Η παγκοσμίου φήμης Ολλανδέζα που λατρεύει την ελληνική μουσική:
Τσιτσάνης ο κλασικός!
Εμείς τον θεωρούμε λαϊκό συνθέτη αλλά η 25χρονη Ολλανδέζα ..βιολίστρια Emmy Storms τον θεωρεί κλασικό, και ξέρει από αυτά μια και πάντα ήταν είναι το παιδί-θαύμα της χώρας της και τώρα θεωρείται από τις κορυφές στο βιολί παγκοσμίως. Ετσι όταν με το πολυμελές συγκρότημά της τέλειωσε τη συμφωνία κλασικής μουσικής στο Ροτερνταμ και οι θεατές της ζήτησαν να ανεβεί πάλι στη σκηνή, αυτή τους ευχαρίστησε παίζοντας σόλο (και με του συνεργάτες της να παρακολουθούν με ανοιχτό το στόμα), όχι με κάποιο κομμάτι από τον Σοπέν, ή το Μοτζαρντ ή τον Μπαχ, αλλά με ένα απόσπασμα από τα «Ωραία» του Βασίλη Τσιτσάνη. Εγινε ο χαμός από το χειροκρότημα.
Λέτε να είναι τυχαίο ότι τραγουδούμε τη «Συννεφιασμένη Κυριακή» μετά από 70 χρόνια;
Λέει ο Τσιτσάνης: «Κατά την περίοδο της κατοχής στη Θεσσαλονίκη εμπνεύστηκα και τη «Συννεφιασμένη Κυριακή». Και μου έδωσε την αφορμή ένα από τα τραγικά περιστατικά που συνέβαιναν τότε στον τόπο μας, με την πείνα, τη δυστυχία, το φόβο, την καταπίεση, τις συλλήψεις, τις εκτελέσεις. Βγήκε μέσα από τη «συννεφιά» της κατοχής και την απελπισία που μας έδερνε όλους. Γύριζα από την ταβέρνα χαράματα και πάνω στο παγωμένο χιόνι ήταν ακόμη ζεστό το αίμα κάποιου σκοτωμένου παλικαριού έξω από το σπίτι μου. Αν λοιπόν η «Συννεφιασμένη Κυριακή» άρχισε να γράφεται στη Θεσσαλονίκη τα Χριστούγεννα του 1943, το τέλος της άργησε πολύ. Αποπερατώθηκε στην Αθήνα περί τα τέλη τού 1948. Δηλαδή μεσολάβησαν πέντε χρόνια γιατί, φαίνεται, το τραγούδι δεν μου «έβγαινε».
Γράμμα από την Emmy Storms
Μόλις είχα γράψει το παραπάνω κείμενο και το έστειλα σαν ένα «thank you» μήνυμα στην Emmy Storms (μαζί με το «Συννεφιασμένη Κυριακή» με υπότιτλους). Πόσο νομίζετε ότι περίμενα για την απάντηση? Μια βδομάδα? Ενα μήνα? Ενα χρόνο (που περιμένω από το ΙΚΑ ή τον ΟΓΑ)? Οχι μόνο 15 λεπτά, πριν ακόμα σηκωθώ από τον υπολογιστή μου και ήταν 3 το πρωί στην Ολλανδία!
---------------------------------
Nov 15 at 8:17 PM
Dear Chris,
Thanks for this nice message! I'm glad you liked it!
I learned this song from a Greek violinist, and then another Greek conductor thought it would be a nice encore during a tour through Greece. The people liked it, so that's why I used it again when I played the Tzigane. I had no idea it would become such a hipe!
But I'm glad it did, because it made me realise in how much trouble Greece is, and that it is really important that people should keep playing this music. For Holland there's no hope any more: our instrumental folk music disappeared long ago. But for Greece it's not too late!
I wish you and the whole country a very musical future! I'll keep playing and exploring your music, and I hope more people will!
Best wishes,
Emmy
-------------------------------
ΥΓ Σ’ ευχαριστούμε Emmy. Μπορεί εμείς οι Ελληνες να είμαστε έστω τα μισά από όσα μας κατηγορούν αλλά δεν είμαστε αγνώμονες στους φίλους μας. Και κάθε καλή κουβέντα είναι για μας βάλσαμο αυτό τον καιρό.
Χρήστος Μαγγούτας
Τορόντο Καναδά
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου