Δομική κρίση, πόλεμος και προοπτικές ανάπτυξης-διεξόδου απ' τα συστημικά αδιέξοδα
για τη χώρα και την ανθρωπότητα.
για τη χώρα και την ανθρωπότητα.
Δ. Σ. Πατέλης, Αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας Πολυτεχνείου Κρήτης
Περιεχόμενα:
Περιεχόμενα:
- Περίληψη
- Εισαγωγή
- Μεθοδολογία
- Για την ιστορική συσχέτιση εκτατικής και εντατικής ανάπτυξης της παραγωγής και το νέο
- στάδιο της κεφαλαιοκρατίας.
- Δομική κρίση και πόλεμος.
- Προοπτικές ανάπτυξης-διεξόδου απ' τα συστημικά αδιέξοδα.
- Βιβλιογραφία
- Abstract
Περίληψη
Η εισήγηση επικεντρώνεται στο θεωρητικό και μεθοδολογικό πλαίσιο της διερεύνησης του συγχρόνου σταδίου της κεφαλαιοκρατίας, και της εποχής. Αναδεικνύει το χαρακτήρα εκείνων των δομικών-διαρθρωτικών αντιφάσεων της κεφαλαιοκρατίας, η επίλυση των οποίων στα πλαίσια του συστήματος είναι εγγενώς συνδεδεμένη με καταστροφικές διαδικασίες, κρίση και πόλεμο
(κοινωνικό, οικονομικό και θερμό παγκόσμιο). Σε αυτό το πλαίσιο εξετάζονται και εκείνες οι κατευθύνσεις βίαιης επιβολής διακρατικο-μονοπωλιακού καθεστώτος «αποικίας χρέους». Τα φαινόμενα αυτά είναι συνυφασμένα με την πλήρη υπαγωγή της ανθρωπότητας (λαών, χωρών και
περιοχών) στην κυριαρχία ορισμένου κέντρου, το οποίο δια της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής ισχύος του, αποκλείει κάθε δυνατότητα αυτοτελούς, κυριαρχικής και ολοκληρωμένης ανάπτυξης της κοινωνίας.
Το σύγχρονο στάδιο του Ιμπεριαλισμού προσδιορίζεται ως το διακρατικό-μονοπωλιακό στάδιο της κεφαλαιοκρατικής υπαγωγής της ανθρωπότητας στους διεθνικούς πολυεθνικούς μονοπωλιακούς ομίλους, σε τοπικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο. Σε αυτό το στάδιο σημειώνονται διαρθρωτικές αλλαγές στον παγκόσμιο και περιφερειακό καταμερισμό εργασίας, συνδεόμενες με
επαναπροσδιορισμούς των όρων και των ορίων εκτατικής και εντατικής ανάπτυξης της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής. Τα δομικά χαρακτηριστικά του σύγχρονου σταδίου της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης αναδεικνύονται σε συνάρτηση με τη διακρίβωση: 1) του
σημερινού εσωτερικού ορίου εκτατικής ανάπτυξης του κεφαλαίου (Σύγχρονη μορφή του Μονοπωλίου: Διεθνικοί Πολυκλαδικοί Όμιλοι) που υπάγουν στον εαυτό τους τον κόσμο, 2) του ειδικού ρόλου του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου στη σύγχρονη χρηματιστική ολιγαρχία (με την
υπαγωγή του βιομηχανικού στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο), 3) της αναβάθμισης της εντατικής
ανάπτυξης της παραγωγής δια του νέου σταδίου της Επιστημονικής και Τεχνολογικής επανάστασης, 4) των αλλαγών στην εκτατική και εντατική ανάπτυξη που επήλθαν με την άνοδο και την πτώση των πρώιμων σοσιαλιστικών επαναστάσεων του 20ου αι και την αλληλεπίδρασή τους με τον κόσμο του κεφαλαίου, 5) της κλιμάκωσης της κατανομής του κόσμου ανάμεσα στους
Πολυεθνικούς Ομίλους και της επίτασης της ανισομέρειας (αναδόμηση παλαιών και συγκρότηση νέων ιμπεριαλιστικών πόλων, μετατόπιση ισχύος, με με ανάδειξη νέου πόλου (BRICS κ.ο.κ.) και βαθμιαία συρρίκνωση των δυνατοτήτων των παραδοσιακών ιμπεριαλιστικών κέντρων:
Βορειοαμερικανικού, Ε.Ε.-Δυτικής Ευρώπης και Άπω Ανατολής, με επικεφαλής την Ιαπωνία), 6) των εγχειρημάτων επιβολής όλο και πιο βίαιων εμπόλεμων όρων εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Αυτές οι αντιφατικές διαδικασίες εκδηλώνονται με ιδιαίτερη ένταση στην εν εξελίξει δομική κρίση, με ραγδαία κλιμάκωση της ανισομέρειας και των μορφών εκμετάλλευσης με όρους δημογραφικής καταστροφής, των μορφών επιβολής θεσμικής και εξωθεσμικής διακρατικομονοπωλιακής δικτατορίας και καταστολής (συμπεριλαμβανομένης της έξωθεν επιτροπείας και της εγκαθίδρυσης εκτάκτων καθεστώτων «αποικίας χρέους» κ.ο.κ.) και ποικίλων
μορφών επεμβάσεις και συρράξεις. Η κρίση, το καθεστώς αποικίας χρέους και ο εν εξελίξει Γ' Θερμός Παγκόσμιος Ιμπεριαλιστικός Πόλεμος (υβριδικός-έμμεσος που εξελίσσεται ραγδαία σε άμεσο), αναδεικνύουν την καταστροφική πλευρά της αντιφατικότητας του συστήματος. Ταυτόχρονα, οι νέες δυνατότητες επιστημονικής διερεύνησης της κοινωνίας και ευρύτερα, της επιστήμης και της τεχνολογίας, επιτάσσουν την τεκμηριωμένη ανάδειξη των εναλλακτικών προοπτικών που διανοίγονται για την ενοποίηση της ανθρωπότητας, στη βάση της ορθολογικήςεπιστημονικής σχεδιοποίησης μιας ολόπλευρης ολοκληρωμένης ανάπτυξης. Στα πλαίσια αυτών των προοπτικών εγγράφεται και η διεκδίκηση δέσμης μέτρων για την απόκτηση ανεξαρτησίας, λαϊκής κυριαρχίας και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Πηγή: http://www.ilhs.tuc.gr/gr/patelis_22-24092016.pdf?fbclid=IwAR1VF8tcHdv04FxNICU4g2bbqrfPsi1lBNdSFjRRZAbfF8MsCvbfnONq7Is
(κοινωνικό, οικονομικό και θερμό παγκόσμιο). Σε αυτό το πλαίσιο εξετάζονται και εκείνες οι κατευθύνσεις βίαιης επιβολής διακρατικο-μονοπωλιακού καθεστώτος «αποικίας χρέους». Τα φαινόμενα αυτά είναι συνυφασμένα με την πλήρη υπαγωγή της ανθρωπότητας (λαών, χωρών και
περιοχών) στην κυριαρχία ορισμένου κέντρου, το οποίο δια της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής ισχύος του, αποκλείει κάθε δυνατότητα αυτοτελούς, κυριαρχικής και ολοκληρωμένης ανάπτυξης της κοινωνίας.
