέπου Δ., σ. 3-4</span></span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="color: #444444; font-size: medium;">⃰ <span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span>ομ. καθηγητής Ιστορίας</span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #444444;"> </span><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span>υ.γ. η παρούσα δημοσίευση αποτελεί μέρος της ανακοίνωσης </span></span></span><em><span style="color: #444444;"><span style="font-family: inherit;"><span>«Οι θεσμοί της Λαϊκής Αυτοδιοίκησης στην Ελεύθερη Ελλάδα 1841-1944» </span></span></span></em><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span> στη διημερίδα: </span></span></span><em><span style="color: #444444;"><span style="font-family: inherit;"><span>Λαϊκές Εξουσίες και Δομές Αυτο-οργάνωσης: η έμπρακτη διεκδίκηση μιας άλλης κοινωνίας. Τα ιστορικά παραδείγματα, </span></span></span></em><span style="color: #444444;"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"><span>που πραγματοποιήθηκε στη Λιβαδειά στις 18- 20/3/2016</span></span></span></span></p><p style="border: none; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0.74cm; margin-right: 0.74cm; padding: 0cm;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p><span style="font-size: medium;"><br /></span><br /></p>Commun✮rioshttp://www.blogger.com/profile/13748274132134273206noreply@blogger.com0