Marx: από το Βιβλίο της Αγάπης, Μέρος ΙΙ

Δε θα γαληνέψω ποτέ
Να επιταχύνω πρέπει πάντοτε χωρίς σταματημό.
Παγιδευμένος είμαι σε πάλη δίχως τέλος,
Σ’ ατέλειωτο αναβρασμό, σε όνειρα δίχως τέρμα·
Πρίμα με τη ζωή να πάω δεν μπορώ,
Η θέληση κόντρα στο ρεύμα ταξιδεύει
Ας τη ρισκάρουμε λοιπόν την ύπαρξή μας,
Χωρίς ανάπαυση κι ακούραστα·
Όχι μουντοί και σκυθρωποί μες στη σιωπή,
Χωρίς λαχτάρα ή δράση·
Όχι κλεισμένοι στο εγώ μας,
Γονατισμένοι κάτω απ’ του πόνου το ζυγό, Έτσι που πόθος, όνειρο και πράξη
Για μας να μένουν στο κενό.