Το σύγχρονο στάδιο του Ιμπεριαλισμού προσδιορίζεται ως το διακρατικό-μονοπωλιακό στάδιο της κεφαλαιοκρατικής υπαγωγής της ανθρωπότητας στους διεθνικούς πολυεθνικούς μονοπωλιακούς ομίλους, σε τοπικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο. Σε αυτό το στάδιο σημειώνονται διαρθρωτικές αλλαγές στον παγκόσμιο και περιφερειακό καταμερισμό εργασίας, συνδεόμενες με
επαναπροσδιορισμούς των όρων και των ορίων εκτατικής και εντατικής ανάπτυξης της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής. Τα δομικά χαρακτηριστικά του σύγχρονου σταδίου της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης αναδεικνύονται σε συνάρτηση με τη διακρίβωση: 1) του
σημερινού εσωτερικού ορίου εκτατικής ανάπτυξης του κεφαλαίου (Σύγχρονη μορφή του Μονοπωλίου: Διεθνικοί Πολυκλαδικοί Όμιλοι) που υπάγουν στον εαυτό τους τον κόσμο, 2) του ειδικού ρόλου του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου στη σύγχρονη χρηματιστική ολιγαρχία (με την
υπαγωγή του βιομηχανικού στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο), 3) της αναβάθμισης της εντατικής
ανάπτυξης της παραγωγής δια του νέου σταδίου της Επιστημονικής και Τεχνολογικής επανάστασης, 4) των αλλαγών στην εκτατική και εντατική ανάπτυξη που επήλθαν με την άνοδο και την πτώση των πρώιμων σοσιαλιστικών επαναστάσεων του 20ου αι και την αλληλεπίδρασή τους με τον κόσμο του κεφαλαίου, 5) της κλιμάκωσης της κατανομής του κόσμου ανάμεσα στους
Πολυεθνικούς Ομίλους και της επίτασης της ανισομέρειας (αναδόμηση παλαιών και συγκρότηση νέων ιμπεριαλιστικών πόλων, μετατόπιση ισχύος, με με ανάδειξη νέου πόλου (BRICS κ.ο.κ.) και βαθμιαία συρρίκνωση των δυνατοτήτων των παραδοσιακών ιμπεριαλιστικών κέντρων:
Βορειοαμερικανικού, Ε.Ε.-Δυτικής Ευρώπης και Άπω Ανατολής, με επικεφαλής την Ιαπωνία), 6) των εγχειρημάτων επιβολής όλο και πιο βίαιων εμπόλεμων όρων εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Αυτές οι αντιφατικές διαδικασίες εκδηλώνονται με ιδιαίτερη ένταση στην εν εξελίξει δομική κρίση, με ραγδαία κλιμάκωση της ανισομέρειας και των μορφών εκμετάλλευσης με όρους δημογραφικής καταστροφής, των μορφών επιβολής θεσμικής και εξωθεσμικής διακρατικομονοπωλιακής δικτατορίας και καταστολής (συμπεριλαμβανομένης της έξωθεν επιτροπείας και της εγκαθίδρυσης εκτάκτων καθεστώτων «αποικίας χρέους» κ.ο.κ.) και ποικίλων
μορφών επεμβάσεις και συρράξεις. Η κρίση, το καθεστώς αποικίας χρέους και ο εν εξελίξει Γ' Θερμός Παγκόσμιος Ιμπεριαλιστικός Πόλεμος (υβριδικός-έμμεσος που εξελίσσεται ραγδαία σε άμεσο), αναδεικνύουν την καταστροφική πλευρά της αντιφατικότητας του συστήματος. Ταυτόχρονα, οι νέες δυνατότητες επιστημονικής διερεύνησης της κοινωνίας και ευρύτερα, της επιστήμης και της τεχνολογίας, επιτάσσουν την τεκμηριωμένη ανάδειξη των εναλλακτικών προοπτικών που διανοίγονται για την ενοποίηση της ανθρωπότητας, στη βάση της ορθολογικήςεπιστημονικής σχεδιοποίησης μιας ολόπλευρης ολοκληρωμένης ανάπτυξης. Στα πλαίσια αυτών των προοπτικών εγγράφεται και η διεκδίκηση δέσμης μέτρων για την απόκτηση ανεξαρτησίας, λαϊκής κυριαρχίας και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Πηγή: http://www.ilhs.tuc.gr/gr/patelis_22-24092016.pdf?fbclid=IwAR1VF8tcHdv04FxNICU4g2bbqrfPsi1lBNdSFjRRZAbfF8MsCvbfnONq7Is
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου