Commun✮rios

  Να στραφούμε στο λαό και να μιλήσουμε τη γλώσσα του   ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ Για το ρεαλισμό Commun✮ rios Σήμερα σε αυτό το άρθρο, παρουσιάζουμε κείμενα του Μπέρτολτ Μπρεχτ για το ρεαλισμό. Ο Μπρεχτ μιλά για το ρεαλισμό, έχοντας πάντα στη συνείδησή του του το λαό, τα βάσανά του, τις ανάγκες του. Λέει συγκεκριμένα: «Ενάντια στην αυξανόμενη βαρβαρότητα υπάρχει μόνο ένας σύμμαχος: ο λαός που τόσο πολύ υποφέρει απ' αυτήν. Μόνο από το λαό μπορεί να περιμένει κανείς κάτι. Είναι, λοιπόν, φανερό ότι πρέπει να στραφούμε στο λαό και πιο αναγκαίο από ποτέ να μιλήσουμε τη γλώσσα του. Ετσι, τα συνθήματα λαϊκότητα και ρεαλισμός συσχετίζονται με τρόπο φυσικό. Είναι προς το συμφέρον του λαού, των πλατιών εργαζόμενων μαζών να παίρνουν από τη λογοτεχνία πιστές στην πραγματικότητα απεικονίσεις της ζωής, και οι απεικονίσεις αυτές εξυπηρετούν πραγματικά το λαό, τις πλατιές εργαζόμενες μάζες, γι' αυτόν το λόγο πρέπει απαραίτητα να είναι κατανοητές και αποδοτικές, άρα λαϊκές». Παρουσ...

                                     Walter Benjamin                                     Μοίρα και χαρακτήρας (1919) "Ο νόμος δεν καταδικάζει σε τιμωρία, αλλά σε ενοχή. Η μοίρα είναι το πλαίσιο ενοχής για τους ζωντανούς. Αν, συνεπώς μπορούμε να φτάσουμε σε μια έννοια της μοίρας, θα πρέπει να την διακρίνουμε ξεκάθαρα από αυτή του χαρακτήρα, πράγμα που με τη σειρά του δεν μπορεί να επιτευχθεί ωσότου η δεύτερη έννοια να έχει οριστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια. Στη βάση αυτού του ορισμού, οι δύο έννοιες θα καταστούν εντελώς αποκλίνουσες· εκεί όπου υπάρχει χαρακτήρας είναι βέβαιο ότι δεν θα υπάρχει μοίρα, και ο χαρακτήρας δεν θα βρίσκεται στην περιοχή που ορίζει η μοίρα.  Επιπρόσθετα, θα πρέπει να προσέξουμε ώστε να αποδώσουμε και τις δύο έννοιες σε σφαίρες στις οποίες δεν θα σφετερίζονται την βαθ...

                                     Walter Benjamin                                     Μοίρα και χαρακτήρας (1919) "Ο νόμος δεν καταδικάζει σε τιμωρία, αλλά σε ενοχή. Η μοίρα είναι το πλαίσιο ενοχής για τους ζωντανούς. Αν, συνεπώς μπορούμε να φτάσουμε σε μια έννοια της μοίρας, θα πρέπει να την διακρίνουμε ξεκάθαρα από αυτή του χαρακτήρα, πράγμα που με τη σειρά του δεν μπορεί να επιτευχθεί ωσότου η δεύτερη έννοια να έχει οριστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια. Στη βάση αυτού του ορισμού, οι δύο έννοιες θα καταστούν εντελώς αποκλίνουσες· εκεί όπου υπάρχει χαρακτήρας είναι βέβαιο ότι δεν θα υπάρχει μοίρα, και ο χαρακτήρας δεν θα βρίσκεται στην περιοχή που ορίζει η μοίρα.  Επιπρόσθετα, θα πρέπει να προσέξουμε ώστε να αποδώσουμε και τις δύο έννοιες σε σφαίρες στις οποίες δεν θα σφετερίζονται την βαθ...

                                     Walter Benjamin                                     Μοίρα και χαρακτήρας (1919) "Ο νόμος δεν καταδικάζει σε τιμωρία, αλλά σε ενοχή. Η μοίρα είναι το πλαίσιο ενοχής για τους ζωντανούς. Αν, συνεπώς μπορούμε να φτάσουμε σε μια έννοια της μοίρας, θα πρέπει να την διακρίνουμε ξεκάθαρα από αυτή του χαρακτήρα, πράγμα που με τη σειρά του δεν μπορεί να επιτευχθεί ωσότου η δεύτερη έννοια να έχει οριστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια. Στη βάση αυτού του ορισμού, οι δύο έννοιες θα καταστούν εντελώς αποκλίνουσες· εκεί όπου υπάρχει χαρακτήρας είναι βέβαιο ότι δεν θα υπάρχει μοίρα, και ο χαρακτήρας δεν θα βρίσκεται στην περιοχή που ορίζει η μοίρα.  Επιπρόσθετα, θα πρέπει να προσέξουμε ώστε να αποδώσουμε και τις δύο έννοιες σε σφαίρες στις οποίες δεν θα σφετερίζονται την βαθ...

