Commun✮rios

Β.Ι. Λένιν Κράτος και Επανάσταση Κεφάλαιο 1: Ταξική κοινωνία και κράτος 1. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ: ΠΡΟΙΟΝ ΤΩΝ ΑΣΥΜΦΙΛΙΩΤΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ Με τη διδασκαλία του Μαρξ συμβαίνει σήμερα ότι συνέβηκε επανειλημμένα στην ιστορία με τις διδασκαλίες των επαναστατών στοχαστών και αρχηγών των καταπιεζόμενων τάξεων στην πάλη τους για την απελευθέρωση. Όσο ζούσαν οι μεγάλοι επαναστάτες, οι τάξεις των καταπιεστών τους καταδίωκαν συνεχώς και αντιμετώπιζαν τη διδασκαλία τους με την πιο άγρια μανία, με το πιο λυσσασμένο μίσος, με την πιο αχαλίνωτη εκστρατεία ψευτιάς και συκοφαντίας. Ύστερα από το θάνατο τους γίνονται προσπάθειες να τους μετατρέψουν σε άβλαβα εικονίσματα, σα να λέμε, να τους αγιοποιήσουν, να δώσουν κάποια δόξα στο όνομα τους για "παρηγοριά" των καταπιεζόμενων τάξεων και για την αποβλάκωση τους, ευνουχίζοντας το περιεχόμενο της επαναστατικής διδασκαλίας, στομώνοντας την επαναστατική της αιχμή, εκχυδαΐζοντας την. Με τέτοια "επεξεργασία" του μαρξισμού σ...

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Θεωρητικά και πρακτικά το πρόβληµα του κράτους αποκτά σήµερα εξαιρετική σπουδαιότητα. Ο ιµπεριαλιστικός πόλεµος επιτάχυνε και επέκτεινε σε µεγάλο βαθµό την µεταβολή του µονοπωλιακού καπιταλισµού σε καπιταλισµό κρατικού µονοπωλίου. Η φρικτή καταπίεση των εργαζοµένων µαζών από το Κράτος –το οποίο ταυτίζεται ολοένα και περισσότερο µε τους παντοδύναµους καπιταλιστικούς οργανισµούς- γίνεται κάθε µέρα περισσότερο φρικτή. Οι πιο προοδευµένες χώρες άρχισαν να µετατρέπονται σε στρατιοτικές φυλακές για τους εργάτες. Η απίστευτη δυστυχία και η φρίκη που έφερε ο ληστρικός αυτός πόλεµος κάνουν την κατάσταση των µαζών ανυπόφορη και µεγαλώνουν την αγανάκτηση τους. Είναι φανερό ότι προµηνύεται µια διεθνής προλεταριακή επανάσταση. Το ζήτηµα λοιπόν της σχέσης που έχει αυτή µε το Κράτος παίρνει µια πρακτική σηµασία. Η συγκέντρωση των οπορτουνιστικών στοιχείων κατά την περίοδο της σχετικά ειρηνικής εξέλιξης δηµιούργησε µια υπεροχή του σοσιαλ-πατριωτισµού µέσα στα επίσηµα σοσιαλιστι...

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Θεωρητικά και πρακτικά το πρόβληµα του κράτους αποκτά σήµερα εξαιρετική σπουδαιότητα. Ο ιµπεριαλιστικός πόλεµος επιτάχυνε και επέκτεινε σε µεγάλο βαθµό την µεταβολή του µονοπωλιακού καπιταλισµού σε καπιταλισµό κρατικού µονοπωλίου. Η φρικτή καταπίεση των εργαζοµένων µαζών από το Κράτος –το οποίο ταυτίζεται ολοένα και περισσότερο µε τους παντοδύναµους καπιταλιστικούς οργανισµούς- γίνεται κάθε µέρα περισσότερο φρικτή. Οι πιο προοδευµένες χώρες άρχισαν να µετατρέπονται σε στρατιοτικές φυλακές για τους εργάτες. Η απίστευτη δυστυχία και η φρίκη που έφερε ο ληστρικός αυτός πόλεµος κάνουν την κατάσταση των µαζών ανυπόφορη και µεγαλώνουν την αγανάκτηση τους. Είναι φανερό ότι προµηνύεται µια διεθνής προλεταριακή επανάσταση. Το ζήτηµα λοιπόν της σχέσης που έχει αυτή µε το Κράτος παίρνει µια πρακτική σηµασία. Η συγκέντρωση των οπορτουνιστικών στοιχείων κατά την περίοδο της σχετικά ειρηνικής εξέλιξης δηµιούργησε µια υπεροχή του σοσιαλ-πατριωτισµού µέσα στα επίσηµα σοσιαλιστι...

Νέα Υόρκη – 11 Δεκεμβρίου 1964.  Εκπροσωπώντας την επαναστατική κυβέρνηση της Κούβας, ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ανεβαίνει στο βήμα του ΟΗΕ και απευθύνεται στη Γενική Συνέλευση. Στην ιστορική αυτή ομιλία του, ο Τσε Γκεβάρα βάλλει κατά της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ –άλλωστε πρόσφατες είναι η «κρίση των πυραύλων», η απόβαση του Κόλπου των Χοίρων και η επιβολή οικονομικού εμπάργκο στην Κούβα από την κυβέρνηση Κένεντι– και υπερασπίζεται τους λαούς ανά την υφήλιο που αγωνίζονται για την ελευθερία τους. Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται η αναφορά του Γκεβάρα στα κυπριακά τεκταινόμενα, με την κατάσταση να είναι έκρυθμη στο νησί μετά την τουρκική ανταρσία και τις διακοινοτικές συγκρούσεις που έχουν προηγηθεί το 1963-64. Το απόσπασμα της ομιλίας του Τσε Γκεβάρα που, μεταξύ άλλων, εστιάζει στην Κύπρο έχει ως εξής: «... Η Σοβιετική Ένωση και η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έχουν απευθύνει αυστηρές προειδοποιήσεις προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν είναι μόνο η παγκόσμια ειρήνη που βρίσκε...

Νέα Υόρκη – 11 Δεκεμβρίου 1964.  Εκπροσωπώντας την επαναστατική κυβέρνηση της Κούβας, ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ανεβαίνει στο βήμα του ΟΗΕ και απευθύνεται στη Γενική Συνέλευση. Στην ιστορική αυτή ομιλία του, ο Τσε Γκεβάρα βάλλει κατά της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ –άλλωστε πρόσφατες είναι η «κρίση των πυραύλων», η απόβαση του Κόλπου των Χοίρων και η επιβολή οικονομικού εμπάργκο στην Κούβα από την κυβέρνηση Κένεντι– και υπερασπίζεται τους λαούς ανά την υφήλιο που αγωνίζονται για την ελευθερία τους. Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται η αναφορά του Γκεβάρα στα κυπριακά τεκταινόμενα, με την κατάσταση να είναι έκρυθμη στο νησί μετά την τουρκική ανταρσία και τις διακοινοτικές συγκρούσεις που έχουν προηγηθεί το 1963-64. Το απόσπασμα της ομιλίας του Τσε Γκεβάρα που, μεταξύ άλλων, εστιάζει στην Κύπρο έχει ως εξής: «... Η Σοβιετική Ένωση και η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έχουν απευθύνει αυστηρές προειδοποιήσεις προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν είναι μόνο η παγκόσμια ειρήνη που βρίσκε...