                                        ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ                                       JACQUES DERRIDA Στο "Πλάτωνος φαρμακεία"η λέξη "φάρμακον" έχει μια σειρά σημασιών και το παιχνίδι αυτής της αλυσίδας είναι συστηματικό.  O συγγραφέας αναφέρεται κατα κόρον, στο τέλος της μακροσκελής φιλοσοφικής συζήτησης στο "Πλάτωνος φαίδρο", που ο Πλάτωνας επεκτείνεται αλληγορικά στο μύθο του Θεύθ και παρακάτω τον συγχέει με τον αιγυπτιακό θεό Θώθ, ως τον θεό της γραφής!  Αρχικά ως υποδεέστερου του λόγου (parole)και της δυναμικής που έχει ο προφορικός λόγος μειδιώντας θα έλεγε κανείς έναντι αυτού και το παράδειγμα αντλείται απο το σημείο που ο Φαιδρος (ως μαθητής του Σωκράτη) κρύβει κατω απο τα ρούχα του, το βιβλίο που δεν έχει αποστηθίσει, ως φάρμακο απέναντι στην δύναμη...

                                        ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ                                       JACQUES DERRIDA Στο "Πλάτωνος φαρμακεία"η λέξη "φάρμακον" έχει μια σειρά σημασιών και το παιχνίδι αυτής της αλυσίδας είναι συστηματικό.  O συγγραφέας αναφέρεται κατα κόρον, στο τέλος της μακροσκελής φιλοσοφικής συζήτησης στο "Πλάτωνος φαίδρο", που ο Πλάτωνας επεκτείνεται αλληγορικά στο μύθο του Θεύθ και παρακάτω τον συγχέει με τον αιγυπτιακό θεό Θώθ, ως τον θεό της γραφής!  Αρχικά ως υποδεέστερου του λόγου (parole)και της δυναμικής που έχει ο προφορικός λόγος μειδιώντας θα έλεγε κανείς έναντι αυτού και το παράδειγμα αντλείται απο το σημείο που ο Φαιδρος (ως μαθητής του Σωκράτη) κρύβει κατω απο τα ρούχα του, το βιβλίο που δεν έχει αποστηθίσει, ως φάρμακο απέναντι στην δύναμη...

                                        ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ                                       JACQUES DERRIDA Στο "Πλάτωνος φαρμακεία"η λέξη "φάρμακον" έχει μια σειρά σημασιών και το παιχνίδι αυτής της αλυσίδας είναι συστηματικό.  O συγγραφέας αναφέρεται κατα κόρον, στο τέλος της μακροσκελής φιλοσοφικής συζήτησης στο "Πλάτωνος φαίδρο", που ο Πλάτωνας επεκτείνεται αλληγορικά στο μύθο του Θεύθ και παρακάτω τον συγχέει με τον αιγυπτιακό θεό Θώθ, ως τον θεό της γραφής!  Αρχικά ως υποδεέστερου του λόγου (parole)και της δυναμικής που έχει ο προφορικός λόγος μειδιώντας θα έλεγε κανείς έναντι αυτού και το παράδειγμα αντλείται απο το σημείο που ο Φαιδρος (ως μαθητής του Σωκράτη) κρύβει κατω απο τα ρούχα του, το βιβλίο που δεν έχει αποστηθίσει, ως φάρμακο απέναντι στην δύναμη...

Η Δομή της Ανθρώπινης Ψυχής και η Μορφή του Πολιτεύματος κατά τον Πλάτωνα Αναστασία Δημητρακοπούλου, Δρ. Φιλοσοφίας Παν/μίου Αθηνών 1.1 Διάκριση της ανθρώπινης ψυχής  Ο Πλάτων υποστηρίζει ότι το ήθος της πολιτείας επηρεάζεται κατά τρόπο άμεσο από το ήθος των πολιτών της, δηλαδή η εξατομίκευση των επιθυμιών των πολιτών έχουν άμεσο αντίκτυπο στην δόμηση των αξιών του πολιτεύματος, πράγμα που σημαίνει ότι, όταν οι πόλεις εμφανίζουν φαινόμενα νοσηρών καταστάσεων τότε οι ψυχές των πολιτών ασθενούν. Ο Πλάτων διακρίνει την ψυχή σε τρία μέρη· το επιθυμητικό, το οποίο κατευθύνει στην απόλαυση και στις ηδονές, το λογιστικό και το θυμοειδές, το οποίο εμφανίζεται ως αρωγός της λογικής. Στην τριμερή διάκριση της ψυχής αντιστοιχούν οι τρεις τάξεις των πολιτών, αλλά και η πολιτεία θα αναπτυχθεί σε τρία στάδια. Τα πολιτεύματα, όμως, μεταβάλλονται και μάλιστα, ακολουθώντας μία συγκεκριμένη σειρά, εκκινώντας με βάση τον βαθμό, που υπολείπονται από το ιδεώδες, πράγμα με το οποίο...